Στη μνήμη του εκλεκτού γιατρού Βασίλη Παστρωμά

Σύναξη φίλων ψαράδων του Ψαθόπυργου, που ήπιαν ουζάκι ή τσίπουρο και κατέθεσαν στιγμές από την παρουσία του στο γραφικό χωριό

Ένας χρόνιος συμπληρώθηκε χθες από τον χαμό του γιατρού του Ψαθόπυργου, του γνωστού ακτινοδιαγνώστη του νοσοκομείου Ρίου, του Βασίλη Παστρωμά. Κι αυτή η μέρα δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητη από τους φίλους του στο γραφικό χωριό της Αχαΐας. Ο Βασίλης Παστρωμάς που καταγόταν από την Λυσιμάχια, γεννημένος το 1953, σε εποχή που η Ελλάδα και οι αγροτικοί οικισμοί πάσχιζαν να σταθούν στα πόδια τους, μετά τον αιματηρό Εμφύλιο που έζησαν επί 4 χρόνια κι ενώ μόλις είχαν παρέλθει άλλα 4 χρόνια, με γονείς φτωχούς από το Κρίκελο Ευρυτανίας, είδε το φως της ζωής του, αλλά βρέθηκε να κατοικεί στην Πάτρα, ως γιατρός του νοσοκομείου Ρίου από την αρχή της εγκατάστασής του. Κι ωστόσο, γύρω γύρω η λίμνη της Λυσιμάχιας, τον έζωνε από την μικρή του ηλικία, σαν να τον προσκαλούσε να ασχοληθεί με ταξίδια σε θάλασσες που δεν γνώρισε και με καπεταναίους που μόνον στην φαντασία του γυρόφερναν και τον στοίχειωναν. Έτσι αν και γιατρός σπουδαίος η μοίρα του το έφερε να γίνει ψαράς ολκής, με τα πρώτα του βήματα στο μουράγιο του Ψαθόπυργου. Εκεί έμαθε, διδάχθηκε καλύτερα, όπως έλεγαν χθες οι φίλοι του Ψαθοπυργιώτες, με την ευκαιρία του συμπόσιου μνήμης του στο παραλιακό Λα μεζέ ντε ΠΑ-ΠΕΝ, την τέχνη του ψαρέματος κια μαγεύτηκε. Ήσαν όλοι εκει. Επρόκειτο για μια σύναξη κατοίκων του γραφικού χωριού, φίλων του αξέχαστου γιατρού Βασίλη που η αγάπη του για τον τόπο τον έφερε να βρεθεί με κατοικία στο χωριό. Από κεί μπορούσε να αντικρίζει τα απέναντι βουνά που κρύβουν την Λυσιμάχια τον τόπο που γεννήθηκε στα μισά του προηγούμενου αιώνα. Το πρόγραμμα περιλάμβανε προσφορά της συζύγου του, ουζάκι της εταιρείας Πιλαβά με συνταγή που προέρχεται από τις Συκούσες Χίου και μεζεδάκια ξιδάτα ή τσίπουρο. Αυτά ήσαν που λειτούργησαν ως καταλύτες για να ξεδιπλωθούν οι αναμνήσεις από τους παρισταμένους φίλους που τους αγκάλιαζε με το ζεστό βλέμμα της η σύζυγος του αξέχαστου Βασίλη, που είχε την γενική επίβλεψη των τραπεζιών που είχαν γεμίσει από τους πολυάριθμους φίλους του ψαρέματος. Παρών με την μητέρα του και το εγγονάκι του, που δεν πρόλαβε να το πάρει στην αγκαλιά του με το βαφτιστικό του ντύσιμο μετά την κολυμπήθρα. Ποθούσε να προλάβει αυτήν την χαρά ο Βασίλης, αλλά δεν ήταν γραπτό. Ο πρώην πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Ψαθοπύργου, φιλίστορας Ανέστης Κόρρας, που διατηρεί αξιόλογη ιστοσελίδα στο facebook με τίτλο «Φίλοι Ψαθόπυργου - Ροδινής» ενθυμούμενος στιγμές από την φιλία του με τον γιατρό κατέθεσε την έκπληξη του γιατρού, όταν ψάρεψε μία σκορπίνα, γεμάτη αγκάθια, όπως είναι και δεν μπορούσε να την ξαγκιστρώσει. Εκεί λοιπόν πήρε το πρώτο μάθημα για να μην του συμβεί μοιραία συνάντηση με το πετρόψαρο. Επιασε το αγκιστρωμένο ψάρι με άνεση το ξαγκίστρωσε, ενώ ο Βασίλης κοιτούσε έκπληκτος και μονολογούσε «κοιτάξτε μωρέ πως πιάνει το ψάρι»! Ο δάσκαλος της ακτινοδιαγνωστικής λάβαινε το μάθημα της αλίευσης, γινόμενος ο ίδιος μαθητής! Ο αξέχαστος Βασίλης Παστρωμάς, όπως ελέγετο ήταν παρών σε κάθε ιατρική ανάγκη και οι φίλοι του στον Ψαθόπυργο, μα και γνωστοί του τον εκτιμούσαν. Αλλά αυτός ήταν ο Βασίλης. Ανθρωπος της προσφοράς! Κι αυτό στις μικρές κοινωνίες είναι που σηματοδοτούν την προσωπικότητα του αναφερόμενου.