Κόπρος του Αυγείου οι Π. Πολάκης και Ν. Παππάς;

 

 

«Ο Πολάκης θέλει να είναι αρχηγός και τώρα προσπαθεί να φτιάξει τη δική του φράξια. Ακριβώς το ίδιο επιχειρεί ο Παππάς»!

Προ καιρού είχα διαβάσει μία ανάρτηση στο facebookj, που έλεγε πως αφού ξεκαθάρισαν το τοπίο του ΣΥΡΙΖΑ από την παρουσία  του Κασσελάκη τώρα οι ΣΥΡΙΖΑίοι έχουν όλον τον καιρό δικό τους να  μαλλιοτραβούνται αναμεταξύ τους.

Δεν φανταζόμουν όμως ότιμ θα εισχωρούσαν τόσο σύντομα καινούργιες νεοΛενινστικές απόψεις της στρατηγικής για την κατάληψη της εξουσίας με αναφορές σε Εσαίρους σε Καντε  κια άλλες συνιστώσες της προσοβιετικής Δούμας. Και ούτε λίγο, μήτε πολύ θα γινόταν προτροπή για αντιγραφή τους στα δικά μας δεδομενα.

Κι επειδή η συνέχεια του Λενινισμού ήταν ο Σταλινισμός, που εγκλημάτησε κατά της ρωσικής διανόησης κια δημοκρατικής συμπεριφοράς, με αποκορύφωμα την δολοφονία του διαφωνούντος Τρόσκι στην Λατινική Αμερική όπου είχε καταφύγει, δεν μπορεί να αισθάνεται  αναπαυμένη τη συνείδησή του, όποιος πιστεύει στην Αριστερά και στον Σοσιαλισμό, για τον οποίο ο αείμνηστο φιλόσοφος Νίκος Πουλαντζάς είχε πει: « Σοσιαλισμός ή θα είναι δημοκρατικός και με ελευθερία έκφρασης ή δεν θα είναι Σοσιαλισμός» πως μπορεί να μένει απαθής, καθώς εγκυμονούνται παραβιάσεις της εσωκομματικής δημοκρατίας του ΣΥΡΙΖΑ της Αριστεράς, όπως αυτά του μπουζουξίδικου της Ιεράς Οδού, με την οποία «διόρθωσαν την πορεία του κόμματος, δηλαδή της ψήφου των πολιτών που εξέλεξαν πρόεδρο, του οποίου το Ιερατείο αφήρεσε το δικαίωμα του Εκλέγειν και Εκλέγεσθε.

Για παράδειγμα διαβάστε μία άποψη που διακινείτε στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και γενικότερα. Σύντροφος στην Πάτρα γράφει:

«Δεν μπορώ να είμαι ευγενικός με κάτι κουτοπόνηρους, που ακολουθούνται από έναν εσμό ηλιθίων. Να λειτουργήσει το καταστατικό. Να πάνε από εκεί που ήρθαν.

Ο Πολάκης το μόνο που επιθυμεί διακαώς, είναι να έχει κάτι που να είναι αρχηγός. Δεν του προέκυψε (ευτυχώς ) το κόμμα, και τώρα προσπαθεί να φτιάξει τη δική του φράξια. Ακριβώς το ίδιο επιχειρεί ο Παπάς. Άλλη μία φράξια.

Η πλειοψηφία που στήριξε τον Σ.Φάμελλο, είναι εργαλείο κομματικής συνοχής. Πρέπει να το χρησιμοποιήσει άμεσα, γιατί αυτό που διαφαίνεται, είναι άλλη μια από τα ίδια.

Είναι απαράδεκτο, να δίνει η αριστερά πεδίο δράσης σε τέτοιους χαρακτήρες. Και σε πρώτη φάση, πρέπει ονομαστικά ο Πρόεδρος να μαζεύει και να καταδικάζει ανοιχτά τέτοιες συμπεριφορές.

Ταυτόχρονα απαιτείται παραπομπή στα όργανα του κόμματος και συλλογική καταδίκη. Είναι Γολγοθάς η κόπρος του Αυγεία, άλλα πρέπει να καθαριστεί, αλλιώς δεν πάμε πουθενά».