«Το φως τ' αρπάζει όποιος μπορεί» το νέο βιβλίο της κας Αννίτας Παναρέτου

Ο εκτελεσμένος Μιχάλης Ακύλας.

 Αφιερωμένο στον αντιστασιακό ποιητή  «Μιχάλη Ακύλα και στους ''Οκτώ'' Πρώτους», που προλογίζει ο ακαδημαϊκός  Hagen Fleischer/Χάγκεν Φλάισερ(**)

 

Η συγγραφέας Αν. Παναρέτου.

Υπό έκδοση, βρίσκεται το νέο βιβλίο της ακαδημαϊκού συγγραφέως Αννίτας Παναρέτου(*), υπό τον τίτλο «ΤΟ ΦΩΣ Τ΄ ΑΡΠAZEI ΟΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ - Ο Μιχάλης Ακύλας και οι ''Οκτώ'' Πρώτοι». Το οποίο βιβλίο προλογίζει ο ακαδημαϊκός Hagen Fleischer/Χάγκεν Φλάισερ(**).

Η κα Παναρέτου,  πρόσφατα υπέγραψε και το σχετικό συμβόλαιο με τον εκδοτικό οίκο ΕΣΤΙΑ, ενώ το βιβλίο αναμένεται να κυκλοφορήσει περί το τέλος του παρόντος χρόνου. 

Ο Μιχάλης Ακύλας του Αντωνίου, -σύμφωνα με το σάιτ argolikivivliothiki.gr- ήταν ποιητής και διηγηματογράφος, γεννήθηκε στο Άργος το 1900 και εκτελέστηκε από τους Γερμανούς κατακτητές το καλοκαίρι του 1942. Σπούδασε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων από ηλικία 15 ετών. Αποφοίτησε το 1919 ως σημαιοφόρος και υπηρέτησε ως αξιωματικός στο Πολεμικό Ναυτικό και έλαβε μέρος στις ναυτικές επιχειρήσεις του στόλου κατά τα έτη 1920 – 1923. Το 1929 εκπαιδεύτηκε ως παρατηρητής αεροπόρος, και μετατάχθηκε στην Πολεμική Αεροπορία. Αποστρατεύτηκε αργότερα και ανεκλήθη ως έφεδρος επισμηναγός κατά το πόλεμο του 1940-1941 και υπηρέτησε με αξιόλογο δράση κατά των στρατευμάτων κατοχής.

Παράλληλα, ο Μιχάλης Ακύλας ασχολήθηκε με την ποίηση και τον πεζό λόγο, συνεργαζόμενος με λογοτεχνικά έντυπα, τυπώνοντας μόνο δύο βιβλία: Το 1934, το διήγημα «Οι τελευταίες μέρες του Ιούδα» και το 1935 τη συλλογή «Ποιήματα».

Την άνοιξη του 1942 συνελήφθη από τους Γερμανούς ενώ επιχειρούσε με άλλους 43 πατριώτες, αξιωματικούς και πολίτες, να διαφύγουν με δύο καΐκια στην Αίγυπτο. Κάποιος τους πρόδωσε… Λίγο μετά τον απόπλου από τον Πειραιά, γερμανικό περιπολικό συνέλαβε όλους τους επιβαίνοντες στα δυο καΐκια. Από την 1η Απριλίου 1942 βρέθηκαν φυλακισμένοι στις φυλακές Αβέρωφ και την 27η Μαΐου ειδοποιήθηκαν στη φυλακή ότι χαρακτηρίζονται ως όμηροι. Κάτι που σήμαινε ότι θα πλήρωναν με τη ζωή τους κάθε εκδήλωση σαμποτάζ εναντίον των Γερμανικών δυνάμεων.

Έπειτα από μια εβδομάδα με τον ισχυρισμό ότι είχε γίνει δολιοφθορά στη σιδηροδρομική γραμμή Λαρίσης κοντά στο Μενίδι, διατάχθηκε, χωρίς καμιά άλλη διαδικασία, η εκτέλεση 8 κρατούμενων ομήρων αξιωματικών για λόγους αντιποίνων και κατόπιν επιλογής μεταξύ των κρατουμένων. Ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο Ακύλας. Το πρωί της 5ης Ιουνίου 1942, εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς στο σκοπευτήριο της Καισαριανής.

Ο Ακύλας αντίκρισε υπερήφανα το απόσπασμα, τραγουδώντας με τους υπόλοιπους αξιωματικούς τον Εθνικό Ύμνο και αναφωνώντας προ του τέλους «Ζήτω η Ελλάς»…

Ένα σημαντικό  κείμενο του Εμπειρίκου που αναφέρεται στον Μιχάλη Ακύλα είναι το γραπτό «Der Sonderführer Nikolaus Schultz», που γράφεται στις 20/2/1946. Σε αυτό το εξαιρετικά ενδιαφέρον κείμενο του Εμπειρίκου μαθαίνουμε τα έργα και τις ημέρες ενός εθνικοσοσιαλιστή αξιωματικού, του Nikolaus Schultz, ο οποίος έρχεται στην Ελλάδα ως κατακτητής και διαπράττει, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, σωρεία εγκλημάτων. Είναι εκείνος ο οποίος, σύμφωνα με το γραπτό του Εμπειρίκου, εκτελεί στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής τον ήρωα, φίλο και ποιητή Μιχάλη Ακύλα μαζί με τους επτά άλλους ήρωες. Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η περιγραφή της σκηνής της εκτελέσεως του Ακύλα και των άλλων επτά στην Καισαριανή, όπως επίσης ο περιγραφόμενος θαυμασμός του γερμανού αξιωματικού μπροστά σε αυτούς τους ήρωες. Ο αιμοσταγής και εν ταυτώ φιλέλληνας (!) Γερμανός θαυμάζει τους μελλοθάνατους πατριώτες και λυπάται επειδή «απέθαναν τόσο ωραία που θάταν άξιοι να γίνουν στρατιώται της Wermacht»!

(**) Ο Χάγκεν Φλάισερ, που προλογίζει το νεο βιβλίο της κας Ανίττας Παναρέτου, γεννήθηκε στη Βιέννη το 1944, σπούδασε Ιστορία στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και από το 1977 μένει στην Ελλάδα. Είναι καθηγητής νεότερης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έχει ειδικευτεί σε θέματα ελληνικής ιστορίας του 20ού αιώνα. Έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε διεθνή ερευνητικά προγράμματα και διεθνείς εξεταστικές και γνωμοδοτικές επιτροπές. Έχει γράψει πολλές μελέτες, ιδίως την περίοδο (και τη μεταπολεμική "κληρονομιά") του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου, ανάμεσά τους το θεωρούμενο ως έργο αναφοράς "Στέμμα και σβάστικα: η Ελλάδα της Κατοχής και της Αντίστασης, 1941-1944", από το οποίο έχουν κυκλοφορήσει δύο τόμοι.

(*) Η Αννίτα Π. Παναρέτου είναι συγγραφέας, Δρ. Φιλολογίας. Επί σειρά ετών ασχολήθηκε με την ανεξερεύνητη περίπτωση των Ελλήνων εκτοπισμένων στις χώρες του Άξονα. Σε αναγνώριση της ύπαρξής τους και των δεινών που υπέστησαν, το βιβλίο της «Συμπληρώνω τη μνήμη του κόσμου…»: Έλληνες όμηροι και αιχμάλωτοι σε ναζιστικά και φασιστικά στρατόπεδα και φυλακές, 1942-1945, (εκδόσεις Παπαδόπουλος), βραβεύτηκε το 2020 από την Ακαδημία Αθηνών. Η ίδια προλογίζει το υπό 4η έκδοση, ευρισκόμενο στο τυπογραφείο βιβλίο Γιώργου Μόσχου «Η Πάτρα στην Κατοχή και στην Αντίσταση» των αχαϊκών εκδόσεων Gotsis.

Αφιέρωση του Ηλία Βενέζη στο βιβλίο του ΑΙΟΛΙΚΗ ΓΗ, έκδοση της ΕΣΤΙΑΣ.