Ο Νόμος μαμούθ και η πολιτική των δεινοσαύρων

Εκμεταλλεύτηκε την ημέρα του πένθους η ΝΔ για να ξεπουλήσει το περιβάλλον υπογραμμίζει ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Αχαΐας!

Ανακοίνωση του Τμήματος Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής της Νομαρχιακής Επιτροπής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία αναφορικά με το πολυνομοσχέδιο για τη φύση και το περιβάλλον που προωθεί η Κυβέρνηση, καταγγέλλει τα παρακάτω:

 «Την ημέρα του εθνικού πένθους, 1^η Μαρτίου και ενώ η κοινωνία μας θρηνούσε τα θύματα του εγκληματικού γεγονότος στα Τέμπη, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας κατάθεσε στην Βουλή ένα τριπλό νομοσχέδιο- οδοστρωτήρα για τη φύση και το περιβάλλον. Η κυβέρνηση φρόντισε για άλλη μία φορά, να αδράξει την ευκαιρία και να εισάγει ένα νομοθέτημα, που επεκτείνει σιωπηλά το σύστημα πελατειακής υποστήριξης. Το κείμενο των 264 άρθρων αφορά σημαντικότατες ρυθμίσεις για τα νερά, τα δάση, τη βιοποικιλότητα, τις ΑΠΕ, την ενεργειακή δημοκρατία, τα απορρίμματα και την ενέργεια. Η διαβούλευση ωστόσο, διήρκησε λίγες μέρες, απαξιώνοντας έτσι τη δημόσια συμμετοχή στην περιβαλλοντική νομοθεσία.

Στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής από ανανεώσιμες πηγές, το σχέδιο νόμο με αφορμή την ενσωμάτωση δύο αναγκαίων ευρωπαϊκών οδηγιών, καταστρατηγεί τις ήδη θεσμοθετημένες έννοιες του νόμου του 2018, σχετικά με τις ενεργειακές κοινότητες. Εισάγει δύο νέους ορισμούς, Κοινότητες Ανανεώσιμης Ενέργειας (ΚΑΕ) και Ενεργειακές Κοινότητες Πολιτών (ΕΚΠ), κατακερματίζοντας έτσι τις δραστηριότητες των ενεργειακών κοινοτήτων. Παράλληλα, εισάγει τον όρο των επαγγελματικών ενεργειακών κοινοτήτων αναιρώντας έτσι το στοιχείο της «ανοιχτής και εθελοντικής συμμετοχής», που προβλέπουν οι Ευρωπαϊκές οδηγίες.

Οι αρμοδιότητες της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ) επεκτείνονται στους τομείς των αποβλήτων και των υδάτων, σημειώνοντας ακόμα ένα βήμα προς την ιδιωτικοποίηση του νερού και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης. Η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων θα μπορεί να σχεδιάζει και να προτείνει συγχωνεύσεις των παρόχων υπηρεσιών ύδατος (ΠΥΥ) και θα πιστοποιεί τους ΠΥΥ στη βάση της οικονομικής τους βιωσιμότητας και της πλήρους ανάκτησης του κόστους των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης. Άραγε μήπως η Δημοτική Αρχή της Πάτρας να είχε προβλέψει αυτήν την «εξέλιξη», όταν με τρόπο εκχωρούσε τη διαχείριση του φράγματος Πείρου-Παραπείρου σε ιδιώτες;

Παράλληλα, καταργούνται οι διαδικασίες συμμετοχής και διαβούλευσης σε αντίθεση με τη βασική στόχευση της Ευρωπαϊκής Οδηγίας Πλαίσιο για τα Ύδατα 2000/60. Όσον αφορά τα απόβλητα, αντί η νέα νομοθεσία να αποσκοπεί στην αναγκαία βελτίωση του τομέα της διαχείρισης των αστικών αποβλήτων, στοχοποιεί του υποστελεχωμένους Φορείς Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΦοΔΣΑ), προμηνύοντας τη μετεξέλιξή τους σε ιδιωτικές εταιρείες.

Αναφορικά με τη προστασία των προστατευόμενων περιοχών, το σχέδιο νόμο ανατρέπει κάθε θεσμική δικλείδα περιβαλλοντικής πολιτικής. Δίνει δυνατότητα επιλογής χρήσεων γης στις προστατευόμενες περιοχές χωρίς περιορισμούς, φέρνει φωτογραφικές διατάξεις για την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των χορτολιβαδικών και βραχωδών εκτάσεων με οικοδομική άδεια, αναγνωρίζει ως σύννομη την αλλαγή χρήσης επί των δασικών εν γένει εκτάσεων σε αγροτικές και αντί να επιβάλλει κυρώσεις, επιβραβεύει τους καταπατητές, με μόνο κριτήριο την επιδότησή τους. Παράλληλα, τροποποιεί και πάλι το νομοθετικό πλαίσιο των προστατευόμενων περιοχών, δημιουργώντας νέες συνθήκες που επηρεάζουν δυσμενώς την εκπόνηση των απαραίτητων ειδικών περιβαλλοντικών μελετών και την έκδοση προεδρικών διαταγμάτων και σχεδίων διαχείρισης για όλες τις περιοχές Natura 2000.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.:

·        η συμμετοχή των πολιτών είναι απαραίτητη για τη δίκαιη ενεργειακή μετάβαση με τη χρήση των ΑΠΕ και αποτελεί μονόδρομο για την αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχιας.

·        Το «δικαίωμα στο νερό» αποτελεί αναγνωρισμένο ανθρώπινο δικαίωμα κατοχυρωμένο από το σύνταγμα. Η διαχείρισή του ως δημόσιο – κοινό αγαθό είναι θεμελιώδης έννοια άσκησης υδατικής πολιτικής.

·        Η προστασία της φύσης απαιτεί άμεσες και ουσιαστικές ενέργειες για την ολοκλήρωση των δεσμεύσεων μας απέναντι στην Ευρωπαϊκή νομοθεσία, χωρίς υπεκφυγές και πελατειακά παζαρέματα.

Ο νόμος αυτός αποτελεί οπισθοδρόμηση στην περιβαλλοντική, κλιματική και ενεργειακή πολιτική της χώρας. Η ανοχή του μας καθιστά όλους υπόλογους απέναντι στις μελλοντικές γενεές».