Ό. Γεροβασίλη: Η κυβέρνηση αναζητά καταφύγιο κάθε φορά

Σε οριζόντια τιμωρητικά μέτρα, όταν βρίσκεται αντιμέτωπη με τις ευθύνες της!

Σημεία συνέντευξης της Όλγας Γεροβασίλη, Δ' Αντιπροέδρου της ΒτΕ και βουλευτή Άρτας ΣΥΡΙΖΑ –ΠΣ στο Action 24 και στους Σ. Κοτρώτσο και Α. Ζαρακέλη

Σε σχετική ερώτηση αναφορικά με τις ιδιαιτερότητες της οπαδικής βίας η πρώην υπουργός Προ. Πο. διατύπωσε την άποψη ότι η «οπαδική βία κρύβει πολλά από πίσω. Πολλά άτομα αυτών των συμμοριών δεν συμμετέχουν μόνο σε ομαδικά επεισόδια, αλλά -αντλώντας από την εμπειρία μου- θεωρώ ότι εμπλέκονται και σε πρακτικές κυκλωμάτων ναρκωτικών κ.ό.κ».

Σχολιάζοντας στη συνέχεια τη συνένωση των υποθέσεων που επιχειρείται από την κυβέρνηση, επισήμανε ότι « μη όντας βεβαίως νομικός εκτιμώ πως το «μοντέλο Χρυσής Αυγής», είναι πιθανόν να ισχύει και σε αυτή την περίπτωση, μη παραλείποντας όμως να σχολιάσει ότι «η δίκη της Χρυσής Αυγής που κατέληξε σε ένα επιθυμητό αποτέλεσμα, διήρκεσε πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα με εκατοντάδες μάρτυρες και δικηγόρους. Δεν ξέρω αν αυτός είναι ο σωστός τρόπος προκειμένου να υπάρξει ταχεία απονομή της δικαιοσύνης. Καλό θα ήταν να μην υπάρξει αναβάθμιση για λόγους εντυπωσιασμού αλλά να αποφανθούν οι νομικοί κατά πόσον αυτή είναι η προσφορότερη μέθοδος έτσι ώστε να έχουμε και αποτέλεσμα και ταχύτητα».

«Τα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση μου φάνηκαν όπως φάνηκαν και σε όλη την ελληνική κοινωνία» απάντησε σε σχετική ερώτηση η Ό. Γεροβασίλη διευκρινίζοντας ότι « είχαμε μια επανάληψη του 2022 έπειτα από τη δολοφονία του Άλκη Καμπανού: το γνωστό θλιμμένο ύφος των Υπουργών και του Πρωθυπουργού, δηλώσεις πως «θα μπει το μαχαίρι στο κόκκαλο» κ.ο.κ. Μετά τη δολοφονία του Μιχάλη Κατσουρή φέτος το καλοκαίρι επαναλήφθηκε το σκηνικό, με ακριβώς τις ίδιες δηλώσεις. Και ενώ όλα αυτά έχουν νομοθετηθεί και έπρεπε να έχουν εφαρμοστεί, στην πράξη είδαμε να μην υπάρχουν. Εδώ πρέπει να αναζητήσουμε ευθύνες ως προς το γιατί δεν τηρούνται αυτά τα οποία έχουν ήδη νομοθετηθεί. Προφανώς εδώ, η πολιτική ευθύνη καταλήγει στην παρούσα κυβέρνηση που βρίσκεται στον πέμπτο χρόνο διακυβέρνησης της χώρας κι όλα αυτά συνέβησαν τελευταία και μάλιστα με ανθρώπινο κόστος, ενώ έχουμε και πολλές περιπτώσεις που κατέληξαν σε ξυλοδαρμούς, σε «ραντεβού θανάτου» κ.ο.κ. Άρα είναι ένα φαινόμενο που έχει ήδη ξεπεράσει την κυβέρνηση, η οποία επέδειξε αδράνεια, ανικανότητα κι ενδεχομένως έλλειψη βούλησης»

Ασκώντας, στη συνέχεια κριτική στην προτίμηση της κυβέρνησης να καταφεύγει σε οριζόντιες λύσεις όπου η ίδια επιδεικνύει ανεπάρκεια, είπε: «Μια συλλογική τιμωρία φιλάθλων κι ομάδων είναι κάτι που θα μας δώσει λύση στο πρόβλημα; Είναι ένα οριζόντιο μέτρο που το έχουμε ξαναδεί από αυτήν την κυβέρνηση και μάλιστα προσφάτως στην τιμωρητική, οριζόντια φορολόγηση των μικρομεσαίων! Θα ήταν σοβαρότερο να πει η Κυβέρνηση πως απέτυχε και υπ’ αυτήν την έννοια να συζητήσουμε το ζήτημα που μας απασχολεί όλους. Ας πουν την αλήθεια. Επικοινωνιακά τεχνάσματα, συλλήβδην οριζόντια μέτρα, κλείσιμο των γηπέδων αλλά από την άλλη θα ελέγξουν την πρόοδο των μέτρων που πήραν. Ποια πρόοδο, ποιών μέτρων θα ελέγξουν; Αφού δεν θα υπάρχει κόσμος για να δουν αν τηρούνται τα μέτρα!»

«Πρέπει να δούμε τη μεγάλη εικόνα» τόνισε η κ. Γεροβασίλη, εστιάζοντας στην βία ως ενός καλπάζοντος κοινωνικού προβλήματος του οποίου η αντιμετώπιση χρήζει, κατ αρχάς, ορθής ανάγνωσης. « Εδώ έχουμε μια κοινωνία η οποία βράζει, δεν είναι μόνο η οπαδική βία. Έχουμε αύξηση της ενδοσχολικής, της εφηβικής βίας, στα ζώα, γυναικοκτονίες. Ζούμε σε ένα άλλο περιβάλλον. Αυτό θα το συζητήσουμε; Ξέρετε η κυβέρνηση μεριμνά να κάνει δηλώσεις πολύ θεαματικές και έπειτα να νομοθετεί ακραία κατασταλτικά μέτρα. Όταν θες να αντιμετωπίσεις ένα γεγονός πρώτα από όλα πρέπει να το αναγνώσεις ειλικρινά. Μετά πρέπει να δεις με ποιους πρέπει να συζητήσεις: με τους φιλαθλους, τις ομάδες. Θα οργανώσεις ομάδες μέσα στα σχολεία για να αντιμετωπίσεις ταυτόχρονα τα ζητήματα βίας; Δεν πρέπει να κάνουμε σοβαρές συζητήσεις και στοχευμένες συζητήσεις περί αυτών των θεμάτων; Σήμερα κινδυνεύουν και οι έλληνες αστυνομικοί, που βρίσκονται στους δρόμους, διαδηλώνουν. Θυμάστε όταν ήταν κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ κι εγώ Υπουργός που έλεγαν ότι έχουμε «δεμένα τα χέρια της αστυνομίας και δε μπορεί να δράσει»; Μας λύθηκαν τα χέρια; Ποιο πρόβλημα λύθηκε στο πρόβλημα της ασφάλειας; Συνέβη κάτι θετικότερο από ό,τι το 2017; Η απάντηση είναι, όχι. Επομένως ας εγκαταλείψουμε το μύθο ότι ήταν «δεμένα τα χέρια της ΕΛΑΣ». Το αντίθετο, είχαμε εμπιστοσύνη στην επιχειρησιακή ικανότητα της ΕΛΑΣ, δεν ήμουν εγώ που διέτασσα το τι θα γίνει. Τώρα έχουμε ένα διαρκές «κατόπιν εντολής του τάδε Υπουργού», «κατόπιν εντολής του Κυριάκου Μητσοτάκη». Είναι πολύ συγκεκριμένη αντίληψη αυτό.

Κλείνοντας, η πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη εξέφρασε την ανησυχία της για το γεγονός ότι το αίσθημα της ανασφάλειας έχει πλέον διαχυθεί, πέρα από την κοινωνία, και στους αστυνομικούς των οποίων ευθύνη η διαφύλαξή της: «Σήμερα κινδυνεύει η ΕΛΑΣ η ίδια και ζητάει προστασία από την πολιτεία, ως εργαζόμενοι, ως πολίτες. Πρέπει να είναι η ΕΛΑΣ στα γήπεδα; Θα μπορούσε να μην είναι, πως όμως; Σε ένα κράτος δικαίου τηρούνται τα μέτρα τάξης από την ΕΛΑΣ. Πρέπει να συζητήσουμε το «πώς» της ιδιωτικής ασφάλειας. Ποιοι θα είναι; Μήπως μεταξύ τους οι οπαδοί μεταξύ τους μετατραπούν σε σεκιούριτι; Ποιος πρέπει να αναλάβει την εκπαίδευση τους και τα επιχειρησιακά τους σχέδια; Αυτά είναι μεγάλα ζητήματα, υπάρχουν μοντέλα παγκοσμίως. Χρειάζεται να συζητήσουμε, για παράδειγμα αν πρέπει ένα ειδικό, εκπαιδευμένο σώμα της ΕΛΑΣ πρέπει να παρίσταται ώστε εντός γηπέδου να εποπτεύει τα επιχειρησιακά σχέδια . Υπάρχει τέτοια διεύθυνση στην ΕΛΑΣ, αλλά δεν υπάρχουν οι δομές».