Κυβέρνηση Μητσοτάκη: Σύννεφα 1993 πάνω απ' το Μαξίμου

   

 

Πού το πάει ο Σαμαράς - Οι προβολείς εστιάζουν στο εσωτερικό της Κ.Ο. της Ν.Δ. ώστε να διαπιστωθεί αν η ιστορία θα επαναληφθεί ως τραγωδία για τον Μητσοτάκη Β΄

«Το 1993 δεν επαναλαμβάνεται» ισχυρίζονται πηγές του Μεγάρου Μαξίμου στο απεργιακό φύλλο της ΑΥΓΗΣ της Κυριακής, στο πλαίσιο μιας προσπάθειας να διαβεβαιώσουν για τη συνοχή της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ν.Δ. μετά τη διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά. Πριν από 31 χρόνια η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη (των 151 βουλευτών) κατέρρευσε όταν ο βουλευτής Κιλκίς Γιώργος Συμπιλίδης κατέθεσε δήλωση ανεξαρτητοποίησης και προσχώρησε στην Πολιτική Άνοιξη, του προσωπικού φίλου του Αντώνη Σαμαρά. Ήδη ο Μεσσήνιος πολιτικός είχε παραιτηθεί από βουλευτής μετά την αποπομπή του από υπουργός Εξωτερικών. (Σημ. του Istolologiou G. Mosxou: Παραίτηση που επεβλήθη μετά την απαίτηση των συνεργαζομένων με την κυβέρνηση Μητσοτάκη, κομμάτων της αντιπολίτευσης, για την απορριπτική στάση του έναντι του κράτους της Βόρειας Μακεδονίας).

Ο φακός στην Κ.Ο.

Σε κάθε περίπτωση, μετά τις πρόσφατες εξελίξεις οι προβολείς εστιάζουν στο εσωτερικό της Κ.Ο. της Ν.Δ. ώστε να διαπιστωθεί αν οι διαβεβαιώσεις του Μαξίμου είναι βάσιμες ή αν η ιστορία θα επαναληφθεί ως τραγωδία για τον Μητσοτάκη Β’. Ο Αντ. Σαμαράς έχει «ρεύμα» στο υπερδεξιό τμήμα της Ν.Δ. και δη στους βουλευτές που αφενός διαφωνούν με τα κεντρώα ανοίγματα και τους χειρισμούς στα ελληνοτουρκικά και αφετέρου νιώθουν αισθήματα πικρίας για τη μη αξιοποίησή τους στο κυβερνητικό σχήμα.

«Πού το πάει ο Σαμαράς;»

Το ερώτημα που παραμένει αναπάντητο όμως είναι «πού το πάει ο Σαμαράς», καθώς αποτελεί γενική εντύπωση ότι ο πρώην πρωθυπουργός «προκάλεσε» τη διαγραφή του με την απόρριψη του συνόλου της ασκούμενης πολιτικής. Από το

στενό περιβάλλον του Αντ. Σαμαρά έχουν ανοιχτεί δίαυλοι επικοινωνίας με την Αφροδίτη Λατινοπούλου. Η επικεφαλής της Φωνής Λογικής έσπευσε μάλιστα να αποδοκιμάσει την κίνηση Μητσοτάκη, υποστηρίζοντας «ότι γράφτηκε μια μαύρη σελίδα για τη Ν.Δ., τις αρχές και τις αξίες της. Από ένα κόμμα διάφανο, δημοκρατικό και ανεκτικό στον διάλογο, κατέληξε σε ένα αυταρχικό κόμμα -one man show- του Κ. Μητσοτάκη με δυσανεξία στον διάλογο και πάνω απ’ όλα στην ίδια τη Δημοκρατία».

Οι πιέσεις που δέχεται ο Σαμαράς για νέο κόμμα

Η Αφρ. Λατινοπούλου μάλιστα, στρέφοντας το βλέμμα στους παραδοσιακούς δεξιούς νεοδημοκράτες, έχει προτείνει για την Προεδρία της Δημοκρατίας είτε τον Αντ. Σαμαρά είτε τον Κ. Καραμανλή. Επιπλέον ο πρώην πρωθυπουργός, ειδικά μετά την πύρινη ομιλία του κατά της κυβέρνησης στο Πολεμικό Μουσείο τον Ιούλιο, δέχεται πιέσεις από απογοητευμένους ψηφοφόρους και παραγκωνισμένα μεσαία στελέχη της παράταξης για να δημιουργήσει νέο κόμμα. Οι συνομιλητές του δεν αποκλείουν αυτή την προοπτική.

Σε αυτό το φόντο, η εξίσωση που έχει διαμορφωθεί στα δεξιά της... Δεξιάς γίνεται πιο σύνθετη και θα απαιτηθεί (πολιτικός) χρόνος για την επίλυσή της.

Πρώην υπουργός της κυβέρνησης του Κ. Καραμανλή που πλέον έχει αποστασιοποιηθεί από το πολιτικό σκηνικό διερωτάται «για ποιο λόγο να δεχτεί η Λατινοπούλου το “καπέλωμά” της από τον Σαμαρά, από τη στιγμή που η ίδια αρέσει ως “φρέσκο” πρόσωπο και εκφράζει πειστικά την “τραμπική” ατζέντα». Δίνει έμφαση μάλιστα και στην υπερπροβολή της Αφρ. Λατινοπούλου από την πλειονότητα των ΜΜΕ. Επιπλέον, η ίδια πηγή εκφράζει τη σιγουριά ότι ο

«μπαρουτοκαπνισμένος Σαμαράς» γνωρίζει πολύ καλά ότι ο κόσμος της Ν.Δ. «δεν θα του συγχωρέσει το γεγονός ότι προκαλεί σοβαρούς κλυδωνισμούς, για δεύτερη φορά, σε μία κυβέρνηση της Ν.Δ.». Το ίδιο δε, προσθέτει με νόημα, γνωρίζουν και οι γαλάζιοι βουλευτές που λοξοκοιτούν προς τον πρώην πρωθυπουργό.

Ο Μεσσήνιος πολιτικός, εντούτοις, ίσως να είδε «μισογεμάτο» το ποτήρι του ευρήματος της GPO (σ.σ.: λίγα 24ωρα πριν από τη διαγραφή του) μετά το ερώτημα προς τους ψηφοφόρους της Ν.Δ. για το αν συμφωνούν ή όχι με τη στάση του. Το 61,8% διαφωνεί ή μάλλον διαφωνεί και το 24,2% εκφράζεται θετικά και μάλλον θετικά. 14% βρίσκεται στη ζώνη του «δεν ξέρω / δεν

απαντώ». Κυβερνητικές πηγές υποστηρίζουν ότι «αυτό το 24% είναι η “μαγιά” για ένα κόμμα της εμβέλειας της Πολιτικής Άνοιξης (σ.σ.: το κόμμα που ίδρυσε ο Αντ. Σαμαράς το 1993)», σημειώνοντας ότι πλέον «οι ακραίοι ψηφοφόροι έχουν πιο μεγάλη γκάμα επιλογών στον υπερδεξιό χώρο σε σχέση με πριν τριάντα χρόνια».

Το «δύσπεπτο» κεφάλαιο των ελληνοτουρκικών

Αλλες πηγές διακρίνουν ότι έρχονται εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά που ίσως αποδειχθούν «ιδιαίτερα δύσπεπτες για τον δεξιό χώρο» και ίσως ήθελε ο Αντ. Σαμαράς να βγει εκτός κάδρου. Η παρατήρηση αυτή «κουμπώνει» και με την παραίτηση που υπέβαλε -ένα 24ωρο πριν από τη διαγραφή Σαμαρά- ο πολιτικός

διευθυντής του υπουργείου Εξωτερικών. Ο πρέσβης Ρούσος Κούνδουρος άφησε αιχμές εναντίον της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου καθώς «δεν ελήφθησαν υπόψη σοβαρά ζητήματα» τα οποία είχε εκφράσει ο ίδιος εγγράφως πριν από τη συνάντηση Γεραπετρίτη-Φιντάν στις 8 Νοεμβρίου. Σε αυτό το φόντο, η «αντιwoke» ομιλία του πρωθυπουργού -στη συνομιλία με τον Πασκάλ Μπρικνέρ- ερμηνεύεται ως προσπάθεια δημιουργίας αντισταθμισμάτων έναντι πιθανών υποχωρήσεων στα ελληνοτουρκικά.

Σενάρια εκλογών με λίστα

Τα δυσοίωνα σενάρια γύρω από το κεφάλαιο που πολιτικού διαλόγου με τη

γειτονική χώρα συζητούνται εντόνως στα μπλε πηγαδάκια των βουλευτών καθώς και στο «βαθύ κόμμα» της Ν.Δ. Η παράταξη μοιάζει να κινείται στα πολιτικά ύδατα της αβεβαιότητας, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη -για πρώτη φορά μετά το 2019- να μην κρατά στιβαρά το τιμόνι του κυβερνητικού-κομματικού σκάφους. Αν τα απόνερα της αποπομπής Σαμαρά εισέλθουν στο κόμμα και στην Κ.Ο., τότε η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες -με λίστα- φαντάζει μονόδρομος για τον πρωθυπουργό, παρά τις επίσημες κυβερνητικές διαψεύσεις. Ίσως αυτό είναι το έσχατο εργαλείο για τον Κ. Μητσοτάκη να συγκρατήσει τους βουλευτές του αλλά και τη φθορά της κυβέρνησης, ελέω ελληνοτουρκικών, κρίσης διαβίωσης, Τεμπών, υποκλοπών.

Κώστας Σαββόπουλος Δημοσιεύτηκε στο απεργιακό φύλλο της ΑΥΓΗΣ στις 24/11