"Οκτώ Ήχοι για τη Μαργαρίτα", από την Τασία Ευσταθίου

 

Εντυπωσίασε η παρουσία του νέου πονήματός της στη Στέγη Γραμμάτων «Κωστής Παλαμάς» χθες Δευτέρα 1 Απριλίου 2024

 

Οι «Οκτώ ήχοι για την Μαργαρίτα» ενώ προϊδεάζει για ένα βιβλίο του μουσικού κοινού, χθες που παρουσιάστηκε στην Στέγη Γραμμάτων Κωστής Παλαμάς, στην Πάτρα, από έμπειρους χειριστές της γραφίδας, αποδείχθηκε πραγματικό διαμάντι γραφής ιστορικού μυθιστορήματος, με πατησιές επί των ιστορικών γεγονότων, χωρίς να κατατάσσεται σε αυτά της ιστορίας, συντείνει στο να γίνει κατανοητή μία αθέατη πλευρά της, αυτής της υπερεαλιστικής παρουσίας  των αγωνιστών της Παλιγγενεσίας, που αντιμετωπίζει τους συντελεστές της ως αγωνιστές, πολέμαρχους, παρακάμπτοντας τις ανθρώπινες αδυναμίες και δίνοντας την αίσθηση ότι πρόκειται για ανθρώπινες κατασκευές από από ανόργανα υλικά!

Η συγγραφέας Τασία Ευσταθίου, με την ευαίσθητη γραφή της, αυτήν ακριβώς την πλευρά του αόρατου παρουσιάζει στο νέο της πόνημα, που έρχεται να προστεθεί  στην πλειάδα των συγγραφικών της έργων, μετά το πρόσφατο του «Σταθμάρχη», Ανδρ. Ανδριανόπουλου-Παμπούκη, από την Ακράτα, ενός από του πρώτους 12 πατριώτες, της μαζικής δολοφονίας, που εκτέλεσαν οι Ναζί στο κτήμα του  Μουρτζούχου το 1943.

Με περίτεχνο τρόπο,, που κρατά τον αναγνώστη σε έγερση, ακολουθεί τα βήματα το Γέρου του Μωριά, την  τελευταία 18ετία της ζωής του, ως τον θάνατό του και σηκώνει το πέπλο, που σκέπαζε την ερωτική πλευρά του, με την καλόγρια  Μαργαρίτα Βελισσαροπούλου, που από επτά χρόνων παιδάκι οι γονείς της την αφιέρωσαν στο μοναστήρι, αλλά έμελε στα 31 της χρόνια να συναντήσει τον μεγάλο της έρωτα με τον Κολοκοτρώνη, χήρο από τα χρόνια της Ζακύνθου, όπου υπηρετούσε στον Βρετανικό στρατό, ενώ πέρασε και διανυκτέρευσε στο ορεινό μοναστήρι. Και τον ακολούθησε, πετώντας το ράσο της, μέχρι το τέλος της ζωής του, μοιραζόμενη μαζί του τους αγώνες του, την καταδίκη του από τους έλληνες κοτσαμπάσηδες, και τον εγκλεισμό του στην Ακρόπολη, τις δυσκολίες από τον εμφύλιο που ξέσπασε, αλλά και την κράτηση του στην εξορία.

Πανταχού παρούσα στα γεγονότα που σχετίζονται με τον Γέρο του Μωριά, αποτελεί ένα είδος πολεμικού ανταποκριτή, για να δικαιωθεί η ρήση που θέλει πίσω από κάθε μεγάλο άνδρα να υπάρχει μία στιβαρή γυναίκα. Κι ο αρχιστράτηγος γενναία ψυχή, δεν άφησε στο δρόμο την συμβία του. Φρόντισε να αποκαταστήσει οικονομικά αυτήν και τον γιο του Γενναίο, να την αναλάβει.

Αυτήν την  γυναίκα,  δυστυχώς η ανδροκρατία της εποχής και ο πουριτανισμός της ελληνικής κοινωνίας την σκέπασε με πέπλο μυστηρίου, στις 10 Μαΐου 1870. σε ηλικία 77 ετών, επί της οδού Λέκκα, στην Αθήνα, σύμφωνα με την νεκρολογία ολίγων γραμμών, που της αφιέρωσε η εφημερίδα «Νώνακρις». Σαν να μην υπήρξε ποτέ. Ήταν μεν συμβία του αρχιστράτηγου, που ποτέ δεν έβαλε το... χεράκι της στα πολιτικά δρώμενα, αλλά δεν έπαυε να θεωρείται από τους συντηρητικούς αντιπάλους του Γέροντα, «η αστεφάνωτη» πεθερά. Δεν στεφανώθηκε ποτέ. Κι ούτε ζήτησε στεφάνι από τον Θοδωράκη της, ακόμη κι όταν γέννησε τον Πάνο, αργότερα υπασπιστή του Γεώργιου Α' στο παλάτι.

Τελεύτησε το βίο ανάμεσα στα πλούτη της αγάπης που της χάρισαν τα εγγόνια της, του Κολίνου και του Γενναίου, κι ας με κρατούσαν σε απόσταση οι νύφες και δεν ήθελαν πολλά, πολλά με την αστεφάνωτη πεθερά». «Τα γηρατειά δεν με τρομάζουν... Εκεί που θα πάω θα τον νεβρω τον Θοδωράκη μου και θάχουμε τόσα πολλά να πούμε. ΄Οσα δεν είπαμε μια ζωή. Γιατί όταν αγαπάς αληθινά τον άνθρωπό σου, μία ζωή δεν σε φθάνει να πεις όσα ψιθυρίζει η καρδιά, όσα λογίζει ο νου».

Και ποιος άλλος θα μπορούσε να σταθεί συνομιλητής στο φιλολογικό βραδινό, στην Λέσχη Γραμμάτων, χθες, πέραν του συγγραφέα των Ερωτικών του 21, του Κυρ. Σκιαθά; Του πιο κατάλληλου να μιλήσει για την ερωτική ζωή των οπλαρχηγών.

Αναφέρθηκε στην πλειάδα τους, που πολέμησαν τους Οθωμανούς έχοντας δίπλα τους την ερωμένη, ξεκινώντας από τον Καραϊσκάκη με την Μαριώ, την γνωστή Κλανομαρία, που όμως μετά από μάχη κουβάλησε στο στρατόπεδο ολόκληρη ομάδα από Οθωμανούς, μόνη, κρατώντας ένα όπλο στα χέρια της!  

Δεν πρόκειται για ένα ρομάντζο. Είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα, που είναι αρχιτεκτονικά κατασκευασμένο στις 438 σελίδες μικρού σχήματος.  Ένα ακόμη πόνημα από την πολυγραφότατη Αχαιή συγγραφέα Τασία Ευσταθίου που κάνει την εμφάνισή του στην Πάτρα.

Σε σχετική πρόσκλησή της η συγγραφέας ανέφερε τα παρακάτω:

«Θα ήταν ιδιαίτερη χαρά μου η παρουσία σας στο Φιλολογικό Βραδινό στην εμβληματική αίθουσα της Στέγης Γραμμάτων «Κωστής Παλαμάς» στην οδό Κορίνθου πλησίον της Κολοκοτρώνη τη Δευτέρα 1 Απριλίου 2024 στις 7.00 μ.μ.

Θα συνομιλήσω με τον πνευματικό άνθρωπο και συγγραφέα των Ερωτικών του 21, Κυριάκο Δ. Σκιαθά, βαθύ γνώστη της εποχής της εθνικής Εποποιίας μας σε μια πολύ ενδιαφέρουσα βιβλιοπαρουσίαση για τα πρόσωπα που έδρασαν την ιστορική εκείνη περίοδο.

Τραγούδια από τον πιανίστα Χρήστο Θεοδωρόπουλο θα ντύσουν τη βραδιά που είναι αφιερωμένη στο ιστορικό μυθιστόρημα "Οκτώ Ήχοι για τη Μαργαρίτα", εκδ ΚΑΚΤΟΣ».

Την εκδήλωση προλόγισε ο πρόεδρος της Εταιρείας Λογοτεχνών Δ.Ε. Λεωνίδας Μαργαρίτης.