Δεν αναμένεται να προσδιοριστεί πριν από τις αρχές Μαρτίου, οπότε θα έχει αποφυλακισθεί ο Ν. Μιχαλολιάκος, λόγω παρέλευσης 18μηνου

Μετά τη δίκη της 17Ν είναι ίσως η πιο πολυαναμενόμενη διαδικασία ενώπιον ακροατηρίου. Η δίκη της Χρυσής Αυγής, που οι εκλογές φαίνεται να την απομακρύνουν χρονικά ακόμα περισσότερο, σύμφωνα με πληροφορίες δεν θα προσδιοριστεί χρονικά πριν από τις αρχές Μαρτίου, ενώ θα έχουν μεσολαβήσει, όπως όλα δείχνουν, η αποφυλάκιση λόγω παρέλευσης του 18μηνου του αρχηγού Νίκου Μιχαλολιάκου και των πρωτοπαλίκαρών του και η εκ νέου ντροπιαστική εκλογή των υμνητών του Χίτλερ στο εθνικό κοινοβούλιο. Στο πλαίσιο αυτό η συσπείρωση που απαιτείται γύρω από την πολιτική αγωγή της επικείμενης δίκης οφείλει να είναι πιο ισχυρή από ποτέ.

Το παραπεμπτικό βούλευμα, που θα κρίνει ποιοι από τους 70 και πλέον από τους μέχρι τώρα κατηγορούμενους θα καθίσουν στο εδώλιο και με ποιες κατηγορίες, αναμένεται να εκδοθεί το πρώτο δεκαπενθήμερο του νέου έτους και στη συνέχεια η δίκη θα πρέπει να προσδιοριστεί εντός διμήνου.

Ήδη στη γυναικεία πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού, όπου κατά πάσα πιθανότητα θα διεξαχθεί η δίκη γίνονται οι κατάλληλες προετοιμασίες προκειμένου να χωρέσουν το πλήθος των κατηγορούμενων, οι τουλάχιστον 200 δικηγόροι, οι δημοσιογράφοι και οι φωτορεπόρτερ, καθώς το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης αναμένεται να είναι τεράστιο, αλλά και όσοι επιθυμούν να παρακολουθήσουν τη διαδικασία, που είναι δημόσια.

Από τον Σεπτέμβριο του 2013, οπότε η δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι σήμανε την αντίστροφη μέτρηση για το ξήλωμα της νεοναζιστικής οργάνωσης, οι χρυσαυγίτες έχουν ξεκινήσει έναν λυσσαλέο αγώνα για να περάσουν το μήνυμα ότι διώκονται για τις ιδέες τους και την πολιτική τους δράση.

Η δίωξη του φρονήματος έχει αναδειχθεί σε κορωνίδα των επιχειρημάτων τους, τα οποία ωστόσο "ξεγυμνώνονται" κάθε φορά που επιχειρείται έστω και μια αποσπασματική ανάγνωση της εισαγγελικής πρότασης που προτείνει την παραπομπή των κατηγορούμενων. Δολοφονίες, ξυλοδαρμοί, νταβατζιλίκια, όπλα, αδήλωτο χρήμα που έρεε άφθονο δίνουν ανάγλυφα το περίγραμμα της "πολιτικής" δράσης της Χρυσής Αυγής, που σύμφωνα με τον Ισίδωρο Ντογιάκο ήταν ξεκάθαρα μια εγκληματική οργάνωση που δρούσε υπό τον μανδύα κοινοβουλευτικού κόμματος.

Τα σόου των χρυσαυγιτών στη Βουλή κάθε φορά που τους δίνονται ευκαιρίες να παρευρίσκονται στο πλαίσιο των κοινοβουλευτικών διαδικασιών, με τελευταίο παράδειγμα τη συμμετοχή τους στις διαδικασίες για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, όσο περνάει ο καιρός μοιάζουν να ξεθωριάζουν όλο και περισσότερο.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Ηλία Κασιδιάρη, που για να αποδείξει την κυβερνητική παρέμβαση στη Δικαιοσύνη ούρλιαζε από βήμα της Βουλής για τη διαβόητη κασέτα όπου ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς εμφανιζόταν να προτρέπει τον "ψηλό τον παναθηναϊκάκια" δικαστικό λειτουργό "τους τρεις που θα πάνε να τους γαμήσει", εννοώντας προφανώς τους Γερμενή, Μπούκουρα και Ηλιόπουλο, οι απολογίες των οποίων επέκειντο ενώπιον των ανακριτριών.

Κι όμως, κανείς δεν ασχολήθηκε με τις άναρθρες κραυγές του Κασιδιάρη. Την ίδια εκείνη ημέρα το ενδιαφέρον είχε στραφεί αποκλειστικά στην τροπολογία με την οποία θα επιτρεπόταν στον αναρχικό Νίκο Ρωμανό να σπουδάσει. Έναν αναρχικό τον οποίο αγκάλιασε ένα τεράστιο κύμα αλληλεγγύης, με χιλιάδες ανθρώπους να ξεχύνονται στους δρόμους και άλλους από διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες και ιδεολογικές πεποιθήσεις να δηλώνουν αλληλέγγυοι στο πλευρό του υπερασπιζόμενοι το δικαίωμά του στην εκπαίδευση.

Στην αντίθετη πλευρά η ασθενική παρουσία των χρυσαυγιτών, ακόμα κι όταν κρινόταν η προφυλάκιση του αρχηγού τους, μόνο μελαγχολία θα πρέπει να προκαλεί στο χρυσαυγίτικο στρατόπεδο, παρά την απέλπιδα προσπάθειά τους να εμφανίσουν ένα λιγοστό και "αναιμικό" πλήθος ως μια μεγαλειώδη συγκέντρωση...

Το θεαθήναι, ωστόσο, αν και παίζει τον ρόλο του, λίγη σημασία έχει στην επικείμενη δίκη, όπου θα κριθούν πολλά. Κυρίως θα κριθεί η αποφασιστικότητα της Δικαιοσύνης, που μέχρι τη δολοφονία Φύσσα είχε δείξει μια ανεξήγητη καθυστέρηση να παρέμβει προκειμένου να πατάξει εκγληματικές δράσεις και να αναδείξει την ερμηνεία του Ισ. Ντογιάκου στην παραπεμπτική πρόταση σύμφωνα με την οποία:

"Απαραίτητη προϋπόθεση για τη νόμιμη λειτουργία ενός πολιτικού κόμματος είναι να εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Κατά την εν λόγω συνταγματική επιταγή, δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί νόμιμο πολιτικό κόμμα η ένωση προσώπων ή η οργάνωση η οποία, υπό τον μανδύα του πολιτικού κόμματος, επιδιώκει την επίτευξη των στόχων της με τη χρήση σωματικής ή ένοπλης βίας, εκτόξευση απειλών κατά της ανθρώπινης ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας οποιουδήποτε πολίτη με πραγματικό σκοπό την τέλεση αξιοποίνων πράξεων και την περαιτέρω διασάλευση της δημόσιας τάξης".

Μ' άλλα λόγια, δεν μπορεί η χρήση σωματικής ή ένοπλης βίας, η εκτόξευση απειλών κατά της ανθρώπινης ζωής, ακόμα και η αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής, να αποτελούν τον πυρήνα της ιδεολογίας και της δράσης ενός κόμματος το οποίο κατά τις συνταγματικές επιταγές οφείλει "να εξυπηρετεί με την οργάνωση και τη δράση του την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος"...

Η επικείμενη δίκη θα είναι μια πραγματική μάχη όπου θα συγκρουστούν από τη μία ο εγκληματικός υπόκοσμος με την μορφή βουλευτών και στελεχών και από την άλλη η πολιτική και κοινωνική δράση, το αναφαίρετο δικαίωμα στη ζωή και η συνταγματική νομιμότητα. Και σ' αυτή τη μάχη η Αριστερά και το αντιφασιστικό κίνημα οφείλουν να δώσουν βροντερό "παρών".

Λαζαρίδου Ειρήνη - avgi.gr