Χρωστάμε στο ΔΝΤ; Να ζητήσουμε παράταση 100 χρονων

 

Ο πολίτης πρέπει "να παλεύει να γίνει ιδιοκτήτης του χρήματος και δεν θα αγωνίζεται για τη μορφή του νομίσματος"

Αποκαλυπτικός ο Μανώλης Γλέζος στη σημερινή του συνέντευξη στον δημοσιογράφο Νίκο Παπαδημητρίου για την εφημερίδα ΑΥΓΗ.  Προτείνει να ζητήσει η Ελλάδα παράταση 100 χρόνων από το ΔΝΤ, εάν διαπιστωθεί ότι του χρωστάμε και να γίνει αυτή παράταση  χωρίς τόκους, όπως ακριβώς έκανε η Γερμανία στη Γιουγκοσλαβία.


Επίσης κατακρίνει τον Παν. Λαφαζάνη για την αόυσία του από την εορτή για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας κια δικαολογεί την παρουσία του στην συγκέντρωση της Iskra στον Πανελλήνιο, ενώ δεν παραλείπει να κάνει αναφορά στην άποψή του ότι ο πολίτης πρέπει: "να παλεύει να γίνει ιδιοκτήτης του χρήματος και δεν θα αγωνίζεται για τη μορφή του νομίσματος".

* "Η παρουσία σας στη συγκέντρωση της Iskra συζητήθηκε. Εσείς, ωστόσο, σημειώσατε ότι θα πηγαίνετε σε όλες τις εσωκομματικές συναντήσεις, ενώ υπογραμμίσατε τη διαφωνία σας με δύο βασικές προτάσεις της Αριστερής Πλατφόρμας, τη βαθιά διαγραφή του χρέους και το εθνικό νόμισμα. Πώς αντιμετωπίζετε, κατά συνέπεια, την προσέγγιση της Αριστερής Πλατφόρμας;" ήταν η ερώτηση του δημοσιογράφου.

Και να η απάντηση του Μανώλη Γλέζου:


Να τα δούμε ένα ένα. Είπα στον Παναγιώτη Λαφαζάνη: "είμαι εδώ, αλλά εσύ δεν ήσουν στη συγκέντρωση που έκανε η Βουλή για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Ήμουν και είμαι εκεί και εδώ, και θα πάω και όπου αλλού με καλούν. Θα πηγαίνω γιατί η διαφορετικότητα των απόψεων είναι η πηγή της δικής μας Αριστεράς". Μην ξαναπώ το λατινικό, "timeo hominem unius libri", δηλαδή φοβάμαι τον άνθρωπο του ενός βιβλίου. Φοβάμαι όλους τους ανθρώπους που έχουν παρωπίδες και ακολουθούν μία μόνο γραμμή. Τους φοβάμαι!

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τέτοιος πολιτικός οργανισμός. Απαιτείται ο διάλογος, η συζήτηση. Είπα επίσης εκεί, "δεν δέχομαι να αποδεχτείτε τις απόψεις μου, θέλω να τις αντικρούσετε". Και στην προσπάθεια να βρεθούν αντεπιχειρήματα, θα βρεθεί η αλήθεια. Δεν υποστηρίζω ότι η άποψή μου είναι η σωστή, την θέτω στην κρίση των άλλων. Από την άλλη πλευρά, ξεκαθάρισα το θέμα του νομίσματος.

Μήπως αποπροσανατολίζεται -χρησιμοποίησα ακριβώς τη φράση αυτή- ο εργαζόμενος όταν του λες "η μορφή του νομίσματος θα σε σώσει" και δεν του λες ότι μόνο αν καταλάβει ο εργαζόμενος ποιο ρόλο παίζει το χρήμα, τότε μόνο θα καταλάβει τι σημαίνει ο ρόλος ο δικός του στο πολιτικό και ιστορικό γίγνεσθαι. Θα παλεύει για άλλα πράγματα, θα παλεύει να γίνει ιδιοκτήτης του χρήματος και δεν θα αγωνίζεται για τη μορφή του νομίσματος. Από το ακροατήριο (σ.σ. στον «Πανελλήνιο») υπήρξε ένα μούδιασμα. Ως τότε με χειροκροτούσαν με έναν απέραντο ενθουσιασμό. Το μη χειροκρότημα έχει πολλές αναγνώσεις: μπορεί να μη συμφωνούσαν, μπορεί και να προβληματίζονταν και να προσπαθούσαν να καταλάβουν τι έλεγα. Αλλά και ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να κατηγορεί το Αριστερό Ρεύμα ότι αποπροσανατολίζει με τη μορφή του νομίσματος. Τι έκανε εκείνος ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί δεν έκανε ένα συνέδριο, προκειμένου να ξεκαθαριστεί ο ρόλος και η μορφή του νομίσματος;

* Και για το θέμα του χρέους;

Αυτό είναι δύσκολο θέμα. Όλοι μιλούν για κούρεμα του χρέους, πολλοί μιλούν για επαχθές χρέος. Κάθε δάνειο είναι επαχθές. Ο Μένανδρος είχε πει, "τα δάνεια δούλους τους ελεύθερους ποιεί", αλλά και ο Πλούταρχος, "το δανείζεσθαι της εσχάτης παραφροσύνης και μαλακίας εστί". Γιατί διαγράφουμε τους αρχαίους; Έχω άλλη άποψη από το κούρεμα. Προτείνω διμερείς επαφές με τα άλλα κράτη - μέλη, όπου θα διαπιστωθεί αν και τι τους χρωστάμε. Αν χρωστάμε, να τους πληρώσουμε. Τι θα γίνει όμως με εκείνους που έχουν πάρει δυο και τρεις φορές τα χρήματά τους ως τώρα με τόκους και χρεολύσια; Θέλω την αποκάλυψη. Η Επιτροπή που έκανε η Βουλή, και κάνει τον λογιστικό έλεγχο, να εξετάσει ένα ένα δάνειο χωριστά. Για να δούμε αν τελικά οφείλουμε ή δεν οφείλουμε. Σε ό,τι αφορά την ΕΚΤ, γιατί σε μας δανείζει με 6% και τις τράπεζες με 1%; Ενώ όσον αφορά το ΔΝΤ, θα είναι το τελευταίο με το οποίο θα κουβεντιάσουμε. Αν του οφείλουμε, θα ζητήσουμε μια παράταση για 100 χρόνια χωρίς τόκους, όπως ακριβώς έκανε η Γερμανία στη Γιουγκοσλαβία.