Είκοσι άρθρα του Τριαντάφυλλου Μασμανίδη

Το Istologio G. Mosxou στην προσπάθειά του να ρίξει φως στην πρόσφατη 20ετία που αποτελεί τυπικό δείγμα μίας εποχής ισχυρών αναταράξεων στο πολιτικό σύστημα, άρχισε από την 25 Ιουνίου την αναδημοσίευση είκοσι άρθρων του Τριαντάφυλλου Μασμανίδη, με την άδεια του συγγραφέα.

Το άρθρο του Τριαντ. Μασμανίδη, υπό τον τίτλο «Η Αριστερά που δεν τολμά» είναι δημοσιευμένο στην ΑΛΛΑΓΗ στις 15-2-2002, ενώ οι προβληματισμοί στον ΣΥΝ των μικρών ποσοστών λαμβάνουν κυρίαρχη θέση στους πολίτες που ακολουθούν το ρεύμα της Αριστερής Ανανέωσης, με καταβολή το ΚΚΕ Εσ. της μεταδικτατορικής περιόδου και παρόλο που έχουν παρέλθει περίπου τρεις δεκαετίες από τότε τα βαρίδια των διχαστικών διλημμάτων ταλανίζουν τον χώρο, που παραπαίει μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, με μοναδική προσδοκία κάθε προεκλογική περίοδο, για μεν τις αυτοδιοικητικές εκλογές, την συνεργασία με όμορους χώρους του σοσιαλιστικού στρατοπέδου, που βλέπουν ως τσόντα τον χώρο του ΣΥΝ ή με τον χώρο του ΚΚΕ, το οποίο για συνεργασία ως προϋπόθεση έθετε την ατομική προσέλευση κάθε στελέχους απεκδυομένης της ιδιότητάς τους ως μέλος του ΣΥΝ. Για δε τις βουλευτικές εκλογές προτάσσετο η αυτόνομη κάθοδος με την ελπίδα της εκπροσώπησης στο Κοινοβούλιο. Οι δύο κυρίαρχες τάσεις (Ανανεωτική Αριστερά κια Αριστερό Ρεύμα) ποτέ δεν είχαν βρει απόλυτα κοινό βηματισμό και συνυπήρχαν από το 1990 με βάση τις αμοιβαίες υποχωρήσεις. Ακόμη και στην συγκρότηση του χώρου της Ενότητας Δράσης και ΣΥΡΙΖΑ στη συνέχεια, με ΚΟΕ, ΕΑΜ, ΔΕΑ, ΑΚΟΑ κ.α.  μέχρι την τελική ρήξη του καλοκαιριού 2015.

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ: Η Αριστερά που δεν τολμά

Του Τριαντ. Ι. Μασμανίδη

6ο

Κατά καιρούς ο Συνασπισμός ως κομμάτι της Αριστεράς έχει λάβει διάφορα προσωνύμια. Ορισμένοι τον αποκάλεσαν “Ελίτ της Αριστεράς”, άλλοι η “Αριστερά των σαλονιών”, αρκετοί  “Μοντέρνο ΠΑΣΟΚ”.

Οι παραπάνω χαρακτηρισμοί σίγουρα δεν είναι αντικειμενικοί, αφού ο ΣΥΝ που αποτελείται από διάφορες τάσεις, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, που είναι πρώτη δύναμη το “Αριστερό Ρεύμα” έχει κάνει σοβαρή προσπάθεια, τη σωστή γενικά πολιτική του να την κάνει περισσότερο συγκεκριμένη και ωφέλιμη για τους εργαζόμενους.

Εκείνα που δεν έχει καταφέρει ο ΣΥΝ να λύσει ως προβλήματα είναι ο μικρομεγαλισμός που τον διακρίνει και κυρίως το ελάττωμα που έχει, αφού είναι και φαίνεται μια ασώματη κεφαλή.

Και για να μην τρέχουμε και μπερδευόμαστε από εδώ και από εκεί, ας εξετάσουμε την περίπτωση της οργάνωσης της Αχαΐας που είναι στην επικαιρότητα λόγω συνδιάσκεψης.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τον δίχρονο απολογισμό του απερχόμενου “Προεδρικού” γραμματέα της Ν.Ε. Αχαΐας που θα γίνει το Σάββατο στις 16/2/2002.

Αν ήταν ο γραμματέας ειλικρινής με τον εαυτό του και τίμιος με τους συντρόφους του αλλά και με τους εργαζομένους της περιοχής μας θα μπορούσε να μιλήσει ως εξής:

«Σύντρφοι και συντρόφισσες, τα δύο χρόνια που πέρασαν η Νομαρχιακή Οργάνωση Αχαΐας του ΣΥΝ ήταν όπως και παλιά ένας εκλογικός μηχανισμός και τίποτε περισσότερο. Οι παρεμβάσεις της οργάνωσής μας στην Αχαΐα ήταν ελάχιστες έως μηδαμινές, όπως ελαχιστότατες ήταν έστω κάποιες ανακοινώσεις που έπαιρναν  θέση σε προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι συμπολίτες μας. Τα γραφεία της Οργάνωσής μας ήταν σχεδόν πάντα κλειστά. Οι πολιτικές μας κινήσεις σχεδόν όλες, δεν συνεδρίασαν ποτέ. Στο μαζικό κίνημα (σύλλογοι, σωματεία,ενώσεις κ.λ.π) η Οργάνωσή μας πάντα έλαμπε δια της απουσίας της και αξίζουν εύσημα στα μέλη εκείνα του ΣΥΝ που πρωτόβουλα κατορθώνουν να εκπροσωπούνται στους χώρους τους (Πανεπιστήμιο, καθηγητές, οδοντίατροι, Τ.Ε.Ε. κ.λ.π.).

Εκείνο που μπορούμε να μετρήσουμε στα θετικά μας είναι η μάχη που δώσαμε στις βουλευτικές εκλογές με κάποια αξιοπρέπεια για να χάσουμε στο τέλος σχεδόν το μισό της δύναμής μας. Στα θετικά μπορούμε ακόμη να συνυπολογίσουμε τον διορισμό μου από τον Νομάρχη Αχαΐας στην καρέκλα του υπεύθυνου της Πολεοδομίας με την ανοχή σχεδόν όλων των μελών της απερχόμενης Ν.Ε Αχαΐας του ΣΥΝ, αφού δεν ετέθη ζήτημα ηθικής τάξης, ώστε τουλάχιστον να παραιτηθώ από τη θέση του γραμματέα.

Όσον αφορά τη συμμετοχή της οργάνωσής μας σε διεργασίες για την ενότητα δράσης της Αριστεράς μέσα από επιτροπές και σχήματα (χώρος διαλόγου-Αντιπολεμική επιτροπή) ας είναι καλά 8-10 σύντροφοιπου ανήκουν στο “Αριστερό ρεύμα”, οι οποίοι είναι οι μόνοι που δραστηριοποιούνται σε αυτήν την κατεύθυνση, γιατί η πλειοψηφία της Ν.Ε. βγάζει σπυράκια όταν μπαίνουν τέτοια ζητήματα.

Τέλος, σύντροφοι και συντρόφισσες, σχετικά με τις επερχόμενες εκλογές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και συγκεκριμένα στο Δήμο της Πάτρας, παρά το ότι στις εκλογές του 1998 που κατεβήκαμε μόνοι μας λάβαμε από τους συμπολίτες μας 1,6% καταγράφοντας μια ακόμη αποτυχία, την ίδια ώρα που το 60% των ψηφοφόρων του ΣΥΝ ψήφισε τον άλλο Αριστερό υποψήφιο Παναγιώτη Κοσιώνη, εισηγούμαι να ξανακατέβουμε μόνοι μας γιατί είμαι αισιόδοξος πως θα ξεπεράσουμε το 1,6% του 1998!!!

Αν μετά από μια τέτοια εισήγηση που δεν θα κάνει ο απερχόμενος γραμματέας της Ν.Ε. Αχαΐας δεν είναι ο Συνασπισμός  “η ασώματος κεφαλή” τότε τι μπορεί να είναι;

Kακά τα ψέματα, ο Συνασπισμός δεν πρόκειται να αποκτήσει σώμα αν δεν κάνει σοβαρότερες προσπάθειες να ξεμπλοκαριστεί από το μικρομεγαλισμό του, να ξεμπλέξει από τη μίζερη νοοτροπία του όσο λιγότεροι είμαστε τόσο καλύτερα φαινόμαστε.

Ο Συνασπισμός αν θέλει να γλιτώσει το “εγκεφαλικό” και να συνεχίσει να προσφέρει σκέψεις, προτάσεις, απαντήσεις και λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, πρέπει τώρα να πρωτοστατήσει για την ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, να ξαναδώσουμε τα χέρια με τους συντρόφους του ΚΚΕ, του ΔΗΚΚΙ, της ΑΚΟΑ, των Οικολόγων, του ΝΑΡ, του ΕΑΜ και γενικότερα όλων εκείνων των συμπολιτών μας που αποστρέφονται τον νεοφιλελεύθερο δικομματισμό και θέλουν ένα δικαιότερο κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, φτώχεια και πολέμους.

 (Φύλλο “Αλλαγή” Πατρών)                                                   Φλεβάρης  2002