Με το παιδί τών Ρούπα και Μαζιώτη... μην παίζετε... "τυφλές και ανεξάρτητες" εξουσίες

 

(Πρός κυβέρνηση-βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ και πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα..... επειδή πολλοί από εσάς έχετε παιδιά ή εγγόνια και η ευαισθησία όταν είναι ...επιλεκτική ονομάζεται αναλγησία και εγωϊσμός.....)

 

Πιστεύω πώς η αγνή πίστη τού Νίκου Μαζιώτη και τής Παναγιώτας Ρούπα για την Κοινωνική Αλλαγή θά είχε περισσότερα πράγματα να προσφέρει πολιτικά μέσω τής "νομιμότητας", παρά να “κλειδώσουν” εαυτούς στο αδιέξοδο τής παρανομίας και στην αναποτελεσματικότητα τού αντάρτικου πόλης,ένα ξεπερασμένο από την πραγματικότητα “μετερίζι” όπου πολλοί ανιδιοτελείς σύντροφοι και αγωνιστές εδώ και δεκαετίες παγκόσμια ξόδεψαν λανθασμένα από “εμμονή” τα καλυτερά τους χρόνια .Αυτή όμως είναι δική τους επιλογή και όσο και αν διαφωνεί ή να κάνει κριτική κανείς (και έχω διακαώς υποστηρίξει αυτή την θέση πολλές δεκαετίες τώρα...) αυτοί αποφάσισαν και βάδισαν ανάλογα με τήν κρίση τους για την χάραξη τής ατομικής πορείας τους,γιά “τις μορφές και τα μέσα” που υποστήριξαν ως... τακτική “απάντησης” στον Καπιταλισμό.

Και όσο αφορά τήν διαδρομή τους αυτή έχουν αναλάβει με συνέπεια την ευθύνη τους και πληρώνουν το κόστος με ευθύτητα και με ψηλά το κεφάλι.

Υπάρχει όμως Αλέξη Τσίπρα και κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ και ένα ανήλικο παιδί πού δέν είναι ούτε “ένοπλος αντάρτης”, ούτε “τρομοκράτης”, ούτε “εργαλείο”.... διαπραγμάτευσης και πίεσης, ούτε “εμπόρευμα” πρός διαπόμπευση, ούτε “αμνός πρός σφαγή” για τά ρεπορτάζ τών ΜΜΕ!

Είναι λοιπόν ώρα και η κυβέρνηση να πάρει τήν ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗ, μπροστά στο θεσμικό αδίκημα πού τελείται αυτές τίς στιγμές σε βάρος ενός μικρού παιδιού(πού έχει “μικρές και αδύναμες πλάτες” για νά το αντέξει...) πού είναι καταδικασμένο να περιμένει μέχρι να ολοκληρωθεί η “έρευνα” από τήν “ανεξάρτητη και τυφλή δικαιοσύνη” για τό άν θα δοθεί ή όχι στην επιμέλεια τών συγγενών του.

Κι αυτό δεν είναι απλά άδικο,αλλά ντροπή για ότι κινείται με Αξιοπρέπεια ακόμη σε αυτόν τόν τόπο που έχει επιβιώσει από πολέμους,κατοχή,εμφύλιο,χούντες και διχασμούς.

Να παρακαμφθεί με παρέμβαση τού ίδιου τού Αλέξη Τσίπρα και τής κυβέρνησης κάθε γραφειοκρατική αγκύλωση και να λειτουργήσει η εξαίρεση πού θα οδηγήσει το παιδί άμεσα στα μοναδικά πρόσωπα πού τού εμπνέουν ασφάλεια και προστασία. Κι αυτά δεν είναι τά άγνωστα σέ αυτόν πρόσωπα -φρουροί και δημόσιοι χώροι “φιλοξενίας” πού “φροντίζουν για το καλό του”....Οχι μετά από ώρες καί μέρες όπου το τραυματικό σόκ για ένα μικρό 6χρονο παιδί (πού έχει βιώσει ήδη την σύλληψη τής μητέρας του) θα έχει πάρει απρόβλεπτες διαστάσεις(... ψυχικά συμπτώματα...),αλλά ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ο γιός τής Παναγιώτας Ρούπα και Νίκου Μαζιώτη να δοθεί στο συγγενικό του περιβάλλον!

Και μέχρι να γίνει αυτό ,να βρίσκεται ΚΟΝΤΑ στο μόνο φυσικό πρόσωπο πού γνωρίζει και έχει εμπιστοσύνη,στην μητέρα του.Κι ας είναι κρατούμενη!

‘Οποια δημόσια αρχή ...αμφισβητεί και περιφρονεί τήν εντιμότητα,την ποιότητα και τήν ηθική των οικογενειών Μαζιώτη και Ρούπα (καθυστερώντας με θλιβερές νομικίστικες προφάσεις τήν λήξη τής απάνθρωπης μεταχείρισης ενός παιδιού)γράφει μαύρες σελίδες στην Ιστορία και ως γνωστόν οτιδήποτε(καλό ή κακό) δημιουργείται από την “ανθρώπινη” συμπεριφορά ....δέν σβήνει!Η Ιστορία μπορεί να βιώνει περιόδους στασιμότητας,παρακμής ή αμηχανίας,αλλά δεν ξεχνά ποτέ!Και θνητοί και περαστικοί όλοι βέβαια είμαστε από εδώ κάτω... αλλά σημασία έχει τί ίχνη αφήνουμε πίσω μας!Βαρβαρότητας ή Ανθρωπιάς?

Στην μνήμη “αποθηκεύονται” ένοχοι,σαδιστές και εκβιαστές,κατηγορούμενοι και υπονομευτές τής κοινωνικής ειρήνης και συνοχής!Αν κόπτεστε για την περιβόητη “τάξη” σας ,αποκαταστήστε την τώρα χωρίς υπεκφυγές!

Κάθε δευτερόλεπτο πού χάνεται στο όνομα τής “απαιτούμενης διαδικασίας” πού τηρεί βασανιστικά,ιεραρχικά και τιμωρητικά ,χωρίς ίχνος ευαισθησίας ακόμη και για τα Αυτονόητα ο Νομικός Λεβιάθαν,είναι δωρεά στην κατάργηση των ατομικών δικαιωμάτων,στον αυταρχισμό,στην ανομία που διακατέχει τον ακραίο κόσμο τής εκδίκησης ,τού δογματισμού και του ρεβανσισμού.

Η παράνομη(και παράλογη) κράτηση - ομηρεία ενός ανήλικου παιδιού από όπου και άν συμβαίνει(πολύ περισσότερο όταν δεσμώτης είναι η Εξουσία),είναι έγκλημα πού ΠΡΟΚΑΛΕΙ και τίποτα κάτω απο το φώς τού Ηλιου τής Δικαιοσύνης δεν μένει “απλήρωτο” και ατιμώρητο.

Ας έχουν γνώση οι “φύλακες” όταν θα ανακοινώνουν πάλι ...κάποια στιγμή αύριο με “μαύρο δάκρυ” τήν ”....καταδίκη τής βίας απ όπου κι άν προέρχεται “ και θα αναζητούν ξανά “γιάφκες με οπλισμό” ,πώς η υποκρισία ΔΕΝ σώζει από τίς συνέπειες πού ασκεί η “νόμιμη Βία”(ψυχολογική ή σωματική) τού “απροστάτευτου” και “αμυνόμενου” Κράτους!

Αθώος δεν είναι αυτός πού “φαίνεται” στίς δηλώσεις,αλλά αυτός που με την ζωή του και τίς πράξεις του βοηθά και τήν ζωή τών άλλων γύρω του να γίνεται καλύτερη και ευκολότερη!

Η Δημοκρατία και η Αριστερά δεν αυθαιρετούν και δεν αδιαφορούν για τούς "άγραφους" νόμους που ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ κάθε μικρό παιδί.Το παιδί των Ρούπα και Μαζιώτη δέν είναι “εγκαταλελειμμένο” ,έχει δικούς του ανθρώπους να το αγκαλιάσουν καί είναι κακοποίηση και αθλιότητα να παραμένει οπουδήποτε αλλού εκτός από τα συγγενικά του πρόσωπα πού διεκδικούν το Αυτονόητο!Ας μην συνεχισθεί και στην περίπτωση τού παιδιού τών Ρούπα-Μαζιώτη ο νομικός κατήφορος πού τον πολιτικό κρατούμενο Δημήτρη Κουφοντίνα τιμωρεί στερώντας τήν νόμιμη άδεια πού δικαιούται ο κάθε φυλακισμένος και τιμωρεί επίσης τον πολιτικό κρατούμενο Σάββα Ξηρό να σαπίζει ζωντανός-νεκρός στίς φυλακές παρά τήν ολική σχεδόν αναπηρία του και τις συντριπτικές βλάβες τής υγείας του.

Τα μαθήματα Εκδίκησης αφορούν το σχολείο τού Τρόμου πού βγάζει από τα θρανία μοχθηρές και σκοτεινές Κοινωνίες πού μισούν την Ελευθερία και τον σεβασμό στον ‘Ανθρωπο!

Ας κρατήσουμε τήν Εκδίκηση έξω απο τον Πολιτισμό και τήν Δημοκρατία,άς μείνει κάτι Ανθρώπινο,λίγο φώς έξω από την ισοπέδωση,τον αντικοινωνισμό ,την κατάθλιψη και τον μηδενισμό τών καιρών.....

Αλέξη Τσίπρα,

Σταύρο Κοντονή,

Νίκο Τόσκα,

έλεος...πιά.....

σήμερα το παιδί,...τώρα, όχι αύριο ή μεθαύριο ......

γιατί ούτε νόμιμο, ούτε ηθικό είναι να μήν “γλυτώσει το παιδί” απο την καταιγίδα.....

6/1/2017

Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν)

για την επιστροφή τής Χαμένης Ανθρωπιάς και τού Τέλους τής Εποχής τής Κτηνωδίας....