Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΒΟΥΝΙΑΡΗ
Επειδή τις τελευταίες ώρες «πήξαμε» στις ειδήσεις που αφορούν τα ντεκολτέ των ωραίων βουλευτίνων, το σπριντ του Άδωνη και άλλα τέτοια θέματα… ψυχαγωγικού χαρακτήρα, πέρασε στα ψιλά η τοποθέτηση τόσο από πλευράς Ν.Δ., όσο και από το ΠΑΣΟΚ, περί καταψήφισης μέρους (μικρού ή μεγάλου, μικρή σημασία έχει) των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης. Θα ήταν ίσως «φυσιολογικό» υπό άλλες συνθήκες, η αντιπολίτευση να κάνει… αντιπολίτευση.
Εδώ όμως έχουμε δύο κόμματα που μόλις χθες ψήφισαν μαζί με την κυβέρνηση τη νέα δανειακή σύμβαση (πες με και μνημόνιο) και τώρα, «πριν αλέκτωρ φωνήσαι», απομακρύνονται για να ασκήσουν αντιπολίτευση στην κυβέρνηση που στήριξαν για να περάσει αυτό (ή μέρος αυτού) που θα καταψηφίσουν!!! Θα ήταν παρανοϊκό αν δεν ήταν άκρως πολιτικάντικο με την παλιά, κακή έννοια του πολιτικάντικου και του πολιτικάντη.
Ο κ. Μεϊμαράκης και η κ. Γεννηματά μόλις πρόσφατα συμμάχησαν με τον Πρωθυπουργό, στηρίζοντας την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μετά τις εκλογές και γνωρίζοντας πλέον ότι υπάρχει κυβερνητική πλειοψηφία που θα περάσει τα δύσκολα και αντιδημοφιλή μέτρα, αποσύρουν τη στήριξή τους σε αυτό που και οι ίδιοι στήριξαν και αρχίζουν να γίνονται σταδιακά… αντιμνημονιακοί!
Και μη σας κάνει εντύπωση. Θα γίνονται σταδιακά όλο και πιο σκληροί, γυρίζοντας ακόμα και στην τακτική των… Ζαπείων του Σαμαρά. Θεωρούν ότι σε ένα- δυο- τρία χρόνια, ο κόσμος θα έχει ξεχάσει και θα μπορέσουν να αναβαπτισθούν και να διεκδικήσουν ως εκ παρθενογενέσεως να διοικήσουν τη χώρα. Αυτό είναι ο ορισμός της φαυλότητας στην πολιτική και τίποτα λιγότερο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου