Έτσι κι αλλιώς οι εργαζόμενοι που τους προτάθηκε να την αναλάβουν αρνήθηκαν την ευκαιρία. Ας επωφεληθούν οι 87 και όλοι θα τους χειροκροτήσουμε!
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΗΜ. ΜΟΣΧΟΥ
Ήταν από 1974, επί ΚΚΕ Εσωτερικού, όπου από τα γραφεία της οδού Πατρέως στην Πάτρα έως το 1985, που άλλαξε τίτλο μετά από μαραθώνιες άκαρπες συζητήσεις των μελών για το εάν πρέπει να διατηρηθεί το σφυροδρέπανο ή όχι καταλήξαμε στον τίτλο της Ελληνικής Αριστεράς. Την κωδικοποιήσαμε ως ΕΑΡ.
Αλλά αυτή η αλλαγή πλεύσης στοίχισε την διάσπαση σε τιτλούχους και μη. Ο συγχωρεμένος Γιάννης Μπανιάς με Ρηγάδες και λοιπούς κατασκεύασε την ΑΚΟΑ.
Μέχρι τότε η Αυγή, η εφημερίδα της ΚΕ του ΚΚΕ Εσ. πουλιόταν σε περίπτερα και διανέμονταν στα σπίτια από ομάδες συνεργείων εθελοντών, ιδίως κάθε Κυριακή. Ιθύνων νους ο «Δάσκαλος» Μήτσος Παπαθανασόπουλος, που στα χρόνια της δικτατορίας διηύθυνε την οργάνωση του Γραφείου Εσωτερικού Πάτρας, από το διαμέρισμα που είχε νοικιάσει πάνω από τα Γραφεία της ραδιοφωνικής ΕΡΤ Πάτρας, επί της οδού Ρήγα Φεραίου, κοντά στην συμβολή της με την οδό Γεροκωστοπούλου, καλυπτόμενη από την πινακίδα πώλησης βιβλίων!
Σε αυτόνν τον χώρο είχε στηθεί η οργάνωση της Ανανεωτικής Αριστεράς που εκπροσωπούσε το γραφείο Εσωτερικού του ΚΚΕ στην Αχαΐα. Με την πτώση της δικτατορίας κάνουμε την πρώτη ελεύθερη και νόμιμη συνάντηση των αντιδικτατορικών της Αριστεράς. Στην δεύτερη συνάντηση αρχίζουν οι διαρροές μελών, που μπλοκάρονται από τους Δωδεκαδικούς του ΚΚΕ. (Σ.Σ.: ήσαν τα μέλη του κόμματος που ενέκριναν την αντικαταστατική, με την έγκριση του Σουσλώφ του σοβιετικού ΚΚ, σύγκληση αυτής της Ολομέλειας στο Εξωτερικό, χωρίς την συμμετοχή των μελών της Ελλάδας, που έπρεπε να κληθούν για να βγουν από τη χώρα παρανόμως και να συμμετάχουν).
Τέλος πάντων, αν και με εσωκομματικά προβλήματα, διασπάσεις κ.α. η Αυγή εξακολουθούσε, παρά τις οικονομικές δυσκολίες της να εκδίδεται, εξασφαλίζοντας δωρεάν, τα ρολά του χαρτιού -σάπια από την πολυκαιρία- για την εκτύπωση, από τους συντρόφους του Ρουμανικού κόμματος, που ήταν σε αντίθεση με το σοβιετικό..
Επί ΕΑΡ όχι μόνον συνεχίστηκε η εκτύπωση, καθημερινά, της εφημερίδας, αλλά διανέμονταν κιόλας επί πληρωμή, από τα συνεργεία των πατριωτικών ομάδων που συγκροτούσαν μέλη του κόμματος και εξασφαλίστηκαν συνδρομές και προσφορές για την διάσωση της εφημερίδας.
Κι εκεί σε αυτήν την περίοδο που ο κομματικός πατριωτισμός είχε φθάσει στο ζενίθ, ετέθη ο στόχος για τον μεγάλο σκοπό. Να απαλλαγεί το κόμμα από το ενοίκιο των γραφείων της Κουμουνδούρου, αγοράζοντάς τα.
Χρειάζονταν εκατό εκατομμύρια δραχμές, (100.000.000 δρχ.) ποσόν μεγάλο για την εποχή, αλλά όχι απαγορευτικό για τον ιερό σκοπό!
Αποφασίστηκε η μετοχοποίηση του ποσού, σε μετοχές των 1000 δρχ. Το κόμμα θα λάμβανε το 25% διαθέτοντας τις 25 εκατομμ. δρχ που του αναλογούσαν, οι εργαζόμενοι της Αυγής θα αναλάμβαναν το 16% και το υπόλοιπο 59% θα διανέμοντας σε μετοχές των 1.000 δρχ., στα μέλη και τους φίλους. Και για να μην υπάρξει φαινόμενο που θα απειλούσε με την κατάληξη των μετοχών σε χέρια ολίγων, που θα μπορούσαν να αλλάξουν την γραμμή της εφημερίδας, ορίσθηκε ως όρος η κατοχή μετοχών από κάθε μέτοχο έως τρεις.
Κι έτσι αγοράστηκε το κτίριο της Κουμουνδούρου, λύθηκε το πρόβλημα του ενοικίου, αλλά το πρόβλημα της ΑΥΓΗΣ απλώς σκεπάστηκε επ' ολίγο και επανήλθε δριμύτερο.
Με την μετατροπή του τίτλου του κόμματος σε Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου και την προσχώρηση του ΚΚΕ, φεύγει από τον τίτλο η διευκρίνιση ότι πρόκειται για όργανο κομματικό. Μετεξέλιξη σε ΣΥΝ με την απώλεια της εκπροσώπησης στη Βουλή το 1993, μετά την αποχώρηση του ΚΚΕ, αναζήτηση ευρύτερων συμμαχιών με το Φόρουμ ως ΣΥΡΙΖΑ και στη συνέχεια ως ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, αδρανεί η συλλογή των συνδρομών των μελών. Κι από το 2015, που γίνεται κυβέρνηση μεταφέρεται το βάρος στο μισθό των βουλευτών και ορίζεται η συνδρομή κάθε μέλους στα 2 ευρώ!
Στο μεταξύ περνώντας στην ψηφιακή εποχή, δεν δίνεται η ανάλογη προσοχή οι πωλήσεις πέφτουν δραματικά στα 750 φύλλα ημερησίως, η αγορά της εφημερίδας αγνοείται ακόμη και από τα κομματικά μέλη και τους υπευθύνους των οργανώσεων και ω του θαύματος σήμερα όλοι εξανίστανται πως και γιατί κλείνει η εφημερίδα. Αλλά κανείς μα κανείς δεν λέει κάτι για το μερίδιο ευθύνης του, το ότι έφθασε η εφημερίδα κυβερνητικού κόμματος και κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης να πουλάει μόνον 750 φύλλα ημερησίως! Και να εισπράττει από τις πωλήσεις έως 1200 ευρώ την ημέρα. Ποσόν που είναι αδύνατο να καλύψει τους μισθούς 50 ατόμων και τα τελικά γενικά έξοδα εκτύπωσης, γραφείων κλπ που αφήνουν τρύπα στην ΑΥΓΗ του ύψους των 650 χιλ. ευρώ το χρόνο. Ποιος θα καλύψει αυτό το ποσόν; Δεν απαντά κανείς.
Σήμερα ακούμε θεωρίες αστήρικτες από ανίδεους περί των εσωτερικών οικονομικών και κοινωνικών αδυναμιών της κάθε εφημερίδας, αλλά δεινούς γνώστες και κήρυκες δεκάρικων από τους βήματος της Αγοράς της πόλης!
Αγνοούν τον χρυσό κανόνα: Αν δεν βρέξεις πισινό, ψάρι δεν θα φας!
___________
Και τέλος να ρίξω μία ιδέα κι εγώ; Αυτοί οι 80 νόες της ΚΕ και οι 7 βουλευτές γιατί δεν φτιάχνουν μία εταιρεία, που να αναλάβει την έκδοση της Αυγής; Έτσι κι αλλιώς οι εργαζόμενοι που τους προτάθηκε να την αναλάβουν αρνήθηκαν την ευκαιρία. Ας επωφεληθούν οι 87, να το βάλουν θέμα συζήτησης και προβληματισμού στην Κεντρική Επιτροπή που θα συνέλθει την Κυριακή και όλοι θα τους χειροκροτήσουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πάσα άποψη εκφράζεται ελευθέρως από το ISTOLOGIO giorgou MOSXOU, αρκεί να μην περιέχει αήθεις χαρακτηρισμούς