«Με την επιλογή του ο κ. Σαμαράς αποδεικνύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μόνη λύση»

Ο παραγωγικός μαρασμός και η καλπάζουσα ανεργία της Θεσσαλονίκης, αποτελεί το καθρέφτη ολόκληρης της χώρας, τόνισε ο Αλ. Τσίπρας από το βήμα της 78ης ΔΕΘ.

Στην αίθουσα 2 «Ελλοπία», του Συνεδριακού Κέντρου Ι. Βελλίδης.

Ομιλία του προέδρου της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, στους παραγωγικούς φορείς στη ΔΕΘ

 Κυρίες και Κύριοι,

Αγαπητοί προσκεκλημένοι και φίλοι,

Κύριε Πρόεδρε της ΔΕΘ,

Με μεγάλη χαρά βρίσκομαι σήμερα ενώπιών σας στα πλαίσια της 78^ης ΔΕΘ, όχι μόνο για να σας μιλήσω αλλά και για να σας ακούσω.

 Ως φιλοξενούμενός σας. Και όχι σαν περαστικός. Όχι ως transit ταξιδιώτης, όπως πέρυσι και φέτος επέλεξε να κάνει ο πρωθυπουργός.

Κατανοώ βέβαια τη δυσκολία που έχει κανείς όταν επιχειρεί να παρουσιάσει μια πλαστή εικόνα επιτυχίας σε μια πόλη που αντί να ανθεί, όπως το προδιαγράφει η Ιστορία της, μαραζώνει στα λουκέτα, την αποβιομηχάνιση, την ανεργία και τη μετανάστευση.

Έχει ήδη μετατραπεί σε πόλη-επιτομή του Μνημονίου.

Ο παραγωγικός μαρασμός και η καλπάζουσα ανεργία της Θεσσαλονίκης, αποτελεί το καθρέφτη ολόκληρης της χώρας.

Αφού σύντομα και η επίσημα καταγεγραμμένη ανεργία στο σύνολο της χώρα αναμένεται να αγγίξει  το 31,4% που ανακοινώθηκε το πρώτο τρίμηνο για του 2013 για το πολεοδομικό συγκρότημα Θεσσαλονίκης.

Εδώ όμως έχουμε μια αναξιοποίητη προοπτική: η Θεσσαλονίκη είναι σημείο αναφοράς των βαλκανικών χωρών και των λαών τους.

Γι’ αυτό μπορεί και πρέπει να λειτουργήσει ως εμβρυουλκός μιας ισότιμης βαλκανικής συνανάπτυξης σε όλους σχεδόν τους παραγωγικούς τομείς.

Στην ενέργεια, την προστασία του περιβάλλοντος, τις μεταφορές, το εμπόριο, στον πολιτισμό.

Η Θεσσαλονίκη μπορεί και πρέπει να ενισχυθεί για να αυτενεργήσει.

Να γίνει το κέντρο της βαλκανικής συνεργασίας και ανάπτυξης, ενεργοποιώντας όλες τις ζωντανές και δημιουργικές δυνάμεις της περιοχής.

Κυρίες και Κύριοι,

Όπως σας είπα, στη φετινή μας παρουσία στην ΔΕΘ, θελήσαμε να αλλάξουμε λίγο τα καθιερωμένα. Θέλουμε όχι μόνο να μας ακούσετε αλλά και να σας ακούσουμε.

Να μας μεταφέρετε την πραγματική εμπειρία σας από την οικονομία και την αγορά.

Και θα με ενδιέφερε ιδιαίτερα να ακούσω αν κάποιος ή κάποια από εσάς πιστεύει στα αλήθεια ότι η παράταση της μνημονιακής λιτότητας μπορεί να προσφέρει διέξοδο από την κρίση.

Εάν κάποιος συμφωνεί με την άποψη, ότι η αύξηση του χρέους μετά από σχεδόν τέσσερα χρόνια λιτότητας είναι επιτυχία.

Ή με την άποψη, ότι η μετανάστευση 250.000 νέων ανθρώπων συνιστά επίτευγμα.

Ή με τον ισχυρισμό, ότι οι εξαγωγές από μόνες τους μπορούν να βγάλουν την Ελλάδα από την κρίση, με την εσωτερική ζήτηση να διαλύεται, και τους βασικούς εμπορικούς εταίρους να μπαίνουν σε τροχιά ύφεσης.

Ή αν κάποιος πιστεύει στα αλήθεια ότι δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα ύφεσης όσο συνεχίζονται τα μνημόνια,  τη στιγμή μάλιστα που αυτό έχει συμφωνηθεί και υπογραφεί από τον κ. Σαμαρά, από το Νοέμβριο του 2012.

Δυστυχώς ο πρωθυπουργός δε σας ρώτησε. Επέλεξε να περιγράψει μελλοντικούς παραδείσους, όταν η χώρα ζει μια κόλαση.

Κατά την άποψή μου δε πρόκειται για παράλειψη αλλά για μεθόδευση.

Στόχος του, να προλειάνει το έδαφος για το τρίτο Μνημόνιο που είναι έτοιμος να υπογράψει.

Να κατασκευάσει, όπως μπορεί, ένα κάποιο δείγμα επιτυχίας, ώστε, για μία ακόμα φορά, να δεσμεύσει τον τόπο στη λιτότητα.

Έτσι έγινε πια σε όλους ξεκάθαρο, ότι το περίφημο «success story» δεν είναι παρά η κωδική ονομασία για το τρίτο Μνημόνιο.

Κυρίες και Κύριοι,

Διάβασα προχθές ότι η κ. Μέρκελ δήλωσε πως δε φταίει αυτή για τα προβλήματα του Νότου.

Προσπαθεί και αυτή σιγά σιγά να αποσείσει τις ευθύνες από πάνω της για την αποτυχία.

Διότι αν υπήρχε επιτυχία, θα έσπευδε να ζητήσει τα «μπράβο» της διεθνούς πολιτικής.

Αντί όμως να λέει «πείτε μου μπράβο», ξεκίνησε να λέει «δε φταίω εγώ»

Είναι, λοιπόν, πια κοινός τόπος: το να επιμένεις, όπως ο κ. Σαμαράς, σε μια πολιτική που όλοι πλέον, μέσα κι έξω από την Ελλάδα, ομολογούν πως είναι λανθασμένη και καταστροφική, «είναι περισσότερο από σφάλμα – είναι έγκλημα».

Αλλά με την επιλογή του αυτή ο κ. Σαμαράς αποδεικνύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μόνη λύση. Και ζητούμενο είναι να πάει ο τόπος σ’ αυτήν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα για να σωθεί.

Γιατί η έκταση της αποτυχίας είναι τέτοια, ώστε να διαιρεί ακόμα και τους εμπνευστές της.

Άλλοι ομολογούν λάθος πολλαπλασιαστές, άλλοι κατηγορούν την υπέρμετρη αισιοδοξία του ιδεοληπτικού νεοφιλελεύθερου σχεδίου τους και άλλοι την αναπτυξιακή ικανότητα της χώρας.

Αλλά η καταστροφή είναι εδώ.

Έχει αποτύχει κατά κράτος ο στόχος της πολιτικής της εσωτερικής υποτίμησης να δημιουργηθεί ένα εξωστρεφές μοντέλο ανάπτυξης στην Ελλάδα.

Η πράγματι αρκετά ταχεία βελτίωση στο εξωτερικό ισοζύγιο αγαθών και υπηρεσιών ας μη μας ξεγελά.

Οφείλεται αποκλειστικά στην ραγδαία μείωση του όγκου των εισαγωγών αγαθών και υπηρεσιών, λόγω της βαθιάς και παρατεταμένης ύφεσης της ελληνικής οικονομίας.

Αντίθετα, τη μαύρη μνημονιακή τριετία, η χώρα απώλεσε το 20% του ΑΕΠ.

Η σωρευτική μείωση του ΑΕΠ  φτάνει, περίπου, στο 25%.

Οι μισθωτοί έχουν χάσει το 37% της αγοραστικής δύναμης που είχαν το 2009, χωρίς να λάβουμε υπόψη μας την επίπτωση της φορολογίας.

Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της ΓΣΕΕ, μέχρι του χρόνου η αγοραστική δύναμη Θα έχει υποστεί καθίζηση της τάξης του 50%.

Η οικονομία βρίσκεται σε διαδικασία αποεπένδυσης.

Οι συνολικές καθαρές επενδύσεις κατέρρευσαν, περίπου, στο -10% του ΑΕΠ.

Ενώ η πτώση της εγχώριας ζήτησης από το 2009 και μετά είναι δραματική και έφτασε στο 31,3%.

Καταντά λοιπόν αστείο να κατηγορείται ο ΣΥΡΙΖΑ ότι είναι αυτός που διώχνει επενδύσεις.

Το επίπεδο της εγχώριας ζήτησης έχει πλέον επιστρέψει 14 χρόνια πριν –  δηλαδή στο επίπεδο του 1999.

Η επίσημα καταγεγραμμένη ανεργία ήδη αγγίζει το 28% του εργατικού δυναμικού.

Εγκλωβίζει, περίπου, 1,5 εκατ. άτομα που δεν έχουν καν την ελπίδα να βρουν δουλειά τα επόμενα χρόνια με το τρίτο Μνημόνιο.

Αυτή είναι η Μαύρη Βίβλος των Μνημονίων, που η κυβέρνηση Σαμαρά θέλει να κρατήσει ανοιχτή.

Γιατί θέλει να ολοκληρώσει μια πολιτική, η οποία αποτυγχάνει μεν στους διακηρυγμένους στόχους της, ωστόσο – και αυτό είναι το σημαντικό για τους υποστηρικτές της – αποδιαρθρώνει και ανασυγκροτεί την ελληνική οικονομία και την κοινωνία σε νεοφιλελεύθερες βάσεις.

Παράλληλα, διεκπεραιώνει μια ιστορικών διαστάσεων αναδιανομή του εισοδήματος σε βάρος των εργαζόμενων και των συνταξιούχων.

Είναι, συνεπώς, ηλίου φαεινότερο ότι η στρατηγική της λιτότητας και των Μνημονίων εξυπηρετεί τα συμφέροντα μιας τόσο μικρής μειοψηφίας που φαντάζει ότι στερείται λογικής.

 Ωστόσο, επιτρέψτε μου, έχει και οικονομική λογική και γεωπολιτική σκοπιμότητα.

Μακροπρόθεσμα υπονομεύει τη διεθνή ισχύ και θέση της χώρας.

Υπονομεύει και τη δυνατότητα αυτόνομης πορείας ορισμένων που ναι μεν ευνοούνται περιστασιακά από το μνημόνιο, αλλά αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν ότι η πίεση έχει ήδη αρχίσει να μεταφέρεται πάνω σε αυτούς.

Και, από αυτήν την οπτική γωνία, διευκολύνει όσους επιθυμούν και επιδιώκουν μια Ελλάδα γεωπολιτικά αδύναμη και εξαρτημένη από τους ίδιους.

Σ’ αυτό το πλαίσιο εγγράφεται η απαίτησή τους για λουκέτο στις αμυντικές βιομηχανίες ΕΑΣ και ΕΛΒΟ, ως επιστέγασμα διαδοχικών ενεργειών υποβάθμισής τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ απορρίπτει χωρίς συζήτηση αυτήν την ιδιότυπη και υστερόβουλη αξίωση των δανειστών, η οποία αγγίζει το σκληρό πυρήνα της εθνικής κυριαρχίας.

Ανταπαντάμε στη διάλυση με ένα ολοκληρωμένο και ρεαλιστικό σχέδιο για την αναπτυξιακή και εξωστρεφή ανασυγκρότηση της αμυντικής βιομηχανίας.

Το σχέδιο αυτό περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τη δημιουργία ενιαίου φορέα αμυντικής βιομηχανίας υπό δημόσιο έλεγχο, αλλά και τη σύναψη διακρατικών συμφωνιών για την ενίσχυση της εξωστρέφειας της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας – που, σε κάποιο βαθμό, προϋπήρχε αλλά την απαξίωσε η μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης.

Δεν είναι, λοιπόν, νομοτέλεια η γεωστρατηγική αναβάθμιση της χώρας μας, ως αποτέλεσμα τόσο των υπό διερεύνηση ενεργειακών πόρων όσο και από τους δρόμους της ενέργειας προς την Ευρώπη.

Είναι πολιτική επιλογή.

Και είναι χαρακτηριστικό ότι η κυβέρνηση Σαμαρά απέτυχε ή απέφυγε να αξιοποιήσει στρατηγικά τον αγωγό μεταφοράς αζέρικου αερίου στην Ευρώπη – του γνωστού Transatlantic Pipeline (TAP) – και να καταστήσει την Ελλάδα ενεργειακό κόμβο.

Την περιόρισε σε φιλοξενούσα χώρα, χωρίς καμία μετοχική συμμετοχή στην κοινοπραξία κατασκευής του δικτύου.

Σε χώρα διέλευσης, χωρίς καν τέλη διέλευσης.

Θα ήταν πραγματικά ενδιαφέρον εάν έδιναν τουλάχιστον στη δημοσιότητα  τη Συμφωνία Κράτους Υποδοχής που υπογράφηκε πρόσφατα και κρατήθηκε μακριά από τα φώτα.

Για την αυριανή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η αξιοποίηση των νέων δυνατοτήτων για τη γεωστρατηγική αναβάθμιση της χώρας μας και η ανάδειξη του σταθεροποιητικού ρόλου της στην ταραγμένη και ρευστή Ανατολική Μεσόγειο δεν Θα είναι λόγος δίχως πράξη.

Θα είναι κινητήριος μοχλός της ενεργητικής και πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής της.

Αλλά και σημαντικό διαπραγματευτικό εφόδιο για την έξοδο από την κρίση, στη διαπραγμάτευση μιας νέας δανειακής σύμβασης, χωρίς Μνημόνια και λιτότητα.

Κυρίες και Κύριοι,

Αναρωτιούνται, εύλογα, πολλοί: τι ακριβώς Θα κάνει η επόμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με το πρωτογενές πλεόνασμα, τις τράπεζες και το δημόσιο χρέος;

Τα ξεκαθαρίζω, λοιπόν, ένα προς ένα:

Το πρωτογενές πλεόνασμα είναι για μας σταθερή πολιτική επιλογή – δεν είναι δέσμευση προς τρίτους.

 Δεν είναι όμως και στόχος για την επίτευξη του οποίου θα συνεχίσουμε μια πολιτική διάλυσης της οικονομίας.

Είναι κάτι που το χρειαζόμαστε για να μπορεί η οικονομία μακροπρόθεσμα να βελτιώνει τη ζωή των ανθρώπων.

Όχι κάτι που για να το πετύχουμε βραχυπρόθεσμα, θα καταστρέψουμε τις ζωές των ανθρώπων.

Το πολιτικό ζήτημα έγκειται, συνεπώς, στον τρόπο και τις πολιτικές – όχι στο στόχο.

Η κυβέρνηση της ΝΔ –μην έχοντας κάτι άλλο να αναδείξει- το έχει καταστήσει σε βασικό επικοινωνιακό όπλο και υποτιθέμενο τελικό στόχο της οικονομικής πολιτικής.

Πασχίζει να το πετύχει ενισχύοντας την ύφεση, καθυστερώντας την ανάκαμψη και, στη συνέχεια, εναποθέτοντας όλες τις ελπίδες της στους ξένους τουρίστες.

Περικόπτει κάθε χρόνο το Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων και τις κοινωνικές δαπάνες.

Μειώνει τα εισοδήματα.

Απομυζά τους δηλώνοντες εισόδημα –όχι τους έχοντες και κατέχοντες.

Ο κ. Σαμαράς έσπευσε και ονόμασε πρωτογενές πλεόνασμα τα λεφτά που χρωστάει το Δημόσιο και δεν δίνει.

Το έλλειμμα ρευστότητας στην αγορά.

Το έλλειμμα στις τσέπες των ανθρώπων.

Το μηχανισμό της ύφεσης.

Ισχυρίζεται ότι έχει πρωτογενές πλεόνασμα ενώ δεν καταβάλλει δαπάνες συνολικού ύψους €1,3 δις για δημόσιες επενδύσεις.

Και ενώ δεν επιστρέφει ΦΠΑ και φόρο εισοδήματος, συνολικού ύψους €683 εκατ. σε πολίτες και επιχειρήσεις.

Και, επιπλέον, επειδή αυθαίρετα εγγράφει στον προϋπολογισμό ως «μη τακτικό έσοδο» την επιστροφή του κέρδους €1,5 δις τον Ιούλιο που είχαν αποκομίσει από την αγορά ελληνικών ομολόγων οι κεντρικές τράπεζες της Ευρωζώνης.

Ξεχνώντας να πει στον ελληνικό λαό ότι το έσοδο αυτό πηγαίνει κατευθείαν στον ειδικό λογαριασμό για την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους.

Το πλεόνασμα, λοιπόν, για το οποίο μιλάει ο κ. Σαμαράς δεν είναι απλώς εικονικό.

Είναι πραγματικά ανύπαρκτο.

Είναι καινοτομία της δημιουργικής λογιστικής, που απλώς θυμίζει ανάλογα «Θαύματα» του παρελθόντος τα οποία πληρώνουμε μέχρι σήμερα.

 Είναι μαγείρεμα που αμφισβητεί ακόμα και η Τράπεζα της Ελλάδος η οποία μιλάει για πρωτογενές έλλειμμα.

Και ελπίζω ότι δεν θα βρίσκεται κάποιος ανάμεσά μας που να θεωρεί τον διοικητή της ΤτΕ, φίλα διακείμενο στο ΣΥΡΙΖΑ.

Ακόμα και ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών – ο ΣΕΒ, χαρακτηρίζει το πρωτογενές πλεόνασμα του κ. Σαμαρά «λογιστικό» και επισημαίνει: «δίνοντας τη λογιστική μάχη του ελλείμματος, λησμονήσαμε στην πράξη τον στόχο της ανάπτυξης».

Αλλά θα με ρωτήσετε : Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πως σκοπεύει να φτάσει στο πρωτογενές πλεόνασμα;

Στον αντίποδα του μνημονιακού παραλογισμού, εμείς έχουμε σχέδιο να πετύχουμε βιώσιμο πρωτογενές πλεόνασμα όχι σπέρνοντας τη καταστροφή, αλλά με ανάπτυξη και κοινωνική δικαιοσύνη.

Ανακόπτοντας τη μείωση των κοινωνικών δαπανών και αυξάνοντας τα δημόσια έσοδα.

Με την εφικτή σύλληψη της τεράστιας και της σκόπιμα διαφεύγουσας φορολογητέας ύλης:

Και πιο συγκεκριμένα :

·         Από την πάταξη του λαθρεμπορίου καυσίμων και τσιγάρων και της έκδοσης πλαστών και εικονικών τιμολογίων.

Ο Γενικός Γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, ο κος Σούρλας, προσδιόρισε την απώλεια εσόδων από τη νόθευση και το λαθρεμπόριο καυσίμων στα  €1,5 δις ετησίως.

Αλλά η πάταξη της νόθευσης και του λαθρεμπόριου καυσίμων δεν είναι θέμα τεχνικό.

 Γιατί τεχνικά είναι αμέσως εφικτή.

Είναι πρωτίστως ζήτημα πολιτικό.

Η απροθυμία διαδοχικών κυβερνήσεων για την αποτελεσματική αντιμετώπισή του στην πράξη, πέρα από δηλώσεις καλών προθέσεων και ανεφάρμοστους νόμους, ας μη κρυβόμαστε, αποτελεί πτυχή της διαπλοκής.

Εμείς, όπως γνωρίζετε, δεν έχουμε φίλους μεγαλολαθρέμπορους.

Δεν συνομιλούμε μαζί τους.

Δεν συναλλασόμαστε μαζί τους.

Και για αυτό δεν εξαρτώμεθα από αυτούς.

 Εμάς κανείς δεν μας κρατάει στο χέρι. Και γι’ αυτό έχουμε, όχι μόνον τη πολιτική βούληση, αλλά και την πολιτική αυτονομία από κάθε είδους συμφέροντα, να πατάξουμε τη διαφθορά και τη συναλλαγή εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος.

·         Από τον άμεσο αναπροσανατολισμό του ελεγκτικού έργου του ΣΔΟΕ στο πεδίο των ενδοομιλικών συναλλαγών των πολυεθνικών επιχειρήσεων, όπως επίσης και των βεβαιωμένων πράξεων φοροαποφυγής και φοροδιαφυγής.

Για παράδειγμα, δεν γνωρίζουμε αν και πόσα έσοδα έχει εισπράξει το ελληνικό Δημόσιο από τους εγγεγραμμένους στη λίστα Λαγκάρντ.

Όπως, επίσης, και από τις ποικίλες λίστες καταθετών στο εξωτερικό, ιδιαίτερα δε για όσους έχει διαπιστωθεί αναντιστοιχία δηλούμενων εισοδημάτων και ύψους καταθέσεων.

·         Από την επανεξέταση όλων των φοροαπαλλαγών και διευκολύνσεων που φέρνουν την Ελλάδα στις τελευταίες θέσεις στην ΕΕ με βάση τους πραγματικούς φορολογικούς συντελεστές.

Αυτό ενδεχομένως να μην ακούγεται ευχάριστα στον επιχειρηματικό κόσμο, που τα τελευταία χρόνια έχει γονατίσει από τους φόρους.

Εμείς λοιπόν δε θα επιβαρύνουμε με φόρους, ιδίως όσους είναι ήδη γονατισμένοι.

Αλλά θα φορολογήσουμε με δικαιοσύνη.

Εξάλλου το πρόγραμμά μας εγγυάται την επανεκκίνηση της οικονομίας μέσα από τη τόνωση τη εσωτερικής ζήτησης και την αναζωογόνηση της αγοράς.

Για τις επιχειρήσεις που είναι προσανατολισμένες στην εσωτερική αγορά αυτό κατά τεκμήριο σημαίνει τζίρος και κέρδη.

Και στο κάτω κάτω το δίλλημα που θέτουμε προς τον κόσμο των επιχειρήσεων είναι καθαρό:

Τι προτιμάτε;

Μνημόνια και λουκέτα ή ανάπτυξη σε διαφανές, σταθερό, δίκαιο και απλό φορολογικό και επενδυτικό πλαίσιο κανόνων, υποχρέωσεων και κινήτρων;

·         Από τη μετατόπιση επίσης του φορολογικού βάρους από τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα στα υψηλά και τις μεγάλες περιουσίες με την εφαρμογή του ηλεκτρονικού περιουσιολογίου.

Αυτό σημαίνει αύξηση των δημόσιων εσόδων από την αποκατάσταση της προοδευτικότητας του φορολογικού συστήματος.

Αυξάνοντας το ατομικό αφορολόγητο όριο στα €12000 με τα σημερινά δεδομένα, τον αριθμό των φορολογικών κλιμακίων, αλλά και τον ανώτατο φορολογικό συντελεστή φυσικών προσώπων.

Και μειώνοντας, έτσι, τη φορολογική επιβάρυνση στα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα.

Κυρίες και κύριοι,

Κομβικό κεφάλαιο στην επανεκκίνηση της οικονομίας, αποτελεί το κεφάλαιο των τραπεζών και της ρευστότητας.

Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ολοκληρώνεται από τη κυβέρνηση με τρόπο που αποδεικνύει την αιχμαλωσία του πολιτικού κατεστημένου, από την αδηφάγα και διαπλεκόμενη ολιγαρχία πλούτου και εξουσίας που έριξε την Ελλάδα στα βράχια.

Η συγκυβέρνηση επέλεξε το μοντέλο: ανακεφαλαιοποίηση με δημόσια χρήμα, με στέγνωμα της αγοράς και πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας για τους δανειολήπτες.

Υποτίθεται «Για να μην καταρρεύσουν οι τράπεζες», σύμφωνα με την ατυχή αλλά αποκαλυπτική δήλωση του κ. Στουρνάρα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπαραθέτει τη δική του επιλογή: ανακεφαλαιοποίηση, όχι για τους τραπεζίτες, αλλά για την εθνική οικονομία.

Με ρευστότητα στην αγορά, ελάφρυνση και προστασία των δανειοληπτών από υποχρεώσεις που ανελήφθησαν με διαφορετικά εισοδηματικά δεδομένα.

 Ανακεφαλαιοποίηση για την πραγματική επανεκκίνηση της οικονομίας και όχι για την τακτοποίηση διαπλεκόμενων φίλων και σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος.

Με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ οι υπεκφυγές και τα ανέκδοτα τελειώνουν: το δημόσιο ανακτά τον έλεγχο του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, μιας και καλύπτει το σύνολο του κεφαλαίου του.

Άρα και τον έλεγχο των τραπεζών που ανακεφαλαιοποιούνται με δημόσιο δανεικό χρήμα. Τελεία και παύλα ως προς αυτό.

Επιπλέον, θα υποβοηθήσουμε τη ρευστότητα στην αγορά με κάθε διαθέσιμο μέσο.

Και επεξεργαζόμαστε πολλαπλά σχέδια σε αυτή τη κατεύθυνση.

Και όχι κατά ανάγκη με συμβατικά μέσα.

Άλλωστε η διεθνής βιβλιογραφία και εμπειρία, βρίθει από μελέτες για νέα, ειδικού σκοπού, χρηματοοικονομικά εργαλεία.

Σε ότι αφορά, τέλος, το δημόσιο χρέος η αντίστιξη είναι και εδώ ξεκάθαρη.

Όπως ξεκάθαρη είναι και η διαπίστωση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μόνη πολιτική δύναμη εξουσίας που μπορεί να δώσει πραγματική και βιώσιμη λύση στο πρόβλημα.

Από τη μια είναι η μη λύση που υιοθετεί συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου:

·         απομόνωση του προβλήματος χρέους της χώρας μας στην Ευρωζώνη ως δήθεν «ειδικής περίπτωσης»,

·         εστίαση σε παραμετρικές βελτιώσεις στο προφιλ του δημόσιου χρέους οι οποίες, όμως, δεν μπορούν να αντιστρέψουν τη δυναμική του,

·         νέα δάνεια για την  αντιμετώπιση της υπερχρέωσης, μιας αποικίας χρέους!

Με αυτήν την πολιτική, το δημόσιο χρέος ξεπέρασε τον περασμένο Ιούνιο τα €321 δις, όταν στις 31.12.2009 ήταν €299,6 δις.

Ένα τέτοιο χρέος, είναι σαφώς μη βιώσιμο και μη διαχερίσιμο – για να μην πω εκτός ελέγχου.

Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει και απαιτεί πραγματική και βιώσιμη λύση.

Λύση που εγγράφεται στο πλαίσιο μιας νέας, ολιστικής και ευρωπαϊκής προσέγγισης στο πρόβλημα χρέους της Ευρωζώνης.

Σύμφωνα με αυτήν, η αποτελεσματική και οριστική διαχείρισή του αποτελεί προϋπόθεση εξυγίανσης και συντεταγμένης εξόδου της ίδιας της Ευρωζώνης από την κρίση.

Γιατί :

·         Δεν μπορεί να υπάρξει βιώσιμη και οριστική λύση, χωρίς διαγραφή σημαντικού μέρους της ονομαστικής αξίας των συσσωρευμένων χρεών στην Ευρωζώνη και «ρήτρα ανάπτυξης» στην αποπληρωμή του υπόλοιπου.

·         Δεν μπορεί να υπάρξει βιώσιμη και οριστική λύση, χωρίς συντονισμένη αναπτυξιακή στροφή στην Ευρωζώνη. Χωρίς ένα νέο και μεγάλο επενδυτικό σχέδιο για την ανάπτυξη του ευρωπαϊκού Νότου.

Με αυτό το σκεπτικό, έχουμε προτείνει Ευρωπαϊκή Διάσκεψη για το Χρέος, ώστε να ρυθμιστεί συνολικά το πρόβλημα.

Η λύση στο πρόβλημα υπερχρέωσης της χώρας, χωρίς νέο δανεισμό και στην κατεύθυνση που προδιέγραψα, θα είναι το βασικό αντικείμενο της διαπραγμάτευσης για τη νέα, εντελώς διαφορετική δανειακή σύμβαση, χωρίς Μνημόνια και καταστροφική λιτότητα.

Μιας διαπραγμάτευσης για την οποία κανένα από τα εμπλεκόμενα μέρη δεν έχει κίνητρο να αποτύχει.

Θα υπενθυμίσουμε, επίσης, και κάτι ακόμα στη γερμανική κυβέρνηση : ότι δεν χρωστά μόνον η Ελλάδα στη Γερμανία, αλλά και η Γερμανία στην Ελλάδα.

Για το λόγο αυτό, σε συνέχεια της ρηματικής διακοίνωσης του 1995, Θα ζητήσουμε την έναρξη διαπραγματεύσεων ανάμεσα στις δύο χώρες, με αντικείμενο τις πολεμικές επανορθώσεις και ειδικότερα το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο.

Κυρίες και κύριοι,

Θα ήθελα στο σημείο αυτό, να ξεκαθαρίσω το εξής:

Δεσμευόμαστε και Θα εφαρμόσουμε το κυβερνητικό πρόγραμμά μας, ανεξάρτητα από την έκβαση της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές.

 Διαπραγματευόμαστε μόνο το δάνειο. Όχι το πρόγραμμά μας.

Γιατί το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ εγγυάται τη συντεταγμένη και κοινωνικά δίκαιη έξοδο από την κρίση και την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική ανασυγκρότηση του τόπου.

Είναι πρόγραμμα με τρεις αμοιβαία ενισχυόμενους πυλώνες που συναρμόζουν το εθνικό σχέδιο για την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική ανασυγκρότηση του τόπου:

Πρώτον: Μέσα από τη σταθεροποίηση της οικονομίας, που ήδη συμπύκνωσα στο τρίπτυχο: πρωτογενές πλεόνασμα, ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών και ρευστότητα στην αγορά,

Δεύτερον: Με την αναχαίτιση της ανθρωπιστικής κρίσης,

και Τρίτον: Την ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης σε πέντε αλληλένδετα και συμπληρωματικά παραγωγικά συμπλέγματα, από τα οποία αναδεικνύονται τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της ελληνικής οικονομίας.

Για να τονώσουμε την εσωτερική ζήτηση, στο πλαίσιο του εθνικού σχεδίου για την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου, σταματάμε την ελεύθερη πτώση των μισθών, των συντάξεων και του εφάπαξ βοηθήματος στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.

Και επαναφέρουμε τον κατώτατο μισθό από τα €586 στα €751 για όλους τους εργαζόμενους, ανεξαρτήτως ηλικίας.

Το δικό μας οικονομετρικό μοντέλο επιβεβαιώνει τα συμπεράσματα του μοντέλου του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ:

Η επαναφορά του κατώτατου μισθού θα έχει από μόνη της αναπτυξιακό αποτέλεσμα.

Μόνον τον πρώτο χρόνο, θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της εγχώριας ζήτησης, κατά 0,75%, του ΑΕΠ κατά 0,5%, ενώ Θα δημιουργήσει και 7500 νέες θέσεις εργασίας.

Και για να μην ξαναμπερδευτεί κάποιος στην κυβέρνηση: επειδή αφορά μόνον τον ιδιωτικό τομέα, η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα €751 έχει μηδενικό δημοσιονομικό κόστος και σημαντικό δημοσιονομικό και μακροοικονομικό όφελος.

 Από την τόνωση της ζήτησης και την αύξηση της φοροδοτικής ικανότητας και των καταβλητέων ασφαλιστικών εισφορών.

Υπό το πρίσμα αυτής της αναπτυξιακής λογικής Αντιστρέφουμε την τάση μείωσης των κοινωνικών δαπανών καιεπανεξετάζουμε –  και με το κριτήριο της ικανοποίησης των κοινωνικών αναγκών – κάθε πράξη αναδιάρθρωσης του Δημοσίου.

Στο σημείο αυτό επιτρέψτε μου μια παρένθεση:

Είναι αυτονόητο – και ας το λάβουν υπόψη τους όσοι νομίζουν ότι τους αφορά – πως το νερό είναι κρίσιμο δημόσιο κοινωνικό αγαθό.

Είναι προϋπόθεση για την ανθρώπινη ζωή.

Αν, λοιπόν, η κυβέρνηση προλάβει να κάνει το μοιραίο λάθος και ιδιωτικοποιήσει την ΕΥΑΘ και την ΕΥΔΑΠ, οι πράξεις της αυτές ακυρώνονται κατά προτεραιότητα από τη κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας του ΣΥΡΙΖΑ.

Τα αγαθά που αφορούν τη ζωή και την υγεία του πληθυσμού, δεν τα διαπραγματευόμαστε με κανέναν και για κανέναν λόγο.

Κυρίες και κύριοι,

Στόχος μας είναι η ανόρθωση της οικονομίας  με τρόπο βιώσιμο.

Δηλαδή, με δημόσιες επενδύσεις, αλλά και με την ανάπτυξη του τομέα της κοινωνικής οικονομίας.

Αυτός είναι, άλλωστε, και ο μόνος τρόπος για την άμεση δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Γιατί είναι γνωστό ότι, στα κρίσιμα πρώτα στάδια της αντιστροφής μιας βαθιάς και παρατεταμένης ύφεσης και της ανάκαμψης της οικονομίας, οι ιδιωτικές επιχειρήσεις δεν επενδύουν.

Κρατούν σε αργία μέρος του παραγωγικού δυναμικού.

Αυτό σημαίνει χαμηλούς ρυθμούς μεγέθυνσης και σταθεροποίηση της ανεργίας σε υψηλά επίπεδα.

Εμείς όμως δεν θέλουμε οικονομική μεγέθυνση χωρίς κοινωνικό περιεχόμενο.

Θέλουμε και μπορούμε να πετύχουμε καίριο πρώτο χτύπημα στην ανεργία.

Η οποία, βέβαια, είναι σύνθετο πρόβλημα που απαιτεί πολυδύναμη παρέμβαση.

Μπορούμε, όμως, να την τιθασεύσουμε.

Με τον αναπροσανατολισμό των πόρων του ΕΣΠΑ στη στήριξη της δημόσιας και κοινωνικής επιχειρηματικότητας.

Με δημόσιες επενδύσεις και επενδυτικά κίνητρα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Με ενθάρρυνση παραγωγικών και καινοτόμων συνεταιρισμών, αυτοδιαχειριζόμενων επιχειρήσεων, αλλά και με τη χρηματοδοτική ενίσχυση και άλλων μορφών αλληλέγγυας οικονομίας.

Η επαναλειτουργία του εργοστασίου της ΒΙΟ.ΜΕ. σ’ αυτήν εδώ την πόλη, με όρους αυτοδιεύθυνσης και εργατικού ελέγχου, μπορεί να χρησιμεύσει ως πυξίδα για την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας σε όλη τη χώρα.

Με νομοθετική πρωτοβουλία, υπερχρεωμένες παραγωγικές μονάδες που έχουν εγκαταλειφθεί από τους ιδιοκτήτες τους και παραμένουν κλειστές, Θα ξανανοίξουν υπό όρους και με την ευθύνη συνεταιρισμού εργαζομένων τους, που Θα συσταθεί για το σκοπό αυτό.

Παράλληλα, ανακόπτουμε τη μαζική καταστροφή του ανθρώπινου και παραγωγικού δυναμικού που επήλθε στην τριετία των Μνημονίων.

Στην κατεύθυνση αυτή, έχουμε επεξεργαστεί ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα άμεσων παρεμβάσεων έκτακτης ανάγκης για να υψώσουμε αμέσως ασπίδα προστασίας για τα πιο ευάλωτα κοινωνικά στρώματα.

 Τους φτωχούς, τους άνεργους, τους αποκλεισμένους, τους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους.

Το πρόγραμμα αυτό περιλαμβάνει:

·         τη «νέα σεισάχθεια» και τη νομοθετική προστασία της πρώτης κατοικίας των δανειοληπτών.

Θα νομοθετήσουμε το «κούρεμα» των στεγαστικών δανείων, για υπερχρεωμένα νοικοκυριά, αλλά και την προστασία της πρώτης κατοικίας.

Η μηνιαία τοκοχρεολυτική δόση δε θα επιτρέπεται να υπερβαίνει το 30% του διαθέσιμου εισοδήματος του δανειολήπτη.

Οι ρυθμίσεις Θα είναι ακόμη πιο ευνοϊκές για όσα νοικοκυριά έχουν ετήσιο εισόδημα έως €12000.

·         την ανακούφιση από φορολογία και από οφειλές προς το Δημόσιο,

·         τη διασφάλιση στέγης και τροφής για όλους,

·         την εγγυημένη πρόσβαση στα κοινωνικά αγαθά πρώτης ανάγκης, όπως το ηλεκτρικό ρεύμα, το νερό, οι τηλεπικοινωνίες και η θέρμανση.

Ο φόρος κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης πρέπει να μειωθεί τώρα.

Πριν πιάσει ο χειμώνας. Και ζήσουμε και άλλες τραγωδίες.

Επίσης καμία οικογένεια δεν μπορεί να μείνει δίχως ρεύμα.

Έχουμε επεξεργαστεί σχέδιο για τη παροχή δωρεάν της ποσότητας των 300 klwh το μήνα, που αντιστοιχεί στη στοιχειώδη κατανάλωση ρεύματος για την κάλυψη βασικών αναγκών, σε, περίπου, 300.000 μονογονεϊκές οικογένειες με άνεργο ή άνεργη και οικογένειες με δύο άνεργους, που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.

Η επιπλέον κατανάλωση τιμολογείται με το κοινωνικό οικιακό τιμολόγιο.

Ενώ αντίστοιχη ρύθμιση έχουμε επεξεργαστεί και για το νερό.

·         τη διασφάλιση ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για όλους.

Σ’ αυτό το πλαίσιο, όλοι οι ασφαλισμένοι στον ΟΑΕΕ, ανεξάρτητα από τις οφειλές τους, έχουν πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Έτσι, οι οφειλέτες επανεντάσσονται στο ασφαλιστικό σύστημα έτσι ώστε να αποτραπεί η καταστροφή από την αδυναμία τους να καλύψουν βασικές ανάγκες περίθαλψης.

Επίσης, κεφαλαιοποιούμε τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους στον ΟΑΕΕ, με δυνατότητα αποπληρωμής μετά την 01.01.2015 και αποτρέπουμε οποιαδήποτε πράξη κατάσχεσης ή πλειστηριασμού για χρέη προς τον ΟΑΕΕ.

·         τη διασφάλιση της μετακίνησης για όλους, με δωρεάν εισιτήριο στις αστικές συγκοινωνίες στους ανέργους και σε άτομα με ελάχιστο εισόδημα.

Κυρίες και Κύριοι,

Όπως προανέφερα, η σταθεροποίηση της οικονομίας και η προστασία της κοινωνίας αποτελούν πυλώνες του ολοκληρωμένου εθνικού σχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ για την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου.

Ανέλυσα αυτό το σχέδιο με λεπτομέρεια στην περσινή ομιλία μου στη ΔΕΘ.

Δεν Θα το επαναλάβω.

Είναι πλέον γνωστή η στρατηγική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ για την ανάπτυξη πέντε βασικών παραγωγικών συμπλεγμάτων: του αγροτοδιατροφικού, του τουριστικού, του ενεργειακού, της βιομηχανίας, των περιβαλλοντικών τεχνολογιών και της έρευνας, όπως και του κατασκευαστικού.

Θα ήθελα όμως να σταθώ σε έναν ευαίσθητο τομέα, γιατί αφορά κυρίως τους νέους ανθρώπους.

Και ιδιαίτερα τους πιο καταρτισμένους, τους νέους επιστήμονες που κατά χιλιάδες εγκαταλείπουν τη χώρα, μεταναστεύοντας στο εξωτερικό.

Η έρευνα και η υψηλή τεχνολογία είναι το οξυγόνο της ανασυγκρότησης.

Συμβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας, τη μείωση του κόστους και, συνεπώς, στην αύξηση της αποδοτικότητας και των θέσεων εργασίας σε όλους τους παραγωγικούς τομείς.

Και στα πέντε παραγωγικά συμπλέγματα του εθνικού σχεδίου μας.

Για το λόγο αυτό, δημιουργούμε αμέσως ένα δίκτυο για την αναζωογόνηση των υφιστάμενων ερευνητικών κέντρων και ιδρυμάτων.

Έτσι ώστε και να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε σε εύλογο χρόνο τους καρπούς της δουλειάς τους, αλλά και να δώσουμε το σήμα της αλλαγής πορείας.

Για να ανακόψουμε αμέσως το ρεύμα εξόδου του επιστημονικού δυναμικού της χώρας.

Αλλά η αναβάθμιση της έρευνας και ανάπτυξης σε στρατηγική υποδομή για την ανασυγκρότηση και το μέλλον του τόπου είναι αδύνατη όταν οι σχετικές δαπάνες περιορίζονται στο 0,6% του ΑΕΠ.

Όταν η κυβερνητική πολιτική πλήττει το χώρο της έρευνας διαρκώς και ποικιλοτρόπως: με άμεσα και συγκεκριμένα μέτρα, όπως οι καταργήσεις και οι συγχωνεύσεις ερευνητικών φορέων, αλλά κυρίως με έμμεσα, όπως η διαρκής συρρίκνωση των βασικών λειτουργιών του κοινωνικού κράτους.

Όταν το εξειδικευμένο προσωπικό που παραμένει στη χώρα φτωχοποιείται, απειλείται με ανεργία και αποθαρρύνεται.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται και εφαρμόζει:

ü  Τον ενιαίο και δημόσιο χώρο εκπαίδευσης και έρευνας.

Σε πρώτη φάση, στηρίζουμε τα υπάρχοντα ερευνητικά κέντρα και διευκολύνουμε τη λειτουργική διασύνδεση και ψηφιοποίηση των αποτελεσμάτων τους.

Ενισχύουμε τους δυναμικούς και παραγωγικά και κοινωνικά χρήσιμους ερευνητικούς τομείς, όπως είναι, ανάμεσα σε άλλα, η έρευνα στην υγεία, δηλαδή στις νέες βιοϊατρικές τεχνολογίες, στην πρόληψη, τη διάγνωση, τη θεραπεία και τα φάρμακα, τη τεχνολογία τροφίμων, τη νανοτεχνολογία και τη τεχνολογία νέων υλικών, τη μικροηλεκτρονική, τα ρομποτικά συστήματα και τις τεχνολογίες περιβάλλοντος,

ü      Την ενίσχυση της βασικής έρευνας όσο και της εφαρμοσμένης και της παραγωγικά και περιφερειακά προσανατολισμένης έρευνας και ανάπτυξης,

ü      την παροχή κινήτρων μικτής καινοτομίας – δηλαδή καινοτομίας και ως προς τη διαδικασία και ως προς το προϊόν – στις πολύ μικρές και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Ευρωπαϊκές έρευνες δείχνουν πως μια μια μικρή επιχείρηση μπορεί να αυξήσει τις νέες θέσεις εργασίας τουλάχιστον κατά 8%, εφόσον αναπτύξει καινοτομική δραστηριότητα για νέα προϊόντα που παράγονται με νέες διαδικασίες,

ü      την αύξηση των δαπανών για την έρευνα και ανάπτυξη στο 3% του ΑΕΠ την επόμενη δεκαετία, που αποτελεί και τον ευρωπαϊκό στόχο για το 2020.

Κυρίες και κύριοι,

Με τις αλλαγές στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση που εφαρμόζονται από φέτος, η κυβέρνηση κλείνει σχολεία και εκβιάζει εργαζόμενους και άνεργους γονείς να στείλουν τα παιδιά τους στα δεκατετράωρα ανά εβδομάδα πακέτα μαθημάτων των φροντιστήριων.

Γι’ αυτό στηρίζουμε το δίκαιο και αναγκαίο αγώνα των εκπαιδευτικών.

Γιατί δεν είναι συντεχνιακός αγώνας, αλλά αγώνας για όλο το λαό, αγώνας για τα παιδιά.

Αγώνας για την ανάκτηση της παιδείας ως δημόσιου αγαθού.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται ότι το σχολείο παύει να είναι εξεταστικός προθάλαμος των ΑΕΙ και πάρεργο της φροντιστηριακής εκπαίδευσης.

 Διασφαλίζουμε δημόσια, δωρεάν και ποιοτική εκπαίδευση για όλους, από το δίχρονο Νηπιαγωγείο έως και το Πανεπιστήμιο.

Στόχος μας είναι να αντιστρέψουμε τη μετανάστευση του επιστημονικού δυναμικού – να αντιστρέψουμε το λεγόμενο brain drain.

Και να κάνουμε την Ελλάδα χώρα-μαγνήτη για νέους επιστήμονες και ερευνητές.

Αν δουλέψουμε με σχέδιο και όραμα. Και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει και όραμα και σχέδιο. Τότε, σε βάθος χρόνου, η Ελλάδα μπορεί  να μην είναι μόνον η χώρα του τουρισμού, αλλά και η χώρα της επιστήμης.

Η χώρα της παροχής υψηλής ποιότητας γνώσης στα Πανεπιστήμια και παραγωγής υψηλού επιπέδου έρευνας στα ερευνητικά κέντρα.

Κυρίες και κύριοι,

Ολοκληρώνοντας την ομιλία μου, Θα ήθελα να κάνω κάποιες σύντομες παρατηρήσεις για τον πρωτογενή τομέα.

Το αγροτοδιατροφικό σύμπλεγμα, όπως το λέμε εμείς. Που μπορεί, πράγματι, να αποτελέσει βασικό μοχλό συνολικής ανάπτυξης και ανασυγκρότησης της υπαίθρου και της περιφέρειας.

Αλλά όχι έτσι όπως είναι τώρα.

Γιατί η κατάργηση της αγροτικής πίστης, με την δωρεά της ΑΤΕ στην Τράπεζα Πειραιώς, έχει προκαλέσει μείωση της αγροτικής παραγωγής.

Και αυτό λόγω ελλιπούς χρηματοδότησης – άρα και αδυναμίας προμήθειας των απόλυτα αναγκαίων εφοδίων και ζωοτροφών.

Για την αντιστροφή αυτής κατάστασης δεσμευόμαστε ότι:

·         Θα θέσουμε σε λειτουργία εξειδικευμένο χρηματοδοτικό εργαλείο υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο,

·         Η νέα σεισάχθεια θα περιλάβει τους αγρότες, με τη νομοθετική ρύθμιση των χρεών και τη διαγραφής μέρους τους, λαμβάνοντας υπόψη κοινωνικά, εισοδηματικά και περιουσιακά στοιχεία, αλλά και την βιωσιμότητα των αγροτικών εκμεταλλεύσεων.

Δεσμευόμαστε, επίσης, και εφαρμόζουμε το αγροτικό κτηματολόγιο, το οποίο εντάσσεται στο εθνικό κτηματολόγιο.

Και παίρνουμε μέτρα αποτροπής της ακαλλιέργητης παραγωγικής γης. Για παράδειγμα:

·         αγροτική γη που έχει κατασχεθεί από την ΑΤΕ, έχει περάσει στη δικαιοδοσία της Τράπεζας Πειραιώς, και σήμερα δεν αξιοποιείται,

·         αγροτεμάχια που βρίσκονται στην κυριότητα του δημοσίου και της Εκκλησίας,

Με νομοθετική ρύθμιση, υπό προϋποθέσεις και σε εθελοντική βάση, αποδίδονται για χρήση, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, σε συνεταιρισμούς που θα συσταθούν για το σκοπό αυτό από άνεργους, αγρότες ή άλλους ενδιαφερόμενους.

Το κράτος πρέπει να παρέχει βοήθεια σε όλα τα στάδια της καλλιέργειας, αλλά και στην απορρόφηση των προϊόντων.

Με το στήσιμο δημοπρατηρίων ή συνδρομή για τη διάθεση των προϊόντων στο εξωτερικό.

Αυτό είναι ένα συγκεκριμένο παράδειγμα διασύνδεσης του πρωτογενούς με τον κοινωνικό τομέα, με άμεση θετική συνέπεια στο εισόδημα και την απασχόληση.

Ανάλογο παράδειγμα ανάπτυξης του κοινωνικού τομέα της οικονομίας με τη διασύνδεσή του με τον τριτογενή, αφορά τον τουρισμό.

Είναι γνωστό ότι το έδαφος της Ελλάδας απαριθμεί περί τις 80 ιαματικές πηγές, που αναβλύζουν διάσπαρτες σ’ όλη της την έκταση.

Σχεδιάζουμε να χρηματοδοτήσουμε επενδυτικά σχέδια δικτυώσεων και συνεργασιών από φορείς και εταιρείες της τοπικής αυτοδιοίκησης, συνεταιρισμούς, αστικές εταιρείες μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, για κοινωνικά και περιβαλλοντικά βιώσιμες τουριστικές επενδύσεις, όπως εγκαταστάσεις υδροθεραπείας, δεξαμενές για ομαδικά λουτρά και άλλες σχετικές υποδομές.

Τέλος – και επανερχόμενος στον πρωτογενή τομέα – με αφορμή την ανθρωπιστική κρίση που βιώνει ο τόπος κρίνουμε αναγκαία την επαναδιαπραγμάτευση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής για την Ελλάδα.

Στόχος Θα είναι να δοθεί έμφαση στην παραγωγή αγροτικών προϊόντων που Θα μπορούν να καλύψουν τις διατροφικές ανάγκες του πληθυσμού, αλλά και να ενισχυθεί και ο εξαγωγικός χαρακτήρας της ελληνικής αγροτικής παραγωγής.

Κυρίες και Κύριοι,

Έτσι σκοπεύουμε να βγάλουμε το τόπο από τη κρίση, έτσι σχεδιάζουμε  να ανασυγκροτήσουμε την οικονομία της νέας μεταμνημονικής εποχής.

 Ευχάριστος, δεν γνωρίζω αν υπήρξα, δεν είχα άλλωστε τέτοια πρόθεση.

Ήμουν όμως ευθύς και ειλικρινής.

Σε αυτή τη προσπάθεια ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σχέδιο, έχει θέληση, έχει γνώση.

Δεν αρκούν όμως αυτά.

Χρειάζεται παλλαϊκή συστράτευση και κοινή προσπάθεια.

Ζητάμε τη συστράτευση όλων των παραγωγικών δυνάμεων στον κοινό αγώνα για την ανάπτυξη και την ανασυγκρότηση.

Ζητάμε τη συστράτευση όλων σας για την Ελλάδα.

Σας ευχαριστώ πολύ για τη σημερινή παρουσία σας και την προσοχή σας.