Ριψάσπιδες που άφησαν στην τύχη του έναν λαό!

Ανέλαβε να φέρει σε αίσιο πέρας την διαπραγμάτευση με σκοπό την έξοδο της χώρας από την οικονομική καταστροφή ο Τσακαλώτος και απεδείχθη πιο ευέλικτος, από τον προκάτοχό του. Γι αυτό η Ιστορία για Τσακαλώτο θα γράψει στην πρώτη σελίδα του βιβλίου της και κάπου στις μέσα σελίδες για ριψάσπιδες που άφησαν στην τύχη του έναν λαό, για να μην λερώσουν τα κρινοδάκτυλά τους με την δήθεν συνεργασία με τον... καπιταλισμό!

Αναφορά στην ελληνική διαπραγμάτευση με αφορμή την πολιτική αναταραχή από το Μπρέξιτ της Μ. Βρετανίας

Ο Γ. Βαρουφάκης έβαλε κάτω την κοινή λογική που όριζε ότι για να βγει πέρα ένας λαός χρειάζεται ανοχή και βοήθεια ίσως, από την ομήγυρη των 28! Με βάση αυτό το δόγμα που διδάσκεται στα Πανεπιστήμια και το δίδασκε και ο ίδιος προχώρησε να το εφαρμόσει και στην πράξη. Άλλο όμως το αμφιθέατρο κι άλλο το πολεμικό θέατρο της κοινωνίας και της Πολιτικής. 

Στην πεισμώδη αντίσταση των δανειστών, έριξε λοιπόν μερικές ντουφεκιές και μερικά περιφρονητικά σκάγια στον δικηγόρο Σόιμπλε, που δεν αφουγκράζεται την φιλοσοφία του καθηγητή Τριτοβάθμιας και μη θέλοντας να λερώσει τα μανικετόκουμπά του, αφού δεν σήκωσε τα μανίκια του για να μην λερώσει το πουκάμισό του και τα χέρια του και έτσι κρατώντας ο καθένας το μετερίζι της υπεροψίας τους, την πλήρωνε την νύφη η ελληνική Οικονομία και φυσικά ο λαός μας. 

Ανέλαβε ο Ευκλ. Τσακαλώτος και απεδείχθη πιο ευέλικτος. Γι αυτό η Ιστορία για Τσακαλώτο θα γράψει στην πρώτη σελίδα του βιβλίου της και κάπου στις μέσα σελίδες για ριψάσπιδες που άφησαν στην τύχη του έναν λαό, για να μην λερώσουν τα κρινοδάκτυλά τους με την δήθεν συνεργασία με τον... καπιταλισμό!

Φαντάζεστε να ακολουθούσαμε την συνταγή του Βαρουφάκη; Θα βγαίναμε από το ευρώ και την ΕΕ και από την οκταετή περιπέτεια θα ήταν αμφίβολο το πότε θα βγαίναμε! Ναι στις 22 Αυγούστου δεν περιμέναμε να βαρέσουν χαρούμενα οι καμπάνες, περιμέναμε όμως και περιμένουμε να ορίσει η κυβερνητική Αριστερά το μείγμα της πολιτικής που θα ακολουθήσουμε. Αυτή θα πει το ποια κοινωνική μερίδα πρέπει να ανακουφιστεί. 

Ποιοι θα ωφεληθούν από την έξοδο του Μνημονίου και πως θα διαχειριστούμε την ερχόμενη δεκαπενταετία που ως χώρα, κανονίσαμε να έχουμε καθαρό διάδρομο από υποχρεώσεις δανειακές και άλλες, με 24 δις καβάντζα για να βγούμε μόνοι μας στις αγορές, χωρίς την πατρωνία του συντρόφου Πούτιν, που δεν τα χάλασε με τους Μερκελιστές, λόγω πελατειακών σχέσεων. Εμείς θα ορίσουμε και όχι οι δανειστές το εάν και πόσο θα είναι το ύψος της 13ης σύνταξης προς του συνταξιούχους, το εάν κρίνουμε πως δεν πρέπει να περικοπή η σύνταξη τον Γενάρη. 

Το εάν μειωθούν οι φόροι και επιδοτηθούν θέσεις εργασίας για να κατέβει περαιτέρω η ανεργία από το 19,5%, όταν το 2015 την παραλάβαμε στο 27,5%. Αυτά και πολλά άλλα, που περιμένει ο λαός μας, από αυτήν την Αριστερά, που δεν σκέφτηκε το πολιτικό κόστος όταν τα έβαλε με τους γίγαντες των ΜΜΕ. Κι ωστόσο αντιμετωπίζει με παρρησία την επίθεση του μιντιακού κατεστημένου, αλλά και οι μιντιάρχες, που όριζαν τα πολιτικά πράγματα κατά πως ήθελαν, τούτη τη φορά με κυβέρνηση Αριστεράς υποχρεώθηκαν να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη!

Και για το πως θα ήταν το πολιτικό τοπίο στην Ελλάδα, εάν επικρατούσε η αντίληψη της εξόδου από το ευρώ και την ΕΕ, φθάνει μόνον μία ματιά προς την βιομηχανική Μ. Βρετανία για να καταλάβει κανείς τον... Καιάδα που περίμενε την χώρα μας και κυρίως α φτωχότερα τμήματα της κοινωνίας μας! Και στο βάθος μας περίμενε, εν αναμονή,  ο Μίλτον Φρίντμαν (Milton Friedman), που απεδήμησεν εις κύριον ο ίδιος, αφού κατέστρεψε χωρεςβ της Λατ. Αμερικής, όπως η Χιλή του δικτάτορα Πινοσέτα, αλλά η οικονομική πολιτική του, ως θεώρημα ακόμη έχει θιασώτες, σήμερα στην ΝΔ!  

Ήταν και αυτός επιφανής οικονομολόγος, στατιστικολόγος και συγγραφέας που δίδαξε στο πανεπιστήμιο του Σικάγου, για περισσότερο από τρεις δεκαετίες, αλλά στο τέλος αποκαθήλωσαν την φωτογραφία του από το πάνθεον των επιφανών καθηγητών, που τον φιλοξενούσε, καθώς αποτέλεσε "εφιάλτη" για εκατομμύρια φτωχών πολιτών της Ν. Αμερικής!  

Η πολιτική αναταραχή από το Μπρέξιτ που επικρατεί στην  Μ. Βρετανία σήμερα, είναι κεφάλαιο, που πρέπει να διδάσκεται στο μάθημα της Πολιτικής Οικονομίας στα πανεπιστήμιά μας.