Είναι επιβεβλημένο να δούμε τον Πολιτισμό ως αυταξία

 

Η Σία Αναγνωστοπούλου στο «Helexpo Forum της 85ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης σήμερα Παρασκευή 17.9.2021

«Για εμάς ο Πολιτισμός ως πυλώνας της ανάπτυξης μπαίνει σε αυτό το πλαίσιο, οικολογικής κοινωνικής ανάπτυξης. Η κοινωνία απέδειξε πως είναι ενεργή, θέλει να έχει λόγο για τις πολιτικές Πολιτισμό. Άρα λοιπόν ένα  Υπουργείο Πολιτισμού στα 50 του χρόνια πρέπει να ξαναδεί τον εαυτό του». 

Με αυτά έκλεισε την τοποθέτησή της, στο πλαίσιο της 85^ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης στο πάνελ του Thessaloniki Helexpo Forum με τίτλο: “Η αναπτυξιακή δυναμική του πολιτισμού και οι δυνατότητες συνεργασίας του δημοσίου με τον ιδιωτικό τομέα», στο οποίο συμμετείχε η Τομεάρχης Πολιτισμού της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Σία Αναγνωστοπούλου, σήμερα Παρασκευή 17.9.21.

Αρχικά η κ. Αναγνωστοπούλου σημείωσε:

«200 χρόνια από την ελληνική Επανάσταση είναι σημαντικό να δούμε από πού και πως παίρνουμε τα νήματα από το παρελθόν και πως αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις του μέλλοντος.

Είναι επιβεβλημένο να δούμε τον Πολιτισμό ως αυταξία, ως πολιτική δύναμη συνοχής, συμπερίληψης μια ζωντανή σχέση της κοινωνίας με την πολιτιστική κληρονομιά, την ενεργή πολιτική και πολιτισμική ζωή, πως επιβάλλεται από το Σύνταγμα.

Και οι τρεις μεγάλες παγκόσμιες κρίσεις: η οικονομική, η κλιματική, η υγειονομική υποχρεώνουν σε αναθεώρηση της όλης συζήτησης, για τον Πολιτισμό –πολιτιστική κληρονομιά και σύγχρονο Πολιτισμό- αλλά και για τον Πολιτισμό ως πυλώνα της αειφορίας».

Για τις επιπτώσεις της πανδημίας

Στη συνέχεια, σχετικά με τις επιπτώσεις της πανδημίας στον τομέα του Πολιτισμού η κ. Αναγνωστοπούλου σημείωσε πως:  

«Η πανδημία έδειξε την ευαλωτότητα τόσο της πολιτιστικής κληρονομιάς όσο και των εργαζομένων.

Κυρίως όμως έδειξε την άνιση συμμετοχή των πολιτών στα πολιτιστικά αγαθά, τη μεγάλη ανισότητα ανάμεσα στις περιφέρειες της χώρας και κυρίως επισφράγησε την τεράστια αξία των δημόσιων πολιτικών.

Το κρίσιμο ερώτημα σήμερα είναι, αν μετά από αυτή την τεράστια εμπειρία που αποκομίσαμε από την κρίση, θα κάνουμε ξανά σα να μην έχει συμβεί τίποτα, όπως κάνει η κυβέρνηση της Ν.Δ. Αν θα ενισχύσουμε τις δημόσιες πολιτικές ή θα ξαναγυρίσουμε σε αναπτυξιακά μοντέλα που χρεοκόπησαν την χώρα. Μεγάλο λοιπόν κομβικό σημείο, το Ταμείο Ανάκαμψης.

Όχι όμως όπως το χρησιμοποιεί η κυβέρνηση χωρίς καμιά διαβούλευση, χωρίς καμιά ενεργοποίηση του κόσμου του Πολιτισμού και της κοινωνίας, χωρις προτεραιοποίηση των πραγματικών αναγκών. Μας χρειάζεται ένας απολογισμός των 50 χρόνων ύπαρξης του Υπουργείου Πολιτισμού».

Οι συμπράξεις για τον Πολιτισμό

Ακόμη, αναφερόμενη στις συμπράξεις για τον Πολιτισμό, οι οποίες θα πρέπει να γίνονται με διαφάνεια και λογοδοσία, η Τομεάρχης Πολιτισμού της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, τόνισε πως:

«Ο συγκερασμός με τις επενδύσεις και την ανάπτυξη προσφέρει προστιθέμενη αξία. Η σύμπραξη όμως δημόσιου-ιδιωτικού οφείλει να εξυπηρετεί τον στρατηγικό σχεδιασμό του κράτους, να εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον.

Σε αυτό το πλαίσιο της στρατηγικής και των δημόσιων πολιτικών οι συνέργειες με τον ιδιωτικό τομέα είναι βεβαίως εφικτές  με διαφάνεια και λογοδοσία, με προστασία των εργαζομένων στον Πολιτισμό, των μικρο-μεσαίων επιχειρήσεων, της καλλιτεχνικής δημιουργίας με τη δημιουργία θεσμών και δικτύων.

Το παράδειγμα της χρεωκοπίας του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, αλλά και του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας θα πρέπει να μας κάνει να είμαστε αρκετά προσεκτικοί».

Για τις αρχαιότητες στον σταθμό Βενιζέλου

Όσον αφορά τις αρχαιότητες στον σταθμό Βενιζέλου του μετρό Θεσσαλονίκης, η κ. Αναγνωστοπούλου σημειώνοντας πως πρόκειται για τη μεγαλύτερη ανακάλυψη των τελευταίων δεκαετιών ανέφερε πως:

«Ο πολιτισμός δίνει προστιθέμενη αξία σε ένα σημαντικό αναπτυξιακό έργο όπως είναι το Μετρό. Πρόκειται για την επιτομή της αειφόρου ανάπτυξης, της καινοτομίας, της κοινωνικοποίησης και της οικονομίας.

Οικονομία της γνώσης με σημαντικές αναπτυξιακές δυνατότητες, δημοκρατία, συμμετοχή, κινητοποίηση της κοινωνίας των πολιτών, των επιστημόνων διεθνούς κύρους, καινοτομία, κλπ.

Η Θεσσαλονίκη με τις αρχαιότητές της Βενιζέλου, την περίφημη Μέση Οδό μπορεί να συνδέσει όλο το τοπίο με τα παγκόσμια μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς που έχει και είναι πολύ σημαντικά. Διεύρυνση της ταυτότητας της ίδιας της πόλης και αυθεντικότητα.

Στη Θεσσαλονίκη έχουμε ενεργοποίηση της κοινωνίας για την πολιτιστική κληρονομιά. Συνομιλεί η πολιτιστική κληρονομιά με το παρόν. Και όμως αντί να σχεδιάζεται η ενοποίηση ενός μεγάλου αρχαιολογικού τοπίου, διακόπτεται. Η λύση για την κατά χώρα διατήρηση, ακόμα και αν δεν υπήρχε, έπρεπε να επινοηθεί».

Τέλος η κ. Αναγνωστοπούλου έκλεισε την τοποθέτησή της λέγοντας:

«Ο Πολιτισμός, όπως ανέφερε και η κ. Μενδώνη, είναι πολιτική. Και εκεί φαίνεται και η ιδεολογία, η πολιτική τοποθέτηση και η στρατηγική του καθενός. Η αντιπαράθεση είναι δημοκρατία, δεν μπορούμε να συμφωνούμε, έχουμε διαφορετικά σχέδια και ο καθένας μάχεται για το δικό του σχέδιο. Η πανδημία άλλαξε τη ρότα της ανθρωπότητας.

Όταν η ΕΕ υποχρεώνεται να εγκαταλείψει την πολιτική δημοσιονομικής λιτότητας και να κάνει στροφή, φαίνεται κάτι πολύ σημαντικό: είναι αναγκαίες οι δημόσιες πολιτικές γιατί αυτές είναι που θα εξασφαλίσουν αυτά που θεωρούμε αδιαπραγμάτευτα δημόσια αγαθά. Δεν είναι το θέμα η συνεργασία δημόσιου με ιδιωτικού τομέα αλλά με τι όρους θα γίνεται.

Δεν μπορεί ένας ιδιώτης να πάρει ένα δημόσιο αγαθό και να το διαχειριστεί όπως θέλει χωρίς το δημόσιο να βάζει τους όρους που θέλει προκειμένου να προστατεύσει βέβαια αυτόν που καλείται να πληρώσει. Και αυτός που καλείται να πληρώσει είναι ο ελληνικός λαός.

Για εμάς ο Πολιτισμός ως πυλώνας της ανάπτυξης μπαίνει σε αυτό το πλαίσιο, οικολογικής κοινωνικής ανάπτυξης. Η κοινωνία απέδειξε πως είναι ενεργή, θέλει να έχει λόγο για τις πολιτικές Πολιτισμό. Άρα λοιπόν ένα  Υπουργείο Πολιτισμού στα 50 του χρόνια πρέπει να ξαναδεί τον εαυτό του».