 |
|
Ο Αθανάσιος Γιανναδάκης, πρόεδρος του ΤΕΕ Δυτικής
Ελλάδας, μίλησε για το θέμα αυτό «Στο Κόκκινο Πάτρας 107,7».
|
«Το 2013 όταν είδαμε την πρώτη πρόταση σε επίπεδο κυβέρνησης υπήρχε ένα σενάριο στο οποίο έβαζε στην πραγματικότητα μέσα στη διαχείριση των υδατικών πόρων την ΕΤΒΑ, ουσιαστικά την Τράπεζα Πειραιώς. Αυτό και για λόγους συνταγματικούς ήταν κάτι που για εμάς δεν ήταν αποδεκτό και προκειμένου να το αποτρέψουμε το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν, το Σεπτέμβριο 2014 του μια ημερίδα στην οποία κλήθηκαν και παρουσίασαν μοντέλα διαχείρισης φραγμάτων φορείς από όλη την Ελλάδα.
Παρουσίασαν διαφορετικά μοντέλα διαχείρισης και στην συνέχεια, αφού τα μελετήσαμε ξεκινήσαμε ένα δεύτερο κύκλο διαβούλευσης με τους φορείς της περιοχής μας για να καταλήξουμε σε ένα πόρισμα το οποίο θα διασφαλίσει.
1ον Το Δημόσιο χαρακτήρα, 2ον Την αποτελεσματικότητα του Δημόσιου Χαρακτήρα, γιατί δυστυχώς φτιάχνονται δημόσιες υποδομές που αν στην πορεία απαξιώνονται δημιουργούνται άλλα προβλήματα, 3ον Το πώς θα μπορέσει να αναπτυχθεί μια περιφερειακή λειτουργία-συνεργασία της τοπικής αυτοδιοίκησης και της κοινωνίας και πώς όλο αυτό θα μπορέσει να ξεπεράσει παθογένειες τους παρελθόντος. Πώς δηλαδή θα καθίσουμε γύρω από ένα τραπέζι και να συζητήσουμε πώς μπορούμε να κάνουμε βήματα μπροστά. Πώς δηλαδή θα λειτουργήσει πραγματικά ο Φορέας.
Το να φτιάξεις έναν Φορέα είναι πολύ απλό, να βάλει δηλαδή ποιοι θα συμμετέχουν, τι ρόλο θα έχουν. Όμως μετά, το θέμα είναι πως θα φτάσει το νερό με την ποιότητα που θα έχει, στον τελικό καταναλωτή κι αυτό έχει πάρα πολλά στάδια. Άρα πρέπει να διασφαλίσουμε, όχι μόνο πως θα λειτουργήσει ο Φορέας σωστά με κοινωνικό πρόσημο και θα εξασφαλίσει μια ορθολογικότητα σε μια διαχείριση των υδατικών πόρων, αλλά και πως θα διασφαλίσει την διανομή του ίδιου του νερού.
Το Φράγμα είναι η μεταφορά και τα δίκτυα είναι η διανομή. Άρα το πώς θα φθάσει το νερό και το πώς το ίδιο το δίκτυο θα έχει έσοδα για την λειτουργία του και την συντήρησή του για να έχει σε βάθος χρόνου την απαιτούμενη βιωσιμότητα είναι κάτι που θέλει μια πάρα πολύ σοβαρή συζήτηση. ΔΕΥΑ που είναι πλήρως συγκροτημένη είναι μόνο της Πάτρας, της Δυτικής Αχαΐας είναι καινούργια κι έχει σοβαρά προβλήματα υποστελέχωσης, ενώ ο Δήμος Ερυμάνθου δεν έχει ΔΕΥΑ, έχει απλώς μια δημοτική υπηρεσία. Προφανώς με το κομμάτι που έχει να κάνει με τους εγκαταστημένους (επιχειρήσεις της Βιομηχανικής Περιοχής Πατρών) υπάρχει ένας κανονισμός λειτουργίας των ΒΙΠΕ, ο οποίος είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό ετεροβαρής και προς τα συμφέροντα των ίδιων των εγκατεστημένων.
Πάρα πολλές εταιρείες τι παραγωγή θα έχουν, τι ποιότητα θα έχουν ή τι κάλεσμα μπορεί να κάνει η ΒΙΠΕ σε καινούργιους επιχειρηματίες, είναι πολύ σημαντικό. Άρα πρέπει, ο σχεδιασμός να εξασφαλίζει το κοινωνικό πρόσημο και να είναι αναπτυξιακός χώρος ο οποίος θα δώσει ευκαιρίες για αύξηση θέσεων εργασίας και του ντόπιου ΑΕΠ.
Το τρίτο που είναι επίσης πολύ σημαντικό, είναι να δούμε πώς το ίδιο φράγμα θα αποκτήσει ένα τοπικό χωρικό σχέδιο, πρέπει να εξασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρξουν χρήσεις που θα επιβαρύνουν την ποιότητα του νερού που υπάρχει στο ίδιο το Φράγμα.
ΔΥΟ ΣΕΝΑΡΙΑ: Το πρώτο μιλάει για μια προγραμματική σύμβαση μακροχρόνιας παραχώρησης του κράτους προς του φορείς, με την οποία το ίδιο το κράτος κρατάει ότι έχει να κάνει με τα πάγια. Στην πραγματικότητα ότι έχει να κάνει με την ίδια την υποδομή, την εγκατάσταση. Το δεύτερο προβλέπει τη δημιουργία ενός διαβαθμιδικού συνδέσμου όπως προβλέπεται από τον Καλλικράτη και πλέον και τα πάγια περνάνε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Σε κάθε περίπτωση μπορεί να υπάρχει μια συμφωνία, ώστε οτιδήποτε είναι μέχρι 150.000 ευρώ σε επίπεδο συντήρησης κι επισκευές, να μένει στον Φορέα και ότι είναι πάνω από αυτό το ποσό να πηγαίνει σ’ επίπεδο κράτους, γιατί προφανώς αντιστοιχεί σε κάτι πολύ σοβαρό…
Όσο δεν συγκροτείται Φορέας η δεύτερη φάση που θα υδρεύσει και τις περιοχές γύρω από το Φράγμα πρέπει να προχωρήσει αφού θα συγκροτηθεί πρώτα ο Φορέας.
Προβλήματα υπάρχουν; Άπειρα . Εμείς δεν προτείναμε να διαχειριστεί το φράγμα η ΔΕΥΑΠ, εμείς προτείναμε ως ο κατεξοχήν φορέας της περιοχής που ξέρει να δουλεύει αντλιοστάσια, σε μια προγραμματική σύμβαση με τον Φορέα, να διαχειριστεί το αντλιοστάσιο, γιατί έχει την εμπειρία να το κάνει. Για τα έργα πολιτικού μηχανικού προφανώς πρέπει να συνδράμει το ίδιο το κράτος, η υπηρεσία που επιβλέπει το έργο και άλλες υπηρεσίες που θα μπορούσαν να τον στελεχώσουν σε ένα μεταβατικό στάδιο. Το Πανεπιστήμιο κοστολόγησε τα ετήσια έξοδα λειτουργίας του Φορέα στα 2εκ. ευρώ κι έτσι εμείς λέμε ότι θα πρέπει να φτιαχτεί ένα ταμείο εκκίνησης για τον Φορέα γιατί τα πρώτα χρόνια είναι σχεδόν απίθανο να μην έχει ζημιές.
Είναι πολύ σημαντικό να μπουν σε μια συζήτηση οι εμπλεκόμενοι Δήμοι και να δημιουργηθεί μια διαδημοτική ΔΕΥΑ. Αυτό προϋποθέτει ότι θα δοθεί η δυνατότητα προσλήψεων, πρέπει να δοθεί η δυνατότητα αυτή στη ΔΕΥΑΠ. Αυτό πρέπει να συμβεί πάρα πολύ γρήγορα… Εκ των πραγμάτων εάν θέλουμε να έχουμε ένα Φορέα που θα διασφαλίζει την ποιότητα του νερού και την αποφυγή «εξάρσεων» σε τοπικό επίπεδο, θέλουμε να το μεταφέρουμε στην Αχαΐα. Κάποια πράγματα τώρα αποδεσμεύτηκαν και πιστεύω ότι μέσα στο καλοκαίρι, βαριά μέχρι μέσα στο Φθινόπωρο το έργο θα παραδοθεί γιατί δεν απομένει ούτε ένα 5% εργασιών που υπολείπεται. Αν δεν μπούμε άμεσα στις διαδικασίες όχι απλά συγκρότησης αλλά και ενός σοβαρού επιχειρησιακού σχεδίου τότε θα υπάρχει θέμα.
Στην πραγματικότητα η διαδικασία συγκρότησης του φορέα είναι ένα πρώτο βήμα, αλλά από τη συγκρότηση μέχρι τη λειτουργία και την απάλειψη των όποιων στρεβλώσεων, θα δοκιμαστούμε σε πάρα πολλά επίπεδα. Επειδή όλοι αντιλαμβάνονται ποιες είναι οι προκλήσεις, ποια είναι τα προβλήματα, αλλά και ποιες θα είναι οι συνέπειες του να μη βρούμε λύση, νομίζω ότι θα ωριμάσουν γεωμετρικά τα πράγματα ως προς τη διαχείριση του ζητήματος» τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Γιανναδάκης.
Ως προς την παραχώρηση του θαλασσίου μετώπου στο Δήμο της Πάτρας, ο κ. Γιανναδάκης πρόσθεσε, «Υπάρχουν πάρα πολλές γενιές Πατρινών, που είχαν αυτό το όραμα και δεν ικανοποιήθηκε. Εμείς έχουμε χρέος με κάθε τρόπο, σήμερα και όχι του χρόνου, να μην αφήσουμε τις επόμενες γενιές των Πατρινών να πουν τα ίδια και για εμάς. Αυτό σημαίνει ότι η χρονοπύκνωση είναι συγκεκριμένη, αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση πέρα από ένα δελτίο τύπου που έβγαλε, πρέπει να είναι όλο το σχέδιο κατατεθειμένο, πρέπει να δούμε και σε σχέση με το ΤΑΙΠΕΔ τι γίνεται, πρέπει να δούμε το συνολικό σχεδιασμό.
Μην ξεχνάτε ότι το ζήτημα του θαλασσίου μετώπου στην Πάτρα είναι πολυσύνθετο, δηλαδή έχει ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη διέλευση του τρένου, έχει να κάνει με την εξέλιξη της εμπορευματικής λειτουργίας του λιμανιού μας και βέβαια υπάρχει και το τρίτο κομμάτι, ο Δήμος έχει παρουσιάσει ένα σχέδιο βιώσιμης ανάπτυξης, το οποίο έχει πάρα πολλά έργα ενταγμένα στο κομμάτι του θαλασσίου μετώπου με παρεμβάσεις και αναπλάσεις, τα οποία σαν δυνητική πηγή χρηματοδότησης έχουν ταμειακά προγράμματα. Άρα, αν δε λύσουμε τα ιδιοκτησιακά στοιχεία και τα νομικά, ο Δήμος δεν θα μπορέσει να υποβάλλει τεχνικά δελτία για χρηματοδότηση.
Άρα καταλαβαίνουμε ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει στον αέρα, η κυβέρνηση θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες που έχει διαχρονικά ως πολιτεία και αντίστοιχα θα πρέπει όλοι εμείς να σκύψουμε το κεφάλι και να πέσουμε πάνω σ’ αυτό το ζήτημα και το ξαναλέω, το τελευταίο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να αφήσουμε τις επόμενες γενιές των Πατρινών να πουν τα ίδια που λέμε ενδεχομένως και εμείς για τις προηγούμενες».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου