Τα δάκρυα και το χαμόγελο, στις Ιστορίες του Γ. Μαρίνου

Χρήστος Τσαντής-http://christostsantis.com/2016/03/05   

Ιστορίες του Κλόουν, Γιώργος Μ. Μαρίνος

Επιμέλεια-Παρουσίαση: Μαρία Κατσικανδαράκη

«Δεν έχεις που να κοιμηθείς δανείσου το παπούτσι μου δεν έχεις πού να ζεσταθείς δανείσου την καρδιά μου  

Δεν έχεις πού να πιεις νερό ξεδίψασε στο δάκρυ μου δεν έχεις πού να ονειρευτείς δανείσου τα όνειρα μου

Κρύβω βαθιά στις τσέπες μου δυο ψίχουλα ψωμί, κρύβω τον ήλιο, τα πουλιά κι ένα άσπρο γιασεμί  

Κι όλα θα γίνουν αύριο καρβέλια, χρώματα για να χορτάσουν των παιδιών μάτια και στόματα…».

(το τραγούδι του κλόουν, του Γιώργου Μ. Μαρίνου)

«Κάθε πρωί φοράω το χαμόγελό μου έτσι όπως φοράω το καπέλο μου και βγαίνω στην πολιτεία. Χτες λοιπόν, έτσι όπως περπατούσα, έχασα το χαμόγελό μου. Τα αυτοκίνητα, βλέπεις, φταίνε, τα εργοστάσια με τα φουγάρα τους, τα καυσαέρια. Με έπιασε ένας βήχας, μα ένας βήχας, γκουχ, γκουχ, γκουχ, και τότε το χαμόγελό μου έπεσε καταμεσής στην άσφαλτο.

-Το χαμόγελό μου, φώναξα, το χαμόγελό μου!

Τα αυτοκίνητα τρέχανε, μαρσάρανε, κορνάρανε, κορνάρανε κι εγώ φώναζα:

-Το χαμόγελό μου, το χαμόγελό μου!

Ο τροχονόμος με είδε που φώναζα και με πλησίασε.

-Έχασα το χαμόγελό μου, του είπα και πάλι.

-Για ένα χαμόγελο δεν μπορούμε να σταματήσουμε τα αυτοκίνητα κύριε κλόουν, κι ύστερα κι εγώ έχασα το στραγάλι της σφυρίχτρας μου. Όταν βρούμε το στραγάλι μου, ίσως βρούμε και το χαμόγελό σου.

-Όταν βρούμε το χαμόγελο, θα βρούμε το στραγάλι, του είπα…».

Γιώργος Μ. Μαρίνος, 1998. Ιστορίες του Κλόουν. Τα δάκρυα και το χαμόγελο. Αθήνα: εκδόσεις Κέδρος

Ο Γιώργος Μ. Μαρίνος γεννήθηκε το 1936. Μεγάλωσε στην Αθήνα. Γύρω στο 1960 ξενιτεύτηκε και γύρισε όλη την Ευρώπη. Ένα μεγάλο διάστημα έμεινε στη Γαλλία και στην Ελβετία. Το 1965 εγκαταστάθηκε στη Δανία. Ασχολήθηκε με το παιδί. Έχει γράψει πολλά βιβλία για παιδιά, τραγούδια και θεατρικά. Ένας σπουδαίος παιδαγωγός, πεζογράφος, συνθέτης και ποιητής.