Ο αρχαιολογικός πλούτος στον σταθμό Βενιζέλου εξακολουθεί να αποκαλύπτεται, πράγμα αναμενόμενο από τη στιγμή που η κεντρική γραμμή του μετρό Θεσσαλονίκης επιλέχθηκε εξαρχής να ταυτιστεί με τον άξονα του ρωμαϊκού Decumanus και της βυζαντινής Μέσης Οδού. Καθώς εμπλουτίζεται η ανασκαφική έρευνα, αποκαλύπτεται το κέντρο της πόλης από τα ρωμαϊκά μέχρι τα βυζαντινά χρόνια.
Δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι στη νότια πρόσβαση του σταθμού Βενιζέλου εντοπίστηκαν αρχιτεκτονικά μέλη από κτήρια με πλίνθους που χρονολογούνται από τον 4ο έως τον 7ο αιώνα, τα οποία αποτελούν συνέχεια του δημόσιου λουτρού που ήρθε στο φως στο κέλυφος του κυρίως σταθμού και πιθανότατα αποτελούσαν τον χώρο υποδοχής και τα αποδυτήρια, ούτε ότι στην ίδια περιοχή βρέθηκε και πλινθόχτιστος πεσσός με κατακόρυφη υδρορροή. Ήρθε επίσης στο φως πλήθος ευρημάτων που εκτιμάται πως αποτελούν μέρη από καταστήματα της βυζαντινής αγοράς, ενώ αποκαλύφθηκε και υπαίθριος χώρος με φρεάτια, λιθόστρωτα δάπεδα και πηγάδια. Στο νοτιοανατολικό φρεάτιο του σταθμού Βενιζέλου αποκαλύφθηκε τμήμα μαρμαρόστρωτου δαπέδου που παραπέμπει στη συνέχεια της ορθογώνιας, επίσης μαρμαρόστρωτης πλατείας στο κέλυφος του κυρίως σταθμού.
Το θέμα μάλιστα απασχόλησε τη χθεσινή συνεδρίαση του ΚΑΣ με το ερώτημα αν θα διατηρηθούν οι νέες αρχαιότητες ή θα αποσπαστούν, όπως συνέβη με το μνημειακό αρχιτεκτονικό σύνολο του σταυροδρομιού της Μέσης Οδού με την Decumanus, η απομάκρυνση του οποίου έχει ήδη συντελεστεί, αφαιρώντας από το μνημείο την αυθεντικότητά του. Η έως τώρα εμπειρία δείχνει μάλλον την οδό της απομάκρυνσης…
Τα νέα αρχαιολογικά ευρήματα πάντως υπενθυμίζουν ότι θα έπρεπε να υπάρχει μια καλύτερη πολιτική διαχείρισης, προστασίας και διάσωσης των εξαιρετικής σημασίας ευρημάτων. Όλα αυτά ένας λογικός άνθρωπος θα φανταζόταν ότι θα αποτελούσαν μέρος ενός ευρύτερου αρχαιολογικού πάρκου που θα αναδείκνυε την ιστορική συνέχεια της πόλης από τα ελληνιστικά μέχρι τα βυζαντινά χρόνια. Αυτή η λύση είχε επιλεγεί, αλλά η κυβέρνηση Μητσοτάκη την ανέτρεψε ακολουθώντας την οδό της καταστροφής.
Στο μεταξύ, οι Θεσσαλονικείς γελάνε με τον σχεδιασμό που επέλεξε το υπουργείο Πολιτισμού στον σταθμό Αγίας Σοφίας, όπου στην επιφάνεια του εδάφους, σε άλλη θέση και υψόμετρο απ’ αυτό που αποκαλύφθηκαν, τοποθέτησε στο μέσο του πουθενά δύο κίονες όρθιους και φωτισμένους, μην τυχόν και δεν είναι διακριτοί.
Κατά τα άλλα, εξακολουθούν να πληρώνονται οι εργολάβοι του συνολικού έργου του μετρό με σχεδόν 1,5 εκατ. ευρώ τον μήνα για τις καθυστερήσεις που η ίδια η κυβέρνηση προκάλεσε. Ιστορίες για γέλια και για κλάματα δηλαδή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου