Άρον άρον προς συζήτηση το Ν/Σ του ΥΠ.ΠΟ!

Αναφορά του βουλευτή Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ Κ. Μάρκο για την «Κύρωση Κώδικα νομοθεσίας για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς»

Όπως τόνισε ο κ. Μάρκου, «… το σχέδιο αυτό δόθηκε στη δημοσιότητα ΜΙΑΜΙΣΗ ΜΕΡΑ πριν εισαχθεί στην αρμόδια επιτροπή για συζήτηση!».

Αυτό υποστήριξε ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ Αχαΐας, Καθηγητή Κώστα Μάρκου στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη διαδικασία συζήτησης του σ/ν με τίτλο «Κύρωση Κώδικα νομοθεσίας για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς».

Ο βουλευτής κ. Μάρκου ξεκίνησε την ομιλία του στηλιτεύοντας την διαδικασία που επέλεξε η Κυβέρνηση να εισάγει το σχέδιο νόμου στην Ολομέλεια, δηλαδή παρακάμπτοντας τη «συνήθη κοινοβουλευτική διαδικασία», γεγονός που σημαίνει ότι δεν υπήρξε καμία πραγματική και ουσιαστική συζήτησή του, παρά το γεγονός ότι η Κεντρική Επιτροπή Κωδικοποίησης είχε παραδώσει στις 24/3/2021 στην Υπουργό Πολιτισμού το τελικό σχέδιο του Κώδικα.

Όπως τόνισε ο κ. Μάρκου, «… το σχέδιο αυτό δόθηκε στη δημοσιότητα ΜΙΑΜΙΣΗ ΜΕΡΑ πριν εισαχθεί στην αρμόδια επιτροπή για συζήτηση!».

Επί της ουσίας του νομοθετήματος και αναφορικά με την πρόβλεψη για τη δυνατότητα διαχείρισης των εναλίων αρχαιολογικών χώρων και από φορείς εκτός του Δημοσίου, ο κ. Μάρκου τόνισε ότι η πρόβλεψη αυτή αντίκειται στις διατάξεις του τροποποιημένου από το Μάιο του 2019, άρθρου 7 του ν. 3028/2002. Από το άρθρο αυτό είναι ξεκάθαρο ότι το Δημόσιο -και μόνον αυτό- είναι αρμόδιο για την άσκηση διοίκησης και διαχείρισης επί αρχαιολογικών χώρων.

Η διάταξη αυτή λοιπόν, όπως τόνισε ο Βουλευτής, δείχνει ότι και στον τομέα του πολιτισμού -ίσως δε κυρίως σε αυτόν- συγκρούονται δυο διαφορετικοί κόσμοι, δυο εντελώς αντίθετες θεωρήσεις για την προστασία των δημοσίων αγαθών, τη φύση και τους σκοπούς που τα αγαθά αυτά υπηρετούν.

Τέλος, ο Βουλευτής κ. Μάρκου, αναφέρθηκε σε δυο ακόμα ζητήματα:

Πρώτον στην εισαγωγή του νέου όρου, δηλαδή του όρου  «μη επισκέψιμοι ενάλιοι αρχαιολογικοί χώροι». Ένας όρος που τυπικά αποτελεί ουσιώδη τροποποίηση του νόμου και ουσιαστικά αφήνει εκτός προστασίας τους απλούς «ενάλιους αρχαιολογικούς χώρους», τους οποίους απλώς εξαφανίζει μέσω της μη αναφοράς σε αυτούς.

Δεύτερον στο νομικό κενό που δημιουργείται από την πλήρη εξαφάνιση του άρθρου 71 του ν. 3028/2002, λάθος -εσκεμμένο ή ακούσιο κανείς δεν ξέρει ακόμα- που η αρμόδια Υπουργός προσπάθησε να καλύψει με ψεύδη.