Αμήχανος και πάλι ψευδόμενος ο κ. Μητσοτάκης

Φωτογραφία αρχείου.

Πώς σχολιάζετε τη συζήτηση των πολιτικών αρχηγών στη Βουλή για τη συνταγματική αναθεώρηση;

Αμήχανος και για μια ακόμη φορά ψευδόμενος ο κ. Μητσοτάκης προσπάθησε με θράσος, θεατρινισμούς και ύβρεις αντί επιχειρημάτων να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.

Ειδικότερα, κύκλοι του ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνουν:

1. Ο κ. Μητσοτάκης δεν βρήκε ούτε μισό επιχείρημα για την άρνηση της ΝΔ να ψηφίσει την ερμηνευτική διάταξη που αποσαφηνίζει ότι η δωροδοκία δεν είναι στα καθήκοντα του υπουργού αλλά επ' ευκαιρία αυτών και άρα δεν μπορεί να έχει σύντομη παραγραφή. Η σιωπή του κ. Μητσοτάκη συνιστά ομολογία ενοχής για την πολιτική σκοπιμότητα του να καλύψει μελλοντικά μέσω παραγραφής υπουργούς της ΝΔ που ενδεχομένως να διερευνώνται ή να διερευνηθούν δικαστικά για δωροδοκία.

2. Ισχυρίστηκε, για ακόμη μία φορά ψευδώς, προκειμένου να αντικρούσει τα επιχειρήματα του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, ότι ουδέποτε η ΝΔ πρότεινε την καθιέρωση αναλογικού εκλογικού συστήματος στο Σύνταγμα. Διαψεύδεται από την ίδια την πρόταση της ΝΔ του 2014, που υπογράμμιζε επί λέξει "την ανάγκη ρητής καθιέρωσης μίας μορφής αναλογικού συστήματος, με δεδομένο το γεγονός ότι η ως τώρα κοινοβουλευτική μας εμπειρία έχει καταδείξει πως το αναλογικό σύστημα ανταποκρίνεται περισσότερο στις ανάγκες διεύρυνσης της δημοκρατικής νομιμοποίησης της Βουλής".

3. Ο κ. Μητσοτάκης δεν είχε ούτε μισό επιχείρημα για την αδιανόητη επιλογή του να ευτελίσει το θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας, προτείνοντας επιλογή του ακόμα και με σχετική πλειοψηφία. Μόνο διαδικαστικές δικαιολογίες και εξυπνακισμούς, όπως ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1990, στη δεύτερη θητεία του, εξελέγη με 153 ψήφους και όχι με 145 ή 120. Μόνο που ξέχασε, σκόπιμα, ότι αυτό έγινε μετά από τη διάλυση της Βουλής, σύμφωνα με το άρθρο 32 του Συντάγματος, το οποίο σήμερα αναθεωρήσαμε.

Πώς σχολιάζετε την κριτική από τη ΝΔ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ψήφισε στη συνταγματική αναθεώρηση της πρότασή της για το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα;

Είναι γελοίο να τολμά να μιλά η ΝΔ στον ΣΥΡΙΖΑ για την αντιμετώπιση της ακραίας φτώχειας. Είναι όμως ακόμα πιο γελοίο να ισχυρίζεται κανείς ότι με τα 200 ευρώ το μήνα, που κατ’ ομολογία του κ. Βρούτση προβλέπει το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, εξασφαλίζεται η αξιοπρεπής διαβίωση των πολιτών. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ πρότεινε στην συνταγματική αναθεώρηση την υποχρέωση του κράτους να εγγυάται αξιοπρεπές επίπεδο στους πολίτες, το οποίο προκύπτει μέσα από τεκμηριωμένες επιστημονικές μεθόδους. Και να το εγγυάται τόσο με την παροχή δημοσίων υπηρεσιών (π.χ. Υγεία) όσο και με ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα. 

Η ΝΔ δεν ήθελε ούτε να γραφτεί αυτό στο σύνταγμα ως υποχρέωση του κράτους, ούτε να ορίζεται το αξιοπρεπές επίπεδο με ένα τεκμηριωμένο τρόπο, ούτε φυσικά να προστατεύονται οι πολίτες με ελεύθερη πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες και αγαθά.Ήθελε απλώς να πούμε ότι «το κράτος μεριμνά για ένα αξιοπρεπές επίπεδο μέσω ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος». 

Υπογραμμίζουμε ότι το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα αφορά μόνο την αντιμετώπιση της ακραίας φτώχειας. Επομένως, δεν είναι δυνατόν να λέει η ΝΔ, όπως έβαλε στο Σύνταγμα, ότι «εξασφαλίζει την αξιοπρεπή διαβίωση των πολιτών» και να απορρίπτει να μπει στο άρθρο του Συντάγματος ότι «το κράτος εγγυάται με υπηρεσίες και παροχές την αξιοπρεπή διαβίωση». Πρόκειται για την επιτομή του νεοφιλελευθερισμού. Επιπλέον η συνταγματοποίηση του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος όπως την πρότεινε η ΝΔ ανοίγει τον δρόμο για την περικοπή άλλων επιδομάτων και της ενσωμάτωσή τους στο ΕλΕγγΕισοδ. Αυτό το ζητούσε επίμονα το ΔΝΤ αλλά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν επέτρεψε να συμβεί διότι ισοδυναμεί με δραματική μείωση των πόρων για κοινωνική πρόνοια.

Η διαφωνία μας με τη ΝΔ έγκειται στο ότι εμείς δεν θεωρούμε ότι το  εγγυημένο εισόδημα είναι το αποκλειστικό εργαλείο, αλλά ένα μόνο από τα μέσα ενός ευρύτερου πλέγματος άσκησης κοινωνικής πολιτικής, ένα μόνο από τα όπλα καταπολέμησης της ακραίας φτώχειας & του αποκλεισμού. Γι' αυτό θεσμοθετήσαμε, μεταξύ άλλων, το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης (ΚΕΑ) για 
εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, με σκοπό την αντιμετώπιση & της ανθρωπιστικής κρίσης.

Παράλληλα όμως αναπτύξαμε μια ολόκληρη βεντάλια στοχευμένων κοινωνικών πολιτικών για την οικογένεια, το γάμο, τη μητρότητα, τα παιδιά, ους νέους, τους ηλικιωμένους, τα άτομα με αναπηρία και τους άπορους.