Όψεις της μνημονιακής καταστροφής στη διετία των μνημονίων 2010-2012

Ο παρακάτω δεκάλογος είναι αφιερωμένος εξαιρετικά στον... απαγκιστρωτή των μνημονίων.

Δέκα παραδείγματα κατάρρευσης της οικονομίας και συντριβής της κοινωνίας

ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ μια προσπάθεια καταγραφής ορισμένων όψεων της καταστροφής που έχει δημιουργήσει η πολιτική των μνημονίων τα τελευταία χρόνια. Με έμφαση επισημαίνουμε ότι οι εν λόγω καταστροφικές επιπτώσεις αφορούν τη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, αλλά όχι ολόκληρη την κοινωνία αφού υπάρχουν κάποιοι που κερδίζουν από τις μνημονιακές πολιτικές, ιδιαίτερα από τη δραστική μείωση μισθών, τη μείωση της φορολογίας των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων και τη σκανδαλωδώς ευνοϊκή μεταχείριση των ιδιωτικών τραπεζών.

ΕΦΙΑΛΤΙΚΗ ΑΝΕΡΓΙΑ   

Η ανεργία σπάζει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Οι επίσημα καταγεγραμμένοι άνεργοι τον Ιούνιο ήταν πάνω από 1.200.000 άτομα ενώ οι πραγματικοί άνεργοι είναι περίπου 1.500.000 άτομα. Τον Ιούνιο κάθε εργάσιμη ημέρα είχαμε περίπου 2000 επιπλέον άνεργους. Οι εργαζόμενοι (έστω και για λίγες ώρες το μήνα) είναι πλέον λιγότεροι από εκείνους που δεν εργάζονται. Περισσότεροι από ένας στους δύο νέους έως 25 ετών είναι άνεργοι, το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στις χώρες του ΟΟΣΑ κι ενδεχομένως σε ολόκληρο τον κόσμο. Το  επιστημονικό Ινστιτούτο της ΓΣΕΕ εκτιμά ότι αν συνεχιστεί η ίδια πολιτική η πραγματική ανεργία το 2013 θα φτάσει το 34% δηλαδή 1.700.000 άτομα. Περίπου 450.000 οικογένειες δεν έχουν καθόλου εισόδημα διότι στην οικογένεια δεν υπάρχει πλέον κανείς εργαζόμενος. Αυτά τα εφιαλτικά ποσοστά ανεργίας δεν έπεσαν από τον ουρανό, δεν είναι φυσικό φαινόμενο. Η ανεργία συνιστά άμεση συνέπεια της πολιτικής των μνημονίων.

ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΙΣΘΟΙ ΓΑΛΕΡΑΣ

Τα πράγματα όμως είναι επίσης άσχημα και για όσες και όσους δεν έχουν ακόμη περάσει το κατώφλι της ανεργίας, καθώς εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι δουλεύουν απλήρωτοι, περίπου ο ένας στους δύο εργαζομένους εργάζεται με σχέση εκ περιτροπής ή μερικής απασχόλησης και ο ένας στους τρεις εργαζόμενους είναι ανασφάλιστος. Αν σε αυτό συνυπολογίσουμε μια μέση μείωση μισθών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα που κυμαίνεται από 25 έως και 40% την τελευταία τριετία, όπως επίσης και την επί της ουσίας κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και τη διεύρυνση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, τότε καταλαβαίνουμε ότι πλέον μιλάμε για εργασιακές συνθήκες και μισθούς γαλέρας. Είναι εξοργιστικό ότι η τρόικα εσωτερικού και εξωτερικού σχεδιάζουν την παραπέρα επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων … 

Στις μειώσεις των μισθών όμως έρχονται να προστεθούν και τα απίστευτα χαράτσια και στους έμμεσους και στους άμεσους φόρους με αποτέλεσμα το μέσο πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των μισθωτών την τελευταία τριετία να έχει μειωθεί σύμφωνα με υπολογισμούς του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ κατά 50%. Δηλαδή πέραν της ανεργίας, οι έλληνες πολίτες που καταφέρνουν να εργάζονται καλούνται να ζήσουν με το μισό πραγματικό εισόδημα και ακόμη δεν έχει μπει πάτος στο βαρέλι, όπως αποδεικνύουν τα επικείμενα μνημονιακά μέτρα των 11,5 και πλέον δις από περικοπές δαπανών και των 3 δις από αύξηση φόρων. Αυτό δεν είναι οικονομική πολιτική. Είναι νέτη-σκέτη βαρβαρότητα.

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΦΟΡΕΠΙΔΡΟΜΗ ΣΤΑ ΧΑΜΗΛΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ

Η συγκυβέρνηση δεν διστάζει να φορολογεί  ακόμη και τη φτώχεια των 5-6.000 ευρώ ετησίως. Δεν διστάζει να φορολογεί φέτος με 5.000 ευρώ επιπλέον φόρο τις  τρίτεκνες οικογένειες με ετήσιο εισόδημα 32.000 το 2011, το οποίο το εντωμεταξύ έχει υποστεί ραγδαία μείωση τουλάχιστον 10-20%, δηλαδή δεν διστάζουν να βάζουν τις τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες να πληρώσουν πάνω από 3 μισθούς επιπλέον φόρο. ΕΛΕΟΣ!!!!

ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ

Κι ενώ οι μισθοί και συντάξεις πετσοκόβονται η ακρίβεια καλά κρατεί. Θυμίζουμε ενδεικτικά τις αυξήσεις την τελευταία τριετία στις τιμές της βενζίνης κατά 80%, την επικείμενη αύξηση του πετρελαίου θέρμανσης κατά 60%, των εισιτηρίων στα μέσα μαζικής μεταφοράς κατά 40% (και στο μνημόνιο προβλέπεται νέα αύξηση),  τις αλλεπάλληλες αυξήσεις στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος (όπου επίσης προβλέπονται και νέες αυξήσεις). 

ΔΙΑΡΚΩΣ ΑΥΞΑΝΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΕΛΠΤΙΣΜΕΝΟΙ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΕΣ

Μια από τις επιπτώσεις της ανεργίας και της δραστικότατης μείωσης εισοδημάτων που επιβάλουν τα μνημόνια είναι ότι η υπερχρέωση των νοικοκυριών λόγω τραπεζικών δανείων έχει εξελιχθεί σε ένα εκρηκτικό πρόβλημα την τελευταία τριετία, όπου τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια τριπλασιάστηκαν ενώ αυτά που εξυπηρετούνται με δυσκολία πολλαπλασιάστηκαν. Οι νέες σχεδιαζόμενες μνημονιακές περικοπές αναμένεται να επιδεινώσουν ραγδαία την ήδη απαράδεκτη αυτή κατάσταση. Δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά απειλούνται να χάσουν το σπίτι τους, υφίστανται εκβιασμούς με αυθαίρετες αναλήψεις-παρακρατήσεις από τραπεζικούς λογαριασμούς και υποβάλλονται σε διαρκείς οχλήσεις από εισπρακτικές εταιρείες. Καθώς όμως η οικονομική κατάσταση των ίδιων, ελέω μνημονίου,  διαρκώς επιδεινώνεται, τα χρέη διογκώνονται χωρίς καμία προοπτική άμεσης και ουσιαστικής διεξόδου, με επιπτώσεις ακόμη και για την ψυχική-σωματική υγεία και τις κοινωνικές σχέσεις αυτών των υπερχρεωμένων πολιτών.

ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ  

Η βαθειά και παρατεταμένη ύφεση που προκαλεί το μνημόνιο έχει οδηγήσει σε λουκέτο τα τελευταία χρόνια δεκάδες χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Μικρών Επιχειρήσεων τον Ιούνιο 2012 ποσοστό 25% των επιχειρήσεων αυτών δηλαδή περίπου 190.000 επιχειρήσεις κινδύνευαν το επόμενο διάστημα να βάλουν λουκέτο, πράγμα που σημαίνει ότι απειλούνταν περίπου 250.000 θέσεις εργασίας. Η βαθύτερη της προβλεπόμενης στα μνημόνια ύφεσης το 2012 και η συνέχιση της το 2013 εξαιτίας και των νέων δραστικών περικοπών θα καταστήσει τον εν λόγω κίνδυνο πραγματικότητα για τη συντριπτική πλειοψηφία εξ’ αυτών.

Πέρα όμως από τον  λουκέτα, οι μικρές επιχειρήσεις που εξακολουθούν να λειτουργούν αντιμετωπίζουν οξύτατο πρόβλημα ρευστότητας (το μεγαλύτερο στην Ευρώπη σύμφωνα και με στοιχεία της ΕΚΤ) που μεταξύ άλλων τις έχει οδηγήσει στο σημείο η 1 στις 3 να αδυνατεί πλήρως ή μερικώς να αποπληρώνει δάνεια, 1 στις 3 να αδυνατεί να καλύψει τις υποχρεώσεις προς το δημόσιο και 1 στις 2 να αδυνατεί να καταβάλλει εμπρόθεσμα τους μισθούς στους εργαζόμενούς .

ΔΙΑΛΥΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

Όσο θα ωριμάζουν σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα οι μνημονιακές αντιμεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό οι μειώσεις των συντάξεων θα είναι πολλαπλασιαστικές (μείωση ποσοστών αναπλήρωσης, ποινές πρόωρης συνταξιοδότησης, υπολογισμός εισοδημάτων όλου του εργασιακού βίου, αύξηση των απαιτούμενων ετών ασφάλισης, ρήτρες αναπροσαρμογής ανάλογα με προσδόκιμο ζωής) και θα φτάνουν στο 50%. Επιπλέον, όσο θα ωριμάζει παράλληλα (δυστυχώς πιο γρήγορα) το νέο εργασιακό μοντέλο (αδήλωτη, ασυνεχής και ελάχιστα αμειβόμενη εργασία) οι αντανακλώμενες μειώσεις στις συντάξεις θα ξεπερνούν κατά πολύ το 50%.

Υπογραμμίζουμε ότι με 55% ανεργία στους νέους και έναν στους τρεις εργαζόμενους ανασφάλιστους,  ο στόχος των 40 ετών ασφάλισης είναι πρακτικά ανέφικτος. Δηλαδή ελάχιστοι θα καταφέρουν τελικά να λάβουν την πλήρη, έστω και δραματικά μειωμένη, σύνταξη. 

Τα μνημόνια επέβαλλαν μέχρι το καλοκαίρι του 2012 μειώσεις συντάξεων και κοινωνικών επιδομάτων γύρω στα 4,5 δις και για το 2013-2014 προγραμματίζονται νέες περικοπές ύψους γύρω στα 5,5 δις ευρώ, δηλαδή προγραμματίζονται άλλες τόσες και περισσότερες περικοπές της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης. Η κυνικότητα και αναλγησία των μνημονιακών δεν έχει όρια.

Τα ασφαλιστικά ταμεία βρίσκονται ένα βήμα πριν την πλήρη οικονομική κατάρρευση καθώς στην προηγούμενη επί δεκαετίες καταλήστευση των αποθεματικών τους από τις κυβερνήσεις και την εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή  προστίθενται πλέον και οι απώλειες εξαιτίας της υψηλής ανεργίας και των χαμηλών μισθών, καθώς και οι απώλειες εξαιτίας της συμμετοχής των ομολόγων τους στο κούρεμα του PSI. Είναι προκλητικά σκανδαλώδες το γεγονός ότι παρά την εν λόγω δεινή θέση των ασφαλιστικών ταμείων η συγκυβέρνηση, με τις ευλογίες του μνημονίου, ανακοίνωσε πρόσφατα τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών κατά 5%. 

ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ

Μέσα από τις άγριες, αλλεπάλληλες μνημονιακές περικοπές η υγεία μετατρέπεται με γοργούς ρυθμούς από δημόσιο αγαθό που καλύπτεται από τον κρατικό προϋπολογισμό και το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα , σε ατομικό δικαίωμα και ιδιωτικό αγαθό ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα του καθενός.

Η δημιουργία και λειτουργία του ΕΟΠΥΥ αποτελεί άλλο ένα μνημονιακό «Βατερλό» με τραγικές επιπτώσεις στην υγεία του ελληνικού λαού. Περίπου 9,5 εκατομμύρια ασφαλισμένων βρίσκονται όμηροι ενός συστήματος με λιγότερους γιατρούς, μειωμένες παροχές, μεγαλύτερη οικονομική επιβάρυνση για φάρμακα και εξετάσεις, πληρώνοντας αδρά ακόμα και το τηλεφωνικό κλείσιμο ενός ραντεβού. Ο ΕΟΠΥΥ, με ελλειμματικό προϋπολογισμό για το 2012 πάνω από 2 δις και διπλάσιο ποσό σε συσσωρευμένα χρέη, οδηγείται με βεβαιότητα σε χρεοκοπία και αδυναμία κάλυψης των αναγκών των ασφαλισμένων. Οι κινητοποιήσεις γιατρών και φαρμακοποιών αναδεικνύουν με δραματικό τρόπο την κατάρρευσή του.

Οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία έχουν υποστεί ήδη μείωση εισοδήματος περίπου 40%, ενώ για το ιατρικό προσωπικό, με τα νέα μέτρα των 11,5 δις, σχεδιάζεται νέα μείωση κατά 18%. Δημόσια νοσοκομεία και δομές υγείας έχουν ήδη αρχίσει να κλείνουν ή να συγχωνεύονται. Το χειρότερο όλων όμως είναι το ανατριχιαστικό  γεγονός που αναφέρουν οι γιατροί ότι εξαιτίας της υποχρηματοδότησης οι ίδιοι φτάνουν πολλές φορές στο σημείο να επιλέγουν με ποιόν ασθενή θα ασχοληθούν και ποιόν θα αφήσουν παντελώς αβοήθητο!

Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι υπάρχει ένα διαρκώς αυξανόμενο ποσοστό πολιτών (που σήμερα υπερβαίνει το 30% του συνόλου) οι οποίοι είναι ανασφάλιστοι και έχουν χάσει και τυπικά το δικαίωμα στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δηλαδή είναι «θεσμικά αποκλεισμένοι» από οποιαδήποτε πρόσβαση στο Σύστημα Υγείας.

ΔΙΑΛΥΣΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Δραματική είναι και η κατάσταση στο χώρο όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης εξαιτίας της υποχρηματοδότησης.  Είναι χαρακτηριστικό ότι η φετεινή σχολική χρονιά ξεκίνησε με κενά σε εκπαιδευτικό  προσωπικό και σοβαρότατες ελλείψεις σε παρεχόμενες υπηρεσίες. Έγιναν μόλις 225 διορισμοί σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση όταν ο αριθμός όσων συνταξιοδοτήθηκαν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού ήταν 5.000. Η χειρότερη αναλογία αποχωρήσεων – προσλήψεων εκπαιδευτικών των τελευταίων χρόνων Στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση διορίστηκαν μόλις πέντε (5) δάσκαλοι σε όλη τη χώρα! Ο καθαρός μισθός τους κυμαίνεται ανάλογα με την οικογενειακή τους κατάσταση γύρω στα 600-700 ευρώ!

Επίσης, λείπουν τα πιο απαραίτητα και στοιχειώδη για τη λειτουργία των σχολείων. Τα κονδύλια για τις σχολικές επιτροπές των δήμων δεν υπάρχουν, ούτε αυτά για τη μεταφορά των μαθητών. Τα σχολεία δεν θα μπορέσουν να καλύψουν ούτε τις άμεσες στοιχειώδεις τους ανάγκες σε ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, πετρέλαιο θέρμανσης, τηλεπικοινωνία, χαρτί εκτυπώσεων, κλπ Πολλά από αυτά καλούνται ήδη να τα πληρώσουν οι γονείς με τα πετσοκομμένα εισοδήματά τους .

Επιπλέον, σχολεία συγχωνεύονται και καταργούνται, Κλείνουν διαπολιτισμικά , μουσικά, καλλιτεχνικά σχολεία. Στις σχολικές  βιβλιοθήκες βάλανε ήδη λουκέτο Οι σχολικές τάξεις υπερφορτώνονται. Πανεπιστήμια και ΤΕΙ συρρικνώνονται και απειλούνται με λουκέτο, και ερευνητικά κέντρα κλείνουν, όλα αυτά εξαιτίας της υποχρηματοδότησης, που επιβάλουν τα μνημόνια.

ΔΗΜΟΙ ΧΡΕΟΚΟΠΗΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟ ΠΛΗΡΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ

ΟΙ 95 ΑΠΟ ΤΟΥΣ …. 325 ΔΗΜΟΥΣ, ΔΗΛΑΔΗ 1 ΣΤΟΥΣ 3 ΔΗΜΟΥΣ  ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΕΙ, που σημαίνει ότι δεν μπορούν να πληρώσουν μισθούς, λειτουργικές δαπάνες και τρέχοντα καθημερινά έξοδα. Από τις 15 Σεπτεμβρίου προστίθενται δεκάδες νέοι και μετά από 2 – 3 μήνες όλοι οι δήμοι της χώρας θα οδηγηθούν σε στάση πληρωμών και διακοπή παροχής των πιο κρίσιμων κοινωνικών υπηρεσιών, που αφορούν σε ευρύτατα λαϊκά στρώματα τα οποία εξαθλιώνονται από την κυβερνητική πολιτική. Υπηρεσίες όπως σχολικές επιτροπές, μεταφορές μαθητών, βρεφονηπιακοί σταθμοί, δημοτικά ιατρεία, ΚΑΠΗ, πρόγραμμα βοήθειας στο σπίτι, προνοιακές παροχές, καθαριότητα, δημοτικά έργα, περιβάλλον, πολιτισμός, αθλητισμός, καθώς και οι απολύτως αναγκαίοι σήμερα θεσμοί κοινωνικής αλληλεγγύης παύουν να λειτουργούν.

ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΠΕΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ που έχουν επωμιστεί οι Δήμοι. Παράδειγμα οι παιδικοί σταθμοί. Με τους καλύτερους υπολογισμούς φέτος ΕΝΑ ΣΤΑ ΤΡΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΝΟΥΝ ΕΚΤΟΣ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΣΤΑΘΜΩΝ, χωρίς κοινωνική προστασία και φροντίδα.

Το παραπάνω κείμενο είναι αφιερωμένο στους πρώην συντρόφους του ΣΥΝ,

που σήμερα βολοδέρνουν μπλοκαρισμένοι από τη ΔΗΜΑΡ, η οποία προεκλογικά επαγγέλθηκε την απαγκίστρωση από τα καταστροφικά μνημόνια, αλλά μετεκλογικά ενσωματώθηκε πλήρως στις μνημονιακές δυνάμεις.