Je suiς … πολίτες

Του ΝΤΙΝΟΥ ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΥ

«Αφού το ουσιαστικό χαρακτηριστικό της πολιτικής κοινότητας είναι ο ηθικός και όχι ο υλικός σκοπός, την εξουσία θα πρέπει να κατέχουν οι αγαθοί και όχι οι πλούσιοι ή ολόκληρο το σώμα των ελεύθερων πολιτών».       

 Αριστοτέλης

Είμαστε Πολίτες ; Ή ΕΙΜΑΣΤΕ όλοι πολίτες

Το ερώτημα, λογικά, θα ήταν ρητορικό. Είναι βέβαιο και αναμφισβήτητο ότι είμαστε όλοι πολίτες. 

Αλλά …είμαστε; Και το ερώτημα Δεν είναι πλέον ρητορικό, είναι πραγματικό και πηγάζει από τη στάση και τη θέση καθενός απέναντι στα κοινά , απέναντι στον συνάνθρωπο, απέναντι στην κοινωνία, μέλη της οποίας είμαστε όλοι με θετικό ή αρνητικό τρόπο.

Πολίτης, σύμφωνα με τον ορισμό του Αριστοτέλη, είναι εκείνος που έχει ηθικούς σκοπούς και όχι υλικούς, ο αγαθός και όχι ο πλούσιος, ο ελεύθερος πολίτης.

Όμως από τότε που  Σταγειρίτης  φιλόσοφος  (384-322) προσδιόρισε την έννοια «πολίτης» ο κόσμος έκανε πολύ δρόμο και εμπλούτισε την έννοια με ουσιαστικές υποχρεώσεις και δικαιώματα. Πολίτες είμαστε όλοι λοιπόν αλλά δεν εκπληρώνουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο τα καθήκοντα τους. Πολλοί δεν εκπληρώνουν κανένα καθήκον τους.   

 Πολίτης (πρώτος) είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο οποίος ελαφρά τη καρδία υπέγραψε τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου με τις οποίες χιλιάδες συμπολίτες μας βρέθηκαν και βρίσκονται σε δεινή κατάσταση. ¨Όλη η χώρα βρίσκεται σε δύνη. Είναι λοιπόν καλός πολίτης;

Πολίτης είναι και ο Λάμπρος που χρόνια τώρα προσφέρει τροφή και ζωή στους μετανάστες.

 Πολίτες είναι όλοι όσοι ξεφεύγουν από το στενό ωφελιμιστικό του περιβάλλον στηρίζοντας συνανθρώπους να σταθούν όρθιοι.

 Πολίτης είναι και  ο Βλαστός, ο οποίος κουβαλά όλες τις αμαρτίες του υπόκοσμου που καταδυναστεύει μέρος της κοινωνίας. Προφανώς δεν είναι καλός πολίτης.

Πολίτης είναι το περιεχόμενο, το έργο, η στάση ζωής, η συνεισφορά στο κοινό καλό, η κατανόηση πως όλοι πρέπει να είμαστε ίσοι και αυτό απαιτεί ένα άλλο ήθος.

Και πάλι ανατρέχουμε στον Αριστοτέλη γιατί ο βασικός ορισμός της έννοιας «πολίτης» δεν ξεπεράστηκε ποτέ.

 «Η αρετή (σ.σ  του πολίτη) είναι ανώτερη απ' τον πλούτο και χρησιμότερη απ' την υψηλή καταγωγή, γιατί όσα είναι αδύνατα για τους άλλους αυτή τα καθιστά δυνατά, κι όσα προκαλούν φόβο στους πολλούς τα υπομένει με θάρρος, και γιατί νομίζει ότι ο μεν δισταγμός είναι μομφή και κατάκριση, η δε εργατικότητα έπαινος.»

Εμείς οι Πολίτες , λοιπόν, καλούμαστε να γίνουμε πολίτες , με νου και γνώση, με συναίσθηση του «ανήκειν»  στο σύνολο.

Εμείς οι πολίτες σε λίγο θα αποφασίσουμε , όχι για τον εαυτό μας αλλά για την κοινότητα μέσα στην οποία ζούμε , δημιουργούμε και υπάρχουμε. Μια κοινότητα που δεν τεμαχίζεται , μια κοινωνία που δεν διασπάται , παρά τις όποιες προσπάθειες ορισμένων να στρέψουν τον έναν εναντίον του άλλου, μέσω στοχοποίησης κοινωνικών ομάδων, από τους έχοντες εργασία μέχρι τους μη έχοντες πατρίδα και στον ήλιο μοίρα.

Πολίτης. Αυτή είναι η δική μου, και η δική σου ΕΥΘΥΝΗ.