Και διηγώντας τα να κλαις, στον κρανίου τόπο του Έλους!

Φωτογραφία του Istologiou G. Mosxou, από τον αγώνα της 28-9-2014, που αφιερωμένος στην Μνήμη του λαϊκού αθλητή Γιώργου Αντύπα. Δρομείς τρέχουν κάτω από την παχιά σκιά των ευκαλύπτων.

 

Δείτε φωτογραφίες της καταπράσινης περιοχής, που τραβήχτηκαν το 2014, στην εκδήλωση Μνήμης του δρομέα Γιώργου Αντύπα!

Ο πάτερ Απόστολος περιμένει για το Τρισάγιο.

Έλος Αγυιάς Πάτρας, πρώτος δρόμος αφιερωμένος στην Μνήμη του αείμνηστου Γ. Αντύπα, προέδρου του Συλλόγου Δρομέων Υγείας Πάτρας, που έφυγε ξαφνικά στις 12 Ιουνίου 2013. Την εκδήλωση Μνήμης είχε διοργανώσει η Λέσχη Φαέθων με επικεφαλής τον Κίμωνα Αποστολόπουλο. Κρατείστε την ημερομηνία, 28-9-2014. Αυτήν την ομορφιά του τοπίου θα πρέπει να περάσουν 20 χρόνια για να την ξαναδούμε. Τρέχαμε και περπατούσαμε υπό την σκέπη και την δροσιά των ευκαλύπτων. Κι έτσι που είναι σφαγιασμένα τα δέντρα, γλύτωσαν από τους φόβους τους οι άσχετοι με τον λαϊκό αθλητισμό. Κάτι είναι κι αυτό για τους ανθρώπους που δεν έχουν ποτέ τους ιδρώσει από άθληση. Αλλά είναι στο τιμόνι καίριων θέσεων! Για μας δεν είναι, αλλά εμάς ποιος μας υπολογίζει; «...ΚΑΙ ΔΙΗΓΩΝΤΑΣ ΤΑ ΝΑ ΚΛΑΙΣ»!

Με την ευκαιρία αναδημοσιεύω απόσπασμα από την εκδήλωση που διοργανώθηκε από την Λέσχη ΦΑΕΘΩΝ  την 28-9-2014 το οποίο  συνοδεύεται από το σχετικό φωτογραφικό υλικό (με τον φακό του Istologiou G. Mosxou)  του Έλους Αγυιάς, που κάποτε ήταν καταπράσινο και τώρα φαντάζει ως Κρανίου Τόπος!

«Λιτός στο λόγο του και εγκρατής στη ζωή του, ο Γιώργος Αντύπας ήταν παράδειγμα για μας τους νεότερους και παραμένει φάρος φωτεινός για τους παλιούς δρομείς της δεκαετίας του 80.

«Συν γυναιξί και τέκνοις»  δώσαμε αθλητικό παρών, όπως και τότε που διασχίζαμε βουνά και λαγκάδια για να φτάσουμε στον τερματισμό της υπερμαραθώνιας διαδρομής, Καλάβρυτα - Πράσινη Γραμμή Λήδρα Παλλάς, στην Κύπρο. Και ο Γιώργος Αντύπας ήταν κάπου ανάμεσά μας, ήταν παντού και νοητά παρών στις συζητήσεις μας πριν την εκκίνηση. 

Αλλά δυστυχώς, βάσκανος μοίρα,  είχε κάνει το τελευταίο του ντεμαράζ πέρυσι στις 12 Ιουνίου. Δρασκέλισε το κατώφλι της ζωής, το φως της οποίας είχε δει στις 12 Αυγούστου του 1934. Από μικρός στο εμπόριο της ένδυσης κατέγινε από το 1975 ως ιδιοκτήτης καταστήματος παιδικών, στην οδό Κολοκοτρώνη. 

Ωστόσο το κατάστημά του το είχε μετατρέψει σε τόπο συνάντησης των συναθλητών του και προετοιμασίας για διοργάνωση αθλητικών εκδηλώσεων. 

Θα μείνει αξέχαστο το στιγμιότυπο μέσα στο κατάστημά του, όταν πελάτισσα μπήκε για να αγοράσει παιδικό είδος την ώρα που ο Γ. Αντύπας, ως πρόεδρος του ΣΔΥΠ, στον οποίο προήδρευσε επί 20ετία, συζητούσε με μέλη του ΔΣ.

 

Η πελάτισσα, που περίμενε να ενημερωθεί και να ψωνίσει, τόλμησε(!) να ερωτήσει για τις τιμές και τότε, ο πάντα ευγενικός Γιώργος, της αντέτεινε: 

 

-Μα δεν βλέπετε κυρία μου ότι έχουμε σοβαρή συζήτηση;

 

Βεβαίως, διότι το κύριο βάρος της διατήρησης του καταστήματος στην Κολοκοτρώνη, μέχρι την συνταξιοδότηση του Γιώργου Αντύπα, το είχε αναλάβει η σύζυγός του Ειρήνη, η οποία στάθηκε δίπλα του μέχρι την τελευταία στιγμή του!».  Μαζί με τον γιο του Νίκο.