Του ΟΜΗΡΟΥ ΤΑΧΜΑΖΙΔΗ
Η ευκαιρία: Η δήλωση του γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας
Δημοκρατίας Μανώλη Κεφαλογιάννη στην υπόθεση της άρσης της ασυλίας του
«χρυσαυγίτη» βουλευτή είναι ενδεικτική της διανοητικής κατάστασης στην οποία ευρίσκεται το πολιτικό προσωπικό της χώρας: «του
έδωσα μια ευκαιρία να ζητήσει συγνώμη» - αφέλεια ή πριμοδότηση του
φαινομένου για μικροκομματικές σκοπιμότητες;
Στη χώρα
εξακολουθούμε να αγνοούμε τη φύση του νατσισμού και να αντιμετωπίζουμε το φαινόμενο ως μια ακόμη
ιστορική συμβατικότητα: δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το Ολοκαύτωμα παραμένει άγνωστο στον
Έλληνα πολίτη, ούτε είναι τυχαίος ο διάχυτος στον ελληνικό πληθυσμό αντισημιτισμός
– τούτο οφείλεται, μεταξύ άλλων, και στο
ότι η «ιστορική μνήμη» στο «εθνοκεντρικώς»
προσανατολισμένο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας «συγκροτείται» με
προκλητική μονομέρεια και επιλεκτικότητα.
Έτσι ο
νατσισμός επιστρέφει ως ιστορική καρικατούρα στην Ελλάδα του 21ου
αιώνα: οι «αιώνιοι χθεσινοί», σύμφωνα με μια γερμανική έκφραση, επιχειρούν
να πληρώσουν με νόημα το κενό που αφήνει πίσω του το αλλοπρόσαλλο εθνοκεντρικό
εκπαιδευτικό σύστημα – οι χρυσαυγίτες νάτσηδες δεν αντλούν τη
δύναμή τους μόνο από την οικονομική κρίση και την απογοήτευση των πολιτών, αλλά
και από τη μεγάλη δεξαμενή του ακραίου εθνικιστικού λόγου, η οποία σχηματίστηκε
στην πατρίδα μας από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 και εντεύθεν.
Τα άκρα: Εάν το στέλεχος της Νέας
Δημοκρατίας εγνώριζε τα στοιχειώδη για τη φύση του νατσισμού, δε θα
κατέφευγε σε μια τόσο ισχνή δικαιολογία: είναι προφανές ότι στη Νέα
Δημοκρατία κάποιοι αγνοούν ή
θέλουν να αγνοούν τι πραγματικά είναι και τι σημαίνει για την ανθρωπότητα ο
νατσισμός – από τούτη τη στάση τους προκύπτει και εκείνη η αντιεπιστημονική
καιροσκοπική θεώρηση των πολιτικών πραγμάτων και η δημόσια φλυαρία τους περί «βίας
των άκρων».
Τα βήματα: Η Θεσσαλονίκη εντάχθηκε, επιτέλους, στο δίκτυο
μαρτυρικών πόλεων μετά την επιμονή του δημοτικού συμβούλου Τριαντάφυλλου Μηταφίδη,
η σημερινή δημοτική αρχή τίμησε σε ειδική τελετή τους επιζώντες των στρατοπέδων
εξόντωσης, φέτος, 70 χρόνια μετά τις πρώτες αποστολές προς το Άουσβιτς,
θα πραγματοποιηθεί (Σάββατο 16 Μαρτίου)
πορεία από την πλατεία Ελευθερίας προς τον παλαιό Σιδηροδρομικό Σταθμό – ακόμη
μεγαλύτερος είναι ο συμβολισμός της παρουσίας του πρωθυπουργού Αντώνη
Σαμαρά (Κυριακή 17 Μαρτίου) στην Θεσσαλονίκη
στις εκδηλώσεις μνήμης για το Ολοκαύτωμα.
Μαθαίνουμε
μετά κόπων και βασάνων… αλλά και αυτό είναι ένα δείγμα συγνώμης για τις
παραλείψεις και τις αποσιωπήσεις του παρελθόντος.
[Για τον ευρύτερο προβληματισμό αναφορικώς με το
Ολοκαύτωμα και το φαινόμενο του αντισημιτισμού βλ. τα άρθρα μου στο Διαδίκτυο: Εμπρησμός
στην ιστορική μνήμη - Το Ολοκαύτωμα, τα ολοκαυτώματα και το
όνειδος του υπαρκτού ελληνισμού - Το Ολοκαύτωμα και ο αντισημιτισμός της
«σταλινικής» Αριστεράς- Το κακό αυθυπνωτίζεται και ο αντισημίτης
αυτοεπιβεβαιώνεται- Οι νάτσηδες και η πολιτική αριστερά σε άτυπη
συνομιλία - Το υβρίδιο της κεντροαριστεράς και οι λόγιοι υποστηρικτές του].
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου