Να μπει βαθιά το μαχαίρι

Χρειάστηκαν 27 χρόνια και πολλαπλές εγκληματικές ενέργειες για να κινητοποιηθεί η Πολιτεία και να τεθεί η Χ.Α. στο στόχαστρο της Δικαιοσύνης. Η νομοθεσία υπήρχε, αλλά έλειπε η πολιτική βούληση και περίσσευε η κομματική υποκρισία. Η κατ' ουσίαν ασυλία απέναντι στο ακροδεξιό φαινόμενο είναι

άλλη μια αρνητική προσφορά του καταρρέοντος πολιτικού συστήματος.

Ξύπνησε όταν ένιωσε και αυτό το δάγκωμα του φιδιού, με την εκροή παραδοσιακών ψηφοφόρων του προς την Ακροδεξιά. Αναγκάστηκε να αναλάβει πρωτοβουλίες όταν προκλήθηκε διεθνής ανησυχία από την έκρηξη της ακροδεξιάς βίας στη χώρα μας. Κατά σύμπτωση οι συλλήψεις έγιναν λίγες ώρες πριν φύγει ο Σαμαράς για τις ΗΠΑ και λίγο πριν μεταβεί στο Ισραήλ.

Η Δικαιοσύνη πρέπει να αφεθεί απερίσπαστη να βάλει βαθιά το μαχαίρι, με σεβασμό όμως στο Κράτος Δικαίου, καθώς και στα δικαιώματα των κατηγορουμένων εγκληματιών ναζιστών. Μόνο η Δημοκρατία μπορεί να δημιουργήσει πολιτική ασφυξία στον νεοναζισμό. Οι νομικές ακροβασίες εκθέτουν το δημοκρατικό πολίτευμα. 

Η παράδοξη γνωμοδότηση συστημικών συνταγματολόγων, σύμφωνα με την οποία μπορεί ακόμη και να αναβληθούν οι επαναληπτικές εκλογές εάν οι βουλευτές της Χ.Α. παραιτηθούν, οδηγούν στο πρωτοφανές για τα συνταγματικά χρονικά να λειτουργεί η Βουλή κολοβή. Είναι άλλη μια έκφραση του καθεστώτος εκτάκτου ανάγκης που έχει επιβληθεί στη χώρα στα χρόνια του Μνημονίου. Άλλο ένα παράδειγμα ανάπηρης Δημοκρατίας...

Το νυστέρι πρέπει να μπει βαθιά. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται να αποξηλωθούν οι χρυσαυγίτικοι θύλακοι στην αστυνομία, τον στρατό και την ΕΥΠ. Οι μηχανισμοί αυτοί στήθηκαν και λειτούργησαν, τουλάχιστον τον τελευταίο χρόνο, με την κυβερνητική ανοχή, όπως αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ο εντεταλμένος της ΕΥΠ για την παρακολούθηση των εγκλημάτων της Χ.Α. απομακρύνθηκε μόλις την παραμονή των συλλήψεων ως διαβλητό πρόσωπο.

Η κάθαρση δεν περιορίζεται στις ποινικές διώξεις. Πρέπει να σπάσει το αυγό που γεννά στα σπλάχνα του κράτους ναζιστικού τύπου πρακτικές και εγκληματικές πράξεις αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας. Απαιτείται ριζική αλλαγή του θεσμικού πλαισίου. Όχι στεγανά στην αστυνομία, διότι αυτά αποδείχθηκαν επικίνδυνα για τη δημόσια ασφάλεια. 

Πρέπει να καθιερωθεί ο κοινοβουλευτικός έλεγχος. Να μελετηθεί το ενδεχόμενο της ίδρυσης Συνηγόρου έναντι της αστυνομικής αυθαιρεσίας και να αποκτήσουν οι εισαγγελικές αρχές ισχυρότερα ανακλαστικά προστασίας των πολιτών από την κρατική βία. Να τεθεί υπό κοινοβουλευτικό έλεγχο η ΕΥΠ. 

Να αντιμετωπιστούν παραδειγματικά τα παραθρησκευτικά - παραδικαστικά κυκλώματα, που ακόμη και μέχρι προχθές εμπόδιζαν τις έρευνες. Να αποκαλυφθούν οι χρηματοδότες της Χ.Α., ανάμεσά τους, όπως λέγεται, επιχειρηματίες του στενού πρωθυπουργικού περιβάλλοντος. Να υπάρξει εξυγίανση, με βάση τη δημοσιογραφική δεοντολογία, στον χώρο των ΜΜΕ, όπου ορισμένα κανάλια του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος λειτούργησαν ως χορηγοί επικοινωνίας του νεοφασισμού.

Η αναγκαία δικαστική - αστυνομική αντιμετώπιση των εγκλημάτων της Χ.Α. επιβάλλει πολιτική επαγρύπνηση ώστε να προληφθούν σπασμωδικές κινήσεις μαζικών νεοφασιστικών τρομοκρατικών χτυπημάτων. Και βεβαίως είναι αναγκαία η αναίρεση των πολιτικών αιτίων, και πρώτα απ' όλα του Μνημονίου, που τροφοδοτούν τη ναζιστική δημαγωγία.

Η Αριστερά, δύναμη δημοκρατικής σταθερότητας και κοινωνικής αλλαγής, έδωσε αγώνες για την αποκάλυψη του χρυσαυγιτισμού, την ώρα μάλιστα που κυβερνητικοί παράγοντες αναζητούσαν δυνατότητες μελλοντικής κυβερνητικής συνεργασίας με τη "σοβαρή Χρυσή Αυγή". 

Ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε στόχος της επίθεσης με την ανιστόρητη θεωρία των δυο άκρων. Ενδεικτικό της κυβερνητικής συμπεριφοράς και των πιθανώς μικροκομματικών επιδιώξεων είναι ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δεν ενημερώθηκε για την πορεία των ερευνών και τις συλλήψεις της Χ.Α. 

Ο Σαμαράς δεν μπορεί να κερδοσκοπήσει ως τιμωρός της Ακροδεξιάς, διότι η κυβέρνησή του την ανέχθηκε και υπέθαλψε ιδεολογικοπολιτικές εξισώσεις που "ξέπλεναν" τον ναζισμό. Γι' αυτό υπήρξε αντίδραση του φιλελεύθερου τμήματος της Ν.Δ. και της ευρύτερης δημοκρατικής κοινής γνώμης.

(Από το κύριο άρθρο της ΑΥΓΗΣ)