Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2025
Η έλευση του Αλ. Τσίπρα αναδιατάσσει το πολιτικό τοπίο
Η επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και οι πολιτικές παρενέργειες απέναντι στη ΝΔ, στο ΠΑΣΟΚ και στην ΑΡΙΣΤΕΡΑ σχολιάστηκαν από τους Γ. Καρβουνιάρη και Θάνο Χριστακόπουλο στον ΣΚΑΪ Πάτρας, μέλη των Νομαρχιακών Επιτροπών ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ αντιστοίχως.
Συζητώντας για τις εξελίξεις, βάζοντας το φόντο τον πρ. Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, μέσα από την συχνότητα του ράδιο-Σκάι Πάτρας 89 4 οι δημοσιογράφοι και κομματικά στελέχη σε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ Αχαΐας, Γιώργος Καρβουνιάρης και Θάνος Χριστακόπουλος, αντίστοιχα. Συμφώνησαν πως μόνο κοινό συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι τίποτε δεν θα παραμείνει όπως χθες…
15 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλουν: 828.000 ευρώ για σιδηροδρομικά έργα που δεν έχουν γίνει
«Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι ότι η κυβέρνηση εμφανίζει ως «μεταρρυθμιστικές παρεμβάσεις» δράσεις που βρίσκονται στα χαρτιά ή έχουν μετατεθεί για μετά το 2027» «Τη στιγμή που ο ελληνικός σιδηρόδρομος βρίσκεται στη μεγαλύτερη κρίση αξιοπιστίας και ασφάλειας των τελευταίων δεκαετιών, η κυβέρνηση αποφασίζει να διαθέσει 828.000 ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης σε μια επικοινωνιακή καμπάνια με τίτλο ''Προβολή και Επικοινωνία της Σιδηροδρομικής Μεταρρύθμισης''», ανέφερε ο τομεάρχης Υποδομών & Μεταφορών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος.
Ο βουλευτής μαζίμε άλλους δεκατέσσερις βουλευτές κατέθεσε ερώτηση προς τον αρμόδιο υπουργό Μεταφορών Χρίστο Δήμα ζητώντας εξηγήσεις για τη σκανδαλώδη επιλογή χρηματοδότησης μιας επικοινωνιακής καμπάνιας που φιλοδοξεί να «ενημερώσει» τους πολίτες για έργα τα οποία δεν έχουν υλοποιηθεί, ενώ η πραγματικότητα των δρομολογίων, του στόλου και της σιδηροδρομική υποδομής αποδεικνύει καθημερινά την αποτυχία της κυβερνητικής πολιτικής.
Στην ερώτηση του, που συνυπογράφουν συνολικά 15 βουλευτές του ΣΥΡΙΖA-ΠΣ, καλεται ο αρμόδιος υπουργός Χρίστος Δήμας να απαντήσει για:
Τη σκοπιμότητα δαπάνης 828.000€ για επικοινωνία αντί για έργα υποδομής.
Την αποτελεσματικότητα της καμπάνιας σε σχέση με την ασφάλεια και την πραγματική κατάσταση του δικτύου.
Τη βιασύνη της κυβέρνησης να χρηματοδοτήσει διαφήμιση για έργα που δεν υπάρχουν.
Τα στοιχεία που οδήγησαν στη συγκεκριμένη κοστολόγηση.
Τα έργα που έχουν όντως ολοκληρωθεί και που δήθεν θα «προβληθούν».
Τη συμμόρφωση της δράσης με τους κανόνες του Ταμείου Ανάκαμψης.
Τη διαφάνεια στην επιλογή των παρόχων και την αποφυγή πελατειακών πρακτικών.
Το πραγματικό χρονοδιάγραμμα αποκατάστασης της γραμμής Αθήνα–Θεσσαλονίκη.
Το νομικό έρεισμα του νέου Μνημονίου Ελλάδας–Ιταλίας.
Τις προθέσεις της κυβέρνησης ως προς την τροποποίηση του ν. 4953/2022.
Τις προδιαγραφές των νέων τρένων και την πραγματική συνεισφορά τους.
Αναλυτικά η ερώτηση
ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον Υπουργό Υποδομών & Μεταφορών
Θέμα: 828.000 € από το Ταμείο Ανάκαμψης χρηματοδοτούν «καμπάνια» για έργα στον σιδηρόδρομο που δεν έχουν γίνει
Το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών έχει θέσει σε εξέλιξη την υπ. αριθ. 16/2025 Διακήρυξη Ηλεκτρονικού Ανοικτού Διαγωνισμού για ανάθεση σύμβασης παροχής υπηρεσιών για επικοινωνιακή καμπάνια, με τίτλο «Προβολή και Επικοινωνία της Σιδηροδρομικής Μεταρρύθμισης», συνολικού ύψους έως 828.000 ευρώ.
Η δαπάνη αφορά σε διαφημιστική εκστρατεία, παραγωγή οπτικοακουστικού υλικού, microsite, εκδηλώσεις προβολής, παρουσία στα ΜΜΕ και στα κοινωνικά δίκτυα, καθώς και συμβουλευτικές υπηρεσίες επικοινωνίας.
Το ερώτημα που προκύπτει εύλογα είναι το τι ακριβώς έρχεται να διαφημίσει η εν λόγω καμπάνια, λαμβάνοντας υπόψη τη σημερινή εικόνα του ελληνικού σιδηροδρόμου.
Ο βασικός σιδηροδρομικός άξονας της χώρας παρουσιάζει εικόνα διάλυσης. Η γραμμή Αθήνας – Θεσσαλονίκης εκτελεί σήμερα μόλις 2 δρομολόγια ημερησίως, έναντι 7 δρομολογίων που εκτελούνταν πριν την τραγωδία των Τεμπών.
Οι καταστροφές που προκάλεσε στο δίκτυο η θεομηνία Daniel τον Σεπτέμβριο του 2023 δεν μπορεί πλέον να χρησιμοποιείται ως δικαιολογία εκ μέρους της κυβέρνησης για τη σημαντική μείωση του σιδηροδρομικού μεταφορικού έργου, καθώς οι τεράστιες καθυστερήσεις στην ανάθεση και υλοποίηση των εργασιών αποκατάστασης είναι η αναμφισβήτητη αιτία της σημερινής εικόνας.
Η ίδια η κυβέρνηση, εκ μέρους του αρμόδιου Υπουργού, ομολογεί ότι η διπλή γραμμή, με πλήρη συστήματα διαχείρισης κυκλοφορίας, δεν θα παραδοθεί στην κυκλοφορία πριν το καλοκαίρι του 2026. Το χρονοδιάγραμμα αυτό έχει απόσταση τριών ετών από τη θεομηνία Daniel και τεσσάρων ετών από την τραγωδία των Τεμπών, γεγονός που συνιστά παραδοχή αποτυχίας εκ μέρους της κυβέρνησης στην τήρηση αυστηρών χρονοδιαγραμμάτων και κατάλληλων διαδικασιών για τη δημιουργία ενός σύγχρονου και ασφαλούς σιδηροδρομικού δικτύου.
Εκτός από τις σημαντικές καθυστερήσεις στις εργασίες αποκατάστασης του δικτύου, εξαιρετικά υποβαθμισμένη εμφανίζεται και η ίδια η υποδομή του ελληνικού σιδηροδρόμου.
Ο υφιστάμενος στόλος της Hellenic Train είναι γερασμένος, προβληματικός και ανεπαρκής. Σύμφωνα με διαρκείς καταγγελίες των εργαζομένων, σχεδόν καθημερινά σημειώνονται βλάβες, καθυστερήσεις ή εκτροχιασμοί, συχνά με πολύωρη ταλαιπωρία επιβατών.
Παρά την απαξιωμένη και επικίνδυνη πραγματικότητα στη σιδηροδρομική υποδομή, το Υπουργείο επέλεξε να δαπανήσει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για να πείσει τους πολίτες ότι πραγματοποιείται «μεταρρύθμιση», τη στιγμή που η καθημερινότητά τους στα τρένα αποδεικνύει το αντίθετο.
πιο προβληματικό είναι το γεγονός ότι δεν υπάρχει καμία πολιτική δέσμευση για ουσιαστική αναβάθμιση του τροχαίου υλικού και κανένα ρεαλιστικά υλοποιήσιμο χρονοδιάγραμμα, τουλάχιστον πριν το 2027. Και μπορεί το αρμόδιο Υπουργείο να ανακοίνωσε τον Μάιο του 2025 ότι υπογράφηκε Μνημόνιο Ελλάδας–Ιταλίας για επενδύσεις 360 εκατ. ευρώ για αγορά 23 νέων τρένων, ωστόσο ο ίδιος ο νόμος της κυβέρνησης (Ν.4953/2022) προβλέπει μόνο μίσθωση 20 τρένων (10 ηλεκτρικών + 10 υδρογονοκίνητων), τα οποία θα αγόραζε το ελληνικό δημόσιο, με κόστος 86 εκατ. ευρώ για την Hellenic Train.
Από το 2022 μέχρι και το 2025 το νομοθετικό πλαίσιο δεν έχει αλλάξει, επομένως η κυβέρνηση με το εν λόγω Μνημόνιο αναιρεί τον ίδιο της τον εαυτό, ενώ η νέα Σύμβαση συνιστά ομολογία αποτυχίας των επιλογών του πρώην Υπουργού κ. Καραμανλή.
Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και αν το νομοθετικό πλαίσιο διαμορφωθεί ανάλογα, τα νέα τρένα δεν θα μπορούν να παραδοθούν πριν το 2027, λόγω χρόνου κατασκευής, πιστοποίησης και προδιαγραφών δικτύου.
Επομένως, η διαφημιζόμενη «αναβάθμιση» του σιδηροδρόμου δεν μπορεί να αποτυπωθεί σε πραγματική λειτουργία πριν περάσουν τουλάχιστον δύο ακόμη χρόνια.
Η διαφημιστική καμπάνια εντάσσεται στο Σχέδιο Ανάκαμψης («Ελλάδα 2.0») και μάλιστα σε άξονα που αφορά σε εκσυγχρονισμό και ανθεκτικότητα κρίσιμων τομέων της οικονομίας.
Οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης θα μπορούσαν να κατευθυνθούν σε πραγματικές επενδύσεις υποδομών, σε νέα συστήματα ασφάλειας, σε ενίσχυση της συντήρησης, ή σε άμεσες λύσεις για το τροχαίο υλικό.
Η κυβέρνηση επέλεξε να αξιοποιήσει τα εν λόγω κονδύλια σε επικοινωνιακές δράσεις, την ώρα που το σιδηροδρομικό μεταφορικό έργο συρρικνώνεται καθημερινά. Ακόμα πιο οξύμωρο είναι το γεγονός ότι η διαφημιστική καμπάνια αφορά σε έργα που δεν έχουν καν υλοποιηθεί!
Η εν λόγω επιλογή γεννά σοβαρά ερωτηματικά για τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση προτεραιοποιεί τις εκάστοτε αναγκαίες παρεμβάσεις αλλά και τον τρόπο με τον οποίο επιλέγει να δαπανά και να κατανείμει τους ευρωπαϊκούς πόρους.
Σύμφωνα και με την ίδια τη διακήρυξη της Σύμβασης, στόχος είναι, μεταξύ άλλων, η «αποδοχή και υποστήριξη» της μεταρρύθμισης και η «ευρεία και έγκυρη ενημέρωση» για τις ενέργειες της κυβέρνησης.
Με απλά λόγια, η κυβέρνηση σπεύδει να «ενημερώσει» μέσω διαφημιστικής καμπάνιας για έργα που δεν έχουν καν υλοποιηθεί και ενώ η καθημερινή πραγματικότητα στον ελληνικό σιδηρόδρομο βρίθει απαξίωσης και αναξιοπιστίας.
Η σπουδή της κυβέρνησης στο να επενδύσει για ακόμα μία φορά στην επικοινωνία και όχι στην ουσία, πλήττει τον πυρήνα της αναβάθμισης του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας, που έχει ανάγκη από άμεσες υλοποιήσεις παρεμβάσεων και όχι από προβολή.
Κατόπιν των ανωτέρω,
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
Λαμβάνοντας υπόψη την απαξιωμένη εικόνα του σιδηροδρομικού δικτύου αλλά και τις πολλαπλές ανάγκες σε έργα υποδομής, με βάση ποιο σκεπτικό επέλεξε να αξιοποιήσει τα εν λόγω κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης σε διαφημιστική καμπάνια για τον ελληνικό σιδηρόδρομο και όχι σε ουσιαστικά έργα αναβάθμισης;
Με ποιον τρόπο θεωρεί ότι η διαφημιστική προβολή θα ενισχύσει την ασφάλεια των σιδηροδρομικών μεταφορών, σε μια περίοδο που συνεχίζουν οι ελλείψεις στα συστήματα ασφαλείας;
Ποιος είναι ο λόγος της σπουδής της κυβέρνησης να επισπεύσει τη χρηματοδότηση διαφημιστικής καμπάνιας, που αφορά σε σιδηροδρομικά έργα που δεν έχουν ακόμα υλοποιηθεί;
Με βάση ποια στοιχεία κοστολογήθηκε η διαφημιστική καμπάνια; Ποιο ακριβώς έργο της «σιδηροδρομικής μεταρρύθμισης» θεωρεί επαρκές ώστε να δικαιολογεί καμπάνια 828.000 ευρώ;
Ποια έργα από αυτά που αναμένεται να διαφημίσει η καμπάνια έχουν ολοκληρωθεί;
Πώς εξασφαλίζεται ότι η χρήση πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης για καθαρά επικοινωνιακές δράσεις δεν παραβιάζει τις απαιτήσεις του προγράμματος περί πραγματικών, μετρήσιμων μεταρρυθμιστικών αποτελεσμάτων;
Έχουν ήδη συμφωνηθεί συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης, εταιρείες ή πάροχοι για τη διάθεση των κονδυλίων της διαφημιστικής καμπάνιας;
Ποια διαδικασία εγγυάται την πλήρη διαφάνεια στην επιλογή των παρόχων και αποφυγή πελατειακών πρακτικών και πρακτικών διευκόλυνσης ημετέρων;
Ποιες παρεμβάσεις έχουν υλοποιηθεί στη γραμμή Αθήνας –Θεσσαλονίκης από το 2023 έως σήμερα και ποιο είναι το πραγματικό χρονοδιάγραμμα για την πλήρη αποκατάσταση της διπλής γραμμής και των συστημάτων τηλεδιοίκησης – σηματοδότησης – ETCS;
Λαμβάνοντας υπόψη ότι το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο (ν.4953/2022) προβλέπει μόνο μίσθωση 20 τρένων, τα οποία θα αγόραζε το ελληνικό δημόσιο, με κόστος 86 εκατ. ευρώ για την Hellenic Train, με βάση ποιο νομοθετικό έρεισμα συνάφθηκε το Μνημόνιο Ελλάδας – Ιταλίας για επενδύσεις 360 εκατ. ευρώ, για αγορά 23 νέων τρένων;
Προτίθεται να προχωρήσει σε αλλαγή του ν. 4953/2022 και αν ναι, ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα;
Ποιες είναι οι προδιαγραφές των νέων τρένων και με ποιο τρόπο αναμένεται να συμβάλλουν στην ουσιαστική αναβάθμιση του σιδηροδρομικού μεταφορικού έργου;
Οι Ερωτώντες Βουλευτές
Μεϊκόπουλος Αλέξανδρος
Καλαματιανός Διονύσης
Βέττα Καλλιόπη
Γαβρήλος Γιώργος
Γιαννούλης Χρήστος
Δούρου Ειρήνη
Ζαμπάρας Μίλτος
Κασιμάτη Νίνα
Μπάρκας Κώστας
Νοτοπούλου Αικατερίνη
Παναγιωτόπουλος Ανδρέας
Παπαηλιού Γεώργιος
Παππάς Νικόλαος
Τσαπανίδου Πόπη
Ψυχογιός Γεώργιος
Ο ΣΥΡΙΖΑ για την αγωγή του Δημητριάδη στη Left Media
«Η επιχείρηση φίμωσης της δημοσιογραφικής φωνής δεν θα γίνει ανεκτή!».- «Είναι ο κ. Μητσοτάκης που πρέπει να απολογηθεί για το σκάνδαλο των υποκλοπών στον ελληνικό λαό και όχι οι δημοσιογράφοι που ασκούν κριτική και αναζητούν απαντήσεις, στους εξ απορρήτων εμπλεκόμενους συγγενείς του»
«Ο κ. Μητσοτάκης πρέπει να απολογηθεί για το σκάνδαλο των υποκλοπών στον ελληνικό λαό και όχι οι δημοσιογράφοι που ασκούν κριτική και αναζητούν απαντήσεις»«Η αγωγή που κατέθεσε ο πρώην γενικός γραμματέας και ανιψιός του πρωθυπουργού Γρ. Δημητριάδης κατά της εταιρείας Left Media, στην οποία ανήκει ο ραδιοφωνικός σταθμός «Στο Κόκκινο», εντάσσεται στο πλαίσιο της σχεδιασμένης επίθεσης που διεξάγει ο ίδιος, από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε το σκάνδαλο των υποκλοπών, κατά των Μέσων Ενημέρωσης και των δημοσιογράφων που τολμούν να διερευνήσουν τη δυσώδη αυτή υπόθεση».Τα παραπάνω σημειώνει ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ επισημαίνοντας με νόημα ότι «ο κ. Δημητριάδης, που αποπέμφθηκε από τον πρωθυπουργό αμέσως μόλις ξεκίνησαν αποκαλύψεις χωρίς καμία επίσημη αιτιολογία, επιχειρεί να εμφανιστεί ως θύμα δήθεν συκοφαντίας, προκειμένου η ελληνική κοινωνία να ξεχάσει τον κεντρικό του ρόλο στην υπόθεση των υποκλοπών». Συνεχίζοντας εξηγεί πως «για αυτό τον λόγο, ακολουθεί την τακτική των αγωγών SLAPP, που έχουν στόχο να εκφοβίσουν τους δημοσιογράφους και να εξοντώσουν τα Μέσα που εκφέρουν λόγο για την υπόθεση».
«Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ επαναλαμβάνει για μία ακόμη φορά ότι δεν τρομοκρατείται και δεν εκβιάζεται. Η επιχείρηση φίμωσης της δημοσιογραφικής φωνής δεν θα γίνει ανεκτή», τονίζει.
Και προσθέτει ότι «είναι ο κ. Μητσοτάκης που πρέπει να απολογηθεί για το σκάνδαλο των υποκλοπών στον ελληνικό λαό και όχι οι δημοσιογράφοι που ασκούν κριτική και αναζητούν απαντήσεις, στους εξ απορρήτων εμπλεκόμενους συγγενείς του. Και μετά τα όσα κατέθεσε ο κ. Τρίμπαλης στη δίκη για τις υποκλοπές, η απολογία του πρωθυπουργού έχει ήδη καθυστερήσει. Τα υπόλοιπα θα ειπωθούν στο δικαστήριο».
Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας ανοίγει το δημόσιο διάλογο
Για το νέο Στρατηγικό Σχέδιο της ΚΑΠ 2028–2034. - Ο στόχος είναι ξεκάθαρος: να διαμορφωθεί έγκαιρα μια τεκμηριωμένη, ρεαλιστική και ενιαία περιφερειακή θέση για τη νέα ΚΑΠ, βασισμένη στα πραγματικά προβλήματα και τις ανάγκες των παραγωγών της Δυτικής Ελλάδας.
Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας είναι μεταξύ των πρώτων φορέων που άνοιξαν οργανωμένα τον διάλογο για το νέο Στρατηγικό Σχέδιο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής 2028–2034. Με πρωτοβουλία του Περιφερειάρχη Νεκταρίου Φαρμάκη και του Αντιπεριφερειάρχη Αγροτικής Ανάπτυξης Ανδρέα Φίλια, καθώς επίσης με την υποστήριξη των υπηρεσιακών παραγόντων και των επιστημονικών συνεργατών της Περιφέρειας, πραγματοποιήθηκε σειρά στοχευμένων συναντήσεων και ημερίδων σε Αχαΐα, Ηλεία και Αιτωλοακαρνανία.
Οι δράσεις έφεραν στο ίδιο τραπέζι όλους τους κρίσιμους φορείς: διαχειριστικές αρχές, δημάρχους, συνεταιρισμούς, ομάδες παραγωγών, επιμελητήρια, πανεπιστημιακούς, ερευνητές, μελετητές και επαγγελματίες του πρωτογενούς τομέα. Ο στόχος ήταν ξεκάθαρος: να διαμορφωθεί έγκαιρα μια τεκμηριωμένη, ρεαλιστική και ενιαία περιφερειακή θέση για τη νέα ΚΑΠ, βασισμένη στα πραγματικά προβλήματα και τις ανάγκες των παραγωγών της Δυτικής Ελλάδας.
Η Περιφέρεια Δυτικής ανέλαβε την πρωτοβουλία και δημιούργησε το πλαίσιο ώστε ο αγροτικός κόσμος, οι συνεταιρισμοί, οι ομάδες παραγωγών, οι γεωτεχνικοί και η επιστημονική κοινότητα να έχουν λόγο από την αρχή στη χάραξη της επόμενης προγραμματικής περιόδου.
Στις συναντήσεις συμμετείχαν εκπρόσωποι όλων των βασικών θεσμών του αγροδιατροφικού οικοσυστήματος:
– Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και υπηρεσίες αγροτικής οικονομίας
– Επιμελητήρια Αιτωλοακαρνανίας, Αχαΐας και Ηλείας
– Αναπτυξιακές εταιρείες
– Δήμοι των τριών Π.Ε.
– ΓΕΩΤΕΕ και επαγγελματικοί φορείς γεωπόνων
– Συνεταιρισμοί, Ομάδες Παραγωγών και ΕΘΕΑΣ
– ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ
– Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Πανεπιστήμιο Πατρών και ερευνητικά κέντρα
– Εκπρόσωποι ΕΝΠΕ
– Ειδικοί, μελετητές και στελέχη της αγοράς
Παράλληλα, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας έχει ήδη σχεδιάσει να συνεχίσει τον διάλογο και τις σχετικές πρωτοβουλίες στο πλαίσιο της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας (ΕΝΠΕ), με σκοπό οι τοπικές κοινωνίες και η τοπική αυτοδιοίκηση να έχουν ουσιαστικό ρόλο στη διαμόρφωση του νέου Στρατηγικού Σχεδίου της ΚΑΠ. Η ΠΔΕ επιδιώκει να μεταφέρει την εμπειρία και τα συμπεράσματα των περιφερειακών διαβουλεύσεων σε εθνικό επίπεδο, ώστε η φωνή των παραγωγών και των τοπικών φορέων να ενισχύσει τον κεντρικό σχεδιασμό.
Με τις δράσεις αυτές, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας έκανε το αυτονόητο: ξεκίνησε νωρίς, ακούει όσους βρίσκονται στην παραγωγή και πρόκειται να στηρίξει με στοιχεία και τεκμηρίωση τις θέσεις που θα επηρεάσουν την αγροτική οικονομία της χώρας την επόμενη δεκαετία.
Συμμετοχή Αντιπεριφερειάρχη Αχαΐας Φ. Ζαΐμη στο Eco Forum 2025
Με προτάσεις για την ενίσχυση και την αποτελεσματικότητα της Πολιτικής Προστασίας
Συγκεκριμένες προτάσεις παρεμβάσεων στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της Πολιτικής Προστασίας, με στόχο τον εκσυγχρονισμό της και την αποτελεσματικότερη λειτουργία της κατέθεσε ο Αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Αχαΐας Φωκίων Ζαΐμης κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου Eco Forum 2025 που πραγματοποιήθηκε στην Πάτρα, παρουσία του Υφυπουργού Πολιτικής Προστασίας Κώστα Κατσαφάδου.
Ο κ. Ζαΐμης σημείωσε ότι μεταξύ άλλων θα πρέπει άμεσα να γίνουν παρεμβάσεις όπως:
- Απλοποίηση διαδικασιών - αρμοδιοτήτων
- Ψηφιοποίηση ενεργειών από την αυτοψία μέχρι τις αποζημιώσεις
- Προτεραιοποίηση έργων έτσι ώστε να μην αντιμετωπίζονται κάθε φορά όσα έργα προκύπτουν μετά από ένα γεγονός
- Νομική Προστασία για το προσωπικό της Πολιτικής Προστασίας που πολλές φορές κινδυνεύει να βρεθεί αντιμέτωπο με νομικές ενέργειες, κάνοντας τη δουλειά του.
Επίσης, ανέφερε ότι θα πρέπει στον επίσημο μηχανισμό της Πολιτικής προστασίας να συμπεριληφθούν και οι εθελοντικές Οργανώσεις, για τις οποίες να θεσπιστούν συγκεκριμένες παροχές:
- Ασφαλιστική κάλυψη
- Αποζημίωση εξόδων μετακίνησης
- Να εξασφαλιστεί ο σύγχρονος εξοπλισμός τους.
Ο Αντιπεριφερειάρχης τόνισε επίσης ότι θα πρέπει να εξεταστεί η σύνδεση της Πολιτικής Προστασίας με την Πολιτική Άμυνα (ΠΣΕΑ), όπως συμβαίνει σε πολλές χώρες της Ευρώπης. ενώ κλείνοντας την ομιλία του, παρέδωσε στον κ. Κατσαφάδο την επιστολή που του έχει αποστείλει για το αίτημα να πληρωθούν άμεσα οι αποζημιώσεις στους πληγέντες επιχειρηματίες από την φωτιά του 2024 στην περιοχή του Ερυμάνθου. Έκανε δε ειδική μνεία και στα ελαιοτριβεία της Αχαΐας, που έχουν υποστεί μεγάλη οικονομική ζημιά μετά τις φωτιές, ζητώντας ειδικά μέτρα στήριξης από την Κυβέρνηση.
«Ήταν μια σημαντική εκδήλωση που μας έδωσε την δυνατότητα να θέσουμε όλα τα ζητήματα της Πολιτικής Προστασίας, ώστε να είναι πιο αποτελεσματική η λειτουργία της σε όλα τα επίπεδα, από το θεσμικό μέχρι και την λειτουργία στο πεδίο» σημείωσε ο κ. Ζαΐμης.
Συνάντηση εργασίας για την πρόληψη της παιδικής παχυσαρκίας
Συνάντηση εργασίας πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2025, μεταξύ της Αντιπεριφερειάρχη Δημόσιας Υγείας, Άννας Μαστοράκου και της Περιφερειακής Επόπτριας Ποιότητας της Εκπαίδευσης, Δρ. Αθανασίας Μπαλωμένου. Αντικείμενο της συνάντησης ήταν η ανάπτυξη ενός ολιστικού περιφερειακού προγράμματος για την πρόληψη και τη διαχείριση της παιδικής παχυσαρκίας.
Η παιδική παχυσαρκία αποτελεί σήμερα ένα από τα σημαντικότερα και ταχύτερα αυξανόμενα προβλήματα δημόσιας υγείας σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο. Τα πρόσφατα επιδημιολογικά στοιχεία καταγράφουν τη Δυτική Ελλάδα-συγκριτικά με την Πελοπόννησο και τα Ιόνια Νησιά-με το υψηλότερο ποσοστό παιδιών με υπερβάλλον σωματικό βάρος, γεγονός που υπογραμμίζει την ανάγκη άμεσου, τεκμηριωμένου και συντονισμένου σχεδιασμού.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, επιβεβαιώθηκε η αναγκαιότητα δημιουργίας ενός ολοκληρωμένου σχεδίου δράσης που θα συνενώνει όλους τους επαγγελματίες και φορείς – από τον χώρο της υγείας, της εκπαίδευσης, της κοινωνικής μέριμνας και της τοπικής αυτοδιοίκησης – με στόχο την υποστήριξη των παιδιών από τη γέννηση έως την εφηβεία.
Σε δήλωσή της, η Αντιπεριφερειάρχης Δημόσιας Υγείας, Άννα Μαστοράκου, σημείωσε:
«Η παιδική παχυσαρκία αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις δημόσιας υγείας της εποχής μας. Η ευθύνη μας είναι μεγάλη και συλλογική. Η σημερινή συνάντησή μας επέτρεψε να εξετάσουμε σε βάθος τις δυνατότητες διαμόρφωσης ενός ολοκληρωμένου, πρακτικού και εφαρμόσιμου προγράμματος, βασισμένου στη συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων φορέων. Στόχος μας είναι τα παιδιά της Δυτικής Ελλάδας να μεγαλώνουν υγιή, δραστήρια και με ίσες ευκαιρίες. Η πρόληψη δεν είναι απλώς μια πολιτική – είναι επένδυση στο μέλλον των οικογενειών και της κοινωνίας μας».
SKATE SKILLS CHALLENGE με τη συμμετοχή της ΠΔΕ
Ο Πατραϊκός Όμιλος Τροχοπέδιλων, με τη συμμετοχή της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας διοργανώνει την αθλητική δράση «SKATE SKILLS CHALLENGE», την Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2025, στις 10:00 π.μ., στο πάρκινγκ του Σκλαβενίτη στην Περιβόλα Πάτρας.
Πρόκειται για ένα αθλητικό δρώμενο, ανοιχτό για όλες τις ηλικίες, που θα περιλαμβάνει: Πίστα τροχοπέδιλων και skateboard, εμπόδια, άλματα και μπάρες διαγωνισμούς δεξιοτεχνίας και επιδεξιότητας.
Στόχος της δράσης είναι η προώθηση του αθλητισμού, της δημιουργικής ψυχαγωγίας και της ασφαλούς χρήσης τροχοπέδιλων και skateboard. Οι συμμετέχοντες θα έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν τις δεξιότητές τους, να γνωρίσουν νέες τεχνικές και να απολαύσουν μια ημέρα γεμάτη δράση και διασκέδαση.
Εκτακτό δελτίο επιδείνωσης καιρού
ΟΧΙ σε πρόταση ψηφίσματος συμπαράστασης για τους αγρότες
Και για τους κτηνοτρόφους από Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ στον Εμπορικό Σύλλογο Πατρών.- Καταγγελία από την ΕΝΩΤΙΚΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΜΠΟΡΩΝ ΠΑΤΡΑΣ
«Η ακρίβεια πλήττει το μικρό οικογενειακό εισόδημα. Οι αγρότες έχουν βγει στα μπλόκα και διεκδικούν τους κόπους, που τους άρπαξαν οι επιτήδειοι μέσω του ΟΠΕΚΕΠΕ, οι κτηνοτρόφοι βλέπουν τα κοπάδια τους να αφανίζονται, με κραυγές απόγνωσης "μας σκότωσαν τα ζώα"...
Στο Διοικητικό Συμβούλιο της Τρίτης 2/12 του Εμπορικού Συλλόγου Πατρών, συζητήθηκαν διαδικαστικά θέματα, για το αρχείο του Συλλόγου και τις εκδηλώσεις των Χριστουγέννων, λες και ζούνε σε ένα παράλληλο σύμπαν..
Η κατάσταση της Κοινωνίας δεν θα επηρεάσει το εμπόριο, τις οικογένειες των εμπόρων και των καταναλωτών που θα προμηθευτούν (εφόσον υπάρχει επάρκεια) τα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα σε αυξημένες τιμές; Οι επιδοτήσεις και οι αποζημιώσεις των αγροτών και των κτηνοτρόφων δεν είναι χρήματα που τους διευκολύνουν στην καθημερινότητά τους, άρα λείπουν και από την αγορά;
Η παράταξή μας ζήτησε με ψήφισμά του, να συμπαρασταθεί ο Εμπορικός Σύλλογος στους δοκιμαζόμενους αγρότες και κτηνοτρόφους.
Ο πρόεδρος της ΔΕΕΠ Νέας Δημοκρατίας και ταυτόχρονα πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου!!!! κ. Κατσιγιάννης ήταν δυνατόν να θέσει το ψήφισμα στο Διοικητικό Συμβούλιο;
Προφανώς όχι, γιατί έχει διαλέξει ρόλο να είναι η φωνή της Νέας Δημοκρατίας στην Αχαΐα και να σέρνει τον Ιστορικό Εμπορικό Σύλλογο πίσω από αυτή την ανερμάτιστη κυβερνητική πολιτική..
Μπορεί να είναι νόμιμο να πατάει σε δύο βάρκες ο κύριος Κατσιγιάννης, ηθικό όμως δεν είναι.
Περιμέναμε την παραίτησή του από πρόεδρο και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου ενός Ιστορικού Συλλόγου, που πάντα ήταν στην πρώτη γραμμή διεκδίκησης όχι μόνο για τους εμπόρους αλλά για την κοινωνία και την πόλη, αφού δεν μπορεί να υπηρετήσει δύο θέσεις που είναι αντικρουόμενες μεταξύ τους.
Από τη μία συνδικαλιστής που θα διεκδικεί από την κυβέρνηση και από την άλλη εκφραστής και υποστηρικτής της κυβερνητικής πολιτικής...
Από την άλλη οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ στο Διοικητικό Συμβούλιο όχι μόνο στηρίζουν την πολιτική αυτή της Νέας Δημοκρατίας αλλά δεν κρατάν ούτε τα προσχήματα, ούτε το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ στήριξε το ψήφισμα συμπαράστασης για τους αγρότες και κτηνοτρόφους...
Για την Νέα Δημοκρατία υπάρχει αποδέσμευση της πολιτικής από τη ηθική. Σιωπά εδώ και καιρό, αλλά και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ όπως φαίνεται στην πράξη..
Επόμενο είναι ο Εμπορικός κόσμος να τους έχει γυρίσει την πλάτη...».
Εκδήλωση μνήμης και τιμής, για τον συγγραφέα Ρόδη Ρούφο
Με την συμπλήρωση 70 χρόνων από την έναρξη του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα της Κύπρου, από την ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ στην «Στέγη Γραμμάτων Κωστής Παλαμάς».- Στην εκδήλωση, θα απευθύνουν χαιρετισμό, ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Αχαΐας-Κύπρου «Αχαιών Ακτή», Αναστάσιος Στασής και ο Πρόεδρος της Εταιρείας Λογοτεχνών Νοτιοδυτικής Ελλάδος, Λεωνίδα Μαργαρίτης. Ομιλητής της εκδήλωσης, θα είναι ο Νομικός και Ιστορικός, Συγγραφέας Χρήστος Μούλιας, με θέμα «Η Χάλκινη εποχή του Ρόδη Ρούφου».Την εκδήλωση, θα τιμήσει με την παρουσία του, ο υιός του, δικηγόρος Αθηνών κ. Λουκάς Ρούφος.
Ο Σύνδεσμος Αχαΐας-Κύπρου «Αχαιών Ακτή», με την συμπλήρωση 70 χρόνων από την έναρξη του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα της Κύπρου, οργανώνει εκδήλωση μνήμης και τιμής, για τον συγγραφέα Ρόδη Ρούφο, Υποπρόξενο της Ελλάδας στην Κύπρο 1954-56 που έλκει την καταγωγή του από την Πάτρα. Η εκδήλωση πραγματοποιείται στο πλαίσιο των «Φιλολογικών Βραδινών», της Εταιρείας Λογοτεχνών Νοτιοδυτικής Ελλάδος και φιλοξενείται στην «Στέγη Γραμμάτων Κωστής Παλαμάς» -στο σπίτι που γεννήθηκε ο ποιητής- την Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2025 και ώρα 19.00. Στην εκδήλωση, θα απευθύνουν χαιρετισμό, ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Αχαΐας-Κύπρου «Αχαιών Ακτή», Αναστάσιος Στασής και ο Πρόεδρος της Εταιρείας Λογοτεχνών Νοτιοδυτικής Ελλάδος, Λεωνίδα Μαργαρίτης. Ομιλητής της εκδήλωσης, θα είναι ο Νομικός και Ιστορικός, Συγγραφέας Χρήστος Μούλιας, με θέμα «Η Χάλκινη εποχή του Ρόδη Ρούφου».
Την εκδήλωση, θα τιμήσει με την παρουσία του, ο υιός του, δικηγόρος Αθηνών κ. Λουκάς Ρούφος.Ο Ρόδης Ρούφος–Κανακάρης (1924-1972) ήταν διπλωμάτης και λογοτέχνης. Ήταν γιος του Λουκά Κανακάρη-Ρούφου, γόνου της γνωστής οικογένειας των Πατρινών πολιτικών. Παππούς του ήταν ο Θάνος Κανακάρης-Ρούφος, Δήμαρχος Πατρέων και βουλευτής, ενώ ήταν απόγονος του Μπενιζέλου Ρούφου και συγγενής του Αριστομένους Προβελέγγιου. Αφού τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στη Σχολή Μακρή, σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, αρχικά στην Αθήνα (Ιερά Ταξιαρχία και ΡΑΝ) και το 1944 ως μέλος του Ιερού Λόχου των φοιτητών, κοντά στον Ναπολέοντα Ζέρβα. Εκπλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία για δύο χρόνια στο Ναυτικό και έτσι δεν ενεπλάκη ουσιαστικά στον Εμφύλιο. Στη συνέχεια, ακολούθησε διπλωματική καριέρα εισερχόμενος το 1949 στο Διπλωματικό Σώμα. Υπηρέτησε στην Βιέννη, την Λευκωσία, το Λονδίνο και το Παρίσι. Συνδέθηκε στενά με τον επίσης διπλωμάτη Γιώργο Σεφέρη. Στη διάρκεια της παραμονής του στην Κύπρο ως υποπρόξενος, συνεργάστηκε παράνομα (1954-1956), βοηθώντας και με την έμπρακτη συμπαράσταση της συζύγου του Αριέττας, τον αγώνα της ΕΟΚΑ για ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.Το 1961 εγγράφεται στο Παρίσι για εκπόνηση διδακτορικής διατριβής στην αρχαία ιστορία, την οποία δεν ολοκλήρωσε εξαιτίας της κατοπινής μετάθεσής του. Με τον ερχομό της Χούντας των συνταγματαρχών, ο Ρούφος αρνήθηκε να υπηρετήσει το νέο καθεστώς. Αυτοεξορίζεται αρχικά για λίγους μήνες (Σεπτέμβριος-Δεκέμβριος ’67) στην Βιέννη και στο Παρίσι. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, του απαγορεύτηκε η έξοδος από τη χώρα. Μετά από δύο οικειοθελείς εξαμηνιαίες τοποθετήσεις σε διαθεσιμότητα και μια τρίμηνη προσωρινή απόλυση από την υπηρεσία του, απολύθηκε τελικά από το ΥΠΕΞ, χωρίς να δικαιούται σύνταξης (1969). Συστηματική υπήρξε από την πρώτη μέρα η αντίδρασή του στο απριλιανό καθεστώς, με αποκορύφωμα τον πρωταγωνιστικό ρόλο που έπαιξε στην ίδρυση της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικών Προβλημάτων (ΕΜΕΠ) και την παρουσία του σε όλες τις εκδηλώσεις της, μέχρι το θάνατό του. Εξίσου σημαντικές υπήρξαν και οι πιο κάτω αντιστασιακές του δράσεις:
α) ηπρωτοβουλία του, μετά από προτροπή της συγγραφέα Καίης Τσιτσέλη, να διαμαρτυρηθούν για την αυθαίρετη δημοσίευση στις εφημερίδες ανθολογίας λογοτεχνικών κειμένων που είχε επιμεληθεί ο Ρένος Αποστολίδης, χωρίς την άδεια των ίδιων των συγγραφέων, οι οποίοι είχαν αποφασίσει να τηρούν στάση σιωπής ως αντίδραση στο καθεστώς (Απρίλιος 1969),
β) η έκδοση του βιβλίου του για την πραγματική πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα μέσα στη δικτατορία, που δημοσιεύτηκε ανώνυμα, στα γαλλικά, καταρχήν στην Ελβετία, με τον τίτλο Verité sur la Grèce (La Cité, Λωζάνη Ιούνιος 1970) και ύστερα μεταφρασμένο στα αγγλικά από τον Richard Clogg, με τίτλο Inside the Colonels’ Greece, με το ψευδώνυμο Athenian για την αγγλική έκδοση (Chatto & Windus, Λονδίνο 1972) και με το ψευδώνυμο Anonymous για την αμερικανική έκδοση (W.W. Norton, Ν. Υόρκη 1972)• το βιβλίο γράφτηκε ύστερα από σχετικό αίτημα του γαλλόφωνου βέλγου δικηγόρου και συγγραφέα Pierre Mertens και με προτροπή της Μarie-Emma Νοταρά προς τον Ρούφο. Η αγγλική κριτική το χαρακτήρισε ως το καλύτερο ντοκουμέντο σχετικά με τη δικτατορία και έτσι εξασφάλισε ευρύτατη κυκλοφορία, και
γ) ο ενεργός ρόλος στην έκδοση «Δεκαοχτώ κείμενα»(Ιούλιος 1970) και η συμμετοχή του στις επόμενες εκδόσεις «Νέα Κείμενα 1» (1971) και «Νέα Κείμενα 2» (1972). Εξίσου, συνέβαλε με άρθρο του (βλ. R. Roufos, “Culture and the Military”), στον τόμο που εξέδωσαν οι Richard Clogg και George Yannopoulos, με τίτλο «Greece Under Military Rule, Martin Secker &Warburg», Λονδίνο 1972 (ελληνική μετάφραση: Γιώργος Ν. Γιαννόπουλος, «Η Ελλάδα κάτω από στρατιωτικό ζυγό», Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 1976).
Η όλη συμβολή του αυτή αναγνωρίστηκε στη Μεταπολίτευση, οπόταν η Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή του απένειμε μεταθανάτια το Μεγαλόσταυρο του Φοίνικος (1975), ενώ πιο πρόσφατα δόθηκε το όνομά του σε έναν όροφο του Υπουργείου Εξωτερικών. Ο Ρούφος υπήρξε σημαντικός λογοτέχνης καθώς και μεταφραστής, εγκάρδιος δε φίλος τού επίσης λογοτέχνη Θεόφιλου Φραγκόπουλου.
Αρχικά υπέγραφε τα έργα του με το ψευδώνυμο Ρόδης Προβελέγγιος. Στην ελληνική πεζογραφία εμφανίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’50 με την τριλογία «Το Χρονικό μιας σταυροφορίας», που περιλαμβάνει τα μυθιστορήματα «Η ρίζα του μύθου» (1954), «Πορεία στο σκοτάδι» (1955) και «Η άλλη όχθη» (1958), μέσα από τα οποία περιγράφεται η Εθνική Αντίσταση από την οπτική της αστικής παράταξης. Περισσότερο ολοκληρωμένο λογοτεχνικά θεωρείται το ιστορικό μυθιστόρημα «Οι Γραικύλοι» (1967), ενώ το δοκίμιό του με τίτλο «Οι μεταμορφώσεις του Αλάριχου» δημοσιεύθηκε αρχικά το 1963 στο πρώτο τεύχος του περιοδικού «Εποχές» που εξέδιδε ο Χρήστος Λαμπράκης και επανεκδόθηκε από το «Βιβλιοπωλείον της Εστίας» το 1983. Στο μυθιστόρημα «Χάλκινη εποχή» (1960), δημοσιευμένο πρώτα στα αγγλικά με τον τίτλο «The Age of Bronze», περιγράφει την πάλη των Ελλήνων της Κύπρου κατά της αγγλικής αποικιοκρατίας αντικρούοντας τα όσα αναφέρει ο Λόρενς Ντάρελ στο βιβλίο του «Bitter Lemons» (ελληνική μετάφραση: «Πικρολέμονα»). Επανεκδόθηκε από το «Βιβλιοπωλείον της Εστίας» το 2011. Για τη συγγραφική του δραστηριότητα τιμήθηκε με το Βραβείο Κώστα Ουράνη το 1956 για την Πορεία στο σκοτάδι και με το Β’ Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος το 1959 για την Άλλη όχθη. Μετέφρασε επίσης από τα αρχαία ελληνικά το «Ελληνικά» του Ξενοφώντα και το μυθιστόρημα του Λόγγου «Δάφνις και Χλόη». Με τη σύζυγό του Αριέττα Ρούφου απέκτησε δύοπαιδιά, τον Λουκά και τον Θάνο. Μετά τον πρόωρο θάνατό του (1972) ξεκίνησε τη λειτουργία του το κοινωφελές «Ίδρυμα Ρόδη Ρούφου-Κανακάρη», σύμφωνα με την επιθυμία που είχε διατυπώσει ο ίδιος στη διαθήκη του, για την ενίσχυση σπουδών και μελετών που σχετίζονται με την προστασία των ελευθεριών και των δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Ο Χρήστος Μούλιας γεννήθηκε στην Πάτρα το 1950. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ασκεί την δικηγορία από το 1976, ενώ παράλληλα έχει συγγράψει και εκδόσει πολλά βιβλία. Ενδεικτικά παρατίθενται μερικά εξ αυτών: «Γεώργιος Β. Θεοχαρόπουλος Πατρεύς. Ένας άγνωστος Πατρινός λόγιος». Πάτρα 1993. Βραβείο «Αχαϊκής Εταιρείας Μελετών», 1994. «Το λιμάνι της σταφίδας» (1828-1900). Εκδόσεις Περί Τεχνών Πάτρα 2002. «Πολύβιος Νικ. Κορύλλος. Ένας πρωτοπόρος Έλληνας θωρακοχειρουργός». Έκδοση Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αχαΐας. Πάτρα 2008, σε συνεργασία με τον Κύπριο ιατρό Χρίστο Φραγκίδη. «Παναγιώτης Καννελόπουλος (1902-1986). Ένας ήσυχος και τίμιος διάλογος με το έργο του Αίμου Αυρήλιου», πρόλογος Κωνσταντίνου Ι. Δεσποτόπουλου, Ακαδημαϊκού. Αθήνα 2009. «Χρονικό της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πατρών 1910-2010», Πάτρα 2009. «Φιλαρμονική Εταιρία Ωδείο Πατρών 1892-2012». Πάτρα 2012. «Η Εβραϊκή παρουσία στην Πάτρα, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα», πρόλογος Μωϋσή Κωνσταντίνη, Προέδρου Κ.Ι.Σ.Ε. Έκδοση Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος. Αθήνα 2015. «Η Καθολική Κοινότητα των Πατρών». Πάτρα 2017. «Η ιστορία του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών 1835-2000», 2 τόμοι. Πάτρα 2020. «Στον απόηχο του Εθνικού Διχασμού». Έκδοση Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός». Αθήνα 2023 κ.α. Έχει εκπονήσει μελέτες και συμμετείχε σε επιστημονικά συνέδρια με ανακοινώσεις, ενώ επιμελήθηκε εκδόσεις ιστορικού και πολιτισμικού περιεχομένου. Είναι μέλος θεσμών και ιδρυμάτων της πόλεως των Πατρών.
Τα πρόσωπα της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς από την UNHCR
Η φετινή χρονιά σηματοδοτεί τα 10 χρόνια απο την κατακόρυφη αύξηση των θαλάσσιων αφίξεων στη Μεσόγειο. Οι άνθρωποι που φτάνουν, φοβισμένοι και ταλαιπωρημένοι, φεύγουν για να σωθούν από πολέμους και παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Προέρχονται κυρίως από τη Συρία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ. Πρόκειται για μια περίοδο προκλήσεων αλλά και ενός συγκινητικού κύματος αλληλεγγύης που ανέδειξε τις αξίες που μας ενώνουν και καθορίζουν ποιοι είμαστε, τόσο ως άνθρωποι αλλά και ως κοινωνίες.
Στα πλαίσια του αφιερώματος η Ύπατη Αρμοστεία, #10years, μοιράζεται μαζί μας σήμερα μερικές από τις ιστορίες των ατόμων που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή και αποτελούν μια υπενθύμιση ανθρωπιάς και καλοσύνης.
H “γιαγιά των προσφύγων” στην Ειδομένη, κοντά στα σύνορα με τη Βόρεια Μακεδονία
Στο χωριό της Ειδομένης, κοντά στα σύνορα με τη Βόρεια Μακεδονία, ένα μικρό σπίτι έγινε την περίοδο 2015-2015 καταφύγιο και ζεστή αγκαλιά για ανθρώπους που δεν είχαν πια τίποτα. Στο κατώφλι του στεκόταν η κυρία-Παναγιώτα, 82 χρονών τότε, μια ηλικιωμένη γυναίκα που οι πρόσφυγες και τα μικρά παιδιά αποκαλούσαν: "Μαμά".
Αρχικά μοίραζε φαγητό και ρούχα σε όσους περνούσαν. «Πότε τυροπιτάκια έκανα, πότε αυγόφετες, πότε τοστ, πέντε, δέκα, δεκαπέντε, περνούσαν και τους έδινα» αφηγούνταν σε αφιέρωμα της Ύπατης Αρμοστείας. Με τη μικρή της σύνταξη των 450 ευρώ και βοήθεια από τα παιδιά της, πρόσφερε ό,τι μπορούσε. Μετά άνοιξε το σπίτι της. Φιλοξένησε ακόμα και για μήνες οικογένειες από τη Συρία και το Ιράκ, πρόσφερε ένα πιάτο από το φαγητό της, έναν χώρο να πλυθούν και μια αγκαλιά. «Η ζωή μου άλλαξε επειδή έχω παρέα μέσα στο σπίτι. Μιλάω, γελάμε. Αν και δεν καταλαβαίνουμε τίποτα από αυτά που λέει ο ένας στον άλλον», έλεγε χαμογελώντας.
Μπορεί να συνεννοούνταν με νοήματα και να μπέρδευε τα δύσκολα αραβικά ονόματα, αλλά η κυρία Παναγιώτα ένιωθε τον ξεριζωμό. Κόρη προσφύγων από τη Μικρά Ασία και η ίδια, είδε το σπίτι της να καίγεται στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και έχασε τα πάντα σε ηλικία 7 ετών. Για τους πρόσφυγες της Ειδομένης είχε μόνο κουβέντες παρηγοριάς.
«Φτάνει αυτός ο πόλεμος. Ο κόσμος δεν φταίει σε τίποτα.»
Σε έναν κόσμο που συχνά κλείνει τις πόρτες του, εκείνη αποφάσισε να ανοίξει την καρδιά της.
Η ιστορία του Πατέρα Ευστράτιου Δήμου, ο καλός Σαμαρείτης της Λέσβου
«Οι άνθρωποι αυτοί είναι παιδιά του πολέμου, διωγμένα από τις σφαίρες. Είναι κυνηγοί της ζωής, ψάχνουν να βρουν ζωή, ελπίδα, μια ευκαιρία να ζήσουν μια μέρα ακόμα».
10 χρόνια έχουν περάσει από τότε που έφυγε από τη ζωή ο Παπα-Στρατής, ο καλός Σαμαρείτης της Λέσβου που αφιέρωσε τη ζωή του στην αρωγή των κατατρεγμένων ανθρώπων.
Μπορεί η ιστορία του και ο πρόωρος θάνατός του το 2015 να έγιναν σύμβολο της αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες που εκφράστηκε στα ελληνικά νησιά, αλλά το έργο του Πατέρα Ευστράτιου Δήμου μετρούσε ήδη πολλά χρόνια.
«Για μας είναι άνθρωποι οι οποίοι έχουν ανάγκη. Όταν θα δεις έναν άνθρωπο που ξεβράζει η θάλασσα ένα πρωί στα παράλια της Λέσβου, ένα παιδί και μια μάνα να κλαίει, δεν θα ανοίξεις ποτέ το στόμα σου να ρωτήσεις άμα είναι Χριστιανοί για να τους ταΐσεις», έλεγε στο αφιέρωμα που έκανε στο έργο του η Ύπατη Αρμοστεία το 2015.
10 χρόνια μετά, η κληρονομιά του Παπα-Στρατή παραμένει φωτεινή και ζωντανή στα πολλά πρόσωπα της αλληλεγγύης που συνεχίζουν να επιλέγουν την προσφορά και την ανθρωπιά απέναντι στην αδιαφορία και το μίσος.
Ένας ανερχόμενος κουρέας στη Γενεύη.- Η ιστορία του Luca και του Hassan
Πριν από μερικές εβδομάδες, ο Luca Guanziroli από την Ύπατη Αρμοστεία είχε μια αναπάντεχη συνάντηση στη Γενεύη. Συνομιλώντας χαλαρά με τον κουρέα του, συνειδητοποίησε ξαφνικά ότι τον είχε ξαναδεί: Όχι στην Ελβετία, αλλά στην Ελλάδα, στην Ειδομένη, πριν από δέκα ολόκληρα χρόνια.
Ο Hassan, ο κουρέας που στεκόταν μπροστά του, ήταν τότε ένας 15χρονος Σύρος πρόσφυγας κουρδικής καταγωγής, που ταξίδευε μόνος του στην Ευρώπη. Ο Luca συντόνιζε τότε την ομάδα της Ύπατης Αρμοστείας στην Ειδομένη, στα σύνορα της Ελλάδας με τη Β. Μακεδόνια, από όπου πέρασε ο Hassan στο μακρύ ταξίδι του προς την ασφάλεια.
«Είχε διαφύγει από τη Συρία και είχε διασχίσει τη θάλασσα του Αιγαίου, αντιμετωπίζοντας τους ίδιους κινδύνους και την ίδια αβεβαιότητα που εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τόσοι πρόσφυγες», σχολιάζει ο Luca.
Σήμερα ο Ηassan εργάζεται σε μια από τις πλέον δημοφιλείς επιχειρήσεις του χώρου στη Γενεύη. Μιλάει άπταιστα γαλλικά και έχει ξαναχτίσει τη ζωή του με αυτοπεποίθηση.
«Η ιστορία του μας υπενθυμίζει ότι η ένταξη δεν είναι φιλανθρωπία. Είναι μια επένδυση στις δυνατότητες των ανθρώπων, σε κοινωνίες πιο δυνατές και στο ίδιο το μέλλον των κοινοτήτων μας», καταλήγει ο Luca στο ποστ που ανέβασε στα social media για μια τυχαία συνάντηση που έκλεισε έναν κύκλο 10 χρόνων.
Η ιστορία του Διονύση Αρβανιτάκη από την Κω, δεν έδωσε μόνο ψωμί – ¨έδωσε¨ ανθρωπιά, και νοιάξιμο
Ο Διονύσης Αρβανιτάκης από την Κω δεν έδωσε μόνο ψωμί – ¨έδωσε¨ ανθρωπιά, και νοιάξιμο. Για μήνες παρήγαγε καθημερινά πάνω από 100 κιλά φρέσκο ψωμί, γλυκά και κουλούρια, και τα μοίραζε στους πρόσφυγες που έφταναν στο νησί, πολλοί εξαντλημένοι και πεινασμένοι.
«Πήγα στην Αυστραλία όταν ήμουν δεκαπέντε ετών, επειδή η οικογένειά μου δεν είχε χρήματα ούτε για φαγητό. Ταξίδεψα με το πλοίο για σαράντα ημέρες. Όταν έφτασα εκεί, δεν μπορούσα να βρω δουλειά, δεν μιλούσα αγγλικά και έπρεπε να κοιμάμαι στο δρόμο. Ξέρω πώς είναι.
Γι' αυτό κάθε μέρα οδηγώ το φορτηγάκι στο λιμάνι και μοιράζω ψωμί στους πρόσφυγες. Ο γιος μου είναι ο συνεργάτης μου. Μου λέει: «Μπαμπά, σε παρακαλώ. Είναι ωραίο να βοηθάς. Αλλά όχι κάθε μέρα». Εγώ όμως συνεχίζω να πηγαίνω κάθε μέρα, γιατί ξέρω πώς είναι να μην έχεις τίποτα», σημείωνε χαρακτηριστικά.
Το 2016, τιμήθηκε με το Βραβείο της Κοινωνίας των Πολιτών της ΕΕ. Ο ίδιος όμως έλεγε πως η μεγαλύτερη ανταμοιβή ήταν ένα «ευχαριστώ» και το βλέμμα ανακούφισης.
Η ιστορία του Στρατή Βαλιάμου, ψαράς από τη Σκάλα Συκαμιάς
«Ένιωθα σαν να βοηθούσα τον αδερφό μου ή την αδερφή μου.»
Ο Στρατής Βαλιαμός, ψαράς από τη Σκάλα Συκαμιάς, όπως και άλλοι ψαράδες στη Λέσβο, μετέτρεψε τη βάρκα του σε σωσίβια λέμβο ελπίδας για εκατοντάδες ανθρώπους. σώθηκαν ζωές και δόθηκαν οι πρώτες βοήθειες σε ανθρώπους που έφταναν εξαντλημένοι και απελπισμένοι.
«Ήταν φορές που τα μωρά πέθαιναν μέσα στα χέρια μου από υποθερμία», αφηγούνταν ο Στρατής. «Οι ταβέρνες είχαν γίνει νοσοκομεία, πάνω σε αυτά τα τραπέζια επαναφέραμε ανθρώπους στη ζωή».
Όμως οι προσπάθειές τους δεν στάθηκαν πάντα αρκετές για να προληφθούν οι τραγωδίες, όπως το ναυάγιο στις 28 Οκτωβρίου 2015, ένα από τα μεγαλύτερα που έχουν συμβεί ποτέ στη χώρα. Τουλάχιστον 70 άνθρωποι έχασαν τότε τη ζωής τους, ανάμεσά τους και 20 παιδιά, παρά τις προσπάθειες του Λιμενικού, των ψαράδων όπως ο Στρατής και των εθελοντών.
Φέτος, κλείνουν 10 χρόνια από τη μέρα εκείνη που σημάδεψε το 2015. Όμως χιλιάδες άνθρωποι εξακολουθούν να ρισκάρουν τη ζωή τους στη θάλασσα και σε άλλα επικίνδυνα περάσματα αναζητώντας ασφάλεια.
«Αυτό που φοβάμαι πραγματικά είναι τους ανθρώπους που οδηγούν τους άλλους στην προσφυγιά», έλεγε τότε προφητικά ο Στρατής, που δεν θα δίσταζε όπως λέει να ξανακάνει το ίδιο αν το καλούσε η ανάγκη.
Όσο υπάρχουν άνθρωποι σαν τον Στρατή, η θάλασσα γεννά και σωτηρία και καλοσύνη, όχι μόνο απώλεια.
ΣΥΡΙΖΑ Αχαΐας: Ο Μάκης Κατσίγιαννης σε διττό ρόλο!
Κι αν αυτά ισχύουν για τον Νεοδημοκράτη πρόεδρο του ΕΕΣΠ, πως μπορεί να εξηγηθεί η ταύτιση και συμπόρευση στελεχών του ΠΑΣΟΚ στην Αχαΐα με τις θέσεις του προέδρου Κατσίγιαννη;
«Η παππάς ή ζευγάς» λέει η ελληνική παροιμία, για όσους προτιμούν να δείχνουν στην κοινωνία, το διπλό πρόσωπο του Ιανού! Κι αυτό όπως δείχνουν τα πράγματα «πάει γάντι» στον Πρόεδρο του ιστορικού Εμπορικού Συλλόγου Πατρών, ιδιότητα με την οποία θέλει να φανεί ότι ταυτίζεται, ενώ παράλληλα κρατεί και την θέση του προέδρου ΔΕΕΠ της ΝΔ, που στην περίπτωση των Αγροτών και της κοινωνίας γενικότερα, είναι ταυτισμένη με αντιλαϊκές πρακτικές. Κι αν αυτά ισχύουν για τον Νεοδημοκράτη πρόεδρο του ΕΕΣΠ, πως μπορεί να εξηγηθεί η ταύτιση και συμπόρευση στελεχών του ΠΑΣΟΚ στην Αχαΐα με τις θέσεις του προέδρου Κατσίγιαννη; Σε σχετική ανακοίνωσή της η Νομαρχιακή Επιτροπή Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει τον διττό ρόλο του Μάκη Κατσίγιαννη, δίνοντας στην δημοσιότητα την παρακάτω ανακοίνωση:
Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΧΑΪΑΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
«Ο Μάκης Κατσίγιαννης εκλέχτηκε πρόσφατα στη ΔΕΕΠ της Νέας Δημοκρατίας, ενώ ταυτόχρονα διατηρεί και τον τίτλο του προέδρου του Εμπορικού Συλλόγου Πατρών.
Ο λαός αναφέρει πολύ σοφά «δεν χωράνε δυο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη» πόσο δε μάλιστα όταν πρόκειται για αντικρουόμενα συμφέροντα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιβάλλοντας την ισχύ του ισχυρότερου, την ισχύ των καρτέλ και της αισχροκέρδειας έχει οδηγήσει την ελληνική κοινωνία στην απελπισία, καθώς ο μισθός δεν φτάνει και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη.
Σε αυτό το διττό ρόλο, λοιπόν ο κος Κατσίγιαννης θα πρέπει να αποφασίσει με ποιανού το μέρος είναι. Είναι με το μέρος του μικρομεσαίου επιχειρηματία, του αγρότη, του εργαζόμενου, ως πρόεδρος του εμπορικού συλλόγου ή με το μέρος της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η οποία έχει μετατρέψει σε ζούγκλα την κοινωνία, ως πρόεδρος ΔΕΕΠ;;;;
Από ότι φαίνεται, ωστόσο ο κος Κατσίγιαννης έχει αποφασίσει με ποιου τα συμφέροντα θα ταχθεί, καθώς σε ραδιοφωνική εκπομπή τον ακούσαμε ναι μεν να αναφέρει ότι αν χρειαστεί θα πάει με τους αγρότες στα μπλόκα αλλά ταυτόχρονα να δικαιολογεί απολύτως την κυβερνητική πολιτική.
Γι’ αυτό και το βράδυ της ίδιας ημέρας, αρνήθηκε να στηρίξει και μπλόκαρε ψήφισμα συμπαράστασης υπέρ των αγροτών και κτηνοτρόφων, που τέθηκε στον Εμπορικό σύλλογο στον οποίο είναι πρόεδρος.
Οι αγρότες στα μπλόκα διεκδικούν το αυτονόητο να συνεχίσουν να παράγουν, διεκδικούν τα τα δικαιώματά τους, διεκδικούν τα χρήματα που δόθηκαν στα γαλάζια παιδιά μέσω του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Οι κτηνοτρόφοι βλέπουν τα κοπάδια τους να αφανίζονται και μαζί τους οι κόποι μιας ζωής.
Οι πολίτες βλέπουν το εισόδημά τους να εξαντλείται στα μέσα του μήνα από την ακρίβεια που έχουν επιβάλλει τα μονοπώλια-καρτέλ της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Όλα αυτά χρειάζονται απαντήσεις και λύσεις. Χρειάζονται αγωνιστικές κινητοποιήσεις για να λυθούν τα προβλήματα, οι οποίες δεν θα δοθούν από ανθρώπους που δημόσια με δηλώσεις τους - αλλά και θεσμικά μέσω της θέσης τους - στηρίζουν την ακραία αντιλαϊκή κυβέρνηση που τα δημιουργεί.
Δυστυχώς στην άρνηση να στηριχθεί ο αγώνας των αγροτών με ψήφισμα του Εμπορικού Συλλόγου, τον ακολούθησαν και οι συνδικαλιστές του ΚΙΝΑΛ ΠΑΣΟΚ.
Τους παραδίδουμε στην κρίση σας…».
Αχ, Πάτρα, πατρίδα μου… Ah, Patrasso, Patria mia!
Μια εκδήλωση ιστορικής μνήμης και συγκινητικών αναμνήσεων πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 29 Νοέμβρη με πρωτοβουλία της Καθολικής εκκλησίας Πάτρα και του π. Παύλου Σινιγάλια.
Του συγγραφέα Βασίλη Χριστόπουλου
Ήταν μια εκδήλωση για την 80 χρόνια από την μαζική απέλαση (έξοδο) 2500- 3000 Πατρινοϊταλών πού έγινε το Νοέμβρη του 1944 με απόφαση της εμφυλιοπολεμικής κυβέρνησης.
Η μαζική απέλαση Πατρινοϊταλών στην Πάτρα του 1945, συνιστά στην πράξη ένα πολιτικό έγκλημα της πολιτείας το οποίο δυστυχώς συντελέστηκε με την ανοχή της τοπικής κοινωνίας. Το έγκλημα αυτό μπορεί να ερμηνευτεί μόνο στο πλαίσιο της μετά τα Δεκεμβριανά ανώμαλης πολιτικής κατάστασης.
Η εκδήλωση έγινε κατάμεστη Αγορά Αργύρη με την παρουσία και απογόνων- μελών οικογενειών που απελάθηκαν που ήλθαν από την Ιταλία στην Πάτρα για αυτό τον σκοπό.
Μίλησαν ο Χρήστος Μούλιας νομικός, ιστορικός, ο Σπύρος Στέλλα καθηγητής Μάρκετινγκ από την Φλωρεντία, απόγονος απελαθείσας οικογένειας, ο Βασίλειος Χριστόπουλος συγγραφέας και ο π. Παύλος Σινιγάλιας.
Ο συντονισμός έγινε από την καθηγήτρια θεατρολογίας Ευανθία Στιβανάκη.
Σημειώνω πως η ιστορική έρευνα (τοπική και εθνική) αγνόησε το γεγονός. Μόνο κάποιες περιορισμένες αναφορές έχουν γίνει που όμως δεν αποτυπώνουν το μαζικό χαρακτήρα του μέτρου και βέβαια δεν το συνδέουν με το ιστορικό περιβάλλον της εποχής.
Εκτενής αναφορά στο γεγονός έχει γίνει στο διήγημά μου «Να φροντίζετε το Μπαούλο» από τη συλλογή διηγημάτων «Αναζητώντας τον θεό» (Κέδρος, 2008).
Η Εισήγησή μου στην Εκδήλωση:
Πολλές πόλεις μέσα στις σκοτεινές σελίδες της ιστορίας τους κρύβουν συλλογικές ενοχές. Ελληνικά παραδείγματα είναι η Θεσσαλονίκη για τη συμπεριφορά της απέναντι στην κοινότητα των Εβραίων και η Πάτρα για το φέρσιμό της στην κοινότητα των Πατρινοϊταλών. Η μαζική απέλαση Πατρινοϊταλών στην Πάτρα του 1945, συνιστά στην πράξη ένα πολιτικό έγκλημα της πολιτείας με την ανοχή της τοπικής κοινωνίας. Το έγκλημα αυτό μπορεί να ερμηνευτεί μόνο στο πλαίσιο της μετά τα Δεκεμβριανά ανώμαλης πολιτικής κατάστασης.
Ο τίτλος που επέλεξε η Καθολική εκκλησία και ο ίδιος ο π. Παύλος Σινιγάλιας (80 χρόνια από την έξοδο των Πατρινοϊταλών) αποτελεί μια χειρονομία ευγένειας και συμφιλίωσης. Ταυτόχρονα δείχνει και μια διάθεση να μην ανοίγουμε πληγές στο σώμα της «ανυποψίαστης» πόλης.
Αποδεχόμαστε το πνεύμα και τη χειρονομία. Αλλά πιστεύουμε πως αν η τότε πολιτική κατάσταση φωτιστεί επαρκώς και η απέλαση τοποθετηθεί στο ιστορικό περιβάλλον του εμφυλίου, των διώξεων και της αναζήτησης εξιλαστήριων θυμάτων, τότε δεν ανοίγει νέες πληγές αλλά ανακουφίζει την πόλη από τη συλλογική ενοχή της.
Η ιστορική έρευνα (τοπική και εθνική) αγνόησε το γεγονός, Μόνο κάποιες περιορισμένες αναφορές έχουν γίνει που δεν αποτυπώνουν το μαζικό χαρακτήρα του μέτρου και βέβαια δεν το συνδέουν με το ιστορικό περιβάλλον της εποχής. Παρά ταύτα πιστεύω πως το γεγονός επιζεί σε ευρείς κύκλους της πόλης. Συνεχίζει να συντηρείται μέσα από ενοχικές προφορικές μαρτυρίες επιζώντων μαρτύρων και κυρίως μέσα από τις τραυματικές καταστάσεις της απομένουσας καθολικής κοινότητας.
Τελευταία ο ιστορικός Βασίλης Λάζαρης στην τακτική γενική συνέλευση της Εταιρείας Αχαϊκών Σπουδών (24 Φεβρουαρίου 2019), είχε ανακοινώσει ότι ανακάλυψε στοιχεία από έγγραφα της ελληνικής ασφάλειας που τεκμηριώνουν τη μαζική απέλαση και τους σκοπούς που εξυπηρετούσε αυτή. Ετοίμαζε μάλιστα τη σχετική ιστορική μελέτη που θα παρουσίαζε σε εκδήλωση της Εταιρείας. Δυστυχώς ο θάνατός του (11 Μάη 2019) ματαίωσε την εκδήλωση.
Τα στοιχεία του Χρήστου Μούλια είναι τα πρώτα που έρχονται στη δημοσιότητα. Όμως κατά τη γνώμη μου λιγότερο τεκμηριώνουν την έκταση και τον χαρακτήρα της απέλασης και περισσότερο αποδεικνύουν το κλίμα της εμφυλιοπολεμικής εποχής..
Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως πρόκειται για στοιχεία από εφημερίδες και έγγραφα μιας εποχής που κυριαρχείται από τη λογοκρισία και τις σκοπιμότητες ενός εμφυλιοπολεμικού κράτους.
Στα 2008 κυκλοφόρησε το βιβλίο μου Αναζητώντας το Θεό, μια συλλογή διηγημάτων στην οποία περιέχεται και το διήγημα Να φροντίζετε το μπαούλο, που αναφέρεται στην απέλαση των Πατρινοϊταλών. Αφορμή για τη συγγραφή του στάθηκε η συνάντηση μου με το Νικόλα Κροτσέτι πριν είκοσι σχεδόν χρόνια, Σάββατο 6 Μάη 2006, στον κήπο του Πολύεδρου.
Διαβάζω την εισαγωγή του διηγήματος:
Μόλις έχει ολοκληρωθεί μια ενδιαφέρουσα συνάντηση του Προγράμματος «Η Σύγχρονη Ελληνική Ποίηση στην Ευρώπη».O ώριμος άνδρας που κάθεται μόνος πίσω από ένα μικρό τραπέζι καφενείου είναι ο Νικόλα Κροτσέτι. Ο εκδότης και μεταφραστής που η Πάτρα –Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2006– θα τιμούσε τη Δευτέρα 8 του Μάη. Ο δήμαρχος Πατρέων ύστερα από σχετικές εισηγήσεις θα του απένειμε ειδική τιμητική πλακέτα για τη συμβολή του στη διάδοση των ελληνικών γραμμάτων στην Ιταλία. Το φυλλάδιο με το πρόγραμμα των εκδηλώσεων ανάφερε ότι «ο Crocetti γεννήθηκε το 1940 στην Πάτρα από Ελληνίδα μητέρα και το Νοέμβριο του 1945, μετά την απελευθέρωση, μετακόμισε μαζί με την οικογένειά του στη Φλωρεντία». Αυτό το τελευταίο μου προκάλεσε μια απορία.
Τον πλησίασα και διατύπωσα την απορία όσο πιο διακριτικά μπορούσα.
– Μού επιτρέπεται να σας κάνω μια ερώτηση;
– Βεβαίως, καθίστε, παρακαλώ.
– Για ποιο λόγο, κύριε Κροτσέτι, το 1945, η οικογένειά σας έφυγε από την Πάτρα;
Μέσα στο γεμάτο σκιές κήπο του «Πολύεδρου», τα φωτεινά του μάτια σκοτείνιασαν, τα χείλη του σφίχτηκαν. Τον είδα να με κοιτάζει εξεταστικά. Κατάλαβα ότι του άγγιξα κάποια παλιά πληγή και μετάνιωσα για την περιέργειά μου.
–Δεν θέλω να σας φέρω σε δύσκολη θέση, μουρμούρισα.
– Την οικογένειά μου, τον πατέρα Σπύρο, τη μάνα Αριστέα, εμένα και τη δίδυμη αδελφή μου Μαίρη, μας έδιωξαν, κύριε. Μας απέλασαν. Φύγαμε, παίρνοντας μαζί μας μόνο ένα μπαούλο. Με όσα από τα υπάρχοντά μας μπορούσαν να χωρέσουν σ’ ένα μπαούλο. Μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο έπρεπε να φύγουμε για το Πρίντεζι, αφήνοντας πίσω το σπίτι, την περιουσία και τους συγγενείς μας.
– Μα γιατί;
– Ο πατέρας μου ήταν ο μόνος από τα αδέλφια του που είχε την επιμονή, ίσως και την απρονοησία, να διατηρεί το ιταλικό όνομα και την ιταλική υπηκοότητα, απάντησε αργά αργά με λόγια που έσπαγαν από τη βραχνάδα μιας ανεξέλεγκτης συγκίνησης. Και ύστερα από μια παρατεταμένη σιωπή συμπλήρωσε: Θα μπορούσαμε, βέβαια, να πούμε ότι, οι εκατοντάδες Πατρινοϊταλοί που απελαθήκαμε, ήμασταν οι παράπλευρες απώλειες ενός πολέμου.
– Το γνωρίζει ο δήμαρχος που θα σας βραβεύσει;
– Όχι.
Ο δήμαρχος Ανδρέας Καράβολας αποδείχτηκε ότι το γνώριζε, όπως και η δημοτική μας αρχή. Αξίζει όμως να σταθούμε στην στωική απάντησή του Κροτσέτι, ακριβώς στο πνεύμα του τίτλου της σημερινής εκδήλωσης. Μια απάντηση με αποδοχή των αδικιών της ιστορίας, της σιωπής της πολιτείας και των εκπροσώπων της. Χωρίς θυμό και οργή, μόνο κάποια πίκρα. Μια πίκρα που δεν κλόνισε την αγάπη του για την Ελλάδα και την ελληνική γλώσσα. Η σκληρή δοκιμασία του πατέρα Σπύρου Κροτσέτι δεν επηρέασε την αγάπη του γιου Νικόλα για την Ελλάδα. Μάλλον την ενίσχυσε ακόμη περισσότερο δίνοντας της μια νότα πικρής νοσταλγίας. Και έκανε τον Νικόλα Κροτσέτι έναν πρεσβευτή του ελληνικού πολιτισμού στην Ιταλία, ώστε στις 2 Απριλίου 2018, να λάβει από τα χέρια του Προέδρου Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου, το Τάγμα της Τιμής.
Συνεχίζω με απόσπασμα από το διήγημα:
– Μπορείτε να μου πείτε περισσότερα;
Ο Νικόλα Kροτσέτι έκλεισε τα μάτια. Έσμιξε τα φρύδια και μετά έσκυψε πάνω στο μικρό τραπέζι. Με το δεξί του χέρι έσφιξε το μέτωπό του και στη θέση αυτή παρέμεινε ακίνητος. Ήταν φανερό πως προσπαθούσε να ταξιδέψει 60 χρόνια πίσω. Να συγκεντρωθεί στην πρώτη παιδική του ηλικία. Ύστερα από μια παρατεταμένη σιωπή, άρχισε να αφηγείται σε άπταιστα Ελληνικά.
–Το σπίτι μας ήταν στο Μπεγουλάκι, λίγο έξω από την πόλη. Ένα χωριό με όμορφα σπίτια, ανάμεσα σε δενδροπερίβολα, μπαξέδες, πολύχρωμα φιόρα και ψηλά δένδρα, πλατάνια, λεύκες και κυπαρίσσια. Σήμερα το πρωί, όπως κάθε φορά που έρχομαι στην Πάτρα, το επισκέφτηκα. Δεν υπάρχει βέβαια το πατρικό σπίτι, αλλά εκεί στην οδό Θεοτοκοπούλου, ο τόπος είναι ακόμη ο ίδιος: τα περιβόλια και τα φιόρα, είναι εκεί. Πολλά από τα ψηλά πλατάνια στέκονται ακόμη στη θέση τους.
Όταν φύγαμε από την Πάτρα, ήμουν μόνο πέντε χρονών και δεν θυμάμαι πολλά πράγματα. Περισσότερα θα μπορούσαν να σας πουν μόνον ο μπαμπάς Σπύρος και η μάμα Αριστέα.
Στη συνέχεια σε τριτοπρόσωπη αφήγηση περιγράφεται η μέρα της απέλασης. Μέσα από αυτήν την αποφράδα για την πόλη μέρα, ο αφηγητής ταξιδεύει πίσω στο χρόνο. Περιγράφει τα συμβάντα από τη στιγμή της εγκατάστασης του πατέρα τού Σπύρου Κροτσέτι στην Πάτρα το 1870 έως και την ζωή της οικογένειας μετά την απέλαση.
Στο διήγημα προσπάθησα να αναδείξω τις πολύπλοκες πολιτικές συνθήκες της Κατοχής. Ο Σπύρος Κροτσέτι δεν ξέρει από πού να φυλαχτεί. Αρχικά καταφεύγει σε ένα φασίστα δικηγόρο για να ζητήσει βοήθεια, έπειτα σε ένα εαμίτη δικηγόρο. Κρατιέται μακριά από το «Φάτσο», την ομάδα των Πατρινοϊταλών φασιστών, μακριά από τους ταγματασφαλίτες αλλά και από τους εαμίτες – ελασίτες. Ξέρει πως η θέση του είναι δεινή. Κάποιο τυχαίο γεγονός, όμως, μια σύρραξη στο δρόμο Πατρών – Κλάους στις 13 Αυγούστου 1944 αναγκάζουν τους Κροτσέτι να περιθάλψουν διαδοχικά δύο ελασίτες κι ένα ταγματασφαλίτη, τρεις τραυματίες από την ολοήμερη μάχη. Το γεγονός αυτό μετά τα Δεκεμβριανά και τη Βάρκιζα όταν έχει πια εγκατασταθεί η νέα εξουσία, επιδεινώνει τη θέση τους. Και από εκεί και πέρα αρχίζει η περιπέτειά τους.
Συνεχίζω με μερικά αποσπάσματα από το διήγημα:
Ο Σπύρος Κροτσέτι είχε αναλάβει το βαρύ μπαούλο. Τι μπορούσε να χωρέσει ένα μπαούλο από ένα ολόκληρο νοικοκυριό; Η Αριστέα φρόντιζε τον Νικόλα και τη Μαίρη. Το μπαρκάρισμα είχε αρχίσει κατά τις 12 το μεσημέρι, την τελευταία Κυριακή του Νοέμβρη του 1945. Ήταν μια ηλιόλουστη μέρα και το λιμάνι γεμάτο κόσμο. Εκατοντάδες Πατρινοί είχαν κατεβεί στο μόλο. Κάποιοι να αποχαιρετήσουν γνωστούς, μα μερικοί άλλοι να διασκεδάσουν με το θέαμα. Ήταν μια ακόμη απέλαση «εντός 48 ωρών». Μια παρτίδα άντρες, γυναίκες και μικρά παιδιά, περίπου 300, προσπαθούσαν σέρνοντας τα μπαούλα και τα παιδιά τους να μπαρκάρουν. Καθώς ο Σπύρος έσερνε αργά και με προσοχή το μπαούλο, ένιωθε πως είχε πεθάνει. Πεθαμένος,… κοίταξε για άλλη μια φορά την Αριστέα. Την κοίταξε παρακλητικά, ζητώντας μια κουβέντα, ένα βλέμμα της. Μόνο αυτή μπορούσε να τον κάνει να αισθανθεί πάλι ζωντανός. Εκείνη του έριξε για μια στιγμή το παγωμένο βλέμμα της κι αμέσως κατέβασε τα μάτια της.
Από τη στιγμή που παραλάβανε την απόφαση απέλασης δεν του έχει πει κουβέντα. Τον τιμωρεί σκληρά για τα λάθη του.
………………………………
Να ένα λάθος του μέσα από το διήγημα
Ο δημοτικός υπάλληλος τον ενημέρωσε, ότι για να του εκδώσει απόσπασμα για αλλαγή υπηκοότητας, έπρεπε να αλλάξει το επίθετό του.
– Θα το γράψουμε Σταυρόπουλος.
– Πώς;
Μέχρι τότε δεν είχε ακούσει κάτι τέτοιο.
– Πρέπει να γίνει Σταυρόπουλος, όπως μεταφράζεσαι στα Ελληνικά.
Εκείνη τη στιγμή προσπάθησε να σκεφτεί καμιά άλλη λύση.
– Γράψε με Κροτσέτιος, να έχει κατάληξη ελληνική.
– Όπως Καρτέσιος; γέλασε ο υπάλληλος.
– Ναι, Κροτσέτιος, επανέλαβε με ελπίδα.
– Δεν γίνεται. Και από το Κροτσέτιος πάλι δεν βγαίνει νόημα.
– Μα γιατί; Μήπως βγαίνει νόημα με τόσα και τόσα ονόματα που έμειναν Ιταλικά; Από το Μαντζαβίνος, το Δεμαρτίνος, το Σινιγάλιας, το Παολίνος βγαίνει νόημα; πρόβαλε τις αντιρρήσεις του αναφέροντας μερικά ονόματα γνωστών του για τους οποίους γνώριζε ότι είχαν πάρει ελληνική υπηκοότητα.
Και τότε ο υπάλληλος του είπε τον πραγματικό λόγο.
– Έτσι κάναμε με τ’ αδέλφια σου πριν δυο μήνες. Τώρα δεν μπορούμε να κάνουμε εξαίρεση για σένα. Ο Σπύρος άρχισε να ιδρώνει από την ταραχή του.
Ζήτησε λίγο χρόνο να το ξανασκεφτεί, ενώ ο ιδρώτας έτρεχε στην πλάτη του.
– Να το σκεφτώ λίγες μέρες και ξανάρχομαι; ρώτησε τον υπάλληλο.
………..
Όταν βγήκε έξω από το Δημαρχείο στην οδό Μαιζώνος πλησίαζε μεσημέρι και είχε μια φρικτή ζέστη. Ο ιδρώτας που είχε μουσκέψει το πουκάμισό του άρχισε να τρέχει κι απ’ το πρόσωπό του.
…….Σκούπισε τον ιδρώτα του και σκέφτηκε πως από το πρωί που έφυγε από το σπίτι του λιώνει απ’ τον ιδρώτα. Λιώνει, και σιγά σιγά ο Κροτσέτι εξαφανίζεται. Αν στο Δήμο είχε συμφωνήσει, στο Μπεγουλάκι θα επέστρεφε ο Σταυρόπουλος. Ανατρίχιασε με τη σκέψη του. Πώς θα αντίκριζε τη φωτογραφία του πατέρα του που έχει πάνω στη σερβάντα; ; Θυμήθηκε τα λόγια του. «Το όνομα του ανθρώπου δείχνει τη ρίζα του. Και χωρίς ρίζα ο άνθρωπος δεν ξέρει πού πατάει».
……………….
Άλλο ένα απόσπασμα:
Αμέσως μετά την κήρυξη του πολέμου, στις 10 Νοέμβρη, ψηφίστηκε ο Αναγκαστικός Νόμος 2636 «περί δικαιοπραξιών εχθρών και μεσεγγυήσεων εχθρικών περιουσιών». Αμέσως μετά βγήκε και το Β.Δ. Α579 με το οποίο Ιταλία και Αλβανία χαρακτηρίστηκαν εχθρικά κράτη. Το διάταγμα πρόβλεπε ότι η περιουσία των υπηκόων των δυο κρατών μπορούσε να μεσεγγυηθεί από το ελληνικό δημόσιο έναντι πολεμικών αποζημιώσεων.
Μόλις ο Κροτσέτι το διάβασε στις εφημερίδες πάγωσε. Η Αριστέα εκτός από ανήσυχη ήταν και θυμωμένη μαζί του που καθυστερούσε να αλλάξει όνομα και να πάρει την ελληνική υπηκοότητα. Και την ίδια μέρα το απόγευμα πήγαν μαζί στο δικηγόρο Φακή να πάρουν τη γνώμη του. Αυτός τους καθησύχασε.
– Δεν κινδυνεύετε. Ο νόμος ψηφίστηκε για απειλή. Μόνο να είστε προσεκτικοί.
– Τι ακριβώς πρέπει να κάνει; ρώτησε με αγωνία η Αριστέα αναφερόμενη στον άντρα της.
– Να μην κάνει κάτι μεμπτό, πράξεις δηλαδή που να τον εκθέτουν απέναντι στην Ελλάδα.
– Δηλαδή, τι ακριβώς; επέμεινε η Αριστέα.
– Να συμπεριφέρεται σαν εθνικόφρων, απάντησε χωρίς να δώσει συγκεκριμένες οδηγίες.
………………………..
Διαβάζω ένα ακόμη απόσπασμα:
Από τις 25 Ιουλίου του ’43 που ο Μουσολίνι παραιτήθηκε μέχρι τις 8 Σεπτέμβρη που έγινε η άνευ όρων συνθηκολόγηση της Ιταλίας, οι Πατρινοί και μαζί τους οι Πατρινοϊταλοί, πίστεψαν ότι ο πόλεμος τέλειωσε.
Ο ίδιος αισθανόταν ανακουφισμένος από το μεγάλο του βάρος που για τρία χρόνια τον πίεζε. Η Ιταλία του Μπαντόλιο δεν είχε μόνο συνθηκολογήσει αλλά είχε μπει στη συμμαχία. Τώρα ήταν εναντίον των ναζί.
Τις ελπίδες τις διέλυσαν οι γερμανικές φάλαγγες που έφτασαν από την Αθήνα στις 12 του Σεπτέμβρη. Και αμέσως άρχισε ένας σκληρός διωγμός εναντίον των Ιταλών που είχαν παραμείνει στην πόλη. Οι Ιταλοί κρύφτηκαν μέχρι να δουν τι θα κάνουν. Πολλοί ανέβηκαν στο βουνό και εντάχθηκαν στις γραμμές του ΕΛΑΣ και κάποιοι άλλοι αποφάσισαν να μείνουν λαθραία στην Ελλάδα. Τις νύχτες πεινασμένοι και διψασμένοι έτρεχαν σε γνωστά τους σπίτια Πατρινοϊταλών και ζητούσαν βοήθεια.
– Άκουα, πάνε – νερό, ψωμί.
…………………..
Και μερικά αποσπάσματα από το τέλος της νουβέλας:
Για χρόνια η οικογένεια Κροτσέτι έζησε με την ελπίδα της επιστροφής. Πως όπου να ’ναι ξαναγυρίζουν. Αλλά περνούσαν τα χρόνια χωρίς να γίνεται τίποτα. Μετά το ’50 οι ελπίδες άρχισαν να ξεφτάνε. Το ζήτημα της επανόδου των προσφύγων μπήκε πολλές φορές στο Δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Πατρέων αλλά πάντα η πλειοψηφία το απέρριπτε.
Είχαν περάσει δεκατρία χρόνια από την απέλαση, όταν τους έβγαλαν μια μικρή αποζημίωση για την περιουσία στην Πάτρα. Ο Σπύρος τότε κατάλαβε ότι όλα τέλειωσαν. Τότε άρχισε το μεγάλο του μαρτύριο. Όταν η Αριστέα έκανε ένα ακόμη ταξίδι στην Ελλάδα να υπογράψει τα χαρτιά, να δει τους συγγενείς της και να πάρει τη μικρή αποζημίωση, ο Σπύρος που είχε μείνει πίσω, αυτοκτόνησε. Ήταν το 1958. Η Αριστέα επιστρέφοντας στη Φλωρεντία, το μόνο που μπόρεσε να κάνει με τα λεφτά της αποζημίωσης, ήταν μια αξιοπρεπή κηδεία. Λυπήθηκε για το θάνατό του αλλά δεν έκλαψε. Μόνο τα παιδιά έκλαψαν τον πατέρα τους.
………………….
Η Αριστέα ανησυχεί μήπως τα παιδιά της ξεχάσουν και θέλει να τους μιλάει συνέχεια για την Πάτρα και τους συγγενείς..
Όταν την επισκέπτονται τα παιδιά της, η Αριστέα στρώνει στο μπαούλο το πιο καλό σεμέν της και πάνω του τοποθετεί ένα ανθοδοχείο με φιόρα. Όταν τα παιδιά προσέξουν το σεμέν ή τα φιόρα, η Αριστέα εύκολα φέρνει τη κουβέντα εκεί που θέλει.
Προχτές το βράδυ που ήρθαν να την δουν, ήταν πολύ στεναχωρημένη.
– Σαν πεθάνω, να πηγαίνετε στην Ελλάδα.
– Σι, μάμα.
– Εσύ, Νικόλα, που είσαι άντρας να παίρνεις την αδελφή σου και να πηγαίνετε. Δεν φταίει η Ελλάδα που σας έδιωξε. Το ξερό κεφάλι του πατέρα σας έφταιξε. Η Αριστέα βούρκωσε και έπεσε σε συλλογή.
– Σι,σι, μάμα, νον τι πρεοκουπάρε, την καθησυχάζουν τα παιδιά της.
– Έχετε συγγενείς στην Πάτρα. Εδώ δεν έχετε τίποτα. Εκεί έχετε θείες, θείους, ξαδέρφια. Εκεί είναι οι δικοί σας και όλοι σας αγαπάνε. Να, προχτές που μίλησα στο τηλέφωνο, όλο για σας με ρωτούσαν.
– Σι, μάμα, στάι τρανκουίλα.
– Κι όταν πεθάνω να φροντίζετε το μπαούλο. Είναι το μοναδικό έπιπλο που έχουμε από την Πάτρα.
– Σι, μάμα.
Στο διήγημα προσπάθησα να δείξω τη σύνθλιψη ενός Πατρινοϊταλού από τα ιστορικο-πολιτικά γεγονότα. Τον παρασύρουν στη δίνη τους, ο ίδιος γίνεται παίγνιο της ιστορίας για να τον οδηγήσουν τελικά στον άδικο ξεριζωμό.
Γιατί το πρώτο βήμα για να προσεγγίσει κάποιος μια κοινότητα ανθρώπων που βρίσκεται σε κίνδυνο, που πρόκειται να γίνει εξιλαστήριο θύμα μιας ανώμαλης εμφυλιοπολεμικής κατάστασης, είναι να φωτίσει κάποια πρόσωπα της κοινότητας.
Τον Σπύρο και την γυναίκα του Αριστέα.
Μέσα από τα συγκεκριμένα πρόσωπα ανακαλύπτει κανείς κοινά στοιχεία και με τη δική του ζωή. Με τον τρόπο αυτό μπορεί να ταυτιστεί μαζί τους, …με τη σκληρή και τραγική ζωή τους.
Και να κατανοήσει καλύτερα τα προβλήματα και το δράμα ολόκληρης της κοινότητας.
Οι φωτογραφίες προέρχονται από το αρχείο του δημοσιογράφου Ανδρέα Βρή, τον οποίο και θερμά ευχαριστώ.
Ο Κασσελάκης στη συνέλευση του Επιμελητηρίου
Το Επιμελητήριο Αχαΐας φιλοξενεί σήμερα τη Γενική Συνέλευση της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος (ΚΕΕΕ). Της οποίας οι εργασίες πραγματοποιούνται στον πολυχώρο W στο Ρίο, και αύριο. Στην Πάτρα βρίσκονται εκπρόσωποι από 59 Επιμελητήρια της χώρας.
Ο Πρόεδρος του Κινήματος Δημοκρατίας, Στέφανος Κασσελάκης, απηύθυνε χαιρετισμό στο πλαίσιο της Γενικής Συνέλευσης.
Η παρέμβαση του Προέδρου εντάσσεται στη διαρκή προσπάθεια του Κινήματος Δημοκρατίας να βρίσκεται σε άμεση επικοινωνία με τους παραγωγικούς φορείς της χώρας και να συμβάλλει ουσιαστικά στον δημόσιο διάλογο για τη στήριξη της επιχειρηματικότητας, της καινοτομίας και της περιφερειακής ανάπτυξης.
Για πρώτη φιλοξενείται η ΓΣ στην πρωτεύουσα της Αχαΐας από το Επιμελητήριο Αχαΐας και με το…καλημέρα των εργασιών τα μηνύματα ήταν σημαντικά και δόθηκε έμφαση στην ανάγκη ουσιαστικών πολιτικών για τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και την περιφερειακή ανάπτυξη.Μάλιστα στους χαιρετισμούς τους οι θεσμικοί φορείς ανέδειξαν τον σημαντικό ρόλο των Επιμελητηρίων ως κρίσιμων συνομιλητών της Πολιτείας, αλλά και ως καταλυτών για έναν νέο αναπτυξιακό προσανατολισμό της χώρας.
Από την πλευρά του ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Αχαΐας Θεόδωρος Λουλούδης χαρακτήρισε την επιλογή της Πάτρας για τη συνέλευση ως τιμή και ευθύνη για τον φορέα, ενώ στην ομιλία του για την περιφερειακή ανάπτυξη παρουσίασε το παράδειγμα της Αχαΐας με τη «διπλή απόκλιση» που βιώνει η περιοχή, η οποία αν και διαθέτει ισχυρό ανθρώπινο δυναμικό και δομές, έχει ανεπαρκή διάχυση της ανάπτυξης, επισημαίνοντας ότι οι παρεμβάσεις δεν μπορεί να είναι αποσπασματικές: «Απαιτείται ουσία και πολιτική, όχι απλή απαρίθμηση μέτρων» ανέφερε, παρουσιάζοντας τις προτάσεις του Επιμελητηρίου στο συνολικό σχέδιο περιφερειακής ανάταξης.
Ο πρόεδρος της Κεντρικής Ενωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος Γιάννης Βουτσινάς επισήμανε ότι, παρά την ανθεκτικότητα της ελληνικής οικονομίας, οι πιέσεις από το ενεργειακό κόστος, τον πληθωρισμό και τη γραφειοκρατία συνεχίζονται, με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις να δυσκολεύονται να αξιοποιήσουν τα διαθέσιμα χρηματοδοτικά εργαλεία.
Ο περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας Νεκτάριος Φαρμάκης, παρουσίασε το πλέγμα χρηματοδοτήσεων και δράσεων της ΠΔΕ για την ενίσχυση της τοπικής επιχειρηματικότητας από την καινοτομία και τον ψηφιακό μετασχηματισμό έως την εξωστρέφεια και επισημαίνοντας πως «η χώρα πρέπει να αποκεντρωθεί και να στραφεί και προς τα δυτικά».
Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κώστας Τσιάρας, σε βιντεοσκοπημένο μήνυμά του, στάθηκε στις δυσκολίες του πρωτογενούς τομέα, τονίζοντας την ανάγκη ειλικρινούς διαλόγου, ώστε «να δούμε τις δυνατότητες και να πάμε μπροστά».
Ο Πατρινός υφυπουργός Πολιτισμού Ιάσονας Φωτήλας μίλησε για τα Επιμελητήρια ως «πυξίδα και επιταχυντή ανάπτυξης», αναγνωρίζοντας τη μεταμόρφωση του Επιμελητηρίου Αχαΐας.
Μάλιστα πρόεδρος του Κινήματος Δημοκρατίας Στέφανος Κασσελάκης έκανε λόγο για «ανάπτυξη που δεν φτάνει στην περιφέρεια», ζητώντας ριζικές αλλαγές στη φορολογία των επιχειρήσεων και παρέμβαση στα υπερκέρδη των τραπεζών.
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ Μιχάλης Κατρίνης στάθηκε στον αποκλεισμό της μεγάλης πλειονότητας των επιχειρήσεων από το Ταμείο Ανάκαμψης, ενώ ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ανδρέας Παναγιωτόπουλος μίλησε για αναγκαιότητα ενίσχυσης της περιφέρειας και της πράσινης μετάβασης.
Τέλος παρεμβάσεις έγιναν από τον βουλευτή της «Νίκης» Σπύρο Τσιρώνη, τον δήμαρχο Πατρέων Κώστα Πελετίδη και τον διευθύνοντα σύμβουλο της Γέφυρας ΑΕ Πάνο Λούκα, που ανέδειξαν με τη σειρά τους τις κοινωνικές πιέσεις, τις γεωπολιτικές προκλήσεις και τη σημασία των υποδομών στην περιφερειακή ανάπτυξη.
Η κακοκαιρία τους εμπόδισε για τρακτέρ στο δρόμο!
Στην Κάτω Αχαΐα, οι αγρότες είχαν συγκεντρωθεί από το μεσημέρι στον κόσμο της Κάτω Αχαΐας για διαμαρτυρία και είχαν παρατάξει στο πλάι τρακτέρ, ωστόσο οι άσχημες καιρικές συνθήκες τους εμπόδισαν να ανεβάσουν τρακτέρ και να κλείσουν τον δρόμο. Το πέτυχαν εναλλακτικά διά της πεζοπορίας αργότερα.- Απεκλείσθη η Ολυμπία Οδός στην Αιγιάλεια
Το απόγευμα πάντως μερίδα των Αγροτών πήγαν μέχρι τον σταθμό διοδίων των Καμινιών με στόχο να ανοίξουν τα διόδια, όμως με την παρέμβαση της Αστυνομικής Δύναμης δεν μπόρεσαν να προσεγγίσουν το σημείο.
Εναλλακτικά οι αγρότες ανέβηκαν με τα πόδια και έκλεισαν τον δρόμο στον κόμβο της ΒΙΠΕ με αποτέλεσμα να έχει σταματήσει η κυκλοφορία οχημάτων χωρίς να ξέρει κάνεις πόσο θα διαρκέσει η διακοπή της κυκλοφορίας.
Τουναντίον, οι αγρότες της Αιγιάλειας προχώρησαν σε κινητοποίηση στη γέφυρα του Σελινούντα, κλείνοντας τον δρόμο και στη συνέχεια μπήκαν πεζοί στην Ολυμπία Οδό, αποκλείοντας την διέλευση.
Σύμφωνα με την εταιρεία, η κυκλοφορία εκτρέπεται στην Παλαιά Εθνική Οδό και στα δύο ρεύματα, από τον κόμβο Ανατολικού Αιγίου μέχρι τον κόμβο Δυτικού Αιγίου, λόγω της κινητοποίησης.
ΟΠΕΚΕΠΕ: «Κέρδισα επτά-οκτώ φορές στο Τζόκερ»!
Η Ferrari είναι δώρο της μητέρας μου» είπε στην κατάθεσή του ο «γαλάζιος» Χρ. Μαγειρίας, ομογάλακτος της «γαλάζιας» Καλλιόπης Σεμερτζίδου, διαχειρίστριας ευρωπαϊκών προγραμμάτων της ΝΔ!
«Πέρναγα από το πρακτορείο δύο - τρεις φορές την εβδομάδα» είπε στην Εξεταστική ο σύντροφος της Καλλιόπης Σεμερτζίδου.Ότι όλα του τα χρήματα είναι νόμιμα και φορολογημένα δήλωσε στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ ο κτηνοτρόφος – σύντροφος της Καλλιόπης Σεμερτζίδου, Χρήστος Μαγειρίας.
Ο μάρτυρας ισχυρίστηκε ότι προέρχεται από οικογένεια τρίτης γενιάς κτηνοτρόφων. «Δεν έχω υποβάλλει ποτέ ψεύδη δήλωση στον ΟΠΕΚΕΠΕ, όσες φορές κι αν έχω ελεγχθεί», είπε κατά την τοποθέτησή του και, στη συνέχεια, αναφέρθηκε στα «χρυσά» δελτία Τζόκερ που φέρεται να έχει κερδίσει επανειλημμένα, υπογραμμίζονται ότι δεν προέρχονται από ξέπλυμα μαύρου χρήματος. «Έχω κερδίσει περίπου 25.000 ευρώ, σε 7- 8 δελτία Τζόκερ. Πέρναγα από το πρακτορείο δύο – τρεις φορές την εβδομάδα», είπε και πρόσθεσε πως, πριν το 2019, έχει κερδίσει μόνο μικροποσά 200- 300 ευρώ.Αναφερόμενος στην περιβόητη Ferrari, ισχυρίστηκε πως δεν έχει αποκτηθεί από πόρους της εργασίας του ή κοινοτικούς, αλλά πως ήταν δώρο από τη μητέρα του, με χρήματα που η τελευταία εισέπραξε από αναγκαστική απαλλοτρίωση ενός οικοπέδου που είχε στο όνομά της στην Ηγουμενίτσα.
Ο Χρήστος Μαγειρίας απάντησε θετικά στην ερώτηση του Μακάριου Λαζαρίδη σχετικά με το εάν πέρασε από τα μπλόκα των αγροτών πριν έρθει να καταθέσει στη Βουλή, με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου να ρωτάει τον μάρτυρα αν πήγε με τρακτέρ ή με τα πανάκριβα αυτοκίνητά του. «Και αν πήγαινα με τα πανάκριβα αυτοκίνητά μου, δεν τα έχω κλέψει και δεν τα χρωστάω σε κανέναν», απάντησε εμφανώς εκνευρισμένος. Όπως σημείωσε, από το 2019, έχει εισπράξει ενισχύσεις ύψους περίπου 98.500 ευρώ τον χρόνο – το σύνολο των οποίων, έως σήμερα, είναι 593.000 ευρώ και κάτι.
Ο μάρτυρας αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι, τα αξιώματα που είχε κατά το παρελθόν η σύντροφός του στη Νέα Δημοκρατία, έπαιξαν κατά το παρελθόν ρόλο στο να έχει προνομιακή μεταχείριση από τον ΟΠΕΚΕΠΕ και τόνισε πως, «έχω ελεγχθεί και δεν είχα κανένα πειθαρχικό πρόβλημα».
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)