Γιώργος Παπακωνσταντής: Το κορίτσι της Φτελιάς
Εκεί που βλέπει τα θολά και στα βαριά ακουμπάει, κάνει το έργο μια στροφή κι ο νους του ξεκολλάει… (Καλημέρα, Σωκράτης Μάλαμας)
Η Κατερίνα Διαβάτη είναι μια κλασική στυγνή δικηγόρος της «μοντέρνας» ανθρωποφαγικής σχολής: Δεν έχει ούτε ηθικές αναστολές ούτε κοινωνικές ανησυχίες. Κι έχει καλά θαμμένο κι εκείνο ακόμη το στοιχειώδες, το γνήσιο γυναικείο ένστικτο. Μέχρι τη στιγμή που η πασπαλισμένη με μπόλικη χρυσόσκονη κι επίπλαστη κοινωνική λάμψη – αλλά και με ένα παχύ στρώμα λάσπης και σκουριάς – άχαρη ζωή της, αποφασίζει να της θυμίσει πόσο μικρή είναι η απόσταση ανάμεσα στο ρόλο του θύτη και του θύματος…
Ένα ανατρεπτικό κοινωνικό μυθιστόρημα. Μια διεισδυτική ματιά στον κόσμο της σεξουαλικής, και όχι μόνο, κακοποίησης της γυναίκας, και μαζί μια υπενθύμιση για όσα αξίζουν να κατακτήσουν τον αληθινά βαρύ τίτλο «όνειρο ζωής»…
Ο Γιώργος Παπακωνσταντής γεννήθηκε στο Ρέθυμνο. Πέρασε τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού στο Μελιδόνι Ρεθύμνου και ακολούθως μετανάστευσε οικογενειακώς στην Αθήνα, όπου ολοκλήρωσε τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, Παιδαγωγικά στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και Αστυνομικές επιστήμες στις σχολές αξιωματικών και στελεχών της ΕΛ.ΑΣ. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, όπου ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στο Τμήμα Ψυχολογίας. Δίδαξε για 15 περίπου χρόνια στις Αστυνομικές Σχολές και στο Μεσογειακό Πανεπιστήμιο, (πρώην ΑΤΕΙ Κρήτης). Είναι ιδρυτής και πρόεδρος της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας «Κέντρο για την Έρευνα τον Πολιτισμό και την Ισότητα Κρήτης» (Κ.Ε.Π.Π.Ι.Κ). Είναι συγγραφέας 6 επιστημονικών βιβλίων, ενός ακόμα μυθιστορήματος και μίας ποιητικής συλλογής. Ζει στο Ρέθυμνο και του αρέσουν τα ταξίδια, η θάλασσα και οι βόλτες με μοτοσικλέτα.
Φωτογραφία εξωφύλλου: Yabatravellers
Επιμέλεια: Μάκης Πέτσας
ISBN 978-618-5712-24-2, διαστάσεις 14 Χ 21, σελίδες: 412
|
Αλυχτώ ή υλακτώ, δηλαδή φωνάζω, ουρλιάζω. Δεν αλυχτούν όλα τα ζώα, όπως δεν κλαίμε κι όλοι οι άνθρωποι. Εδώ το αλύχτισμα έχει το νόημα μιας ιδιαίτερης φωνής, σαν κραυγή. Είναι η προειδοποίησή μας, το κάλεσμά μας για βοήθεια, για συμπαράσταση, για συντροφιά, καθώς και το παράπονό μας. Οι φωνές μας συνήθως έπονται αυτών που μας συμβαίνουν, καμιά φορά όμως προηγούνται. Σε κάποιες από αυτές τις φωνές έχουμε δώσει σημασία, είναι τότε – ας το πούμε – δικαιωμένες, ενώ άλλες εκλιπαρούν για προσοχή κι έχουν μείνει σαν φαντάσματα που δεν τα έχουν ακόμα ανακαλύψει. Έτσι, λοιπόν, το αλύχτισμά μας, πλανάται πάνω απ’ την καθημερινότητα, πάνω από την «κανονικότητα», πάνω απ’ τη συνήθεια ή το προφανές. Αυτό το ουρλιαχτό μας, είναι μια ξεχωριστή δραματική δήλωση με την οποία εφιστούμε την προσοχή σ’ αυτούς που υποτίθεται πως επαγρυπνούν. Το κάνει ποιητικό η υπόρρητη ανάγκη που το γεννά και θα έλεγα η θλίψη του, κάτι αντίστοιχο ίσως με την πορτογαλική λέξη saudade, ένα είδος προσμονής, αλλά κι ένα μείγμα νοσταλγίας, λύπης, πόνου, μελαγχολικής λαχτάρας και κρυφής ελπίδας. Το δικό μας αλύχτισμα είναι μοναχικό, έντονο μα αξιοπρεπές, έχει έναν «νοητό παραλήπτη», είναι όπως το κλάμα ενός μωρού. Η Κατερίνα Φραγκάκη ζει και εργάζεται στα Χανιά. Τόπος καταγωγής, η Ιεράπετρα. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με την ποίηση και τη μουσική. Το 2021 εκδόθηκε η πρώτη της ποιητική συλλογή με τον τίτλο« Χειρώναξ», από τις Εκδόσεις Ραδάμανθυς. Το έργο του εξώφυλλου, που έχει τίτλο «Η Ρωγμή», επιμελήθηκε ο αρχιτέκτονας Γιάννης Φραγκάκης (1975), προσεγγίζοντας μ’ αυτόν τον τρόπο τη ρωγμή που γεννά η θλίψη για οτιδήποτε θεωρούμε πολύτιμο και χάνεται, η θλίψη για τη διάρρηξη της «κανονικότητας» στην προσμονή του χαμένου αγγίγματος του αγαπημένου Άλλου. Ίσως μ’ ένα βουβό αλύχτισμα, η ρωγμή που ζει ανάμεσα μας να κλείσει. Ίσως τελικά, «το σύνορο του ανέφικτου είναι λείο*». Για την παραγωγή της εικόνας βάσης του εξώφυλλου χρησιμοποιήθηκε αλγόριθμος τεχνητής νοημοσύνης (text to image AI) και ακολούθως η εικόνα τροποποιήθηκε σε ειδικό πρόγραμμα image editing. Ο Γιάννης Φραγκάκης είναι αρχιτέκτονας, που ζει και εργάζεται στην Αθήνα, με βασικό αντικείμενο το concept design και τη φωτορεαλιστική απεικόνιση. *Στίχος από το τραγούδι «Ζωγράφισε», της Λίνας Νικολακοπούλου ISBN 978-618-5712-19-8, Διαστάσεις: 14 Χ 24, σελίδες 112 |

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πάσα άποψη εκφράζεται ελευθέρως από το ISTOLOGIO giorgou MOSXOU, αρκεί να μην περιέχει αήθεις χαρακτηρισμούς