«Πέρασαν 48 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα. Το μόνο που άλλαξε, σε μερικούς από μας τουλάχιστον, είναι η βιολογική επιβάρυνση του χρόνου.
Βέβαια κάποιοι, δυστυχώς, «πρόλαβαν και έφυγαν νωρίς». Δεν είναι κοινοτυπία η επανάληψη των συνθημάτων «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία».
Η ιστορία με τις μεγάλες
παρεμβάσεις της ίδιας της κοινωνίας σε τέτοιες στιγμές σαν την εξέγερση του
Νοέμβρη γράφει μεγάλες αλλαγές και μεγάλες κατακτήσεις, που υπερβαίνουν αυτό
που ονομάζουμε «τρέχουσα πολιτική συγκυρία». Γι’ αυτό, λοιπόν, η ιστορική
σημασία αυτής της
επετείου δεν μεταφέρεται στη νέα γενιά ως διδασκόμενο μάθημα.
Μεταφέρεται ως βίωμα, αφήγηση, μαρτυρία από στόμα σε στόμα, από γενιά σε γενιά, από εποχή σε εποχή. Γι’ αυτό και αποκτά αυτήν την ανθεκτικότητα απέναντι στον χρόνο.
Όταν το βίωμα μεταφέρεται με αυτόν τον θαυμαστό τρόπο, οι άνθρωποι και ειδικά οι νέοι, ακόμα κι αν δεν ταυτίζονται με τους πρωταγωνιστές, με τα πρόσωπα, κάνουν την ιστορία δική τους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου