Ήττα για Μητσοτάκη: Δεν είχαμε «κυρώσεις που δαγκώνουν»!

 

Αυτό δείχνουν τα πρώτα γενικά για Συμπεράσματα Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, στο οποίο πολλά είχε επενδύσει ο ανίκανος Πρωθυπουργός του εμπορίου ελπίδων!

Τα χθεσινά Συμπεράσματα αποτελούν το χειρότερο δυνατό αποτέλεσμα για την Ελλάδα και αποδεικνύουν ότι ο κ Μητσοτάκης αδυνατεί να προασπίσει τα κυριαρχικά δικαιώματα και τα συμφέροντα της χώρας, την πιο κρίσιμη στιγμή,. αναφέρουν κύκλοι του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Και υπενθυμίζουν:

Το 2020 – με την υπογραφή του Τουρκολιβυκού Συμφώνου και σχεδόν 4 μήνες ερευνών λίγα ναυτικά μίλια από το Καστελλόριζο και τη Ρόδο - είδαμε την πιο σοβαρή κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας από την εποχή των Ιμίων. Ωστόσο, όχι μόνο έχουμε την τρίτη Σύνοδο για την Τουρκία σε τέσσερις μήνες, που δεν υιοθετούνται κυρώσεις – πολλώ δε μάλλον «κυρώσεις που δαγκώνουν» όπως διατυμπάνιζε η Κυβέρνηση – αλλά για μια ακόμη φορά δίνεται σαφές μήνυμα στην Τουρκία ότι μπορεί να εντείνει τις παραβιάσεις της μέχρι τις παραμονές του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τον Μάρτιο 2020. [Και μάλιστα το λεκτικό για υποβολή έκθεσης Μπορέλ τον Μάρτιο είναι πολύ αδύναμο καθώς δεν θα προταθούν/εξεταστούν «κυρώσεις ή μέτρα» αλλά «εργαλεία και επιλογές».] Όταν τονίσαμε- τον περασμένο Οκτώβριο – πόσο αδύναμα ήταν τα Συμπεράσματα του προηγούμενου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και ότι ο κ Μητσοτάκης «πέταξε λευκή πετσέτα», ο τελευταίος είπε ότι είναι «απόλυτα ικανοποιημένος» και ότι είμαστε οι μόνοι που δεν καταλάβαμε τη σημασία τους. Είναι σαφές όμως ποιος «δεν κατάλαβε» ποια θα ηταν η κατάληξη αυτής της ιστορίας.  

[Σημ: Συμφωνήθηκε να υπάρξει επέκταση των κυρώσεων κατά φυσικών και νομικών προσώπων όσον αφορά στην κυπριακή ΑΟΖ. Τα Συμπεράσματα αναφέρονται ρητά σε κυρώσεις για «παράνομες γεωτρήσεις» και όχι έρευνες, στην Ανατολική Μεσόγειο, σε συνέχεια της απόφασης 11/11/2020 που αφορά αποκλειστικά την Κύπρο. Άρα ακόμα και αν γίνουν έρευνες δυτικά του 28^ου μεσημβρινού εντός της οριοθετημένης Ελληνικής ΑΟΖ, δεν θα υπάρξουν κυρώσεις κατά φυσικών και νομικών προσώπων.]   

- Επιπλέον ο κ. Μητσοτάκης δέχτηκε να προχωρήσει η Διάσκεψη της Ανατολικής Μεσογείου, χωρίς – μάλιστα – εγγυήσεις ότι δεν θα διεξαχθεί με όρους που επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο τα συμφέροντά μας είτε σε σχέση με το Κυπριακό είτε με τα ελληνοτουρκικά. Θα ζητήσουμε πλήρη ενημέρωση για τους λόγους που συναίνεσε.

- Παράλληλα, σε αντίθεση με τα Συμπεράσματα του Μαρτίου 2018 και Ιουνίου 2019 (επί ΣΥΡΙΖΑ) που καταδικάζονταν σαφώς οι τουρκικες ενέργειες στην Ανατολική Μεσόγειο ΚΑΙ στο Αιγαίο, η αναφορά στο Αιγαίο έχει εξαφανιστεί παρά τον νέο τουρκικό νόμο για την περιοχή έρευνας και διάσωσης, τις δεκάδες NAVTEX, ασκήσεις και παραβιάσεις των τελευταίων μηνών.    

- Η ΕΕ συλλογικά, αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά πολύ κατώτερη των περιστάσεων και αναξιόπιστη. Αδυνατεί να υποστηρίξει κράτος-μέλος της απέναντι σε παραβιάσεις των κυριαρχικών του δικαιωμάτων και να διαπραγματευτεί αποτελεσματικά με μια σημαντική γειτονική χώρα που θέλει – μάλιστα- να γίνει μέλος της. Η απόφαση της ΕΕ να μην υιοθετήσει κυρώσεις και να αναμείνει συντονισμό με το νέο Αμερικανό Πρόεδρο δεν αφορά μόνο ζήτημα αλληλεγγύης με κράτος-μέλος της, αλλά αποτελεί στρατηγική αποτυχία της, καθώς σύρεται από τις ΗΠΑ αντί να καθορίζει τις εξελίξεις στην γειτονιά της.                                       

- Το 2021 θα είναι χρονιά με μεγάλες εξελίξεις, ανακατατάξεις και διεργασίες στην περιοχή μας, οι οποίες σαφώς θα αφορούν και το Κυπριακό και τα Ελληνοτουρκικά. Η Ελλάδα πρέπει να είναι μέσα σε όλες τις διεργασίες και διαπραγματεύσεις που την επηρεάζουν, προασπίζοντας σαφώς τα δικαιώματά της.

Ειδικά δεδομένης της αδυναμίας του κ Μητσοτάκη να σταθεί αντάξιος των περιστάσεων, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι ανοιχτός σε έναν ευρύτερο διάλογο με τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου για μια εθνική στρατηγική στα ελληνοτουρκικά, ώστε το 2021 να μην έχει την κατάληξη του 2020. Αλλιώς οι επιπτώσεις για την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία, θα είναι σοβαρές και μακροχρόνιες.  

Για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στόχος για αυτό το Ευρωπαικό Συμβούλιο θα ήταν η άμεση κατοχύρωση της λίστας κυρώσεων που αναφέρθηκε από τον κ Μπορέλ στο άτυπο Συμβούλιο ΥΠΕΞ του Αυγούστου και έστω η άμεση εφαρμογή κυρώσεων κατά νομικών και φυσικών προσώπων για έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, στα πρότυπα των κυρώσεων που εξασφαλίσθηκαν τον Ιούνιο 2019 για τις παραβιάσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ.

 

Κύκλοι του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία ερωτήθηκαν, τι θα κάνατε εσείς;

Και απάντησαν τα παρακάτω:

- Ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε σαφώς από χθες ότι η Ελλάδα πρέπει να αξιοποιήσει όλα τα διπλωματικά μέσα που έχει στη διάθεσή της και αυτό σημαίνει και το βέτο στην ακραία περίπτωση που θα μέναμε μόνοι. Ωστόσο, η ίδια η Κυβέρνηση διέρρεε όλο το βράδυ ότι είχαμε με το μέρος μας και άλλες χώρες. Πάντως, δεν είναι δυνατόν τουρκικό πλοίο συνοδευόμενο από πολεμικά πλοία να κάνει έρευνες μέχρι 6νμ από το Καστελλόριζο και 8 νμ από τη Ρόδο και να μην παλεύουμε με κάθε μέσο για ευρωπαικές κυρώσεις. Αν όχι τώρα, πότε;

- Ο ΣΥΡΙΖΑ με μια ενεργητική, πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, ως κυβέρνηση μπόρεσε να διατηρήσει ζωντανό τον διάλογο με την Τουρκία, να κρατήσει τις συμμαχίες του στην ΕΕ (στο σημείο να εξασφαλισθούν κυρώσεις για την Κυπριακή ΑΟΖ) και να προασπίσει αμυντικά τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας χωρίς κλιμάκωση. Η Κυβέρνηση έχει αποτύχει και στα τρια. Ο κ Μητσοτάκης δεν έχει στρατηγική απέναντι στην Τουρκία και για αυτό φτάσαμε σε αυτήν την θέση. Μάλιστα εμπαίζει την αντιπολίτευση λέγοντας ότι θα συγκαλέσει Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών μόνο για να επικυρώσει τις αποφάσεις του.

Έλλειψη στρατηγικής:

1. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πιέζει από τον Νοέμβριο του 2019 που υπεγράφη το τουρκολιβυκό μνημόνιο, να βάλει ο κ Μητσοτάκης στο ευρωπαικό τραπέζι το θέμα των κυρώσεων προκειμένου να το προετοιμάσει και το έβαλε τον Ιούνιο 2020, αφού έχασε 7 μήνες (με τον κ Βαρβιτσιώτη να λέει τον Δεκ 2019 ότι «δεν είναι στρατηγική επιλογή της Κυβέρνησης»).

2. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ζήτησε επιτακτικά, ο Κ Μητσοτάκης να δραστηριοποιηθεί στον ευρωτουρκικό διάλογο που επανεκκινήθηκε τον Μάρτιο 2019, και να ανοίξει τους διάυλους με την Τουρκία. Η Κυβέρνηση έχασε 4 μήνες κατά τους οποίους μπορούσαμε να ανοίξουμε τον δρόμο για διερευνητικές, πριν ανακοινωθούν οι έρευνες του Oruc Reis.

3. Ο κ Μητσοτάκης ζήτησε ορθώς, τον Ιούλιο, τη διαμεσολάβηση της Γερμανίας, αλλά δεν εξασφάλισε ότι το Βερολίνο θα στηρίξει τις ελληνικές θέσεις αφότου η Τουρκία αποχώρησε από τις διαπραγματεύσεις μετά την υπογραφή της ελληνοαιγυπτιακής Συμφωνίας. Πόσο ισχυρές είναι οι ελληνογερμανικές σχέσεις και πόσο επιτυχημένη ήταν η συνάντηση του κΜητσοτάκη με την Μέρκελ στις 29 Αυγούστου στο Βερολίνο (όπως έλεγε), όταν τους 4 μήνες που ακολούθησαν η Γερμανία ήταν σταθερά ο μεγαλύτερος μας αντίπαλος για την υιοθέτηση κυρώσεων;

4. Η Κυβέρνηση ορθώς προχώρησε σε διαπραγματεύσεις με την Γαλλία για αμυντική συμφωνία, οι οποίες ουδείς γνωρίζει σήμερα σε ποιο στάδιο βρισκονται. Πόσο επιτυχημένη ήταν η συνάντηση Μακρόν-Μητσοτάκη στις 10/9/2020, κατά την οποία διαπιστώθηκε «απόλυτη συμφωνία στη στρατηγική απέναντι στην Τουρκία» όπως και οι διμερείς επαφές που ακολούθησαν; Βόηθησαν χθες;     

5. Ο κ Μητσοτάκης αγνόησε παντελώς την Σύνοδο Χωρών του Νότου που ιδρύθηκε από την Ελλάδα και την Γαλλία, το 2016. Πόσο επιτυχημένη ήταν η Σύνοδος της Κορσικής (9/9/2020) ή οι πολλές διμερείς επαφές με μεσογειακές χώρες της ΕΕ, όταν η Ιταλία, Ισπανία και η Μάλτα στάθηκαν σταθερά απέναντι στις θέσεις μας για κυρώσεις τους 4 μήνες που ακολούθησαν;

6. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ υπογράμμισε ότι ο κ Μητσοτάκης δεν έπρεπε – ως «πιστός και προβλέψιμος σύμμαχος» - να κλείσει τη συμφωνία για αμερικανικές διευκολύνσεις σε ελληνικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις πριν συναντηθεί με τον Πρόεδρο τον ΗΠΑ τον Ιανουάριο, ούτε να ανατρέψει πάγιες θέσεις της χώρας για περιφερειακά θέματα. Η ανοχή που έδειξε ο Πρόεδρος Τραμπ στις παράνομες τουρκικές ενέργειες καθ’ όλη την περίοδο που ακολούθησε αυτήν την συνάντηση αποδεικνύει την αποτυχία της και το γεγονός ότι δεν εξασφαλίσθηκαν διαβεβαιώσεις για στήριξη της Ελλάδας. Είναι σαφές δε ότι η «συμβολική» επίσκεψη Πομπέο τον Οκτώβριο, διόλου επηρεάσε την επιθετικότητα της Τουρκίας που εντάθηκε την περίοδο που ακολούθησε.

Οι δίαυλοι 1) Υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας-Τουρκίας, 2) διευθυντών διπλωματικών γραφείων Πρωθυπουργου Ελλάδας-Προέδρου Τουρκίας και 3) πρέσβεων σε Άγκυρα-Αθήνα, ΠΡΕΠΕΙ να είναι πάντα ανοιχτοί ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές. Το ζήτημα είναι να υπάρχει (εμπιστευτική αλλά ολοκληρωμένη) ενημέρωση της αντιπολίτευσης και όχι να διαψεύδονται συναντήσεις και να τις μαθαίνουμε μετά από τρίτους.