Ιστορικός τόπος κηρύχθηκε το εργοστάσιο της ΠΥΡΚΑΛ

Από τα σημαντικότερα τεκμήρια της βιομηχανικής ιστορίας της Ελλάδας των αρχών του 20ού αιώνα και συνυφασμένο με την Ελευσίνα, το πρώην εργοστάσιο της ΠΥΡΚΑΛ κηρύχθηκε ιστορικός τόπος ενώ διατηρητέα μνημεία κηρύχθηκαν επίσης από τα συνολικά 134 κτήριά του μαζί με τον εξοπλισμός τους in situ, όπως και η καμινάδα στο βόρειο τμήμα του συγκροτήματος. 


Το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων προχώρησε στην κήρυξη, καθώς η έκταση του πρώην εργοστασίου αποτελεί σημαντικό τεκμήριο της βιομηχανικής ιστορίας της χώρας και σημείο αναφοράς για την πόλη της Ελευσίνας, καθώς διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της περιοχής σε βιομηχανική ζώνη. 

Επίσης, όπως σημειώνει το υπουργείο Πολιτισμού, κρίθηκε σημαντική η σημασία της εταιρείας στην αμυντική θωράκιση της χώρας σε κρίσιμες φάσεις της νεότερης Ιστορίας της και η κοινωνική διάσταση της επιχείρησης μέσω της απασχόλησης εργαζομένων σε μια περίοδο που καλύπτει χρονικά περισσότερα από ογδόντα χρόνια.

Τα 12 κτήρια του βόρειου τμήματος του συγκροτήματος, που κηρύχθηκαν διατηρητέα νεότερα μνημεία, διαθέτουν ιδιαίτερα αξιόλογα χαρακτηριστικά από αρχιτεκτονική, τεχνική, μορφολογική και ιστορική άποψη και κατά συνέπεια πληρούν τις προϋποθέσεις σύμφωνα με τον νόμο, για τον χαρακτηρισμό τους ως μνημείων του ΥΠΠΟΑ.

Την κήρυξη του πρώην εργοστασίου ως ιστορικού τόπου ζητούσε μετ' επιτάσεως ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών (ΣΑΔΑΣ) αλλά και κάτοικοι της περιοχής, οι οποίοι υποστήριξαν το αίτημά τους ενώπιον του Συμβουλίου.

«Σημαντική αναγνώριση της νεότερης βιομηχανικής κληρονομιάς της χώρας» χαρακτήρισε τη γνωμοδότηση του ΚΣΝΜ για το πρώην εργοστάσιο της ΠΥΡΚΑΛ η υπουργός Πολιτισμού. 

«Η απόφαση τόσο για την Ελευσίνα όσο και συνολικότερα για το Θριάσιο Πεδίο είναι ιδιαιτέρως σημαντική» σημειώνει η Μυρσίνη Ζορμπά, προσθέτοντας ότι "δικαιώνει τους μακροχρόνιους αγώνες της Κίνησης Πολιτών Ελευσίνας - Ecoeleusis, καθώς και της Monumenta και ανοίγει την προοπτική βιώσιμης ανάπτυξης της περιοχής στην κατεύθυνση μιας σύγχρονης πολιτισμικής αναζωογόνησης και ευφορίας. Στη μεταβιομηχανική εποχή είναι σημαντικό να συμβάλλουμε όλοι στη χάραξη νέων στρατηγικών που σέβονται το περιβάλλον και την πολιτιστική κληρονομιά, προσβλέποντας ταυτόχρονα στην αξιοποίηση των προοπτικών που διαθέτουν οι τόποι, ακόμη κι αν τα τραύματα που υπέστησαν στο παρελθόν ήταν βαθιά».