Μνήμη Γιώργη Π. Ανδριόπουλου, κατά τα αποκαλυπτήρια στη «Σωτηρία»

Δείτε το βίντεο. Δεξιά η  ομιλήτρια

Από τη Βάσω Ροδοπούλου-Ροδάκη, ανεψιά του αγωνιστή

12-1-1931, κρατούμενος στα Καλάβρυτα από τη Χωροφυλακή γιατί το βράδυ της 25-12-30 καθοδήγησε ομάδα στο άναμμα φωτιάς, προκειμένου να φωτίσουν τα γράμματα  "ΚΚΕ". Θα ακολουθήσει εξορία στους Παξούς με βάσει το νόμο περί Ιδιώνυμου.

Ο ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΛΟΓΟΣ εκφωνήθηκε στις 29-5-11, από την Βάσω Ροδοπούλου-Ροδάκη, κατά την εορτή αποκαλυπτηρίων Μνημείου εκτελεσμένων της Κατοχής και είναι αφιερωμένος στην μνήμη του κομουνιστή θείου της, από αδελφό της μητέρας της, γιατρού Γιώργη Ανδριόπουλου, από τα Σουδενά Καλαβρύτων. Η ανέγερση του Μνημείου έγινε από τον «Όμιλο Μνήμης Εκτελεσμένων Αγωνιστών 1941-1952 ο Αττικός Τύμβος», στον αύλειο χώρο του Νοσοκομείου Σωτηρία, στην περιοχή του Γουδή.

Ο γιατρός Γιώργης Ανδριόπουλος εκτελέστηκε στου Γουδή, στις 27-11-43(*) σε ομαδική εκτέλεση 19 πατριωτών από τα Τάγματα Ασφαλείας, που είχε δημιουργήσει η Κυβέρνηση Ράλλη και κατ’ εντολή του Γερμανού διοικητή τους Βάλτερ Σιμάνα. Στην εκτέλεση αυτή περιλαμβάνεται και ένα πατρινόπουλο 22 ετών, ο Σπύρος Αραβαντινός, που τότε ζούσε στην Αθήνα. Αυτή η δολοφονία έγινε σε αντίποινα των ναζί, καθώς οι δυνάμεις της Αντίστασης είχαν φονεύσει τον συνεργάτη των Γερμανών στην Πάτρα λοχαγό Αλεξόπουλο και άλλους Έλληνες συνεργάτες τους στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Η κυρία Βάσω Ροδοπούλου-Ροδάκη είναι συγγραφέας του βιβλίου «Γιώργης Ανδριόπουλος, Αθήνα 2006», αυτοέκδοση με επιμέλεια του Περ. Ροδάκη και κατάγεται από τα Σουδενά. Είναι σύζυγος του Σουδεναίου αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης και ιστορικού Περικλή Ροδάκη. Μιλώντας είπε τα παρακάτω:

3-7-35. Ο γιατρός Γιώργης Ανδριόπουλος με τη γυναίκα του Νίτσα Ρεμπούτσικα

«ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ 68 ολόκληρα χρόνια από τότε που στις φυλακές Χατζηκώστα ο γιατρός Γιώργης Ανδριόπουλος έδωσε την τελευταία μάχη με τον διευθυντή της φυλακής, κάποιο Χατζηκώστα, που δεν είχε καμία σχέση με την οικογένεια  του Ιδρύματος.

Ο Γιώργης Ανδριόπουλος ήταν κρατούμενος. Στις αρχές Οκτώβρη του 1943 κήρυξαν απεργία πείνας. Και τότε ο ταγματάρχης Χατζηκώστας έδειξε όλη τη μαυρίλα της ψυχής του. Συνοδευόμενος από τον ενωματάρχη Ιωάννη Γυφτάκη και μερικούς χωροφύλακες ανέβηκε στο θάλαμο του γιατρού Ανδριόπουλου κι άρχισε να ωρύεται εκστομίζοντας χυδαίες βρισιές και απειλές. Απτόητος ο γιατρός του είπε: «Αν στις φλέβες σου έρρεε ελληνικό αίμα, θα άνοιγες την πόρτα της φυλακής και θα μας ελευθέρωνες. Εμείς σου ζητάμε μόνον να μας επιτρέψεις να βγαίνουμε στην αυλή. Σου ζητάμε λίγο αέρα».

Έξαλλος ο Χατζηκώστας διέταξε τους χωροφύλακες να τον εκτελέσουν επί τόπου. Εκείνοι όμως υπάκουσαν στη διαταγή του ενωματάρχη τους, που τους είπε να μείνουν ακίνητοι. Συγχρόνως ο γιατρός είπε στο Χατζηκώστα: «Μη ζητάς να κάνεις δολοφόνους τα παιδιά του λαού. Αν διψάς για αίμα πυροβόλησε μόνος σου».

Αυτό έκανε ο γενναίος ταγματάρχης. Πυροβόλησε εναντίον του γιατρού και θα τον άφηνε νεκρό εάν δεν έπαιρνε του ο συγκρατούμενός του Μάλλιαρης, που τινάχθηκε σαν αυτόματο και μπήκε μπροστά του.

Ένας άλλος κρατούμενος τραυματίστηκε σοβαρά. Και το μακελειό θα συνεχιζόταν αν ο ενωματάρχης κι ένας χωροφύλακας δεν ακινητοποιούσε τον αφηνιασμένο ταγματάρχη.

Ιούνιος 1930, φυλακή Μαργαρίτη Πάτρας, μαζί άλλους συγκρατούμενούς του. Εδώ εικονίζεται η βόρεια πλευρά της φυλακής, από της οποίας τα καγκελόφρακτα παράθυρα  του ισογείου γινόταν το επισκεπτήριο.

Από κείνη τη στιγμή η αυλαία άρχισε να πέφτει αργά στη ζωή του ηρωικού γιατριού Ανδριόπουλου από τα Σουδενά. Θα έπεφτε τελειωτικά στις 27 Σεπτεμβρίου 1943. Στην πρώτη ομαδική εκτέλεση που έκαναν στο Γουδή τα Τάγματα Ασφαλείας του Ράλλη.

Μαζί του εκτελέστηκαν 18 ακόμη πατριώτες. Ανάμεσά τους ο ενωματάρχης Γυφτάκης που είχε αρνηθεί να γίνει δολοφόνος. Ανάμεσά τους ακόμα, ένας ανάπηρος του Αλβανικού Μετώπου με ξύλινα πόδια, ο Διονύσης Γονατάς. Για να τον στήσουν μπροστά στα πολυβόλα τους, οι ταγματασφαλίτες του έβγαλαν τα ξύλινα πόδια και τον έδεσαν σε ένα πάσσαλο. Τι ντροπή…

Απόσπασμα του λόγου που εκφώνησε η κα Βάσω Ροδοπούλου-Ροδάκη για τον γιατρό Γιώργη Ανδριόπουλο.

Σε αυτόν τον τόπο που βρισκόμαστε σήμερα, μετά από πολλές προσπάθειες και αγώνες στήθηκε ένα μνημείο για να θυμίζει στις επόμενες γενιές, πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν διστάζουν να θυσιάσουν τη ζωή τους για κάτι ωραίο και μεγάλο. Όπως ήταν ο γιατρός Γιώργης Ανδριόπουλος.

Αιωνία του η μνήμη. Αιωνία η μνήμη σε όλους που έπεσαν για τις ιδέες τους». 

 ______________________

(*) Στην πρώτη ομαδική εκτέλεση της 27-11-43 στου Γουδή, έπεσαν 19 αγωνιστές, ήτοι οι: Κ. Βεντούρης, Γ. Πέτρου,Σπ. Αραβαντινός, Ιω. Γεωργούσης, Γ. Ανδριόπουλος, Διον. Γονατάς, Ιω. Μαρκάσος, Βασ. Σκαρέας, Ηλ. Τσαμουράνης, Ιω. Γυφτάκης, Αντ. Γιατράς, Νικ. Καλαβρέζος, Ιω. Κυλάκος, Σπ. Καπάτος, Παν. Στράγκος, Στέφ. Τσιλίβος, Γερ. Γρηγοριάδης και Δημ. Πολυγιαννάκης.