Στην μαύρα χρόνια της Κατοχής, άρχισαν τα συσσίτια του Ερυθρού Σταυρού στα σχολεία, αλλά και τα λαϊκά συσσίτια, κατά οργανώσεις και κατά συνοικίες!
Τότε,
εμφανίστηκαν και οι ...ποντικοί των συσσιτίων, δηλαδή, μερικοί και
μερικές που επωφελούνταν της συνεργασίας τους με τις οργανώσεις και
έπαιρναν διπλές και τριπλές μερίδες.
Για παράδειγμα, σύμφωνα με
μαρτυρία του Αλέξανδρου Ζάννα, που υπάρχει στο βιβλίο ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ 41-44
(τομ Α), οι κυρίες που αποτελούσαν το Δ.Σ της Στοάς Βαρβακείου
«δικαιολογούσαν για τα σπίτια τους, 15 έως 18 μερίδες εκάστη».
Αυτές οι καλύτερες μερίδες που «διέφευγαν» άφηναν πολλούς πεινασμένους.
Στα
χρόνια της Κατοχής, πολλοί έγιναν σαλταδόροι, πήδαγαν δηλαδή, με
κίνδυνο της ζωής τους, στα γερμανικά και ιταλικά αυτοκίνητα, για να
κλέψουν τρόφιμα
Ο λαός τότε, σατίριζε τους καταχραστές του φτωχικού φαγητού του, με τους στίχους:
Πατάω ένα κουμπί
και βγαίνει μια χοντρή
και λέει στα παιδάκια νιξ φαΐ
Εδώ στην πολύ ωραία εκτέλεση του Πάνου Τζαβέλλα...
Είναι
άγνωστο ποιος έχει γράψει τους στίχους, αλλά αυτός ο ανώνυμος Έλληνας,
αποδεικνύει πως η μαύρη πείνα, δεν τον είχε κάνει να χάσει το χιούμορ
του.
Πατάω άλλο ένα
και βγαίνει μια χοντρέλα
και λέει στα παιδάκι
νιξ σαρδέλα
Θα πάω να το πω στον Ερυθρό Σταυρό
πως είσαστε συνένοχες κι οι δυο
Οι
στίχοι του λαϊκού ποιητή, είναι προσαρμοσμένοι στην μελωδία του
προπολεμικού τραγουδιού Bei Mir Bistu Shein (To me you are beautiful)
των Sholom Secunda και Jacob Jacobs.
Το «Πατάω ένα κουμπί»
καταγγέλλει τους επιτήδειους που έκλεβαν τα τρόφιμα που μοίραζαν ο
Ερυθρός Σταυρός, η Εκκλησία, η Εθνική Αλληλεγγύη και άλλες οργανώσεις,
στους πεινασμένους Έλληνες.
Τα τρόφιμα έφθαναν με καράβι από την ξένη βοήθεια και ιδιαίτερα από τους Έλληνες πατριώτες που ζούσαν στην Αμερική. Από το λιμάνι όμως, έπεφταν σαν ακρίδες οι «ποντικοί» και έκλεβαν.
Έκλεβαν οι Γερμανοί τελωνιακοί, έκλεβαν οι συνεργάτες τους, τσουβάλια και τσουβάλια, για να τα βγάλουν μετά στην μαύρη αγορά. Έτσι, όσα περίσσευαν και μοιράζονταν, ήταν ελάχιστα.
Πηγή:iefimerida.gr/ΜΑΝΩΛΗΣ ΝΤΑΛΟΥΚΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πάσα άποψη εκφράζεται ελευθέρως από το ISTOLOGIO giorgou MOSXOU, αρκεί να μην περιέχει αήθεις χαρακτηρισμούς