Άρθρο του ΔΗΜ. ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗ (*)
(στην έντυπη έκδοση της Κυριακάτικης ΑΥΓΗΣ)
Η εκλογή του Ντ. Τραμπ στην ηγεσία των ΗΠΑ αποτελεί αρνητική εξέλιξη και σηματοδοτεί αδιαμφισβήτητα μία στροφή της παγκόσμιας πολιτικής ατζέντας σε βαθιά συντηρητική και αντιδραστική κατεύθυνση.
Ο υποψήφιος, που αρέσκεται να μιλάει χυδαία για τις γυναίκες, ρατσιστικά για τις μειονότητες και προβάλλει την απέχθειά του για τους μετανάστες και τους «διαφορετικούς», εδώ και λίγες μέρες είναι ο 45ος πρόεδρος των ΗΠΑ. Ο Ντ. Τραμπ οφείλει τη νίκη του σε πολύ μεγάλο βαθμό στην απόρριψη της προσωπικότητας της Χίλαρι Κλίντον και του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου που εκείνη εκπροσωπεί.
Ο ίδιος ο Τραμπ κατασκεύασε και σέρβιρε με επιτυχία ένα αφήγημα το οποίο συμπυκνώνεται στο τρίπτυχο έθνος -ρατσισμός - αμερικάνικο όνειρο, στο οποίο τα φτωχά και λαϊκά στρώματα μπορούσαν να καθρεφτίσουν, έστω και ως αντικατοπτρισμό, τις προσδοκίες τους για καλύτερη ζωή.
Δεν είναι τυχαίο ότι, σε συντριπτικά ποσοστά σε σχέση με την Κλίντον, οι ανειδίκευτοι εργάτες, οι χαμηλής μόρφωσης, οι αποκλεισμένοι από την αγορά εργασίας στήριξαν τον Ντ. Τραμπ. Οι λευκοί άντρες και οι λευκές γυναίκες αλλά και σχεδόν 1/3 των ισπανόφωνων και των μαύρων ανδρών στήριξαν τον κ. Τραμπ και του άνοιξαν τον δρόμο για τον Λευκό Οίκο.
Οι αποκλεισμένοι και χωρίς φωνή, μίλησαν. Αλλά αποδείχθηκαν παράφωνοι. Εγκλωβισμένοι σε ένα δικομματικό σύστημα το οποίο δεν δίνει χώρο σε εναλλακτικές φωνές, έστειλαν μήνυμα οργής απέναντι στο κατεστημένο της Ουάσιγκτον, στην παγκοσμιοποίηση και την πολυπολιτισμικότητα. Όμως οφείλουμε να δούμε πιο καθαρά την επόμενη ημέρα.
Ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ έχει πολλά γκρίζα και ασαφή σημεία στο πρόγραμμά του και ειδικότερα σε κρίσιμα θέματα οικονομίας και εξωτερικής πολιτικής. Σημεία που θα ξεκαθαρίσουν περισσότερο τις επόμενες εβδομάδες, όταν ανακοινωθεί και το Υπουργικό Συμβούλιο που θα τον πλαισιώσει και θα έχουμε τα πρώτα δείγματα γραφής της προεδρίας Τραμπ. Σε κάθε περίπτωση είναι χρήσιμο, αυτή την ώρα, να εστιάσουμε σε τρία σημεία τα οποία επηρεάζουν και τις ισορροπίες στην γειτονιά μας:
α) Η σταθερότητα στη Μέση Ανατολή, ο πόλεμος στη Συρία και το Κουρδικό όσο και το μέτωπο με την Ρωσία καθώς και οι σχέσεις με την κυβέρνηση Ερντογάν και η στάση απέναντι στο Κυπριακό, είναι τομείς όπου θα πρέπει να δούμε αν θα υπάρξουν αλλαγές στην πολιτική Ομπάμα και ποιες θα είναι αυτές.
β) Οι σχέσεις των ΗΠΑ με την Ευρωπαϊκή Ένωση, σε θέματα οικονομίας, διεθνούς εμπορίου, εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής και φυσικά τα ζητήματα δημοκρατίας είναι θέματα που θα επηρεάσουν τον επαναπροσδιορισμό των ευρωαμερικανικών σχέσεων.
γ) Οι σχέσεις Ευρωπαϊκής Ένωσης - ΗΠΑ θα δοκιμαστούν επίσης και στα ζητήματα του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την εφαρμογή της συμφωνίας του Παρισιού για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, όπου η λαϊκίστικη ακροδεξιά ρητορική του Τραμπ έχει προκαλέσει εκτεταμένη και απολύτως δικαιολογημένη ανησυχία και αβεβαιότητα.
Η νέα ηγεσία των ΗΠΑ προσθέτει ανησυχία και αβεβαιότητα στην παγκόσμια σκηνή. Ωστόσο προκαλεί μία ευκαιρία και θέτει μία πρόκληση για την ίδια την Ευρώπη. Γι’ αυτό και η Αριστερά είναι αναγκαίο να επενδύσει στην κινητοποίηση των δημοκρατικών πολιτών αλλά και των προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων να αλλάξουν τη συντηρητική τροχιά στην οποία κινούμαστε και η οποία ολοένα και περισσότερο οδηγεί σε εθνικιστικές αναδιπλώσεις.
Έχει έρθει η στιγμή οι ευρύτερες δυνατές δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις να πάρουμε τον αέρα από τα πανιά των εθνικιστικών και μισαλλόδοξων λαϊκιστικών κινημάτων. Και ο μόνος τρόπος για να το κάνουμε είναι να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τις σύγχρονες προκλήσεις.
Όσο η Ευρώπη ενισχύει τις μεγάλες ανισότητες, με εμμονή στη μονομερή λιτότητα και κρατώντας κλειστές στα συρτάρια τις πολιτικές ανάπτυξης, όσο συνεχίζουν να βασιλεύουν η αδιαφάνεια και το έλλειμμα δημοκρατίας, τόσο θα γιγαντώνεται το αφήγημα μίσους και καταστροφής κάθε διαφορετικότητας - εθνικής, φυλετικής και έμφυλης. Και αυτό οφείλουμε να το αποτρέψουμε
προβάλλοντας και ενισχύοντας, με τις κατάλληλες κάθε φορά συμμαχίες, το δικό μας προοδευτικό εναλλακτικό σχέδιο για τον κόσμο, την Ευρώπη και φυσικά την Ελλάδα.
_________________________
(*) Ο Δημήτρης Παπαδημούλης, είναι αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου