Στην Αχερουσία των Αθανάτων ο αγωνιστής Μ. Βασιλάκης

Στερνό αντίο απηύθυναν σήμερα το μεσημέρι στις 3, εκατοντάδες φίλοι, σύντροφοι, αλλά και συγγενείς στον αγωνιστή καθηγητή -οικοδόμο Γραμματέα του ΕΑΜ Πάτρας Μιχάλη Βασιλάκη, που στην ηλικία των 73 χρόνων, αποχαιρέτησε τη ζωή, το χάραμα χθες, προσβεβλημένος από τον ιό γρίπης ΗΝ1.

Πλήθος εκατοντάδων φίλων, συντρόφων, συγγενών απηύθυνε το ύστατε χαίρε στο Α'  Κοιμητήριο Πατρών - Στεφάνι από τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρα

«ΗΣΟΥΝ ΚΑΛΟΣ, ΗΣΟΥΝ ΓΛΥΚΟΣ, ΕΙΧΕΣ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΟΛΕΣ». ΑΝΤΙΟ ΚΑΡΔΙΑ ΤΩΝ ΚΑΡΔΙΩΝ ΜΑΣ. ΘΑ Σ' ΑΓΑΠΑΜΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ» - «ΗΣΟΥΝ ΜΑΧΙΜΟΣ ΕΙΚΟΣΙ ΕΝΑ ΜΕΡΟΝΥΧΤΑ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΤΙΚΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΤΟΥ ΡΙΟΥ»

Υπό τους ήχους κρητικών ασμάτων η κηδεία

Με τους στίχους του ποιητή Γιάννη Ρίτσου, που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης και τραγούδησε ο Γρ. Μπιθικώτσης: «Ήσουν καλός ήσουν γλυκός, είχες τις χάρες όλες» αποχαιρέτησε η Μαρία Βασιλάκη, κόρη του αγωνιστή, τον πατέρας της, στην εκφώνηση του επικήδειου πάνω από το φέρετρό του. 

Και τον αποχαιρέτησε με σπαραγμό καρδιάς, που διαπερνούσε και τα φιλοκάρδια της συντετριμμένης μάνας της, τής αγωνίστριας Ουρανίας Μπίρμπα, που παρακολουθούσε τα τεκταινόμενα αποσβολωμένη. 

«Αντίο καρδιά των καρδιών μας. Θα σ' αγαπάμε για πάντα» ήταν τα στερνά λόγια της, που συντρόφευσαν τον αγωνιστή  στο ταξίδι του προς την Αχερουσία των Αθανάτων!

Στερνό αντίο απηύθυναν σήμερα το μεσημέρι στις 3, εκατοντάδες φίλοι, σύντροφοι, αλλά και συγγενείς στον αγωνιστή καθηγητή -οικοδόμο Γραμματέα του ΕΑΜ Πάτρας Μιχάλη Βασιλάκη, που στην ηλικία των 73 χρόνων, αποχαιρέτησε τη ζωή, το χάραμα χθες, προσβεβλημένος από τον ιό γρίπης ΗΝ1.

Ο Μιχάλης Βασιλάκης νοσηλεύετο από ημερών  στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ρίου Πατρών και τελούσε υπό την φροντίδα των γιατρών, οι οποίοι μόλις την περασμένη Πέμπτη διαπίστωσαν σημάδια ανάκαμψης της υγείας του, αλλά δυστυχώς η χρόνια επιβάρυνση που έχει δεχθεί από την πνευμονοπάθεια που έπασχε, απέβη μοιραία με συνέπεια να καταλήξει.

Επιπροσθέτως διακομίσθηκε στο νοσοκομείο μετά από επιδείνωση της υγείας του, ενώ χαρακτηριστικό της κατάστασής του ήταν πως -όπως λένε πληροφορίες- εάν αργούσε ένα τέταρτο ακόμη ίσως να είχε καταλήξει  από την ημέρα εκείνη.

Η κηδεία του αείμνηστου ήταν πολιτική και τελέστηκε από την οικογένεια, κατ' επιθυμία του, στο αίθριο του Α'  Δημοτικού Κοιμητηρίου Πατρών, με την παρουσία μεγάλου πλήθους και υπό τους ήχους κρητικών ασμάτων όπως το «Πέταγμα του Γερακιού», του «Ταύρου» και «Στης Γραμβούσας τ’ ακρωτήρι».

Ανάμεσα στους παρόντες η βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ Σία Αναγνωστοπούλου, ο  Δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης, ο αντιδήμαρχος Χρ. Κορρδάς, ο πρώην Περιφερειάρχης Απόστολος Κατσιφάρας, ο πρώην Δήμαρχος Πατρέων Ανδρέας Καράβολας, ο τ. Πρόεδρος του ΟΛΠΑ Ν. Κοντοές, ο Γρ. Αλεξόπουλος ο Νίκος Τζαννάκος, ο Γιώργος Ρώρος, ο Κώστας Σπαρτινός, ο Ανδρ. Ριζούλης  και πολλοί άλλοι ενώ στεφάνι έστειλε και ο πρώην Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.

Η τελετή άνοιξε με συγκινητικό επικήδειο του Κώστα Ροπαλίδη και ακολούθησε η κόρη του αείμνηστου Μαρία, η οποία αναφέρθηκε στα χαρίσματα του αείμνηστου, λέγοντας μεταξύ άλλων:

«...Ήσουν η αγάπη της μάνας, ένα μυαλό γεμάτο συναισθήματα, γεμάτο καρδιά, που δεν υπάρχει πια για μένα, τη μάνα μου, τους συντρόφους μας, για όλους όσους αγάπησες.

Ήσουν επαναστάτης με σκέψη διαλεκτική, με ανιδιοτέλεια, με καρδιά μικρού παιδιού. 

Ήσουν δάσκαλος γεμάτος απαντήσεις, ήσουν φιλόσοφος γεμάτος ερωτήσεις. Ήσουν γεμάτος αισιοδοξία ότι θα γυρίσει ο τροχός της Ιστορίας.
Ήσουν πάντα μάχιμος και νικητής. Ποτέ διαμαρτυρόμενος, χαμένος στα συνθήματα.

Ήσουν γεμάτος αποφασιστικότητα, ότι θα νικήσεις και θ' αλλάξουν τα πράματα στην κοινωνία. 

Μάχιμος είκοσι ένα μερόνυχτα στην εντατική του δημοσίου νοσοκομείου του Ρίου, με την αμέριστη βοήθεια των γιατρών της ΜΕΘ που ευχαριστούμε από καρδιάς, με τη σκέψη και την καρδιά των δικών μας συντρόφων και φίλων. Όμως δεν τα κατάφερες. Δεν νίκησες αυτή τη φορά, αλλά και δεν νικήθηκες.
Τώρα στέκεις ορθώς και κάνεις όλα τ' άλλα. Δεν ήσουνα ένας, ήσουνα όλα για μένα και τη μάνα μου και έτσι θα μείνεις. 

Ήσουν καλός ήσουν γλυκός, είχες τις χάρες όλες. Αντίο καρδιά των καρδιών μας. Θα σ' αγαπάμε για πάντα»

Η ταφή έγινε στο κοιμητήριο της Αγίας Τριάδας Ζαρουχλεΐκων.

Ο Μιχ. Βασιλάκης, γεννήθηκε στο Μιράμπελο της Κρήτης. Ήρθε  στην Πάτρα ως φοιτητής και σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο. Μάλιστα στο πανεπιστήμιο εργάστηκε και ως διδακτικό προσωπικό. Στην πορεία το1985, διαφωνώντας με το ΚΚΕ στο οποίο ήταν ενταγμένος με σημαίνουσα θέση, αποχώρησε με σημαντική σε όγκο ομάδα μελών και έγινε το "κόκκινο πανί" καθώς διέγραψαν αυτόν και όλη την δυναμική ομάδα  που κυριαρχούσε στον συνδικαλιστικό χώρο.

Εργάστηκε ως οικοδόμος και από εκείνο τον χρόνο, ήταν γραμματέας του ΕΑΜ στην Πάτρα, όπου η κίνηση είχε μια ιδιαίτερα έντονη παρουσία με την παρότρυνση του τότε δημάρχου Άννινου.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 ένωσε τη ζωή του με τη σύντροφο του συνδικαλίστρια του ιδιωτικού τομέα και τ. δημοτική σύμβουλο Ουρανία Μπίρμπα. Απέκτησαν μία κόρη, την Μαρία, 26 χρόνων, που σπουδάζει ιατρική στην Κρήτη. 

Χαρακτηριστικά είναι τα δύο τραγούδια που ακούστηκαν, των οποίων τους στίχους παρουσιάζουμε:

Ταύρος -

Στίχοι: Μίλτος Πασχαλίδης & Παντελής Κυραμαργιός & Πλέγμα

Ένα μόνο ζητάς κι αν το βρεις θα ησυχάσεις

Δε μερεύει ο νους αν ζητάς πετάξεις

Πουθενά δε θ' αράξεις

Σαν πουλί θα χαράξεις τροχιά

Στο σταυρό τα καρφιά τα κοιτάς σαν στολίδια

Σίδερο και φωτιά σ' έχουν ζώσει σα φίδια

Με τις λέξεις παιχνίδια για θανάτους "ταξίδια" μιλάς

Στην αρένα σε πετούν Το αίμα σου διψούν και σε χειροκροτούν

Το 'χες νιώσει απ' την αρχή.

Ξέρεις θα χάσεις μα σαν ταύρος πολεμάς

Κόκκινο το πανί που σε κάμει αγρίμι

κόκκινη και η γη που βαδίζεις θα γίνει

Στων εχθρών σου τη μνήμη η ματιά σου θα μείνει πληγή

Για ποιον πέφτει βαρύς της ευθύνης ο βράχος;

Φταίει ο θεατής ίσως κι ο ταυρομάχος;

Φταίω που 'σαι μονάχος και πεθαίνεις μονάχος ξανά.

Στης Γραμβούσας τ’ ακρωτήρι

Στίχοι: Κώστας Μουντάκης Μουσική: Κώστας Μουντάκης

Εκτελέσεις Βασ. Στραυρακάκης, Ανοιχτή Θάλασσα.

Στης Γραμβούσας τ’ ακρωτήρι εγλεντούσα μια φορά

μ’ ένα κρητικό ψαρά ένα γέρο καπετάνιο

που `χε βάρκα τη χαρά στης Γραμβούσας τα νερά. 

Πλανεύτρα θάλασσα, θάλασσα λεβεντοπνίχτρα

πουν’ ο γέρο-μερακλής κι ο παλιός τραγουδιστής.

Όλα τ’ άρμενα αρμενίζουν με πανιά και με κουπιά

μα του Τζέκα τ’ αρμενάκι δε ξαναγυρίζει πια.