Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ δεν πορεύεται για να γίνει ένα καλό ΠΑΣΟΚ

Ο δημ. σύμβουλος Πειραιά Γ. Καρδάρας.

Του ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΡΔΑΡΑ(*)

          (από την avgi.gr)

1. «Η 3^η του Σεπτέμβρη ανήκει στο ΠΑΣΟΚ και αυτό δεν είναι κάτι διαπραγματεύσιμο και συζητήσιμο. Δεν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ, να παίζει καθημερινά «πάρτα - όλα»... ούτε μπορεί να καπηλευθεί την πολιτική και την ιστορία των άλλων». Αυτά είπε η Φώφη Γεννηματά στις 31/8/2012 σε συνέντευξή της στη ΝΕΤ 105,8.

Δεν είναι η ώρα, ούτε η κατάσταση της χώρας επιτρέπει να απαντά κανείς στο ποιοι «καπηλεύθηκαν την πολιτική και την ιστορία άλλων» ούτε «ποιοι έχουν πιστοποιητικό κληρονομητηρίου» από το Πρωτοδικείο της Ιστορίας για τις αρχές της «3^ης Σεπτέμβρη» ή του «αντιδικτατορικού αγώνα» ή του «ΕΑΜ» παλαιότερα».

2. Ο Αλέξης Τσίπρας στη Νίκαια το ξεκαθάρισε: «Η διακήρυξη των αρχών της 3^ης Σεπτέμβρη (Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία, Κοινωνική Απελευθέρωση) όπως και κάθε άλλη πολιτική διακήρυξη που ενέπνευσε λαϊκούς αγώνες και σφράγισε την ιστορία του τόπου δεν έχει ιδιοκτήτες δικαιούχους ούτε κληρονόμους. Ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ιδιοκτήτες ή κληρονόμοι. Κάθε διακήρυξη αρχών είναι κτήμα των πολιτών που της έδωσαν δυναμική και πολλές φορές προοπτική εξουσίας», και θα πρόσθετα εγώ, ανεξάρτητα από τη δικαίωση ή την ευόδωση ή μη των αγώνων ή την εξαπάτηση ή την απογοήτευση των πολιτών από τις πολιτικές ηγεσίες που ηγούντο σε διάφορα χρονικά διαστήματα.

3. Ο λόγος που με ώθησε να παρακολουθήσω τη συγκέντρωση του Νέου Αγωνιστή δεν ήταν το κομματικό καθήκον ή κάποια προτροπή πανστρατιάς γιατί κάτι τέτοιο δεν υπήρξε αλλά η επιθυμία να ακούσω, και όχι μόνο από τον Α. Τσίπρα, για την επικαιρότητα των αρχών της 3^ης του Σεπτέμβρη και πως μπορούμε σήμερα να μιλήσουμε με όρους κινήματος. Και τούτο ανεξαρτήτως των διαφορετικών πολιτικών εγχειρημάτων (τότε του ΠΑΣΟΚ τώρα του ΣΥΡΙΖΑ) και μάλιστα σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες (το 1981 με πρόταγμα το αίτημα του εκδημοκρατισμού, σήμερα με διαχωριστικές γραμμές μεταξύ ενός βάρβαρου και κυρίαρχου καπιταλισμού απέναντι σε μία κατακερματισμένη κοινωνία, την εντεύθεν αναπτυσσόμενη κοινωνική πόλωση σε ένα καταρρέον από τις ανομίες του και σε πλήρη απαξίωση πολιτικό σύστημα). Θα μπορούσε κανείς να επισημάνει πολλές άλλες διαφορές (όπως, για παράδειγμα, πολύ ευνοϊκότερο οικονομικό περιβάλλον το 1981 και άρα μεγαλύτερες δυνατότητες τομών και μεταρρυθμισμού) που περιγράφηκαν με ενάργεια στο άρθρο του καθηγητή Πανεπιστημίου Μ. Σπουρδαλάκη στην "Αυγή" της 2/9/2012 το οποίο αξίζει να το αναζητήσει κανείς.

4. Και πράγματι, άκουσα για ένα Πατριωτικό Δημοκρατικό Προσκλητήριο που απηύθυνε ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ που σήμερα, χωρίς συμπλέγματα για το παρελθόν, και αξιοποιώντας τις θετικές εμπειρίες και απορρίπτοντας τις αρνητικές εμπειρίες της αποϊδεολογικοποίησης των εφαρμοστέων πολιτικών, του εκφυλισμού, του κυβερνητισμού, της εξουσίας, της καθεστωτικής λογικής, των πελατειακών σχέσεων, του περιορισμού της δημοκρατίας μίας ολόκληρης περιόδου της σύγχρονης ιστορίας, διακηρύσσει ότι θέλει να αποτελέσει τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη της Αριστεράς για τη συγκρότηση μίας νέας κοινωνικής πλειοψηφίας της ανατροπής του «παλαιού», ξεκινώντας σε πολλά θέματα από την αρχή για ένα Κράτος Δικαίου, για την παραγωγική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη και για τη θεμελίωση και τη συγκρότηση μίας νέας Ελλάδας.

5. Και τέλος άκουσα με προσοχή και μουρμουρητά ότι «υπάρχει κίνδυνος, εγκαταλείποντας το στίγμα μας ως Ριζοσπαστική και Ανανεωτική Αριστερά και τις ιδεολογικές συντεταγμένες να μετεξελιχθούμε σε νέο ΠΑΣΟΚ στη θέση του παλαιού ΠΑΣΟΚ». Εκείνο που έχω να αντιτάξω στους πολίτες που έχουν αυτήν την άποψη είναι ότι α) δεν μπορούμε να ζούμε σε κλειστά συστήματα σκέψης και β) ότι δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ που έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων, αλλά η ίδια η κοινωνία γιατί έχει ανάγκες για αλλαγή από το σάπιο παρελθόν (είτε συμμετείχε έμμεσα είτε όχι στη δημιουργία του), για να περισωθεί ό,τι έχει απομείνει από το κοινωνικό κράτος για το οποίο έχει αγωνιστεί, για μία νέα παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, για μία νέα Ελλάδα, και η μόνη πολιτική δύναμη σήμερα που μπορεί με αξιώσεις να αντιστοιχηθεί σε αυτές τις ανάγκες και τα προτάγματα της κοινωνίας είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, ως κορμός, με ανοιχτά τα αφτιά στα μηνύματα των κινημάτων και των δικτύων αλληλεγγύης.

Δεν πρόκειται να ξορκίσω τους φόβους της «πασοκοποίησης» του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ ούτε μπορούμε να ερμηνεύουμε τις κοινωνικές πολυπλοκότητες με αφορισμούς. Σε όλες-ους εμάς έγκειται να μην το επιτρέψουμε ακόμη κι αν γίνουμε «αιρετικοί» και «εντός των τειχών αμφισβητίες» και, γιατί όχι, και «πολέμιοι» μιας τυχόν μετάλλαξης.

(*) Ο Γιάννης Καρδαράς είναι δημοτικός σύμβουλος

        Πειραιά και μέλος της ΠΣΕ του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ