Ριζούλης για τα οφέλη των ενεργειακών κοινοτήτων

Ανδρ. Ριζούλης: Αφού ο κ. Μανιάτης κάνει τους χαρακτηρισμούς αυτούς για "Κυβέρνηση χωρίς ηθικούς φραγμούς" και για "Κυβέρνηση εισπρακτόρων", θα πρέπει κάποια στιγμή να μας χαρακτηρίσει τις Κυβερνήσεις στις οποίες συμμετείχε. Εκεί που είχαμε όλη αυτή τη διαπλοκή που βγαίνει σήμερα στο ΚΕΕΛΠΝΟ και αλλού και η κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος πώς λέγεται;

Το ΚΚΕ είπε πως το Ν/Σ «δημιουργεί δυνατότητες τέτοιες, ώστε να πάνε οι νέες τεχνολογίες και να βγάλει το κεφάλαιο χρήμα. Το λέω συνοπτικά. Αυτό, όμως, το λέει και ο Τραμπ στην Αμερική»!

 

Σημεία από την ομιλία στη Βουλή του  βουλευτή Αχαΐας Ανδρ. Ριζούλη, με την τοποθέτηση του στην Ολομέλεια για τα οφέλη των ενεργειακών κοινοτήτων στο πλαίσιο και της Κοινωνικής Οικονομίας.

 ΑΝΔΡΕΑΣ ΡΙΖΟΥΛΗΣ: «Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο για τις ενεργειακές κοινότητες-συνεταιρισμούς υπηρετεί, όπως έχει ήδη ειπωθεί, την πολιτική εκδημοκρατισμού της παραγωγής πράσινης ενέργειας από όλους τους πολίτες με παράλληλα οικονομικά οφέλη για αυτούς.

Η εκμετάλλευσης της παραγωγής ενέργειας από τον αέρα, τον ήλιο, τη βιομάζα σε αντίθεση με τα ορυκτά καύσιμα μπορεί να είναι προσιτή και εκμεταλλεύσιμη στον καθένα. Η εξέλιξη της τεχνολογίας μάλιστα όσο εξελίσσεται μείωσε και μειώνει διαρκώς το κόστος επένδυσης για όλους τους παραγωγούς ενέργειας από ανανεώσιμα συστήματα. Η δυναμική έλευση των ΑΠΕ, λόγω της μείωσης τους κόστους παραγωγής ενέργειας και της αυξανόμενης ζήτησής της, μεταβάλλει το ενεργειακό τοπίο.

Το νομοσχέδιο έρχεται να καλύψει αυτήν ακριβώς τη στόχευση και να προσθέσει ακόμα μεγαλύτερα κίνητρα στην παραγωγή πράσινης ενέργειας για όλους τους πολίτες, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Για να γίνουν κατανοητά πρακτικά τα οφέλη λειτουργίας μιας ενεργειακής κοινότητας μπορούμε να φανταστούμε δύο ή τρεις επιχειρήσεις που συμπράττουν επιδοτώντας τη δημιουργία ενός ηλιακού πάρκου για να παράγουν πράσινο ηλεκτρισμό. Η τιμή του παραγόμενου πράσινου ηλεκτρισμού επιδοτείται και είναι εγγυημένη από το κράτος, ενώ οι επιχειρήσεις μπορούν να καταναλώσουν για τις ανάγκες τους τον ηλεκτρισμό που έχει παραχθεί δίνοντας το περίσσευμά τους στο σύστημα.

Επιχειρήσεις ενεργειακά κοστοβόρες, όπως ξενοδοχεία, οργανισμοί κοινής ωφέλειας, όπως νοσοκομεία, Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης που λειτουργούν πολλά κτήρια και ηλεκτρικά φορτία, θα μπορούν πλέον να παράξουν ρεύμα αυτόνομα καλύπτοντας τις ανάγκες τους και μειώνοντας τις εισαγωγές ρεύματος εθνικά. Την ίδια στιγμή, θα μπορούν μέσω του εικονικού συμψηφισμού να διαθέτουν τα υπερβάλλοντα φορτία ηλεκτρισμού σε σχέση με τις ανάγκες στο δίκτυο.

Το ίδιο ακριβώς μπορεί να πετύχει και μια ένωση αγροτικών παραγωγών ή συνεταιρισμών των οποίων τα μέλη μπορούν να παράξουν ηλεκτρισμό με ηλιακά πάνελ ή βιομάζα χρησιμοποιώντας όσες ποσότητες φορτίων χρειάζονται για τις δικές τους ανάγκες. Ο παραγωγός ηλεκτρικής ενέργειας είναι και καταναλωτής της.

Οι συνεργασίες αυτές έχουν χαρακτηριστικά κοινωνικής οικονομίας αφού απλοί πολίτες και μικρομεσαίοι επιχειρηματίες ή αγρότες μπορούν να ενώσουν τις δυνάμεις σε κοινούς στόχους ωφέλιμους για την κοινωνία και το περιβάλλον με πολλαπλασιαστικά δηλαδή οφέλη. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να δημιουργηθεί ένας αυτόνομος ενεργειακά χώρος από το κράτος και τον ιδιωτικό τομέα έχοντας ως προτεραιότητα τη συνέργεια και τον συνεταιρισμό.

Στην περίπτωση που πολίτες συστήσουν κοινωνικές ενεργειακές επιχειρήσεις, το όφελος πολλαπλασιάζεται για την κοινωνία καθώς θα προβλεφθούν και δράσεις με κοινωνικό όφελος. Έχουμε, λοιπόν, εξυπηρέτηση της ενεργειακής αυτάρκειας με περιορισμένο κόστος ή και με τη δημιουργία συμπληρωματικού εισοδήματος από τους παραγωγούς την ίδια στιγμή που εξυπηρετείται η ενεργειακή αυτάρκεια της χώρας από ανανεώσιμα συστήματα, σύμφωνα με τις διεθνείς δεσμεύσεις.

Ειπώθηκαν και παραδείγματα –και δεν θέλω να τα επαναλάβω- όπως για πολυκατοικίες, όπου οι ένοικοι μπορούν να μειώσουν το κόστος διαβίωσής τους, ουσιαστικά, φτιάχνοντας έναν τέτοιο συνεταιρισμό.

Τα εγχειρήματα των Ενεργειακών Συνεταιρισμών και Κοινοτήτων μπορούν να επιτευχθούν εάν δημιουργηθούν κλίμακες εύρους, δηλαδή να αξιοποιηθεί ως θεσμικό εργαλείο από όσους δυνατόν περισσότερους πολίτες. Για παράδειγμα, τι σημαίνει αυτό και τι συμβαίνει στην Ευρώπη με τις κλίμακες εύρους, να αναφέρω αυτή τη στιγμή ότι έχουμε ένα δίκτυο περίπου χιλίων διακοσίων πενήντα ευρωπαϊκών συνεταιρισμών, που παράγουν πράσινο ηλεκτρισμό και συμμετέχουν σε αυτό περίπου εξακόσιοι πενήντα χιλιάδες πολίτες.

Υπάρχουν εννιακόσιοι τοπικοί συνεταιρισμοί στη Γερμανία εκ των οποίων ο ένας έχει και δίκτυο διανομής. Υπάρχουν ομάδες φοιτητών, οι οποίοι συνεταιρίστηκαν και παράγουν ενέργεια για να λειτουργεί το πανεπιστήμιό τους. Υπάρχουν τριακόσιοι συνεταιρισμοί αιολικών πάρκων στη Δανία και εξακόσια συνεταιριστικά σχήματα τηλεθέρμανσης.

Είχαμε πεντακόσια μεγαβάτ παραγωγή στη Σκωτία το 2015 από Ενεργειακές Κοινότητες. Στη Γαλλία έχουμε ενεργειακές πρωτοβουλίες, η μεγαλύτερη των οποίων έχει δεκαοχτώ χιλιάδες μέλη και τριάντα χιλιάδες καταναλωτές. Έχουμε ακόμη ένα δίκτυο δέκα συνεταιρισμών με εκατό υπαλλήλους, με είκοσι πέντε εκατομμύρια κύκλο εργασιών και πέντε εκατομμύρια συνεταιριστικό κεφάλαιο.

Στον λίγο χρόνο που έχω, θα ήθελα να κάνω μια παρατήρηση σε σχέση με το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα. Καταρχάς, από την τοποθέτηση του εισηγητή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος –και είναι στην Αίθουσα τώρα- μου φάνηκε ότι υπάρχει μια περιβαλλοντική σύγχυση. Θα εξηγήσω τι εννοώ.

Είπατε κάποια στιγμή ότι η υποτιθέμενη αύξηση του φαινομένου του θερμοκηπίου κ.λπ. δημιουργεί δυνατότητες τέτοιες, ώστε να πάνε οι νέες τεχνολογίες και να τα βγάλει το κεφάλαιο χρήμα. Το λέω συνοπτικά. Αυτό, όμως, το λέει και ο Τραμπ στην Αμερική. Δηλαδή οι πιο σκληροί συντηρητικοί κύκλοι στον κόσμο, όπως η Αμερική και οι σκληροί ρεπουμπλικάνοι, δεν θέλουν να περάσουν τα περιβαλλοντικά των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για να μην έχουν προβλήματα οι μεγάλες επιχειρήσεις…».

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΒΑΡΔΑΛΗΣ: Καλά καταλάβατε!

ΑΝΔΡΕΑΣ ΡΙΖΟΥΛΗΣ: «…ούτε είναι η λύση για το περιβάλλον οι μεγάλες χώρες να μειώσουν την παραγωγή ενέργειας και να μην πιέζουν τους μικρούς, οι οποίοι μπορούν να παράγουν φθηνή ενέργεια από λιγνίτη, κάτι που θα είναι προς όφελος των εργαζομένων. Αυτό εννοώ με την περιβαλλοντική σύγχυση.

Επίσης, να πω και κάτι για την κοινωνική οικονομία. Η κοινωνική οικονομία, προφανώς, λειτουργεί στα πλαίσια συμπληρωματικά του συστήματος. Έχετε δίκιο σε αυτό. Δημιουργήθηκε δηλαδή ένα μέρος από αυτή για να καλύψει τις ανάγκες του κοινωνικού κράτους που κατέρρεε. Υπάρχουν, όμως, εγχειρήματα κοινωνικής οικονομίας, σύμφωνα με τα κριτήρια ιδιαιτερότητας για την κοινωνική οικονομία, τα οποία λειτουργούν σαν αντιπαράδειγμα στο υπάρχον σύστημα με δημοκρατικές διαδικασίες, ένα μέλος- μία ψήφος, χωρίς να είναι πρωτεύον το κέρδος στις διαδικασίες. Μάλιστα, κάποια από αυτά τα εγχειρήματα έχουν και ριζοσπαστικά στοιχεία που το πηγαίνουν στην ανατροπή του συστήματος και στην αλλαγή του παραδείγματος. Αυτό είναι ουτοπικό, βέβαια, και στα πλαίσια του συστήματος.

Ο σοσιαλισμός, όμως, σε ένα κράτος τι είναι; Είναι ουτοπία ή όχι; Η παγκόσμια επανάσταση και η εγκαθίδρυση του σοσιαλισμού στον κόσμο τι είναι; Ουτοπία. Οι αγώνες των εργαζομένων για να βελτιώσουν τη θέση τους στα πλαίσια του συστήματος είναι κάτι ουτοπικό; Και όταν αυτό επιτυγχάνεται είναι κατάκτηση; Έκανα κάποια ερωτήματα.

Θέλω να τελειώσω με τον κ. Μανιάτη, όπου τον ακούμε για εικοστή φορά να επιτίθεται υβριστικά –θα έλεγα- στην Κυβέρνηση και στον ΣΥΡΙΖΑ, χρησιμοποιώντας εκφράσεις όπως: "Αυτή η Κυβέρνηση είναι κυβέρνηση εισπρακτόρων και χωρίς ηθικούς φραγμούς".

Είπε και για τα πλεονάσματα ότι βγήκαν με βάση την πολύ σκληρή φορολόγηση. Υπάρχει κάτι που δεν μετριέται στο πώς βγαίνουν τα πλεονάσματα. Είναι η κατασπατάληση και η δωρεά εκατοντάδων εκατομμυρίων σε ημέτερους τόσα χρόνια, σε κυβερνήσεις που συμμετείχε ο κ. Μανιάτης. Με αυτόν τον τρόπο διαχειρίστηκαν την ελληνική οικονομία και στο τέλος την ελληνική κοινωνία.

Αφού ο κ. Μανιάτης κάνει τους χαρακτηρισμούς αυτούς για "Κυβέρνηση χωρίς ηθικούς φραγμούς" και για "Κυβέρνηση εισπρακτόρων", θα πρέπει κάποια στιγμή να μας χαρακτηρίσει τις Κυβερνήσεις στις οποίες συμμετείχε. Εκεί που είχαμε όλη αυτή τη διαπλοκή που βγαίνει σήμερα στο ΚΕΕΛΠΝΟ και αλλού και η κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος πώς λέγεται;

Δεν είναι εδώ ο κ. Μανιάτης, αλλά θα ήθελα μια φορά να τον ακούσω να χαρακτηρίζει τις Κυβερνήσεις αυτές.

Ευχαριστώ».