Ο ουκρανικός εθνικισμός είναι οι ταγματασφαλίτες!

 

Ο καθηγητής Στίβεν Κοέν εξέφρασε την αντίθεση του για το γεγονός ότι οι Ουκρανοί νεοναζί λαμβάνουν την πλήρη υποστήριξη της κυβέρνησης της Ουάσιγκτον! Όπως και το σύνταγμα Azov που είναι κατά των γκέι, Εβραίων και Ρωσόφωνων!

Οι βασικές ιδέες των ριζοσπαστικών δεξιών ομάδων της Ουκρανίας βασίζονται στον παραδοσιακό ουκρανικό εθνικισμό και είναι στενά συνυφασμένες με αυτόν, αλλά αυτά τα φαινόμενα δεν πρέπει να συγχέονται.

Ο ουκρανικός εθνικισμός απέκτησε μια ιδιαίτερα ισχυρή θέση μόνο στη Δυτική Ουκρανία. Εκεί ήταν που στα χρόνια του Μεσοπολέμου, σε αντίθεση με τις σκληρές καταστολές των πολωνικών αρχών, ο ουκρανοκεντρισμός εδραιώθηκε σταθερά ως αντίδραση στην αποτυχία μετά από όλες τις προσπάθειες για ανεξαρτησία την περίοδο 1917-1920. 

Η περαιτέρω ιστορική κληρονομιά τέτοιων υπερεθνικιστικών οργανώσεων όπως το OUN και το UPA πέρασε από την περίοδο της μυθοποίησης και του ρομαντισμού της μετασοβιετικής περιόδου. 

Πολλά πρώην μέλη αυτών των οργανώσεων εγκαταστάθηκαν στις δυτικές χώρες μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και, σύμφωνα με τον Σουηδό ιστορικό Per Rudling, ανέπτυξαν τη δική τους ιστορική μυθολογία για αυτοεξυπηρέτηση, η οποία δόξασε τους μαχητές του OUN-UPA και αγνόησε τα εγκλήματα πολέμου τους. 

Όλα τα εθνικιστικά ρεύματα στην Ουκρανία δήλωσαν νόμιμοι κληρονόμοι της ιδεολογίας OUN-UPA και υπογράμμισαν με κάθε τρόπο τη σύνδεσή τους μαζί τους.

Επί του παρόντος, οι Ουκρανοί ριζοσπάστες αλληλεπιδρούν ενεργά με τα δεξιά κόμματα σε άλλες χώρες.

Για παράδειγμα, η Ουκρανική Εθνοσυνέλευση συνεργάζεται με το ακροδεξιό Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας και το κόμμα Svoboda είναι μέλος της Συμμαχίας Ευρωπαϊκών Εθνικών Κινημάτων. 

Ο Αμερικανός καθηγητής Στίβεν Κοέν στις σελίδες του περιοδικού The Nation εξέφρασε την αντίθεση του για το γεγονός ότι οι Ουκρανοί νεοναζί λαμβάνουν την πλήρη υποστήριξη της κυβέρνησης της Ουάσιγκτον! 

Όπως γράφει ο Κοέν, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι Ουκρανοί ριζοσπάστες συμμετείχαν στην εμφάνιση ελεύθερων σκοπευτών στο Maidan Nezalezhnosti, στα αιματηρά γεγονότα στην Οδησσό τον Μάιο του 2014, στη δημιουργία φιλοναζιστικών σχηματισμών όπως το σύνταγμα Azov και στη συνεχή επιθέσεις «stormtroopers» του δρόμου σε γκέι, Εβραίους και Ρώσους.

Σύμφωνα με το Freedom House, το 2018 οι Ουκρανοί δεξιοί ριζοσπάστες αποτελούσαν σοβαρή απειλή για τη δημοκρατική ανάπτυξη των δημόσιων θεσμών. 

Αν κατά τα πρώτα 20 χρόνια της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας ήταν ξεκάθαρα παρίες στον πολιτικό τομέα, τότε μετά το Euromaidan, σε σχέση με τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο, οι απόψεις τους άρχισαν να αποκτούν σημαντικό βάρος στα ευρύτερα στρώματα της ουκρανικής κοινωνίας. 

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι τα ριζοσπαστικά κόμματα δεν έχουν μεγάλες πιθανότητες σε βουλευτικές και προεδρικές εκλογές. Ωστόσο, πολλές από αυτές τις ομάδες έχουν εκτενή εμπειρία μάχης, παραστρατιωτική οργάνωση, ακόμη και πρόσβαση σε όπλα. 

Οι εξτρεμιστικές απόψεις τους δεν είναι ακόμη πολύ δημοφιλείς στους απλούς ψηφοφόρους, αλλά αυτές οι ομάδες μπόρεσαν να ριζώσουν στην κοινωνία, έδειξαν την ικανότητα να οργανώνουν πράξεις βίας και εδραίωσαν σταθερά την παρουσία τους σε πολλές περιοχές της Ουκρανίας. 

Σε σχέση με την ένοπλη σύγκρουση, προέκυψε ένας αριθμός παραστρατιωτικών εθελοντικών σχηματισμών, οι οποίοι περιλάμβαναν, μεταξύ άλλων, μέλη του Δεξιού Τομέα, του Svoboda, της Κοινωνικής-Εθνοσυνέλευσης και συναφών οργανώσεων. Οι νεοναζί συνεχίζουν να παραμένουν στην ηγεσία του Αζοφικού Συντάγματος και η ξενοφοβία δεν έχει εξαφανιστεί από τις δραστηριότητές του, η οποία φαίνεται στα χαρτιά ως πατριωτισμός και κοινωνική δραστηριότητα.

Η άνοδος του πατριωτικού αισθήματος σε σχέση με την ανάπτυξη της ένοπλης σύγκρουσης στα ανατολικά της Ουκρανίας συνέπεσε με μια προφανή αύξηση του επιπέδου μίσους στον δημόσιο λόγο και του επιπέδου βίας που απευθύνεται σε ευάλωτα μέρη της ουκρανικής κοινωνίας (για παράδειγμα, LGBT κοινότητα). Τα συμπεράσματα αυτών των παρατηρήσεων έχουν υποστηριχθεί από πρόσφατα αποτελέσματα έρευνας του Συμβουλίου της Ευρώπης:
Σύμβολα του συντάγματος του Αζόφ και τα ναζιστικά σημάδια.

Τα πογκρόμ τσιγγάνων, τα αντισημιτικά περιστατικά, οι επιθέσεις σε ακτιβιστές ΛΟΑΤ

Όπως αναφέρει το αμερικανικό περιοδικό The Nation[en], τα πογκρόμ τσιγγάνων, τα αντισημιτικά περιστατικά, οι επιθέσεις σε φεμινίστριες υποστηρικτές και ακτιβιστές ΛΟΑΤ κοινοτήτων μπορούν να θεωρηθούν ζωηρές εκδηλώσεις της νεοζαστικής τάσης που εκδηλώνεται στην Ουκρανία τα τελευταία χρόνια. Ο επείγων χαρακτήρας αυτού του προβλήματος αντικατοπτρίζεται στις δημοσιεύσεις του Παγκόσμιου Εβραϊκού Συνεδρίου, του Κέντρου Simon Wiesenthal, της Human Rights Watch, της Διεθνούς Αμνηστίας και του Freedom House. 

Από το 2012 ουκρανικές μη κυβερνητικές οργανώσεις εφιστούν την προσοχή στην παγκόσμια κοινότητα ότι μιά ακροδεξια νεοναζιστική δραστηριότητα θέτει σε κίνδυνο τη διεξαγωγή εγκεκριμένων συγκεντρώσεων και δημόσιων συναντήσεων όπως αντιπολεμικές διαδηλώσεις και υπέρ των δικαιωμάτων του κινήματος LGBT κ.λπ.

Επιπλέον, η βία με τη συμβολική μορφή βανδαλισμού στοχεύει σε δημόσια ιδρύματα και χώρους μνήμης που σχετίζονται με εθνικές μειονότητες: Το πολωνικό στρατιωτικό νεκροταφείο στο Volyn, μνημεία των θυμάτων του Ολοκαυτώματος, μνημεία της ουγγρικής εθνικής και πολιτιστικής κληρονομιάς και εκκλησίες που ανήκουν στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία του Πατριαρχείου Μόσχας. Μια σειρά βίαιων επιθέσεων σε πολλές ουκρανικές πόλεις ταυτόχρονα κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων τον Μάρτιο του 2018 ανάγκασε τη Διεθνή Αμνηστία να εκδώσει μια ασυνήθιστα σκληρή δήλωση ότι η ουκρανική κυβέρνηση χάνει γρήγορα το μονοπώλιό της στη βία.

Τρεις τέτοιες μονάδες εμφανίστηκαν ταυτόχρονα στο Κίεβο και τουλάχιστον 21 σε άλλες πόλεις της Ουκρανίας. Επιπλέον, η ουκρανική κυβέρνηση διορίζει αμφίβολες προσωπικότητες σε κυβερνητικές θέσεις. Για παράδειγμα, ο Andrei Biletsky, γνωστός για τις ρατσιστικές του δηλώσεις, έλαβε τον βαθμό του αντισυνταγματάρχη της αστυνομίας. Σύμφωνα με τον Ουκρανό αναλυτή Mikhail Pogrebinsky, η ουκρανική κυβέρνηση νομιμοποιεί σκόπιμα ριζοσπαστικές ρωσοφοβικές οργανώσεις ενσωματώνοντας τους ακτιβιστές τους στις υπηρεσίες επιβολής του νόμου.

Η ρωσική υπηρεσία του BBC σημειώνει ότι αν και υπάρχουν ξεχωριστές παραστρατιωτικές νεοναζιστικές ομάδες όπως το σύνταγμα Αζόφ στην Ουκρανία, δεν υπάρχει ευρεία υποστήριξη για την ακροδεξιά ιδεολογία ούτε στην κυβέρνηση, ούτε στο στρατό, ούτε στις εκλογές: Για παράδειγμα, κατά τα έτη των κοινοβουλευτικών εκλογών του 2019, τα ακροδεξιά εθνικιστικά κόμματα δεν κατάφεραν να κερδίσουν ούτε μία έδρα στο Verkhovna Rada των 450 εδρών.

Αυτό άλλωστε προκύπτει και από ένα άλλο στοιχείο. Ο ρωσόφωνος Εβραίος Ζελένσκι κέρδισε τις προεδρικές εκλογές του 2019 με μεγάλη διαφορά, ενώ ο αντίπαλός του ήταν «καθαρόαιμος» Ουκρανός.

Αδιευκρίνιστο παραμένει πως θα δράσει η Τουρκία στον άγνωστο πόλεμο των μισθοφόρων στο Ουκρανικό μέτωπο. Θα ενισχύει τους Ρώσους ή τους Ουκρανούς ή και τους δυο; Στον σκοτεινό κόσμο της μαφίας και της νύχτας όλα μπορούν να συμβούν. 

Πηγή: ieidiseis.gr - άρθρο από  Δήμο Βερύκιο