18 Ιούλη 1944: Η μνήμη είναι μια μορφή αντίστασης!

Η οικογένεια Ασημακόπουλοι δόθηκε προσφορά θυσίας στον αντιναζιστικό αγώνα. Στη φωτογραφική σύνθεση εικονίζονται ο πατέρας Ασημάκης με τα παιδιά του.

Η αναγνώριση της θυσίας τους των 4 αγωνιστών στου Μπάλα είναι ένα χρέος, είναι μια πράξη σεβασμού  γιατί η μνήμη των λαών το μέλλον τους χαράζει

Γράφει ο

Ρωμανός Ιωάννης, Μαθηματικός

80 ΧΡΟΝΙΑ πριν … στα πέτρινα χρόνια της κατοχής, τρεις μήνες πριν υψωθεί η Ελληνική σημαία στην Ελεύθερη Ακρόπολη το παρακράτος των δωσίλογων  δολοφονούσε τους πατριώτες αγωνιστές.

Στο χωριό Μπάλα Πατρών έπεσαν σε μπλόκο και εκτελέστηκαν με βάρβαρο τρόπο από τους ταγματασφαλίτες του 5/42 οι παρακάτω αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης: 

Αυλωνίτης Απόστολος,   

Ασημακόπουλος Γιώργος (ΠΑΝΟΣ ),                                        

Παπαδόπουλος Χρήστος, 

Πουριανίδης Κώστας.

Η αναγνώριση της θυσίας τους είναι ένα χρέος, είναι μια πράξη σεβασμού  γιατί η μνήμη των λαών το μέλλον τους χαράζει.

 

Ο Κώστας Ασημακόπουλος του Ασημάκη [1914 – 1940]

 Στην φωτογραφία:  Ο Κώστας Ασημακόπουλος του Ασημάκη [1914 – 1940], σκοτώθηκε στο Αλβανικό μέτωπο στις 24. 11 .1940  κατά την κατάληψη του υψόμετρου 1548 (Γκούρι Κάμιας),  ήταν ετεροθαλής αδελφός του  Γιώργου Ασημακόπουλου του Ασημάκη [1918 – 1944].

 Την φωτογραφία αυτή έστειλε  στον ξάδελφό του Γιώργο Ι. Ρωμανό [1915 - 1995] το 1939 όταν ο Γιώργος  πήγε ο φαντάρος στο ΚΕΤχ  στην Πάτρα.

 

  Γιώργος Ασημακόπουλος του Ασημάκη [1918 – 1944]

Γεννήθηκε στου Μάρκου Γορτυνίας το 1918,  είχε μεταναστεύσει προπολεμικά στην Πάτρα με τον πατέρα του και τα τρία του αδέλφια.

Ήταν στην Εθνική Αντίσταση της Πάτρας είχε το ψευδώνυμο (ΠΑΝΟΣ) και ήταν Γραμματέας της Αχτιδικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε Πάτρας.

Εκτελέστηκε με βάρβαρο τρόπο στο Μπάλα Πατρών  στις 18 Ιουλίου 1944 από τους ταγματασφαλίτες του 5/42 μαζί με τρεις ακόμη συντρόφους του, αφού έπεσαν σε μπλόκο.

Στη φωτογραφία: Ο  Γιώργος Ασημάκη Ασημακόπουλος με τον πατέρα του Ασημάκη το γένος Φιλήντρα. Η φωτογραφία τραβήχτηκε 10.8.1943,  στην Δημητσάνα (Αρχείο: Ρωμανός Ι. Γιώργος )

Επίσης την ίδια τύχη είχε και ο μελλοθάνατος Ασημακόπουλος Σωτήρης, δραπέτης της αιματοβαμμένης έπαυλης  Λυμπερόπουλου  ενώ αναζητούσε  τον αδελφό του [ ΠΑΝΟ ]

 

Ασημακόπουλος Σωτήριος του Ασημάκη  [1912 – 1944]

 

Ήταν γιός του  Ασημάκη Ασημακόπουλου και της Κυράτσως   Μπιτούνη του Σωτήρη από την Ζάτουνα Αρκαδίας. Γεννήθηκε το 1912 στου Μάρκου Γορτυνίας. Εγγονός της Μαρίας Φιλήντρα [ 1846 ] Ενεργό μέλος της Εθνικής Αντίστασης στην Πάτρα. Είχε συλληφθεί από τις Γερμανικές δυνάμεις κατοχής και ήταν έγκλειστος   στις φυλακές Λυμπερόπουλου  της Πάτρας, από τις οποίες είχε αποδράση. Ο Σωτήρη Ασημακόπουλος ήταν ετεροθαλής αδερφός  του Γιώργου Ασημακόπουλου και  δολοφονήθηκε από τους ταγματασφαλίτες του 5/42 τον Ιούλη του 1944.                                                       

 

Γιατί  δεν έχει αξιοποιηθεί  ως Πάρκο Εθνικής Αντίστασης;

Η αιματοβαμμένη "βίλα 13" του Λυμπερόπουλου στην Πάτρα  γιατί  δεν έχει αξιοποιηθεί  ως Πάρκο Εθνικής Αντίστασης; 

Η  έπαυλη Λυμπερόπουλου, ιδιοκτησίας της εταιρείας ΑΡΤΟΣ - ΖΩΗ  από το 1937 επιτάχτηκε από τους κατακτητές στην περίοδο της κατοχής.                                                     

Χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή – ομηρία, αληθινό κάτεργο στην οποία  ήταν έγκλειστοι και υποψήφιοι μελλοθάνατοι πολλοί αντιστασιακοί.                                                                             

 Για κάθε αντιστασιακή δράση, κυρίως νέοι, μεταφέρονταν στο διπλανό κτήμα του Μουρτζούχου για εκτέλεση ως αντίποινα.                                         

Στις 4 Δεκέμβρη του 1943 δίπλα από την βίλα, στο κτήμα του Μουρτζούχου οι Γερμανοί εκτέλεσαν 84 αγωνιστές, μεταξύ των οποίων 63 από το Μπλόκο των Προσφυγικών της Πάτρας.  

Το 1990, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου,  χαρακτηρίστηκε το κληροδότημα Λυμπερόπουλου ως κοινόχρηστο Πάρκο Εθνικής Αντίστασης, με διατήρηση, των δυο κτισμάτων, της βίλας και του μικρού ιερού ναού της.                            

Στις 14.12.1994  η έπαυλη Λυμπερόπουλου μαζί με τον περιβάλλοντα χώρο έχει χαρακτηριστεί από το Υπουργείο Πολιτισμού [Β 979 ] ως  ιστορικό διατηρητέο μνημείο  που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία. Επιπλέον το Σ.Ε. με την [2198 /2016] ναποφάσισε για την μη ανάκληση χαρακτηρισμού περιβάλλοντος χώρου  διατηρητέου μνημείου.

Το κτήριο Λυμπερόπουλου που ήταν  φυλακή ΟΜΗΡΩΝ στην κατοχή έχει σημαίνουσα αξία για τους εθνικούς αγώνες και τη νεότερη ιστορία της Πάτρας. Αποτελεί μία σημαντική παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές.

Μετά την  παραχώρηση του χώρου Ιστορικής Μνήμης «Κοραή 4» στο Δήμο Αθηναίων.      Είναι ώριμες οι συνθήκες ώστε να  γίνει και παραχώρηση της Έπαυλης Λυμπερόπουλου» στο Δήμο Πατρέων και να γίνει  Πάρκο μνήμης και τιμής  της Εθνικής Αντίστασης περιοχής.