Αυτή την ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μια μεγάλη ιστορική ευκαιρία και δυνατότητα να προχωρήσει μπροστά μαζί με όλη τη ριζοσπαστική Αριστερά και να συμπαρασύρει τις εξελίξεις σε νέους δρόμους ανακοπής του κατήφορου, διεξόδου, πολιτισμικής άνθισης, νέων αξιών, προοδευτικής ανασυγκρότησης και σοσιαλιστικής προοπτικής.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή δεν διστάσει και δεν αναδιπλωθεί αλλά προχωρήσει αποφασιστικά και τολμηρά μπροστά, με συνεπείς και πιο προχωρημένες θέσεις και παρεμβάσεις, τότε όχι μόνο θα συμβάλει σε πρωτοφανώς μεγάλα ελπιδοφόρα κινήματα και κοινωνικά ταξικά μέτωπα αλλά και θα υποβοηθήσει μια ισχυρή αριστερή ριζοσπαστική συμπαράταξη και τη συγκρότηση ενός ευρύτερου προοδευτικού μετώπου.
Για να το πράξει αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να υποχωρήσει και να συμβιβαστεί αλλά αντίθετα να ριζοσπαστικοποιήσει ακόμα περισσότερο τις πολιτικές, τις προτάσεις και τις θέσεις του και να καταστήσει πιο λαϊκές και κινηματικές τις παρεμβάσεις του.
Η αναγκαία ευελιξία σε τούτες τις κρίσιμες ώρες δεν πρέπει να μεταφρασθεί ως άτακτη αναδίπλωση και υποχώρηση και φυσικά η προτεινόμενη ριζοσπαστικοποίηση θέσεων και πρακτικών δεν έχει σχέση με συμπεριφορές «γκρουπούσκουλων» αλλά πρώτα απ' όλα με την προσπάθεια να ζωογονηθεί και κινητοποιηθεί με εμπιστοσύνη και ελπίδα η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, η οποία αναζητά κατεύθυνση, ρήξεις με το παρελθόν και ένα πραγματικά καινούργιο αύριο.
Αυτή την κρίσιμη ώρα ενδεχόμενες φωνές που επιχειρούν να «στρογγυλεύσουν» τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για να τις καταστήσουν πιο «εύπεπτες» και δήθεν «ρεαλιστικές», θα προσέφεραν τη χείριστη υπηρεσία στον τόπο και το λαό.
Όπως κακή υπηρεσία θα προσέφεραν όσοι ενδεχομένως εκτόξευαν αποσπασματικές προγραμματικές προτάσεις που θα έμοιαζαν περισσότερο με «τρακατρούκες».
Επαναλαμβάνουμε, αν ο ΣΥΡΙΖΑ αρχίσει μια πολιτική αναδίπλωσης, κατευνασμού και καθησύχασης προς κατεστημένα κέντρα θα απογυμνωθεί γρήγορα και θα χάσει σε αξιοπιστία και δυναμική στην κοινωνία.
Ο δρόμος του ΣΥΡΙΖΑ οφείλει σε γενικές γραμμές και εν' τάχει, να είναι οι άμεσες εκλογές, η άμεση καταγγελία και ακύρωση του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης, η αποχώρηση εδώ και τώρα της τρόικα από την Ελλάδα, η προώθηση ενός νέου προοδευτικού προγράμματος με στόχο τη διακοπή αποπληρωμής του χρέους και τη στόχο διαγραφή του συντριπτικά μεγαλύτερου μέρους του, τη ρύθμιση των ιδιωτικών χρεών, την εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση των τραπεζών, την ριζική αναδιανομή πλούτου, την ανασυγκρότηση του δημοσίου για την αξιοκρατική, αποτελεσματική και αποδοτική λειτουργία του, την εθνικοποίηση των στρατηγικών τομέων της οικονομίας και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Αυτά είναι αναμενόμενο ότι οδηγούν σε σύγκρουση με τις κυρίαρχες επιλογές σε ευρωζώνη και ΕΕ.
Συνιστά οικτρή αυταπάτη ότι από τη σημερινή ΕΕ, έστω και με την προσθήκη του Ολάντ, μπορεί να αναμένει κανείς ενθάρρυνση προοδευτικών εξελίξεων στην Ελλάδα.
Προοδευτικές εξελίξεις σε μια χώρα της ΕΕ, αντίθετα, θα πυροδοτήσουν το ώριμο «ντόμινο» προοδευτικών ανατροπών στην Ευρώπη.
Μια μεγάλη ιστορική ευκαιρία βρίσκεται μπροστά στη χώρα και την Αριστερά. Ο ελληνικός λαός μάλλον δείχνει έτοιμος, εφ' όσον ενθαρρυνθεί, να προχωρήσει μπροστά.
Η ιστορική ευκαιρία δεν πρέπει να σπαταληθεί άνευ σοβαρής και αξιόπιστης μάχης.
Η ιστορία για την Αριστερά δεν πρέπει να επαναληφθεί ως φάρσα: από την νικηφόρα Εθνική Αντίσταση στο Κάιρο, το Λίβανο, την Καζέρτα, τη Βάρκιζα και μετά στην αποχή το Μάρτη του 46!
ΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΔΡΟΜΟ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου