Γράφει ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΑΝΤΗΣ(*)
Πίσω από τους
αριθμούς και τις «επιτυχίες» των οικονομικών μοντέλων «ανάπτυξης» που
επικαλούνται συχνά-πυκνά οι κυβερνώντες στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς, κρύβεται
η ζοφερή πραγματικότητα των αριθμών της φρίκης. Νούμερα που αφορούν τη ζωή των
παιδιών στα χρόνια 2010 και 2014 και δείχνουν την είσοδο στον κοινωνικό
μεσαίωνα της παιδικής εργασίας και κακοποίησης.
Πίσω από τις βιτρίνες και τις γιορτές φιλανθρωπίας, ζει και αναπνέει ένας άλλος κόσμος, «αόρατος»!
Σύμφωνα με στοιχεία έγκυρων διεθνών οργανισμών και ερευνών στην Ελλάδα υπάρχουν
αυτή τη στιγμή πάνω από 100.000 «αόρατα παιδιά», τα οποία παραδίδονται στη
εκμετάλλευση, χωρίς να είναι καταγεγραμμένα πουθενά. Σύμφωνα με στοιχεία της
Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, ανάμεσα στο 2010 και 2012 ο αριθμός των δηλωμένων
εργαζομένων ανηλίκων στη χώρα μας έπεσε από 12.764 σε 6.328.
50.000 παιδιά στην
Ελλάδα εκτιμάται ότι εργάζονται «αόρατα» σε χωράφια, καταστήματα, φανάρια και
οπουδήποτε αλλού, χωρίς να έχουν δηλωθεί και χωρίς να υπάρχει καμιά πρόνοια.
Η UNICEF με έκθεσή
της το Μάιο του 2013 αναφέρει ότι στην Ελλάδα, πάνω από 500.000 παιδιά ζουν σε
συνθήκες ακραίας φτώχειας και παράλληλα αδυνατούν να καλύψουν τις βασικές
διατροφικές τους ανάγκες.
10.000 παιδιά
εγκαταλείπουν το σχολείο κάθε χρόνο, ενώ σύμφωνα με μελέτη του Παιδαγωγικού
Ινστιτούτου το 70% από αυτά τα παιδιά εργάζονται. Η Eurostat υπολογίζει σε
11.4% του συνολικού μαθητικού πληθυσμού το ποσοστό διαρροής από την εκπαίδευση,
το ποσοστό δηλαδή των παιδιών που εγκαταλείπουν το σχολείο, ενώ σύμφωνα με το
Υπουργείο Παιδείας 3.500 μαθητές δημοτικού σταμάτησαν το σχολείο κατά τη χρονιά
2011-2012.
Οι αριθμοί
αποτυπώνουν το μέγεθος του δράματος και της τραγικής πραγματικότητας στην οποία
ζει η Ελληνική κοινωνία. Όμως αντίστοιχα εφιαλτικά είναι τα νούμερα και από
άλλες χώρες. Και δεν θα αναφέρουμε εδώ τα στοιχεία από το δράμα των προσφύγων
που, κυνηγημένοι, χάνονται στα νερά της Μεσογείου και στα σύνορα του Έβρου ή
αλλού. Είναι γνωστή η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί και δεν χρειάζονται πολλά
λόγια. Δύο αριθμοί, και μόνο,
αποτυπώνουν την έκταση του προβλήματος: Πάνω από 240 εκατομμύρια παιδιά σε όλο
τον κόσμο εργάζονται. Πάνω από 100 εκατομμύρια δεν πηγαίνουν σχολείο.
Αυτός είναι ο κόσμος
που μπορεί να δαπανά δις ευρώ για εξοπλιστικά προγράμματα και έρευνες στο
διάστημα, την ίδια στιγμή που έχει παραδώσει τη Γη στο έλεος των αγορών και της
κερδοσκοπίας, με καταστροφικά αποτελέσματα για τον ίδιο τον άνθρωπο αλλά και
για τον πλανήτη συνολικά.
_______________
(*) Ο
Χρήστος Τσαντής είναι συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου