Μπορεί ο Έλληνας να πανηγυρίζει την νίκη του απέναντι σε πρόσωπα και καταστάσεις που τον έφεραν στην άκρη του γκρεμού, μπορεί να έβλεπε μπροστά του να ανοίγεται ένας νέος δρόμος γεμάτος ελπίδα και υποσχέσεις, αλλά στον πίνακα με τα εκλογκά αποτελέσματα, υπήρχε και ο εφιάλτης, τρίτος στη σειρά, αμετακίνητος παρά τους φόνους, τις φυλακίσεις, τους τραμπουκισμούς, τη μετατροπή του Κοινοβουλίου στην ...χαβούζα του διαλόγου.
Τρίτη δύναμη στη χώρα παρά τα πολλά κόμματα που διεκδίκησαν την ψήφο, παρά τα όργια της δράσης της Χρυσής Αυγής, παρά το γεγονός ότι η απελπισία των πολιτών βρήκε άλλο δρόμο έκφρασης μέσα από την δημοκρατία και το πλειοψηφικό ρεύμα αλλαγής που επικράτησε, παρά το χρονικό περιθώριο που υπήρξε για να καταλάβει ο Έλληνας τι σημαίνει Χρυσή Αυγή, τι είναι αυτή η συμμορία που κάθισε στην Βουλή και δεν λέει να ξεκολλήσει, όσο και αν της σηκώσεις το μαύρο πέπλο και φανεί το αποκρουστικό της πρόσωπο.
Το τραγικό αυτής της αναμέτρησης είναι ότι δεν υπάρχει πλέον το επιχείρημα ότι ο κόσμος δεν γνώριζε περί τίνος πρόκειται και παρασύρθηκε, κάτι που κατά κόρον πρωταγωνιστούσε στις εκτιμήσεις των αναλυτών στις προηγούμενες εκλογές, τότε που ακόμη ελπίζαμε στο συγκυριακό της φασίζουσας στροφής μεγάλης μερίδας των πολιτών.
Λέγαμε μέχρι πρότινος ότι οι πολίτες επιλέγουν εκδικητικά για να κουνήσουν το δάχτυλο στο σύστημα για να καταλάβει η πολιτική ότι πρέπει να αλλάξει δέρμα. Λέγαμε ότι ο κόσμος είναι αγανακτισμένος από τη εικόνα των κομμάτων, από το όργιο των σκανδάλων, από την αποκάλυψη της σαθρότητας του κομματικού κατεστημένου.
Λέγαμε «ο Έλληνας δεν είναι φασίστας, αγανάκτιση είναι και οργή. Θα ξεφουσκώσει το μαύρο το μπαλόνι».
Όμως δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Η τραγική διαπίστωση των εκλογών, είναι ότι δίπλα μας, κυκλοφορούν πολλοί φασίστες, συνειδητοποιημένοι οπαδοί του ναζισμού. Που γνώριζαν καλά ποιούς ψήφιζαν και γιατί τους ψήφιζαν. Που πλέον δεν έχουν καμία δικαιολογία.
Είναι τα μαύρα μυαλά που ζουν δίπλα μας και κυοφορούν το φίδι. Είναι ο γείτονας που δεν έχει πλέον καμία δικαιολογία, που καμία αγανάκτηση δεν μπορεί να τον καλύψει, να τον σκεπάσει και να τον απενοχοποιήσει στα μάτια μας.
Είναι ο φασισμός που μας κοιτάει κατάματα φίλε. Ο φασίστας που η δημοκρατία του επέτρεψε να θεωρείται κόμμα και μάλιστα τρίτο.
Είναι η ντροπή των εκλογών, ο λεκές του Έλληνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου