80 ΧΡΟΝΙΑ πριν… στα πέτρινα χρόνια της Κατοχής

 

Κυριακή 12.12.1943. Η αιματοβαμμένη διαδήλωση με 13 νεκρούς από τους ναζί στην Αθήνα

 

ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΕΠΟΝίτισσας από του Μάρκου Γορτυνίας ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ – ΦΙΛΗΝΤΡΑ

Του Γιάννη Ρωμανού

Αφιέρωμα στη μνήμη της Δήμητρας Σπυροπούλου – Φιλήντρα στέλεχος της ΕΠΟΝ ,αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης , με πίστη βαθιά στο μεγαλείο της πατρίδας.

Ήταν 12 Δεκεμβρίου του 1943, απομεσήμερο μιας συννεφιασμένης Κυριακής , όταν το αγνό αίμα της Δήμητρας Σπυροπούλου – Φιλήντρα κοινώνησε την εθνική μας υπερηφάνεια και πότισε τον ένδοξο δρόμο της λευτεριάς !

Η θυσία της σηματοδοτεί πως « θέλει αρετή και τόλμη η Ελευθερία»…

Η ηρωίδα, της Εθνικής Αντίστασης, γεννήθηκε στου Μάρκου Αρκαδίας το 1924.

Ήταν κόρη του Κώστα Σπυρόπουλου και της Καλλιόπης Φιλήντρα του Γιώργου και της Βάσως Σπανοπούλου από την Ζάτουνα.

Το 1932 η οικογένεια μεταναστεύει στην Αθήνα. Σε ηλικία 14 χρονών μένει ορφανή από πατέρα. Ήταν δυναμικός χαρακτήρας και στεκόταν δίπλα στη μάννα της που εργαζόταν σκληρά για να επιζήσουν και να αναθρέψουν τον εξάχρονο αδελφό της και την δίχρονη αδελφή της.

Τα πέτρινα χρόνια της τριπλής κατοχής [ Ιταλική, Γερμανική, Βουλγαρική ], ήταν πολύ δύσκολα για τον λαό μας και ιδιαίτερα στην Αθήνα, η οικογένεια υπέφερε πολύ.

Η Δήμητρα με ατσαλένια θέληση, ανυπόταχτη και ώριμη στα δύσκολα αντιστάθηκε στην πείνα, την ορφάνια και με οδηγό τον πατριωτισμό μπήκε στην αντίσταση κατά της Γερμανοιταλική κατοχή μέσα από της γραμμές της ΕΠΟΝ .

Το 1943 ήταν χρονιά πυκνή σε γεγονότα και σημαδεύτηκε από συχνές και μαζικές λαϊκές διαδηλώσεις όπως ενάντια στην επιστράτευση, να μην παραχωρηθεί η Μακεδονία στην Βουλγαρία, για να ελευθερωθεί η πατρίδα από την κατοχή.

Η Δήμητρα ήταν στην πρωτοπορία του αγώνα για την λευτεριά της πατρίδας και είχε εκλεγεί γραμματέας της οργάνωσης στην περιοχή τηςΗ Καλλιόπη, αδελφή της γιαγιά μου, την συμβούλευε να προσέχει σε ότι κάνει γιατί τα πράγματα είναι επικίνδυνα και την έχει μοναδικό καθημερινό στήριγμα.

Εκείνη απαντούσε προφητικά.

«Να πω μαμά, ζήτω η πατρίδα και να πεθάνω ».

Το καλοκαίρι του 1943, οι Γερμανοί, προκειμένου να απελευθερώσουν δυνάμεις για το ανατολικό μέτωπο, αποφάσισαν να παραχωρήσουν τη Μακεδονία στα συμμαχικά τους βουλγαρικά στρατεύματα, που κατείχαν ήδη την Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη.

Το γεγονός αυτό προκάλεσε εξέγερση στην Αθήνα, με παλλαϊκές μαζικές διαδηλώσεις.

Με την παράδοση της Ιταλίας στις 8 Σεπτέμβρη ,οι Γερμανοί στηρίχτηκαν στους ντόπιους συνεργάτες τους ,τα τάγματα ασφαλείας, εκδηλώνοντας σκληρή βαρβαρότητα αντεκδίκησης.

Την Κυριακή 12 Δεκεμβρίου του 1943,η Δήμητρα πήγε σε ένα ακόμη δυναμικό συλλαλητήριο. Η ειρηνική αυτή διαδήλωση ήταν δυναμική και βάφτηκε με το αγνό πατριωτικό αίμα της νεολαίας μας, που προκλήθηκε από χέρια Ελληνικά.

Τα Τάγματα Ασφαλείας και οι χωροφύλακες συνεργάτες των Γερμανών, του τμήματος < άνευ θητείας > όπως τους έλεγαν έριξαν στο ψαχνό τραυματίζοντας και σκοτώνοντας αδούλωτες Ελληνικές ψυχές που διψούσαν για την λευτεριά και δεν άντεχαν την υποδούλωση στους κατακτητές.

Η δεκαενιάχρονη Μαρκιωτοπουλα με την πατριωτική καρδιά έγινε μια ακόμη ηρωίδας στο πάνθεο των γνωστών και άγνωστων ηρώων που θυσιάστηκαν για την χιλιάκριβη την Λευτεριά.

Η Δήμητρα τραυματίστηκε αρχικά στο πόδι και ενώ προσπαθούσε να σωθεί σκοτώθηκε, με σφαίρα πολυβόλου, από το χέρι Έλληνα αστυνομικού.

Αργότερα η μητέρα της Καλλιόπη Φιλίντρα όταν γινόταν συζήτηση για την Δήμητρα έλεγε:

«Τι να πούμε τώρα; Την κάνω χαλάλι για την πατρίδα».

Μεγάλη κουβέντα, με βαθύ πατριωτικό περιεχόμενο, που μόνο η δισεγγονή ενός οπλαρχηγού του 1821, του Φιλήντρα Παναγιώτη, μπορούσε να σηκώσει.

Η ταφή της ΔΗΜΗΤΡΑΣ έγινε την άλλη ημέρα 13 Δεκεμβρίου του 1943 το μεσημέρι στο νεκροταφείο Κοκκινιάς μαζί με άλλους δώδεκα αφανής ήρωες που έπεσαν για την πατρίδα.

Την ίδια περίπου ώρα οι δυνάμεις της «Βέρμαχτ» διέπρατταν από μεγαλύτερα εγκλήματα της Ναζιστικής Γερμανίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου

Σκότωναν σχεδόν όλους τους άρρενες κατοίκους των Καλαβρύτων, σε αντίποινα για την εκτέλεση Γερμανών στρατιωτών από τον ΕΛΑΣ.

Η θυσία της ηρωίδας, από το μικρό χωριό Μάρκου με την μεγάλη συνεισφορά στον πατριωτικό αγώνα της Εθνικής Αντίστασης, αποθανατίστηκε σε βιβλία και σε άλλα έντυπα.

Στο εξάτομο βιβλίο  «Ο ΜΟΡΗΑΣ ΣΤΑ ΟΠΛΑ» με συγγραφέα τον Παπαστεριόπουλο Ηλία στον 4ο τόμο , σελ.356 – 357 που εκδόθηκε το 1965 αναδημοσιεύεται από την εφημερίδα «Χαραυγή» η μαρτυρία της μητέρα της ηρωίδας Καλλιόπης Φιλήντρα του Γεωργίου!