Γεγονός το νέο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης...

...Στο Δήμο Λαμιέων, όχι στον Δήμο Πατρέων... Η προτροπή των αντιστασιακών φορέων δεν βρίσκει ευήκοα ώτα στην δημοτική Αρχή Πελετίδη!

 

Η πανεπιστημιακή ιστορικός  Vasiliki Lazou, γνωστή από την συμμετοχή της στην ομάδα ιστορικών που επιμελούνται τα ιστορικά βιβλία  της εφημερίδας Documendo, πρόεδρος του Σωματείου Φίλοι Μουσείου Εθνικής Αντίστασης και Σύγχρονης Ιστορίας Ρούμελης,  με αφορμή την ευόδωση στέγασης του νέου Μουσείο Εθνικής Αντίστασης του Δήμου Λαμιέων, γράφει στην προσωπική της σελίδα στο facebook:

«Είναι γεγονός. Εδώ θα είναι το νέο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης του Δήμου Λαμιέων όταν ολοκληρωθεί η ανακαίνιση του χώρου. Ύστερα από 20 χρόνια προσπαθειών του Σωματείου Φίλοι Μουσείου Εθνικής Αντίστασης και Σύγχρονης Ιστορίας Ρούμελης το Μουσείο θα αποκτήσει τη θέση που του αρμόζει στο κέντρο της πόλης πίσω από τον ανδριάντα του Άρη Βελουχιώτη στην Πλατεία Λαού. Ομόφωνη η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Λαμίας. Πολλές οι οφειλόμενες ευχαριστίες στο δήμαρχο Λαμιέων Ευθύμιο Καραΐσκο που αποδέχθηκε το αίτημα του σωματείου και θα το υλοποιήσει αλλά και στους πρώην δημάρχους Νίκος Σταυρογιάννης και Γιώργο Κοτρωνιά. Θα μου επιτρέψετε να ευχαριστήσω ξεχωριστά τους δημοτικούς συμβούλους Thomas Staikos Νίκος Πάπουτσας Μαρία Αντωνίου- Σιούτα Βασίλης Κυριακάκης, την πρώην αντιδήμαρχο πολιτισμού Βίβιαν Αργυρη, τον αντιδήμαρχο Παναγιώτη Στασινό, τον περιφερειακό σύμβουλο Σπύρος Λάμπου και τους πρώην βουλευτές Αποστόλης Καραναστάσης και Αθανάσιος Μιχελής για την πολύπλευρη στήριξη της όλης προσπάθειας. Ευχαριστώ τέλος ως πρόεδρος του Σωματείου και προσωπικά τους συνδημότες μας Λαμιώτες που αγκάλιασαν και προπαγάνδισαν ο καθένας στο χώρο του αυτή την προσπάθεια. Χωρίς τη συμπαράσταση τους δεν θα είχαμε αυτό το αποτέλεσμα».

 

 

Η δημόσια συζήτηση, στο Δημοτικό Συμβούλιο Πατρέων, για τον χαρακτηρισμό της βίλας  ως ιστορικού μνημείου και του περιβάλλοντος χώρου ως Πάρκου Εθνικής Αντίστασης ήταν στην επικαιρότητα, τότε στα μισά του 1991. Σήμερα η αναφορά σε αυτήν σπανίζει! Οι δε δημοτικοί σύμβουλοι του Δήμου Πατρέων, μάλλον πρέπει να  έχουν ξεχάσει το θέμα…  Κι όμως τόσοι όμηροι φυλακίσθηκαν εκεί.  Οι  περισσότεροι από αυτούς οδηγήθηκαν στο  εκτελεστικό  απόσπασμα, πριν  δουν το φως της αυγής.

Τα παραπάνω εμπεριέχονται στο βιβλίο «Η Πάτρα στην Κατοχή και στην Αντίσταση» που η 4η έκδοσή του ετοιμάζεται από τις πατραϊκές εκδόσεις Gotsis να εμφανιστεί στις βιτρίνες βιβλιοπωλείων.

Στην Πάτρα «ουδέν νεώτερον» από το... δημοτικό Μέτωπο

 

Αντιθέτως, στον Δήμο Πατρέων, η προτροπή των αντιστασιακών φορέων για ανέγερση μουσείου που θα τιμάται η μνήμη των πάνω από 250 εκτελεσμένων στο κτήμα Μουρτζούχου αντιμετωπίζεται ως βάρος και δεν βρίσκει ευήκοα ώτα στην δημοτική Αρχή Πελετίδη, όπως δεν βρήκε δυστυχώς και σε προηγούμενες δημοτικές Αρχές!

Υπενθυμίζεται ότι: Αίτημα των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, αλλά και φορέων του χώρου της Αντίστασης είναι η δημιουργία Μουσείου, που θα στεγάσει την ιστορία των αντιφασιστικών χρόνων στο κτίριο του Λυμπερόπουλου που έχει κηρυχτεί  διατηρητέο ιστορικής μνήμης, ενώ από τον δήμο Πατρέων από των χρόνων της δημαρχίας Καράβολα χαρακτηρίστηκε με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Πάρκο Εθνικής Αντίστασης.

Χαρακτηριστική είναι επιστολή που έστειλε στο Δήμαρχο Πατρέων και κοινοποίησε προς την ΕΣΔΙΑ ν. Αχαΐας, στις 10-1-2009, ο τότε 88χρονος (αείμνηστος πια από τις 1-3-2011) αγωνιστής Θεόφ. Αναγνώστου, πρώην ΕΠΟΝίτης Πάτρας, που σε ηλικία 23 ετών το 1994, πέρασε εκατό μέρες στο στρατόπεδο Λυμπερόπουλου υπό την σκιά του τρόμου ενδεχόμενης εκτέλεσής του. 

Σε αυτήν μεταξύ άλλων τονίζει:

 «…Οι λαοί των κατεχόμενων χωρών, αναζήτησαν και αναζητούν ακόμα με δίψα να ανακαλύψουν και το παραμικρό στοιχείο, στη βάση του οποίου θα τιμήσουν την μνήμη των νεκρών τους εκείνων, που άδολα και με  πίστη στην ελευθερία του ανθρώπου, δώσανε ό,τι πολυτιμότερο τους χάρισε η φύση. Σίγουρα πρέπει να απορούμε που η δική μας Πολιτεία υστέρησε τόσο στο χρέος της αυτό και τώρα πρέπει να σπεύσει και να επισπεύσει να εκπληρώσει την δεδομένη αυτή υποχρέωσή της… Το στρατόπεδο Λυμπερόπουλου για την πόλη μας, πρέπει να γίνει το ανάλογο μνημείο του Νταχάου, του Μπούχενβαλντ, του Ματχάουζεν και τόσων άλλων που κοσμούν πολλές πολιτείες των χωρών της Ευρώπης, με την απαραίτητη λεζάντα ’’ποτέ πια πόλεμος’’. Όποια και εάν είναι τα νομικά και τα οικονομικά εμπόδια κύριε Δήμαρχε, πρέπει να τα ξεπεράσετε…».