Και ήρθε το σχέδιο Αθηνά...

Πανεπιστήμιο Πατρών.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΑΝΤΑΡΑΚΗΣ

Επικ. Καθηγητής Παν/μιου Πατρών,

Ανεξ. Δημοτικός Σύμβουλος

Και ήρθε το σχέδιο «Αθηνά» εμπνευσμένο θεωρητικά από τη θεά της σοφίας, στην πραγματικότητα όμως, φαίνεται ότι μάλλον λείπει στους εμπνευστές του η σοφία και η σύνεση. Ένα τέτοιο σχέδιο θα έπρεπε τουλάχιστον να βασίζεται σε ξεκάθαρα, διαφανή, αξιοκρατικά και κυρίως εκπαιδευτικά κριτήρια και να έχει τη γνώμη (όχι υποχρεωτικά σύμφωνη) των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ. Δυστυχώς, για άλλη μια φορά η πολιτεία αγνόησε τους φορείς της τριτοβάθμιας εκ/σης στην λήψη αποφάσεων για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. 

Είναι σαφές ότι τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ χρειάζονται αναδιάρθρωση και δεν νομίζω ότι εκφράζονται αντιρρήσεις από κανέναν σε αυτό. Έχοντας εργαστεί για 4 χρόνια στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης βίωσα τις ανυπέρβλητες δυσκολίες ενός ιδρύματος διάσπαρτου σε πάνω από 5 πόλεις. Σε ένα «σοφό» όμως σχέδιο αναδιάρθρωσης, το πρώτο σου μέλημα είναι να έχεις ήδη προετοιμάσει τους φορείς για τα κριτήρια και τους κανόνες που θα ακολουθήσεις για τις δρομολογούμενες αλλαγές. Ποιοί είναι οι κανόνες και τα κριτήρια (αν τηρήθηκαν) σε αυτή την περίπτωση; Κανείς δεν ξέρει, ούτε καν οι καθ ύλην αρμόδιοι εκπαιδευτικοί της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. 

Συμμετέχοντας στο συνεδριο της ΠΟΣΔΕΠ , το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, κανείς δεν γνώριζε που βασίστηκε το υπουργείο για να προτείνει το σχέδιο «Αθηνά». Μήπως τελικά, η κυβέρνηση δεν θέλησε  να εμφανίσει τα κίνητρα της τα οποία δυστυχώς, δεν είναι εκπαιδευτικά, όπως θα όφειλε; Στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης υπάρχει ένας ακόμα πιο σοβαρός λόγος για να τηρεί το κράτος τους κανόνες της ισονομίας και της αξιοκρατίας και να κρίνει όλα τα ιδρύματα και τμήματα με τους ίδιους κανόνες αποφασίζοντας για συγχωνεύσεις ή καταργήσεις τμημάτων με καθαρούς όρους. 

Όχι για κανένα άλλο λόγο, απλά για να μπορεί να έχει συμμάχους ανθρώπους που αγαπάνε τα Ελληνικά εκπαιδευτικά ιδρύματα, ανθρώπους που νοιάζονται για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και είναι μακριά από μικροκομματικά ή τοπικιστικά κριτήρια. Όταν λοιπόν, σε μια τόσο σημαντική αλλαγή για την τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν ακολουθούνται δημοκρατικές, διαχρονικές και σταθερές αρχές, τότε συνειδητά προετοιμάζεται το έδαφος για μικροκομματικές και τοπικιστικές αντιδράσεις και δυναμιτίζεται εξαρχής η αναγκαία αναδιάρθρωση.

Η Κυβέρνηση όφειλε να δικαιολογήσει με επιστημονικά και παιδαγωγικά κριτήρια οποιαδήποτε αλλαγή και συγχώνευση. Για παράδειγμα, πως μπορεί να απαντηθεί το γεγονός ότι στο σχέδιο Αθηνά δεν υπάρχει η παραμικρή νύξη για το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου αν και είναι ένα από τα νεώτερα; Και γιατί οι αλλαγές στο ΤΕΙ Καλαμάτας ή σε μερικά άλλα αντίστοιχα είναι μηδαμινές; Τυχαίο; Δεν νομίζω...Όταν η αναδιάρθρωση επιχειρείται με το χειρότερο μικροκομματικό τρόπο τότε προκαλεί περισσότερο κακό παρά καλό και μάλιστα, όταν η κατάσταση στην οποία έχει φτάσει η τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν οφείλεται στα ίδια τα ιδρύματα αλλά στον κάθε λογής πολιτικάντη υπουργό που ίδρυε ένα τμήμα ή μια σχολή ανάλογα από που δεχόταν τοπικές πιέσεις. 

Εξίσου η αλλαγή του ονόματος του Πανεπιστημίου Πατρών είναι βιαστική και αδικαιολόγητη  απόφαση και έχει πολλαπλές συνέπειες, κυρίως, σχετικά με την αναγνωρισιμότητα του Πανεπιστημίου Πατρών στο εξωτερικό. 

Είναι επιβεβλημένο λοιπόν, οι δρομολογημένες καταργήσεις των τμημάτων του ΤΕΙ της Πάτρας και η κατάργηση του ΤΕΙ Αιγίου όπως και άλλες παρόμοιες σε όλη την Ελλάδα, και βέβαια οι μη αλλαγές σε άλλα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ που προβλέπει το προωθούμενο σχέδιο «Αθηνά» του Υπουργείου Παιδείας, αν προχωρήσουν,  να δικαιολογηθούν με εκπαιδευτικά κριτήρια, διαφανή, αξιοκρατικά και ξεκάθαρα. 

Η τριτοβάθμια εκπαίδευση έχει ανάγκη αλλαγές και αναδιάρθρωση αλλά είναι σίγουρο ότι δεν αντέχει άλλες αποφάσεις διάτρητες, μικροκομματικές και κυρίως αστήρικτες.