Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΡΑΜΑΝΗ
(από avgi.gr)
Η ερμηνεία ενός εκλογικού αποτελέσματος, είναι πάντα όρος επιτυχίας ή αποτυχίας για τα επόμενα βήματα, ειδικά όταν υπάρχει νέο ραντεβού σε μια εβδομάδα. Η εκλογική αναμέτρηση της 18ης Μάη, ήταν ένα ακόμα επεισόδιο της μάχης απέναντι στο παλιό που πεθαίνει και στο νέο που πασχίζει να γεννηθεί. Υπό αυτό το πρίσμα, οφείλουμε να δούμε τα δεδομένα και να δούμε τα πραγματικά διλήμματα που θα μπούν στις κάλπες της 25ης.
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές, δεν έχουν σχέση με τις τελευταίες εθνικές. Οι εκλογές του '12, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι επιβλήθηκαν. Επιβλήθηκαν από την κοινωνική κίνηση που σε διάστημα 2 ετών είχε ρίξει δύο κυβερνήσεις. Οι εκλογές του '12 ήταν αποτέλεσμα πολιτικών εξελίξεων. Οι εκλογές του '14 έχουν τη δυνατότητα να πυροδοτήσουν νέες, ακόμα πιο βαθιές.
Έχει μεγάλο νόημα να επικεντρωθούμε στα αποτελέσματα των συνδυασμών που στήριξε ο ΣΥΡΙΖΑ. Αρχικά, η μεγάλη επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι αυτή τη στιγμή διεκδικεί την περιφερειακή διοίκηση των περιοχών που αντιστοιχούν στο 50% του πληθυσμού της χώρας και τη διοίκηση της πρωτεύουσας στην οποία ζει το 1/3 των κατοίκων της χώρας.
Συνολικά σε επίπεδο περιφερειών, επιβεβαιώθηκε μια απόσταση που υπάρχει ανάμεσα σε κέντρο και περιφέρεια η οποία θα πρέπει να θυμόμαστε ότι είχε κρίνει το αποτέλεσμα των εκλογών του Ιούνη του 2012. Στις περισσότερες περιφέρειες, οι υποψήφιοι της Αριστεράς, έδωσαν μάχη απέναντι όχι απλά σε υποψήφιους που στηρίζονταν από τα μνημονιακά κόμματα αλλά απέναντι σε τοπικά καθεστώτα δεκαετιών.
Ο αγώνας των υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ στις περιφέρειες, ήταν και είναι ένας αγώνας όχι απλά για την επικράτηση ενός διαφορετικού προγράμματος αλλά και ενός νέου προτύπου σχέσεων ανάμεσα στην αυτοδιοίκηση και το λαό. Αυτό σημαίνει ότι εμείς δεν μπορούμε να μιλήσουμε ούτε για διευκολύνσεις, ούτε για ρουσφέτια, ούτε να δημιουργήσουμε στρατιές «κοκκινοφρουρών» που θα οργώνουν τα χωριά της υπαίθρου.
Πιθανότατα, αυτή μας η «γλώσσα» να κοστίζει όταν αντιπαρατίθενται με μηχανισμούς που έχουν δομηθεί με μεθοδικότητα στη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Πιθανότατα επίσης, να χρειαστούν χρόνια έτσι ώστε με αντίστοιχη μεθοδικότητα να χτιστεί από τις επόμενες γενιές ένα νέο πρότυπο πλήρως αντιπαραθετικό στις πελατειακές σχέσεις και τους κουμπάρους. Τα πρώτα δείγματα αυτής της σύγκρουσης, δείχνουν μια μείωση των δυνάμεων του αντιπάλου και μια αύξηση των δυνατοτήτων της αριστεράς.
Σε κάθε περίπτωση όμως η απόσταση που έχουμε να καλύψουμε παραμένει μεγάλη και απαιτεί μέθοδο, στόχους και σχέδιο με βασικό κοινό απέυθυνσης τους νέους και τις νέες που μπορούν να διαμορφώσουν το έδαφος της σύγκρουσης αυτών των δύο προτύπων τα επόμενα χρόνια.
Για τα δημοτικά σχήματα, ισχύουν εν πολλοίς τα παραπάνω. Υπάρχει όμως ακόμα μια διαπίστωση, η σημασία της οποίας - παρά τις αναφορές σε κείμενα στελεχών ή κομματικές αποφάσεις – μπορεί να γίνει αντιληπτή, με βασικό πεδίο αναφοράς τα αποτελέσματα των δήμων της Αθήνας. Δημοτικές κινήσεις και παρατάξεις με παρουσία τουλάχιστον μιας τετραετίας, με συνεχή δραστηριότητα και παρέμβαση είναι όρος επιτυχίας για τη μάχη των εκλογών.
Τα λαμπερά πρόσωπα και οι συμμαχίες με ετερόκλητες δυνάμεις, δεν ωφελούν πουθενά.Μεταξύ άλλων, η Καισαριανή, το Αιγάλεω, ο Βύρωνας, οι Άγιοι Ανάργυροι και φυσικά η Αθήνα με την Ανοιχτή Πόλη είναι περιπτώσεις που αποδεικνύουν ότι για να αξιοποιηθεί το «ρεύμα ΣΥΡΙΖΑ» χρειάζεται κάτι να υπάρχει από πριν σε κάθε δήμο για να μπορέσει να κεφαλαιοποιηθεί. Επίσης, χρειάζεται εμπιστοσύνη στη νέα γενιά.
Η επιτυχία της Δούρου και του Σακελλαρίδη σε Αττική και Αθήνα, ο τριπλασιασμός δυνάμεων σε δήμους με επικεφαλής νέους συντρόφους όπως ο Βασιλόπουλος στη Φιλαδέλφεια, ο Πάντος στη Νέα Σμύρνη και φυσικά οι δύο σύντροφοι μέλη της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, ο Κάβουρας στο Ίλιον και ο Μερκουράκης στο Π.Φάληρο.
Στη γενική είκονα, ο πρώτος γύρος των εκλογών ήταν ένα μάθημα για τον χώρο μας. Για να υιοθετήσει μια αποτελεσματική στρατηγική για την αυτοδιοίκηση, χρειάστηκε να πειραματιστούμε, να κάνουμε λάθη αλλά και πρωτοπόρα πράγματα. Το αποτέλεσμα αυτής της μάχης, θα μας δείξει τι κρατάμε και τι αφήνουμε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ωριμάζει μέσα από τις μάχες που δίνει. Είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι μια επιλογή συμπόρευσης με δήθεν ανεξάρτητους - φαβορί σε κάθε δήμο ίσως έδινε μια μεγαλύτερη εκλογική επικράτηση, η οποία όμως θα είχε πήλινα πόδια. Δεν επιλέξαμε αυτό το δρόμο και αυτή η επιλογή δεν κρίνεται σε μια Κυριακή αλλά στα χρόνια που έρχονται και στα αποτελέσματα των σπόρων που έχουν φυτευτεί σε κάθε δήμο ανά την επικράτεια.
Στο δια τάυτα της επόμενης Κυριακής, ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τα πραγματικά διλήμματα. Η κάλπη των ευρωεκλογών είναι δημοψήφισμα για την πτώση της κυβέρνησης. Τελεία, πάυλα και από εκεί συνεχίζουμε. Με την ίδια λογική, καλούμε τον κόσμο να ψηφίσει και σε δήμους και περιφέρειες.Το δίλημμα Μνημόνιο ή ΣΥΡΙΖΑ έχει πολλές εξειδικεύσεις.
Στην Περιφέρεια Αττικής, το δίλημμα Δούρου ή Σγουρός, σημαίνει περιφέρεια στα χέρια της Αριστεράς ή δυνατότητα στο κρατικοδίαιτο ΠΑΣΟΚ να συνεχίσει να επιβιώνει, διεκδικώντας ρόλο στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Σγουρός σημαίνει για τους κατοίκους των Νοτίων Προαστίων, ξεπούλημα του παραλιακού μετώπου και ιδιωτικοποίηση όλόκληρου του αιγιαλού. Σγουρός σημαίνει για τους κατοίκους της Δυτικής Αττικής, πολλαπλασιασμός των ΧΥΤΑ τύπου Φυλής για να πλουτίζουν οι εργολάβοι.
Σγουρός σημαίνει για τους κατοίκους της Ανατολικής Αττικής, νέες αυξήσεις και νέα διόδια. Σγουρός σημαίνει Βενιζέλος. Σγουρός σημαίνει Πάγκαλος.
Αυτή την Κυριακή, δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Όπως υπάρχουν συμμετέχοντες στη νίκη, αντίστοιχα υπάρχουν και συνυπεύθυνοι στο έγκλημα. Όσοι απείχαν, από την πρώτη Κυριακή ας ξανασκεφτούν πόσο εύκολα μπορεί να κάνουν μάγκα όχι μόνο το Βενιζέλο και το Σαμαρά, αλλά και τον Κασιδιάρη.
Η Αριστερά, δεν είναι εδώ για να σώσει τον κόσμο. Είναι εδώ για να πείσει τον κόσμο ότι μαζί του να τον αλλάξει. Αυτή την Κυριακή, η ιστορική ευκαιρία να είναι η Αριστερά πρώτη πολιτική δύναμη στη χώρα και ο κόσμος της να βρεθεί στη διοίκηση της μισής χώρας, δεν μπορεί να πάει χαμένη.
Αυτή την Κυριακή πρώτη φορά αριστερά.
(από avgi.gr)
Η ερμηνεία ενός εκλογικού αποτελέσματος, είναι πάντα όρος επιτυχίας ή αποτυχίας για τα επόμενα βήματα, ειδικά όταν υπάρχει νέο ραντεβού σε μια εβδομάδα. Η εκλογική αναμέτρηση της 18ης Μάη, ήταν ένα ακόμα επεισόδιο της μάχης απέναντι στο παλιό που πεθαίνει και στο νέο που πασχίζει να γεννηθεί. Υπό αυτό το πρίσμα, οφείλουμε να δούμε τα δεδομένα και να δούμε τα πραγματικά διλήμματα που θα μπούν στις κάλπες της 25ης.
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές, δεν έχουν σχέση με τις τελευταίες εθνικές. Οι εκλογές του '12, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι επιβλήθηκαν. Επιβλήθηκαν από την κοινωνική κίνηση που σε διάστημα 2 ετών είχε ρίξει δύο κυβερνήσεις. Οι εκλογές του '12 ήταν αποτέλεσμα πολιτικών εξελίξεων. Οι εκλογές του '14 έχουν τη δυνατότητα να πυροδοτήσουν νέες, ακόμα πιο βαθιές.
Έχει μεγάλο νόημα να επικεντρωθούμε στα αποτελέσματα των συνδυασμών που στήριξε ο ΣΥΡΙΖΑ. Αρχικά, η μεγάλη επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι αυτή τη στιγμή διεκδικεί την περιφερειακή διοίκηση των περιοχών που αντιστοιχούν στο 50% του πληθυσμού της χώρας και τη διοίκηση της πρωτεύουσας στην οποία ζει το 1/3 των κατοίκων της χώρας.
Συνολικά σε επίπεδο περιφερειών, επιβεβαιώθηκε μια απόσταση που υπάρχει ανάμεσα σε κέντρο και περιφέρεια η οποία θα πρέπει να θυμόμαστε ότι είχε κρίνει το αποτέλεσμα των εκλογών του Ιούνη του 2012. Στις περισσότερες περιφέρειες, οι υποψήφιοι της Αριστεράς, έδωσαν μάχη απέναντι όχι απλά σε υποψήφιους που στηρίζονταν από τα μνημονιακά κόμματα αλλά απέναντι σε τοπικά καθεστώτα δεκαετιών.
Ο αγώνας των υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ στις περιφέρειες, ήταν και είναι ένας αγώνας όχι απλά για την επικράτηση ενός διαφορετικού προγράμματος αλλά και ενός νέου προτύπου σχέσεων ανάμεσα στην αυτοδιοίκηση και το λαό. Αυτό σημαίνει ότι εμείς δεν μπορούμε να μιλήσουμε ούτε για διευκολύνσεις, ούτε για ρουσφέτια, ούτε να δημιουργήσουμε στρατιές «κοκκινοφρουρών» που θα οργώνουν τα χωριά της υπαίθρου.
Πιθανότατα, αυτή μας η «γλώσσα» να κοστίζει όταν αντιπαρατίθενται με μηχανισμούς που έχουν δομηθεί με μεθοδικότητα στη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Πιθανότατα επίσης, να χρειαστούν χρόνια έτσι ώστε με αντίστοιχη μεθοδικότητα να χτιστεί από τις επόμενες γενιές ένα νέο πρότυπο πλήρως αντιπαραθετικό στις πελατειακές σχέσεις και τους κουμπάρους. Τα πρώτα δείγματα αυτής της σύγκρουσης, δείχνουν μια μείωση των δυνάμεων του αντιπάλου και μια αύξηση των δυνατοτήτων της αριστεράς.
Σε κάθε περίπτωση όμως η απόσταση που έχουμε να καλύψουμε παραμένει μεγάλη και απαιτεί μέθοδο, στόχους και σχέδιο με βασικό κοινό απέυθυνσης τους νέους και τις νέες που μπορούν να διαμορφώσουν το έδαφος της σύγκρουσης αυτών των δύο προτύπων τα επόμενα χρόνια.
Για τα δημοτικά σχήματα, ισχύουν εν πολλοίς τα παραπάνω. Υπάρχει όμως ακόμα μια διαπίστωση, η σημασία της οποίας - παρά τις αναφορές σε κείμενα στελεχών ή κομματικές αποφάσεις – μπορεί να γίνει αντιληπτή, με βασικό πεδίο αναφοράς τα αποτελέσματα των δήμων της Αθήνας. Δημοτικές κινήσεις και παρατάξεις με παρουσία τουλάχιστον μιας τετραετίας, με συνεχή δραστηριότητα και παρέμβαση είναι όρος επιτυχίας για τη μάχη των εκλογών.
Τα λαμπερά πρόσωπα και οι συμμαχίες με ετερόκλητες δυνάμεις, δεν ωφελούν πουθενά.Μεταξύ άλλων, η Καισαριανή, το Αιγάλεω, ο Βύρωνας, οι Άγιοι Ανάργυροι και φυσικά η Αθήνα με την Ανοιχτή Πόλη είναι περιπτώσεις που αποδεικνύουν ότι για να αξιοποιηθεί το «ρεύμα ΣΥΡΙΖΑ» χρειάζεται κάτι να υπάρχει από πριν σε κάθε δήμο για να μπορέσει να κεφαλαιοποιηθεί. Επίσης, χρειάζεται εμπιστοσύνη στη νέα γενιά.
Η επιτυχία της Δούρου και του Σακελλαρίδη σε Αττική και Αθήνα, ο τριπλασιασμός δυνάμεων σε δήμους με επικεφαλής νέους συντρόφους όπως ο Βασιλόπουλος στη Φιλαδέλφεια, ο Πάντος στη Νέα Σμύρνη και φυσικά οι δύο σύντροφοι μέλη της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, ο Κάβουρας στο Ίλιον και ο Μερκουράκης στο Π.Φάληρο.
Στη γενική είκονα, ο πρώτος γύρος των εκλογών ήταν ένα μάθημα για τον χώρο μας. Για να υιοθετήσει μια αποτελεσματική στρατηγική για την αυτοδιοίκηση, χρειάστηκε να πειραματιστούμε, να κάνουμε λάθη αλλά και πρωτοπόρα πράγματα. Το αποτέλεσμα αυτής της μάχης, θα μας δείξει τι κρατάμε και τι αφήνουμε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ωριμάζει μέσα από τις μάχες που δίνει. Είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι μια επιλογή συμπόρευσης με δήθεν ανεξάρτητους - φαβορί σε κάθε δήμο ίσως έδινε μια μεγαλύτερη εκλογική επικράτηση, η οποία όμως θα είχε πήλινα πόδια. Δεν επιλέξαμε αυτό το δρόμο και αυτή η επιλογή δεν κρίνεται σε μια Κυριακή αλλά στα χρόνια που έρχονται και στα αποτελέσματα των σπόρων που έχουν φυτευτεί σε κάθε δήμο ανά την επικράτεια.
Στο δια τάυτα της επόμενης Κυριακής, ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τα πραγματικά διλήμματα. Η κάλπη των ευρωεκλογών είναι δημοψήφισμα για την πτώση της κυβέρνησης. Τελεία, πάυλα και από εκεί συνεχίζουμε. Με την ίδια λογική, καλούμε τον κόσμο να ψηφίσει και σε δήμους και περιφέρειες.Το δίλημμα Μνημόνιο ή ΣΥΡΙΖΑ έχει πολλές εξειδικεύσεις.
Στην Περιφέρεια Αττικής, το δίλημμα Δούρου ή Σγουρός, σημαίνει περιφέρεια στα χέρια της Αριστεράς ή δυνατότητα στο κρατικοδίαιτο ΠΑΣΟΚ να συνεχίσει να επιβιώνει, διεκδικώντας ρόλο στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Σγουρός σημαίνει για τους κατοίκους των Νοτίων Προαστίων, ξεπούλημα του παραλιακού μετώπου και ιδιωτικοποίηση όλόκληρου του αιγιαλού. Σγουρός σημαίνει για τους κατοίκους της Δυτικής Αττικής, πολλαπλασιασμός των ΧΥΤΑ τύπου Φυλής για να πλουτίζουν οι εργολάβοι.
Σγουρός σημαίνει για τους κατοίκους της Ανατολικής Αττικής, νέες αυξήσεις και νέα διόδια. Σγουρός σημαίνει Βενιζέλος. Σγουρός σημαίνει Πάγκαλος.
Αυτή την Κυριακή, δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Όπως υπάρχουν συμμετέχοντες στη νίκη, αντίστοιχα υπάρχουν και συνυπεύθυνοι στο έγκλημα. Όσοι απείχαν, από την πρώτη Κυριακή ας ξανασκεφτούν πόσο εύκολα μπορεί να κάνουν μάγκα όχι μόνο το Βενιζέλο και το Σαμαρά, αλλά και τον Κασιδιάρη.
Η Αριστερά, δεν είναι εδώ για να σώσει τον κόσμο. Είναι εδώ για να πείσει τον κόσμο ότι μαζί του να τον αλλάξει. Αυτή την Κυριακή, η ιστορική ευκαιρία να είναι η Αριστερά πρώτη πολιτική δύναμη στη χώρα και ο κόσμος της να βρεθεί στη διοίκηση της μισής χώρας, δεν μπορεί να πάει χαμένη.
Αυτή την Κυριακή πρώτη φορά αριστερά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου