Ακροδεξιά παντός καιρού: Ένας γνώριμος από τα παλιά

Δύο ημέρες μετά τη δολοφονία Λαμπράκη. (Το δημοσίευμα από την ΑΥΓΗ).

Οι «Ελπιδοφόροι» παρακρατικοί, που αναλάμβαναν ρόλο σώματος Δημόσιας Τάξης για να μας προφυλάξουν  από τον «κομμουνιστικόν κίνδυνον», στην ουσία για να προετοιμάσουν το πραξικόπημα του 1967

Με τον τίτλο: «Οι χιτλερικοί εν δράσει στην Ελλάδα» σε πρωτοσέλιδό της η εφημερίδα ΑΥΓΗ της 24 Μαΐου 1963, δημοσιεύει αντίγραφο χειρόγραφης επιστολής που φέρει το αγκυλωτό σταυρό, στην οποία αναφέρονται τα παρακάτω (διατηρώ την ορθογραφία του κειμένου):

«ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΤΗΝΗ ΠΑΥΤΕ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΤΕ! ΠΡΟΔΟΤΕΣ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΤΙΜΩΡΙΑΣ ΣΑΣ ΘΑ ΦΘΑΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΦΡΙΚΤΗ

ΟΤΑΝ ΕΣΕΙΣ ΕΛΕΪΝΟΛΟΓΟΥΣΑΤΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΥΣ ΜΕ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΔΙΝΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΡΓΑΝΩΘΗΚΑΜΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΘΑ ΣΑΣ ΧΤΥΠΙΣΟΥΜΕ.

ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ

Ο ΑΡΧΗΓΟΣ

ΝΟΔ»

Η εφημερίδα μάλιστα σημειώνει ότι:

«Τέτοια απειλητικά γράμματα, με τον αγκυλωτό σταυρό -χαρακτηριστικά για την αχαλίνωτη δράση της συμμορίας του διεθνούς φασισμού στη χώρα μας- απεστάλησαν τις τελευταίες ημέρες στην ΕΔΑ και σε πολλούς πολίτες. Είναι γραμμένα με το χέρι, αλλά τόσο στο γράμμα, όσο και στο φάκελο, είναι κολλημένο το εξής πολυγραφημένο κείμενο στα ισπανικά: "Ο κομμουνισμός είναι προδοσία. Για το Θεό, για την πατρίδα κατά των Ιουδαίων". ΒΟΧ 5062 Γουάκο, Τέξας».

Φασιστικές παραστρατιωτικές οργανώσεις λειτουργούσαν στην Ελλάδα

Σημειώνεται ότι τέτοιες φασιστικές παραστρατιωτικές οργανώσεις λειτουργούσαν στην Ελλάδα με την κάλυψη της ΕΡΕ, Δεξιάς της εποχής. Μπορεί κανείς να ονομάσει ενδεικτικά την ΕΚΟΦ, την Αντικομμουνιστική Σταυροφορία και μία ακόμη από αυτές, όπως οι Ελπιδοφόροι νέοι, που αναφέρονται στην φασιστική προκήρυξη που δημοσιεύει η εφημερίδα ΑΥΓΗ.

Μέχρι το Πάσχα του 1963 η οργάνωση μάλλον φυτοζωούσε, γιατί δεν έχει αναφερθεί άλλη δημόσια εμφάνιση της. Όμως  την ημέρα της περιφοράς του Επιταφίου της Μητρόπολης έκανε θριαμβευτική επανεμφάνιση ομάδα της, με πράσινες στολές στρατιωτικού τύπου με επωμίδες που έγραφαν "Ομάδες Εθνικής Δράσεως", και η οποία παρέλασε  μετά τους στρατιώτες, τους προσκόπους και τις οδηγούς.  

Η προκλητική αυτή εμφάνιση παραστρατιωτικής οργάνωσης νεολαίας, προκάλεσε ερώτηση του βουλευτού του  Κέντρου ναυάρχου Τούμπα, ο οποίος ζητούσε εξηγήσεις από το υπουργείο Παιδείας, πως η οργάνωση αυτή είχε αναγνωριστεί επισήμως και  πως είχε  συμπεριληφθεί στις οργανώσεις που μετέχουν στις διάφορες επίσημες εκδηλώσεις και πως επίσης  είχε παρελάσει ξανά  και στην παρέλαση της 25η Μαρτίου. (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 18-4-1963).

Το Υπ. Παιδείας (επί κυβερνήσεως Κ. Καραμανλή πάντα) αιφνιδιασμένο, ρίχνει την ευθύνη στο Υπ. Εσωτερικών, με σχετική ανακοίνωσή του, που δημοσιεύεται στον Τύπο της εποχής.

Σε αυτήν  αναφέρει πως:

«Το Σώμα Ελπιδοφόρων Νέων, ως σωματείο λειτουργεί από το 1957 με καταστατικό εγκεκριμένο από το Πρωτοδικείο Αθηνών διά των υπ' αριθμόν 17062/1957 και 5054/1959 αποφάσεών του».

Οι σκοποί του σωματείου παρομοιάζονται με αυτούς των Προσκόπων, των Οδηγών και των Αλκίμων (που είχαν αναγνωριστεί ως σωματείο από το 1948). Και που αργότερα με την επιβολή της χούντας των συνταγματαρχών, τους βλέπαμε να εμφανίζονται με  μαύρες στολές ως αντίγραφα των Μελανοχιτώνων του φασιστικού κόμματος του Μουσολίνι, αλλά και κάτι σαν την ΕΟΝ την Νεολαία του Μεταξά, που υποχρεωτικά έπρεπε να καταταγούν οι μαθητές των σχολείων!

Ένα από τα δημοσιεύματα που εμφανίζονται στον αθηναϊκό Τύπο για τους Ελπιδοφορους του παρακράτους, που αναλαμβάνουν καθήκοντα περιφρούρησης. Καταγγελία δύο βουλευτών της ΕΔΑ.

Και το Υπ. Παιδείας δικαιολογεί έτσι την αναφερόμενη στο καταστατικό τους στρατιωτική εκπαίδευση, γιατί  και οι Πρόσκοποι έχουν στο καταστατικό τους τέτοια αναφορά.

Η διαφορά με τους προσκόπους είναι πως οι Πρόσκοποι  είναι οργάνωση δημοσίου Δικαίου και όχι ιδιωτικού και πως από τον ιδρυτικό τους νόμο 1016/1917 μόνο οι Πρόσκοποι έχουν δικαίωμα να φέρουν ειδική στολή.

Η αντίστροφη πορεία για τους Ελπιδοφόρους αρχίζει με την σύλληψη του παρακρατικού Λογγίνου Παξινόπουλου για όπλα που έκρυβε στο σπίτι του.  Αυτή ήρθε μετά από την καταγγελία του Σ. Χριστοφύλη, πρώην τομεάρχη  της Αντικομμουνιστικής  Σταυροφορίας Ελλάδος και της οργανώσεως «Ελπιδοφόροι Νέοι», η οποία οδήγησε και στην έρευνα  για ανεύρεση όπλων στα γραφεία της οργάνωσης η οποία όμως απέβη άκαρπη. Όπως άκαρπή ήταν και η έρευνα στην οικία Παξινόπουλου, (σ.σ.: προφανώς ειδοποιημένος από την Αστυνομία που ήταν μπλεγμένη στο παρακρατικό κύκλωμα), ωστόσο προφυλακίσθηκε ο ίδιος για κατοχή όπλου και η μητέρα του.

«Ο Χριστοφύλης κατέθεσε μεταξύ άλλων ότι ο προφυλακισθείς Παξινόπουλος εκυκλοφόρει έχων πάντοτε μεθ΄αυτού περίστροφον. Επίσης, υπεστήριξεν ότι περίστροφα έφερον και πολλά στελέχη της οργανώσεως»

Ταυτόχρονα δημοσιεύεται (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 25-1-64)  και καταδίκη μέλους των Ελπιδοφόρων και η εμφανής σχέση τους με την ΕΡΕ του Καραμανλή, ενώ από τις 22 Μαΐου 1963 οι παρακρατικοί έχουν δολοφονήσει τον Γρ. Λαμπράκη, προκειμένου να προκαλέσουν αναταραχή με το πολιτικό αυτό έγκλημα και να αναλάβει ο στρατός την δήθεν επιβολή της τάξης. 

Διάλυση των Ελπιδοφόρων από το Πρωτοδικείο Αθηνών

Το 1964 (12 Φεβρουαρίου) γίνονται οι εκλογές και η Ένωση Κέντρου θριαμβεύει με 52,72%.  Στη συνέχεια διά της αποφάσεως 18454-57 του Πρωτοδικείου Αθηνών (πρωτοδίκης Κανελλόπουλος) και μετά από αίτηση της Νομαρχίας Αθηνών και με μάρτυρες τον αστυνόμο Σαμπάνη και τον υπαστυνόμο Καρβουνάκη, που προσέρχονται σε συζήτηση στις 21 Αυγούστου, «διαλύονται αι παρακρατικαί οργανώσεις Αντικομμουνιστική Σταυροφορία, Πανελλήνιος Εθνική Σταυροφορία και Οργάνωσις Εθνικής Νεολαίας εις την οποίαν ανήκουν οι Ελπιδοφόροι και η Εθνική Αντίστασις». Διότι «παρεξετράπησαν των σκοπών των, ασκήσασαι αστυνόμευσιν και παράνομον, γενικώς, δράσιν».

Η οριστική διάλυση των «Ελπιδοφόρων» μαζί με άλλα παρακρατικά σωματεία , καθώς και η καταδίκη του μέλους της Λογγίνου Παξινόπουλου δημοσιεύονται στην εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της 2 και 3-10-1964.

Στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΡΙΑ (του Κόκα, που από κεντρώα, μεταπήδησε και στήριξε τους αποστάτες) στο φύλλο της 18-4-1963, διαβάζουμε:

«Ως εγνώσθη, την διοίκησιν της οργανώσεως "Ελπιδοφόρων Νέων" αποτελούν οι κ.κ. Σπηλιόπουλος Ηλίας, απόστρατος αξιωματικός της Αεροπορίας ως πρόεδρος και μέλη οι Καμπάνης Ιωάν. επιχειρηματίας, Κολοκοτρώνης Ορ. βιομήχανος, Μίχαλος Χρ. βιομήχανος, Αγγελόπουλος Σωτ. επιχειρηματίας και Τασιγιώργης Σπ. υπάλληλος Εθνικής Τραπέζης».

Τον βιομήχανο  Χρήστο Μίχαλο, προδικτατορικά βουλευτή της ΕΡΕ στο νομό Αχαΐας, και πατέρα του μεταδικτατορικά πρόεδρου του ΕΒΕΑ Κωνσταντίνου Μίχαλου, τον συναντάμε εν έτει 1971, υφυπουργό του Παπαδόπουλου και του Μαρκεζίνη αλλά επίσης τοποθετημένο επί χούντας και σε πολλές άλλες σημαντικές θέσεις. 

Επιμύθιον:

Η δραστηριότητα και πρωτοστάτηση της ακροδεξιάς, στο έγκλημα κατά του βουλευτή της ΕΔΑ Γρ. Λαμπράκη, που δεν γνωρίζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ήταν μία μόνο στιγμή από το έργο της, στην προσπάθεια δημιουργίας ανωμαλίας στον τόπο για την επιβολή του παρακράτους με την συνέργεια του επίσημου κράτους της ΕΡΕ, της τότε Δεξιάς, που έφθασε να ωθήσει τον τότε Πρωθυπουργό να αναρωτηθεί φωναχτά: Μα ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;

Η κατάληξη είναι γνωστή. Αυτοεξορία του Πρωθυπουργού στην Γαλλία, κυβερνήσεις αποστατών και επιβολή της επτάχρονης τυραννίας των συνταγματαρχών

Και αυτό, της δραστηριότητας Ακροδεξιάς, είναι στοιχείο που ακόμη και σήμερα, με τα γεγονότα εις βάρος του Δημάρχου Θεσσαλονίκης, με κυβέρνηση της Αριστεράς, πρέπει να μας προβληματίσει για τις ρίζες του στην κοινωνία, υπό την κάλυψη των ίδιων πάντοτε στόχων της περιφρούρησης του Έθνους, της Πίστης, της εδαφικής ακεραιότητας κλπ, που χρησιμοποιεί η ακροδεξιά για κάλυψη των στόχων της.