Του Ντίνου
Βγενόπουλου
ΓΑΡΓΑΡΑ
Ψάχνει μια βρύση για
να πιεί
Μα πουθενά δεν
βρίσκει
Ρωτά από δω ρωτά από
κει
Του λένε: πιές
ουίσκι
Εικόνα ενός μέλλοντος
Ξερού και ρημαγμένου
Του κεφαλαίου θέλοντος
Και κόσμου
διψασμένου
Όλα τα αποθέματα και όλες τις πηγούλες
Θα τις «δωρίσουν» σύντομα
Σε νερο-εταιρειούλες
Αυτές θα πάρουν το
νερό
Του Μόρνου, του
Αχελώου
Αυτές θα το διαχειριστούν
Συνήγοροι διαόλου
Και το νερό ως αγαθό
Πρέπει να το ξεχάσεις
Μα θάναι ακόμα πιο καλό
Αν… γαλλικά το μάθεις
Θ΄ ανοίγεις τη
βρυσούλα σου
Και θα σου βγαίνει
μπεζ
Βάλτο καλά στην
κούτρα σου
Διαχειριστής «Σουέζ»
Πλέον δεν θα είναι
αγαθό
Αλλά εμπόρευμα καλό
Θα το πληρώνεις
ακριβά
Σαν άρωμα α λα γαλλικά
Την ΕΥΔΑΠ που ήξερες
Πρέπει να την
ξεχάσεις
Νεράκι πάντα εύρισκες
Ήρθ΄ ώρα να διψάσεις
Και πλούσιο σου
έτρεχε
Σε νεροχύτες μπάνια
Τώρα θα τρέμεις
καψερέ
Τη γαλλική… σαμπάνια
Νερά που τρέχαν
γάργαρα
Νερό σκέτη λαχτάρα
Τώρα, πλήρωνε ακριβά
Και κάνε την γαργάρα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου