Στην Περίστα Ναυπακτίας μνήμες από την ισπανική γρίπη!

Ο Άγιος Αθανάσιος Περίστας, στον οποίο διατηρούνται ζωντανά στοιχεία του εφιάλτη της ισπανικής γρίπης του 1918, που έπληξε όχι μόνον το χωριό, το οποίο πλήρωσε με πάνω από 40 θύματα, αλλά και ολόκληρη την ανθρωπότητα, που της στοίχισε περίπου τα 40 εκατομμύρια ανθρώπους. Στην Ελλάδα πρωταθλητής στην ασθένεια  αναδείχθηκε η Πάτρα με το λιμάνι της!

 

Οι εργάτες που ξεφόρτωσαν τα πακέτα καπνού και ο διευθυντής του καπνεργοστασίου της πόλης ξαφνικά πεθαίνουν το 1918 και η Πάτρα μπαίνει σε καραντίνα!

Στο βιβλίο του Αγ. Αθανασίου Περίστας η αναφορά για την ισπανική γρίπη.

Η αλήθεια είναι ότι στα χριστιανικά μοναστήρια και στις εκκλησίες της Ελλάδας, χάρη στην ανάγκη διατήρησης της Ιστορικής Μνήμης καλόγεροι και ιερείς πάσχιζαν και συντήρησαν το βιβλίο Ιστορίας που καίει ως άσβεστο καντήλι από τον καιρό κτίσεως αυτών των μοναστηριών μέχρι σήμερα.

Έτσι και στον Άγιο Αθανάσιο της Περίστας Ναυπακτίας διατηρείται σελίδα στο βιβλίο του ναού, με καταπληκτικά στοιχεία εδώ και εκατόν δύο χρόνια, που αναφέρονται στις συνέπειες της Ισπανικής Γρίπης που έπληξε την χώρα. 

Ξύπνησε μνήμες ο Γιώργος Ρώρος

Στην προσωπική του σελίδα στο fb, ο Γιώργος Ρώρος, επικεφαλής της δημοτικής παράταξης ΩΡΑ ΠΑΤΡΕΩΝ, ανάρτησε το σχετικό στοιχείο με την παρακάτω αναφορά:

«Στο Τριώδιο εκκλησιαστικό βιβλίο στον Άγιο Αθανάσιο, στην Περίστα Ναυπακτίας υπάρχει στην τελευταία σελίδα καταγεγραμμένη η εξής μαρτυρία.

"Το παρελθόν έτος 1918 κατά τους μήνας Οκτώβριον, Νοέμβριον και Δεκέμβριον υπήρξεν οικτρόν ένεκα της ενδημούσης λοιμώδους νόσου γρίπης. Απέθανον πλείονες των 40 ανθρώπων. Πάνε λεβέντες, πάνε νιοι, πάνε κορμιά ανδρειωμένα. Πολλές μανούλες έκλαψαν τον θρήνον της Ραχήλ.  Πολλους λεβεντες έφαγε η μαύρη γη". Έτσι περιέγραψε ο ανώνυμος Περιστιάνος τα θύματα από την Ισπανική γρίπη...».

Η πανδημία της γρίπης οδήγησε χιλιάδες ανθρώπους στο θάνατο και έμεινε στην μνήμην των παλιότερων ως εφιάλτης.  

 

Νοσοκομείο ισπανικής γρίπης. Φωτογραφία AP.

Η Πάτρα μπαίνει σε καραντίνα

Στην Ελλάδα η ισπανική γρίπη φτάνει το καλοκαίρι του 1918 όταν ξεφορτώνονται στο λιμάνι της Πάτρας πακέτα συσκευασμένου καπνού προερχόμενα από τη Θεσσαλονίκη. Οι εργάτες που ξεφόρτωσαν τα πακέτα και ο διευθυντής του καπνεργοστασίου της πόλης ξαφνικά πεθαίνουν και η Πάτρα μπαίνει σε καραντίνα. Παρόλα αυτά, μέσα σε λιγότερο από 5 μήνες, οχτακόσιοι άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους στην πόλη. Πανικοβλημένη η υπόλοιπη χώρα, λαμβάνει αμέσως αυστηρά μέτρα πρόληψης κατά της γρίπης, όπως αυτό του κλεισίματος των σχολείων για περίπου ενάμιση μήνα. Παρόλα αυτά, η γρίπη συνέχισε να θερίζει, με τη Σκύρο να ζει τη μεγαλύτερη τραγωδία: το ένα τρίτο των κατοίκων της πεθαίνει από τη μια στιγμή στην άλλη. Οι πόλεις της Δυτικής Μακεδονίας πλήττονται περισσότερο, η Αθήνα ηπιότερα.

Η ισπανική γρίπη σταδιακά υποχωρεί και τελικά εξαφανίζεται μυστηριωδώς (και εντελώς ξαφνικά όπως ακριβώς πρωτοεμφανίστηκε) το 1919. Διήρκεσε μόλις 18 μήνες, θα λέγαμε μικρό χρονικό διάστημα, αλλά αρκετό για να εξοντωθούν περίπου 40 εκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη.

Σύμφωνα με στοιχεία που αντλήθηκαν από την ert.gr, «η ισπανική γρίπη ήταν μια πανδημία γρίπης που ήρθε σε τρία κύματα. Το πρώτο, ήπιο κύμα την άνοιξη του 1918 στο βόρειο ημισφαίριο, υποχώρησε στις αρχές του καλοκαιριού. Ένα πολύ πιο θανατηφόρο δεύτερο κύμα ήρθε στο τέλος του Αυγούστου το οποίο υποχώρησε στα τέλη του ίδιου έτους,  ενώ το τρίτο κύμα εκδηλώθηκε στις αρχές του 1919.

Η γρίπη ονομάστηκε ισπανική, αν και ξεκίνησε από την Άπω Ανατολή ή, κατά άλλες μελέτες, από την Αμερική. Ο ισπανικός Τύπος ήταν ο μόνος που τόλμησε τότε να σπάσει τη συνωμοσία της σιωπής που είχε επιβληθεί στα υπόλοιπα κράτη της Δύσης τα οποία φοβούνταν μήπως πτοηθεί το εθνικό φρόνημα των στρατιωτών τους στον Πόλεμο ο οποίος ακόμα δεν είχε τελειώσει. Την άνοιξη του 1918 οι ισπανικές εφημερίδες αναφέρουν τα πρώτα κρούσματα της ισπανικής γρίπης, ανάμεσά τους και ο βασιλιάς της Ισπανίας, Αλφόνσο XIII.

Οι Αμερικανοί στρατιώτες που κλήθηκαν εκείνη την εποχή να πάρουν μέρος στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο, ταξιδεύοντας μέχρι την Ευρώπη, μετέφεραν τη γρίπη. Αλλά και οι μετανάστες και τα εμπορικά πλοία έφεραν μαζί τους την αρρώστια στις πιο απομακρυσμένες περιοχές, με αποτέλεσμα τη ραγδαία εξάπλωσή της στον πλανήτη σε ελάχιστο χρόνο.

Η ισπανική γρίπη ήταν ο ιός εκείνος που εξελισσόταν σε βαριά πνευμονία και ο κόσμος, χωρίς αντιβιοτικά τότε και χωρίς άλλα αντιικά φάρμακα, έχανε ανυπεράσπιστος τη ζωή του κατά χιλιάδες κάθε μέρα. Τα υγειονομικά συστήματα των κρατών πολύ γρήγορα κατέρρευσαν».

Μπορεί σήμερα να μην φθάνουμε το ρεκόρ των 40 εκατομμυρίων νεκρών της ισπανικής γρίπης, βιώνοντας το μικρόβιο του κορονοϊού, μπορεί όμως εύκολα να το φθάσουμε, ακόμη και να το ξεπεράσουμε αυτό το αρνητικό ρεκόρ, εάν δεν ληφθούν σωστά μέτρα και κυρίως εάν συνεχίσει η κυβέρνηση να εφησυχάζει, με την ελπίδα ότι θα επέλθει η ανοσία αγέλης και κάποια στιγμή, αφού όλοι μας θα έχουμε πληγεί από το μικρόβιο, θα επέλθει η λήξη της αρρώστιας.