Ευκαιρία ζωής με ένα βιβλίο στην κλειστή Αγ. Στεφάνου

Ρεπορτάζ από τις φυλακές της Πάτρας για την εκδήλωση του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας

Το βιβλίο, η φιλαναγνωσία, οι κατασκευές, το θέατρο και το παιχνίδι, είχαν την τιμητική τους σε μία σπάνια και ξεχωριστή εκδήλωση που έγινε στις 24 Ιουνίου στο Κατάστημα Κράτησης Αγ. Στεφάνου Αχαΐας. Το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας στις φυλακές της Πάτρας και οι κρατούμενοι-εκπαιδευόμενοι παρουσίασαν τρία αλληλένδετα Διαθεματικά Σχέδια Δράσης στη τελετή λήξης του σχολικού έτους 2014-2015.

Οι εκπαιδευόμενοι, που μέχρι πρόσφατα δεν γνώριζαν την Ελληνική γλώσσα κι οι πιο πολλοί δεν είχαν ποτέ άλλοτε διαβάσει κάποιο λογοτεχνικό έργο, παρουσίασαν ένα βιβλίο, έπαιξαν θέατρο και δημιούργησαν με τα χέρια και τη ψυχή τους τη γέφυρα που οδηγεί στο μετασχηματισμό. Έδειξαν σε όλους μας με τον κόπο, με την προσπάθεια, με το μεράκι και με την αμέριστη υποστήριξη των εκπαιδευτικών του ΣΔΕ, πως είναι εφικτό να μετασχηματιστούν οι φυλακές και οι χώροι κράτησης και να γίνουν από χώροι αναπαραγωγής της εγκληματικότητας και εκμάθησης «νέων εγκληματικών δεξιοτήτων», που είναι σήμερα, σε χώρους πραγματικού σωφρονισμού και αναγέννησης.

Η πολιτεία τίμησε την εκδήλωση καθώς παραβρέθηκε, χαιρέτησε και έδωσε αναμνηστικά διπλώματα στους εκπαιδευόμενους ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Δικαιοσύνης Κωνσταντίνος Κοσμάτος, Διδάκτορας του Τμήματος νομικής του ΑΠΘ.  Παρόντες και οι εκπρόσωποι των βουλευτών Αχαΐας Αναγνωστοπούλου και Χατζηλάμπρου, ο Διευθυντής των φυλακών, οι υπεύθυνοι των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας, εκπρόσωποι φορέων και κοινωνικών οργανώσεων, όπως ΚΕΘΕΑ, ΜΕΤΑ, ΑγκαλιάΖΩ και πολλοί ακόμα.

1. Φιλαναγνωσία-Το λογοτεχνικό έργο Με βάρκα το ταξίδι

Ο καθηγητής Παναγιώτης Κουτσαντώνης παρουσίασε το Διαθεματικό Σχέδιο Δράσης «Φιλαναγνωσία-Το λογοτεχνικό έργο Με βάρκα το ταξίδι, του Χρήστου Τσαντή». Ο Ilir ανέδειξε την ταυτότητα του λογοτεχνικού έργου, ο Περικλής παρουσίασε μια σύντομη περίληψη, ο Τζίμης μάς εξήγησε το είδος στο οποίο ανήκει το συγκεκριμένο βιβλίο, ο Sokol διάλεξε ένα τμήμα του έργου που αφορούσε τα ιστορικά γεγονότα της Ουκρανικής εκστρατείας του 1919 και φώτισε πολλά και σχετικά άγνωστα ιστορικά γεγονότα. Ο Σταύρος μίλησε για τον συγγραφέα και ο  Χρήστος Τσαντής συζήτησε με τους κρατούμενους-εκπαιδευόμενους.

«Γεννιόμαστε ελεύθεροι αλλά γρήγορα μπαίνουμε στις φυλακές που μας περιμένουν έτοιμες. Φυλακές πολιτικές, επαγγελματικές, ιδεολογικές, θρησκευτικές και άλλες. Το κλειδί της ελευθερίας βρίσκεται πάντα μέσα μας» είπε ανάμεσα στα άλλα ο συγγραφέας.  

2. Κατασκευή Γεωμετρικών Στερών-Η γέφυρα Ρίου Αντιρρίου

Οι εκπαιδευτικοί Παπανδρικοπούλου Αρετή και Κανδύλης Παναγιώτης παρουσίασαν το εισαγωγικό μέρος του project, ενώ ο Simon έκανε μία ιστορική αναφορά στην κατασκευή της γέφυρας από τις ημέρες του Τρικούπη μέχρι και σήμερα. Ο Ilia και ο Aran μάς έδειξαν τη μεθοδολογία κατασκευής του έργου τους και μαζί με τον Περικλή, τον Λάζαρο, τον Aurel, τον Marjan, τον Arjan, τον Simon και τον Ervis παρουσίασαν την κατασκευή τους.

3. Θεατρική παράσταση

Οι εκπαιδευτικοί Κριμπά Δέσποινα και Λουρίδα Κωνσταντίνα είπαν λίγα λόγια για την έμπνευση του έργου που επέλεξαν οι εκπαιδευόμενοι και η θεατρική ομάδα απέδωσε το κείμενο του Μολιέρου «ο κατά φαντασίαν ασθενής», σε μία διασκευή που ετοίμασαν οι ίδιοι. Η σκηνή που στήθηκε στην αίθουσα της Βιβλιοθήκης γέμισε με χορό, τραγούδι, με τη δημιουργικότητα και τη φαντασία της θεατρικής ομάδας των κρατουμένων, που έδειξαν σε όλους μας, πως το παιδί μέσα μας είναι πάντα ζωντανό κι έτοιμο να πετάξει αν βρεθούν οι κατάλληλες ευκαιρίες. Η θεατρική ομάδα αποτελείται από τους: Σπύρο, Besnik, Zeni, Gjon, Ibrahim, Niko, Juman-Ijaz, Ferdinant, Sokol.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ

Οι επισκέπτες αγκάλιασαν με ένα ζεστό και παρατεταμένο χειροκρότημα τους εκπαιδευόμενους και η όλη εκδήλωση δίνει την αφορμή για να εκφράσουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματα που γεννήθηκαν με αυτή την αλληλεπίδραση, τα οποία και θα αναπτύξω σε ένα καινούργιο όμως άρθρο.

Τελειώνοντας θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους εκπαιδευτικούς του ΣΔΕ, που δίνουν κυριολεκτικά τη ψυχή τους – απλήρωτοι εδώ και ένα χρόνο – αλλά και στους εκπαιδευόμενους για αυτό το μάθημα ζωής που μου χάρισαν.

Χρήστος Τσαντής